| dbo:abstract
|
- Právní domněnka je konstrukce užívaná v právu, jíž se za určitých okolností v zájmu právní jistoty presumuje (předpokládá) právní skutečnost, o níž není jisto, zda nastala. (cs)
- Eine gesetzliche Vermutung regelt in der Rechtswissenschaft die Verteilung der Beweislast. Mittels einer Vermutung wird bei der Rechtsanwendung das Vorliegen einer bestimmten Tatsache nicht im Wege der Beweiserhebung ermittelt, sondern ihr Vorliegen wird kraft gesetzlicher Bestimmung als gegeben unterstellt (vermutet). Ist die Vermutung unwiderleglich oder der Beweis des Gegenteils nicht gelungen, hat der Richter sie seiner Entscheidung zugrunde zu legen (§ 292 ZPO). Außer im Zivilprozess findet diese Regel entsprechende Anwendung im Arbeitsgerichtsverfahren (§ 46 Abs. 2 Satz 1 ArbGG), in der Verwaltungsgerichtsbarkeit (§ 173 VwGO) sowie in der Sozialgerichtsbarkeit (§ 202 SGG). (de)
- La présomption est parfois définie comme étant une opinion ou une projection fondée seulement sur des apparences. Elle équivaut à une supposition ou à un soupçon. Toutefois, cette définition ne rend pas compte de toutes les présomptions. C'est aussi un genre de prétention, de suffisance, c'est comme une opinion trop avantageuse que l'on a de soi-même. (fr)
- Se denomina presunción, en derecho, a una ficción jurídica a través de la cual se establece un mecanismo legal automático que considera que un determinado hecho, o un determinado acontecimiento, se entiende probado simplemente por darse los presupuestos para ello. La presunción de hechos y derechos faculta a los sujetos a cuyo favor se da a prescindir de la prueba de aquello que se presume cierto open legis. Todo esto favorece de entrada a una de las partes del juicio (el que se beneficia de la presunción), que normalmente es el que se encuentra en una posición defensiva, y cuya verdad formal presumida, tendrá que ser destruida aportando para ello pruebas en contra por quien sostenga otra verdad distinta a la presumida. Por ejemplo, en los hijos nacidos durante el matrimonio, se presume la paternidad del marido, o los bienes muebles se presume que pertenecen a aquel que los tenga en posesión. (es)
- In the law of evidence, a presumption of a particular fact can be made without the aid of proof in some situations. The invocation of a presumption shifts the burden of proof from one party to the opposing party in a court trial. There are two types of presumption: rebuttable presumption and conclusive presumption. A rebuttable presumption is assumed true until a person proves otherwise (for example the presumption of innocence). In contrast, a conclusive (or irrebuttable) presumption cannot be refuted in any case (such as defense of infancy in some legal systems). Presumptions are sometimes categorized into two types: presumptions without basic facts, and presumptions with basic facts. In the United States, mandatory presumptions are impermissible in criminal cases, but permissible presumptions are allowed. An example of presumption without basic facts is presumption of innocence. An example of presumption with basic facts is Declared death in absentia, e.g., the law says if a person has been missing for seven years or more (basic fact), that person is presumed dead. (en)
- 推定（すいてい、英: presumption）とは、法律用語では、現状知り得た情報・傾向を元に、知り得ない事象を決めること。 (ja)
- Het vermoeden (Frans: présomption) is een bewijstechniek waarbij uit de aanwezigheid van een bekend feit het bestaan van een onbekend feit wordt afgeleid. (nl)
- Презу́мпция (от лат. praesumptio — предположение, ожидание, надежда) — предположение, которое считается истинным до тех пор, пока ложность такого предположения не будет бесспорно доказана. Презумпции широко используются в юриспруденции и в естественных науках, во втором случае — зачастую неявно. (ru)
- Em direito, presunção são consequências deduzidas de um fato conhecido, não destinado a funcionar como prova, para chegar a um fato desconhecido. (pt)
- Domniemanie prawne – norma nakazująca przyjąć za udowodniony jakiś fakt lub kształt prawa. Może mieć dwie postacie: należy domniemywać stan A lub jeżeli A, to domniemywa się (funktor tworzący domniemanie) stan B. Zgodnie z art. 234 KPC domniemania ustanowione przez prawo (domniemania prawne) wiążą sąd; mogą być jednak obalone, ilekroć ustawa tego nie wyłącza. Celem domniemań jest ułatwienie w ustalaniu . Podobne są w tym do fikcji prawnych, z tym, że te ostatnie są kontrfaktyczne. Domniemania jedynie ułatwiają dowód, natomiast fikcje nakazują przyjęcie zaistnienia pewnego faktu prawnego, który w rzeczywistości nie miał miejsca. Domniemania wpływają również na rozkład ciężaru dowodu, wpływając na sytuację stron. Tym samym ustanowienie domniemania służyć może wzmocnieniu sytuacji niektórych podmiotów prawa. (pl)
- Presumtion (från (latin) præsumptio, "föregripande") är en juridisk term för antagandet att det föreligger ett samband mellan en viss presumerande omständighet och en annan presumerad omständighet utan att särskild bevisning för detta måste läggas fram. I vissa fall kan presumtion inte motbevisas. Exempelvis antas en viss alkoholhalt i blodet alltid medföra fara vid bilkörning (se rattfylleri). Det kan därför inte ledas i bevis att en alkoholpåverkad bilförare i det konkreta fallet inte utsatt andra för fara med sin bilkörning. I andra fall kan presumtion under vissa förutsättningar motbevisas. Ett exempel på detta är den så kallade pater est-regeln, enligt vilken man utgår från att en gift kvinnas barn har den äkta mannen som fader. Under vissa omständigheter kan dock presumerat faderskap upphävas. (sv)
