An Entity of Type: person, from Named Graph: http://dbpedia.org, within Data Space: dbpedia.org

Plaisance of Antioch (1235/1236 or ca. 1235 – September 27/22, 1261) was Queen of Cyprus by marriage to King Henry I. She served as regent of the kingdoms of Cyprus and Jerusalem for their son, King Hugh II, in 1254–1261 and 1258–1261 respectively.

Property Value
dbo:abstract
  • Plasència de Xipre, nascuda Plasència d'Antioquia o Plasència de Poitiers (1235/1236 o prop de 1235 – 27/22 setembre de 1261) era filla de Bohemond V d'Antioquia i la seva segona esposa, la noble italiana Lúcia dei Conti di Segni, parent del Papa Innocenci III. Es va convertir en reina consort i reina regent del regne de Xipre i regent del regne de Jerusalem en representació del seu fill Hug II de Xipre fins a la seva mort el 1261. (ca)
  • Η Πλαιζάνς, γαλλ. Plaisance de Poitiers (π. 1235 - 22/27 Σεπτεμβρίου 1261) από τον Οίκο του Πουατιέ ήταν κόρη του πρίγκιπα της Αντιόχειας και με τον γάμο της έγινε βασίλισσα της Κύπρου. (el)
  • Plaisance von Antiochia (* 1235/36; † 22. oder 27. September 1261) war eine Königin von Zypern sowie Regentin des Königreichs Zypern und des Königreichs Jerusalem. Plaisance war eine Tochter des Fürsten Bohemund V. von Antiochia und der Lucienne di Segni. Im September 1250 wurde sie mit König Heinrich I. von Zypern verheiratet, der bereits 1253 starb. Er hinterließ das Königreich ihrem gemeinsamen Sohn Hugo II., für den Plaisance die Regentschaft auf Zypern übernahm. Von ihrem Mann erbte sie zugleich die Regentschaft über Jerusalem. Nach dem Osterfest 1254 arrangierte der Bailli von Jerusalem, Johann von Ibelin-Arsuf, die Ehe seines Sohnes Balian mit Plaisance, die allerdings am 28. August 1255 von Papst Alexander IV. wegen zu naher Verwandtschaft für unrechtmäßig erklärt wurde, worauf sich das Paar wieder trennte. Plaisance suchte nun eigenhändig nach einem neuen Ehemann und bat 1256 bei König Heinrich III. von England um eine Ehe mit dessen Sohn Edmund Crouchback. Dieses Eheprojekt scheiterte allerdings am Widerstand der Barone Jerusalems, denn Edmund Crouchback wurde im Vorjahr vom Papst mit dem Königreich Sizilien beliehen, dessen rechtmäßiger König Konradin von Hohenstaufen war. Da dieser auch der nominelle König von Jerusalem war, wurde Edmund Crouchback von den Baronen folglich als inakzeptabel als Ehemann ihrer Regentin erachtet. Da sich Plaisance vornehmlich auf Zypern aufhielt, hatte sie trotz ihrer Position keinen Anteil an der Regierung auf dem Festland, wo 1256 der Krieg von Saint-Sabas ausgebrochen war, der sich zu einem Bürgerkrieg zwischen den Baronen des Königreichs und der Ritterorden ausweitete. Im Februar 1258 wurde Plaisance von ihrem Bruder, Bohemund VI. von Antiochia, in das von Zerstörung gezeichnete Akkon geleitet, wo sie die Barone und die Ritterorden zum Haute Cour einberief. Die Versammlung einigte sich schließlich auf ein Ende des bewaffneten Kampfes untereinander. Weiterhin gelang es der Regentin hier, die Barone zur Anerkennung ihres unmündigen Sohns, Hugo II. von Zypern, als rechtmäßigen Erben Jerusalems nach König Konradin zu bewegen. Unterstützt von dem Grafen Johann von Jaffa, den Templern und den Deutschrittern versuchte sie sogar eine vorzeitige Absetzung Konradins als König zugunsten ihres eigenen Sohnes zu erwirken. Der Hospitaliterorden, Philipp von Montfort und verschiedene Juristen erklärten sich dagegen, weshalb am Königtum Konradins