- Презу́мпція (лат. praesumptio — «припущення») — припущення, котре без доказів вважається істинним доти, доки його неправдивість не буде безспірно доведено. Презумпція широко використовується в юриспруденції (завчасто явно) та природничих науках (завчасто неявно). Презумпція є не достовірним фактом, а фактом, що припускається з великою ймовірністю і застосовується в правовій практиці як засіб, що полегшує досягнення істини у вирішенні юридичної справи. (uk)
- 推定（英語：Presumption，德語：Vermutung）係對於特定事實存在與否不明確時，法律上依一般通常情況加以推論認定。法律條文中常見「推定」一詞，但推定之事實通常難以積極證據加以證明。而依事理之演變推導而出的結果，係為法律上處理事務的便利性而設；因此，如有不同的主張，可提出反證以推翻。與推定相反的概念則是「視為」。 (zh)
|
| rdfs:comment
|
- Právní domněnka je konstrukce užívaná v právu, jíž se za určitých okolností v zájmu právní jistoty presumuje (předpokládá) právní skutečnost, o níž není jisto, zda nastala. (cs)
- La présomption est parfois définie comme étant une opinion ou une projection fondée seulement sur des apparences. Elle équivaut à une supposition ou à un soupçon. Toutefois, cette définition ne rend pas compte de toutes les présomptions. C'est aussi un genre de prétention, de suffisance, c'est comme une opinion trop avantageuse que l'on a de soi-même. (fr)
- 推定（すいてい、英: presumption）とは、法律用語では、現状知り得た情報・傾向を元に、知り得ない事象を決めること。 (ja)
- Het vermoeden (Frans: présomption) is een bewijstechniek waarbij uit de aanwezigheid van een bekend feit het bestaan van een onbekend feit wordt afgeleid. (nl)
- Презу́мпция (от лат. praesumptio — предположение, ожидание, надежда) — предположение, которое считается истинным до тех пор, пока ложность такого предположения не будет бесспорно доказана. Презумпции широко используются в юриспруденции и в естественных науках, во втором случае — зачастую неявно. (ru)
- Em direito, presunção são consequências deduzidas de um fato conhecido, não destinado a funcionar como prova, para chegar a um fato desconhecido. (pt)
- Презу́мпція (лат. praesumptio — «припущення») — припущення, котре без доказів вважається істинним доти, доки його неправдивість не буде безспірно доведено. Презумпція широко використовується в юриспруденції (завчасто явно) та природничих науках (завчасто неявно). Презумпція є не достовірним фактом, а фактом, що припускається з великою ймовірністю і застосовується в правовій практиці як засіб, що полегшує досягнення істини у вирішенні юридичної справи. (uk)
- 推定（英語：Presumption，德語：Vermutung）係對於特定事實存在與否不明確時，法律上依一般通常情況加以推論認定。法律條文中常見「推定」一詞，但推定之事實通常難以積極證據加以證明。而依事理之演變推導而出的結果，係為法律上處理事務的便利性而設；因此，如有不同的主張，可提出反證以推翻。與推定相反的概念則是「視為」。 (zh)
- Eine gesetzliche Vermutung regelt in der Rechtswissenschaft die Verteilung der Beweislast. Mittels einer Vermutung wird bei der Rechtsanwendung das Vorliegen einer bestimmten Tatsache nicht im Wege der Beweiserhebung ermittelt, sondern ihr Vorliegen wird kraft gesetzlicher Bestimmung als gegeben unterstellt (vermutet). Ist die Vermutung unwiderleglich oder der Beweis des Gegenteils nicht gelungen, hat der Richter sie seiner Entscheidung zugrunde zu legen (§ 292 ZPO). (de)
- Se denomina presunción, en derecho, a una ficción jurídica a través de la cual se establece un mecanismo legal automático que considera que un determinado hecho, o un determinado acontecimiento, se entiende probado simplemente por darse los presupuestos para ello. La presunción de hechos y derechos faculta a los sujetos a cuyo favor se da a prescindir de la prueba de aquello que se presume cierto open legis. Todo esto favorece de entrada a una de las partes del juicio (el que se beneficia de la presunción), que normalmente es el que se encuentra en una posición defensiva, y cuya verdad formal presumida, tendrá que ser destruida aportando para ello pruebas en contra por quien sostenga otra verdad distinta a la presumida. Por ejemplo, en los hijos nacidos durante el matrimonio, se presume la (es)
- In the law of evidence, a presumption of a particular fact can be made without the aid of proof in some situations. The invocation of a presumption shifts the burden of proof from one party to the opposing party in a court trial. There are two types of presumption: rebuttable presumption and conclusive presumption. A rebuttable presumption is assumed true until a person proves otherwise (for example the presumption of innocence). In contrast, a conclusive (or irrebuttable) presumption cannot be refuted in any case (such as defense of infancy in some legal systems). (en)
- Domniemanie prawne – norma nakazująca przyjąć za udowodniony jakiś fakt lub kształt prawa. Może mieć dwie postacie: należy domniemywać stan A lub jeżeli A, to domniemywa się (funktor tworzący domniemanie) stan B. Zgodnie z art. 234 KPC domniemania ustanowione przez prawo (domniemania prawne) wiążą sąd; mogą być jednak obalone, ilekroć ustawa tego nie wyłącza. Domniemania wpływają również na rozkład ciężaru dowodu, wpływając na sytuację stron. Tym samym ustanowienie domniemania służyć może wzmocnieniu sytuacji niektórych podmiotów prawa. (pl)
- Presumtion (från (latin) præsumptio, "föregripande") är en juridisk term för antagandet att det föreligger ett samband mellan en viss presumerande omständighet och en annan presumerad omständighet utan att särskild bevisning för detta måste läggas fram. (sv)
|