festgehalten wurde. Plaisance bestätigte Johann von Arsuf im Amt des Bailli. Nachdem er aber gegen Jahresende 1258 gestorben war, setzte sie am 1. Mai 1259 Geoffroy de Sergines in das Amt ihres Stellvertreters ein. Zu der Zeit wurde Plaisance offenbar – gegen den Willen des neuen Patriarchen Jacques Pantaleon – die Geliebte des Grafen Johann von Jaffa. Plaisance starb 1261; als Regent von Zypern folgte ihr Cousin und Neffe ihres Mannes, Hugo von Antiochia, nach. In der Nachfolge in der Regentschaft über Jerusalem brach ein Konflikt innerhalb ihrer Verwandtschaft aus, weshalb zunächst der Bailli Geoffroy de Sergines dieses Amt übernahm. (de)
  • La reina Plasencia de Chipre, nacida Plasencia de Antioquía o Plasencia de Poitiers (1235/1236 – 22/27 de septiembre de 1261),​ era hija de Bohemundo V de Antioquía y su segunda esposa, la noble italiana Lucía de Segni, pariente del Papa Inocencio III. Se convirtió en reina consorte y reina regente del reino de Chipre y regente del reino de Jerusalén en representación de su hijo Hugo II de Chipre hasta su muerte en 1261. (es)
  • Plaisance d'Antioche, née vers 1235 et morte en 1261, est une reine de Chypre (1250-1254) par mariage, puis une régente des royaumes de Chypre et de Jérusalem (1254-1261). Elle est fille de Bohémond V d'Antioche et de Lucienne de Segni. (fr)
  • Plaisance of Antioch (1235/1236 or ca. 1235 – September 27/22, 1261) was Queen of Cyprus by marriage to King Henry I. She served as regent of the kingdoms of Cyprus and Jerusalem for their son, King Hugh II, in 1254–1261 and 1258–1261 respectively. (en)
  • Piacenza di Antiochia (1235 circa – 22 settembre 1261) è stata regina consorte di Cipro, dal 1250, al 1253, reggente del Regno di Cipro e reggente del regno di Gerusalemme, dal 1253 alla sua morte. (it)
  • Плезанция де Пуатье (фр. Plaisance de Poitiers; 1235/1236 — сентябрь 1261) — королева-консорт и регент Кипрского королевства, а также регент (от имени своего сына — Гуго II) Иерусалимского королевства. Плезанция была дочерью Боэмунда V Антиохийского и Лючиэны ди Кассамо-Сени, родственницы папы Иннокентия III. В 1250 году она вышла замуж за короля Кипра Генриха I, который умер в 1253 году. Новым королём Кипра стал их сын Гуго II, от чьего имени Плезанция стала править в качестве регента. Плезанция вновь вышла замуж — за Балиана Арсуфского, но потом они развелись, и в 1258 году их брак был аннулирован. Официальным королём Иерусалима в это время был отсутствующий Конрад IV. В 1254 году он умер, и титул перешёл к его сыну Конрадину, также находившемуся в Германии. По праву рождения пост регента принадлежал несовершеннолетнему Гуго II, который являлся следующим в списке наследования и к которому бы перешёл трон в случае, если бы Конрадин не дожил до совершеннолетия. В 1258 году брат Плезанции — Боэмунд VI — привёз Плезанцию и Гуго в Акру и потребовал, чтобы тех признали, соответственно, королём Иерусалима и регентом. С этим согласились Жан Д'Ибелин (граф Яффы и Аскалона), тамплиеры и рыцари Тевтонского ордена, однако госпитальеры и прочие встали в оппозицию, предпочитая признавать титул Иерусалимского короля за отсутствующим Конрадином. Плезанция скончалась в 1261 году, и регентство над Кипром перешло к Гуго де Пуатье, а регентство над Иерусалимским королевством — к её сводной сестре Изабелле де Лузиньян. (ru)
  • Placencja z Antiochii (ur. 1235, zm. 1261) – księżniczka antiocheńska, trzecia żona króla Cypru Henryka I, w latach 1253-1261 regentka Królestwa Jerozolimskiego i Cypru. Była córką Boemunda V i jego drugiej żony Luciany; tym samym siostrą Boemunda VI. W 1250 roku poślubiła Henryka I Cypryjskiego i urodziła mu syna, Hugona II, który w 1253 roku, po śmierci ojca, jako dziecko, odziedziczył tron Cypru oraz pretensje do tronu Jerozolimy, rządzonej wówczas przez inne dziecko, Konradyna Hohenstaufa. W 1254 roku, jako wdowa, poślubiła Baliana z Ibelinu, syna , ale para rozwiodła się w roku 1258. W tym samym roku Boemund VI sprowadził Placencję i Hugona II do Akki i zażądał ogłoszenia ich królową i królem Jerozolimy. Hugona poparł Jan z Ibelinu, hrabia Jafy, templariusze i Krzyżacy, a Konradyna – Szpitalnicy i różni prawnicy. Hugonowi nie udało się zdobyć korony jerozolimskiej, ale i tak z racji urodzenia, był on następcą tronu i odziedziczyłby tron w razie bezdzietnej śmierci Konradyna. Placencja została mianowana regentką rządzącą Jerozolimą w imieniu Konradyna i 1 maja 1260 roku powierzyła urząd bajlifa jerozolimskiego, Gotfrydowi z Sargines. Około 1260 została kochanką Jana z Jafy, a rok później, we wrześniu zmarła – wtedy regencja przeszła w ręce Izabeli z Lusignan, żony brata Plesencji i siostry jej pierwszego męża. (pl)
  • Plaisance av Antiochia, född 1235, död 1261, var drottning av Cypern och gift med kung Henrik I av Cypern. Hon var Cyperns regent, samt regent över vad som återstod av riket Jerusalem, som förmyndare för sin son Hugo II av Cypern 1253-1261. (sv)
  • Плезанс Антіохійська або Плезанс де Пуатьє (фр. Plaisance de Poitiers; 1235/1236 — вересень 1261) — королева-консорт і регент Кіпрського королівства, а також регент (від імені свого сина — Гуго II) Єрусалимського королівства. (uk)
dbo:wikiPageID
  • 772339 (xsd:integer)
dbo:wikiPageLength
  • 3855 (xsd:nonNegativeInteger)
dbo:wikiPageRevisionID
  • 1072393301 (xsd:integer)
dbo:wikiPageWikiLink
dbp:title
dbp:wikiPageUsesTemplate
dbp:years
  • 1250 (xsd:integer)
dcterms:subject
gold:hypernym
rdf:type
rdfs:comment
  • Plasència de Xipre, nascuda Plasència d'Antioquia o Plasència de Poitiers (1235/1236 o prop de 1235 – 27/22 setembre de 1261) era filla de Bohemond V d'Antioquia i la seva segona esposa, la noble italiana Lúcia dei Conti di Segni, parent del Papa Innocenci III. Es va convertir en reina consort i reina regent del regne de Xipre i regent del regne de Jerusalem en representació del seu fill Hug II de Xipre fins a la seva mort el 1261. (ca)
  • Η Πλαιζάνς, γαλλ. Plaisance de Poitiers (π. 1235 - 22/27 Σεπτεμβρίου 1261) από τον Οίκο του Πουατιέ ήταν κόρη του πρίγκιπα της Αντιόχειας και με τον γάμο της έγινε βασίλισσα της Κύπρου. (el)
  • La reina Plasencia de Chipre, nacida Plasencia de Antioquía o Plasencia de Poitiers (1235/1236 – 22/27 de septiembre de 1261),​ era hija de Bohemundo V de Antioquía y su segunda esposa, la noble italiana Lucía de Segni, pariente del Papa Inocencio III. Se convirtió en reina consorte y reina regente del reino de Chipre y regente del reino de Jerusalén en representación de su hijo Hugo II de Chipre hasta su muerte en 1261. (es)
  • Plaisance d'Antioche, née vers 1235 et morte en 1261, est une reine de Chypre (1250-1254) par mariage, puis une régente des royaumes de Chypre et de Jérusalem (1254-1261). Elle est fille de Bohémond V d'Antioche et de Lucienne de Segni. (fr)
  • Plaisance of Antioch (1235/1236 or ca. 1235 – September 27/22, 1261) was Queen of Cyprus by marriage to King Henry I. She served as regent of the kingdoms of Cyprus and Jerusalem for their son, King Hugh II, in 1254–1261 and 1258–1261 respectively. (en)
  • Piacenza di Antiochia (1235 circa – 22 settembre 1261) è stata regina consorte di Cipro, dal 1250, al 1253, reggente del Regno di Cipro e reggente del regno di Gerusalemme, dal 1253 alla sua morte. (it)
  • Plaisance av Antiochia, född 1235, död 1261, var drottning av Cypern och gift med kung Henrik I av Cypern. Hon var Cyperns regent, samt regent över vad som återstod av riket Jerusalem, som förmyndare för sin son Hugo II av Cypern 1253-1261. (sv)
  • Плезанс Антіохійська або Плезанс де Пуатьє (фр. Plaisance de Poitiers; 1235/1236 — вересень 1261) — королева-консорт і регент Кіпрського королівства, а також регент (від імені свого сина — Гуго II) Єрусалимського королівства. (uk)
  • Plaisance von Antiochia (* 1235/36; † 22. oder 27. September 1261) war eine Königin von Zypern sowie Regentin des Königreichs Zypern und des Königreichs Jerusalem. Plaisance war eine Tochter des Fürsten Bohemund V. von Antiochia und der Lucienne di Segni. Im September 1250 wurde sie mit König Heinrich I. von Zypern verheiratet, der bereits 1253 starb. Er hinterließ das Königreich ihrem gemeinsamen Sohn Hugo II., für den Plaisance die Regentschaft auf Zypern übernahm. Von ihrem Mann erbte sie zugleich die Regentschaft über Jerusalem. Nach dem Osterfest 1254 arrangierte der Bailli von Jerusalem, Johann von Ibelin-Arsuf, die Ehe seines Sohnes Balian mit Plaisance, die allerdings am 28. August 1255 von Papst Alexander IV. wegen zu naher Verwandtschaft für unrechtmäßig erklärt wurde, worauf sic (de)
  • Placencja z Antiochii (ur. 1235, zm. 1261) – księżniczka antiocheńska, trzecia żona króla Cypru Henryka I, w latach 1253-1261 regentka Królestwa Jerozolimskiego i Cypru. Była córką Boemunda V i jego drugiej żony Luciany; tym samym siostrą Boemunda VI. W 1250 roku poślubiła Henryka I Cypryjskiego i urodziła mu syna, Hugona II, który w 1253 roku, po śmierci ojca, jako dziecko, odziedziczył tron Cypru oraz pretensje do tronu Jerozolimy, rządzonej wówczas przez inne dziecko, Konradyna Hohenstaufa. (pl)
  • Плезанция де Пуатье (фр. Plaisance de Poitiers; 1235/1236 — сентябрь 1261) — королева-консорт и регент Кипрского королевства, а также регент (от имени своего сына — Гуго II) Иерусалимского королевства. Плезанция скончалась в 1261 году, и регентство над Кипром перешло к Гуго де Пуатье, а регентство над Иерусалимским королевством — к её сводной сестре Изабелле де Лузиньян. (ru)
rdfs:label
  • Plasència d'Antioquia (ca)
  • Plaisance von Antiochia (de)
  • Πλαιζάνς της Αντιόχειας (el)
  • Plasencia de Antioquía (es)
  • Plaisance d'Antioche (fr)
  • Piacenza di Antiochia (it)
  • Plaisance of Antioch (en)
  • Placencja z Antiochii (pl)
  • Плезанция Антиохийская (ru)
  • Plaisance av Antiochia (sv)
  • Плезанс Антіохійська (uk)
owl:sameAs
prov:wasDerivedFrom
foaf:isPrimaryTopicOf
is dbo:child of
is dbo:parent of
is dbo:spouse of
is dbo:wikiPageDisambiguates of
is dbo:wikiPageRedirects of
is dbo:wikiPageWikiLink of
is dbp:issue of
is dbp:mother of
is dbp:spouse of
is foaf:primaryTopic of
Powered by OpenLink Virtuoso    This material is Open Knowledge     W3C Semantic Web Technology     This material is Open Knowledge    Valid XHTML + RDFa
This content was extracted from Wikipedia and is licensed under the Creative Commons Attribution-ShareAlike 3.0 Unported License