An Entity of Type: animal, from Named Graph: http://dbpedia.org, within Data Space: dbpedia.org

Paul Léautaud (18 January 1872 – 22 February 1956) was a French writer and theater critic for Mercure de France, signing his often caustic reviews with the pseudonym Maurice Boissard.

Property Value
dbo:abstract
  • Ο Πωλ Λεωτώ (γαλλικά: Paul Léautaud) (1872 - 1956) ήταν Γάλλος συγγραφέας και θεατρικός κριτικός, υπογράφοντας τις συχνά καυστικές κριτικές του με το ψευδώνυμο Μωρίς Μπουασάρ. (el)
  • Paul Léautaud (* 18. Januar 1872 in Paris; † 22. Februar 1956 in Le Plessis-Robinson, Département Hauts-de-Seine) war ein französischer Schriftsteller und Theaterkritiker. Léautaud wuchs als einziges Kind eines gleichgültigen Vaters und einer ab seinem zweiten Lebensjahr abwesenden Mutter auf. Im Alter von 15 Jahren verließ er die Schule und übte Gelegenheitsarbeiten aus, um zu überleben. Er bildete sich literarisch als Autodidakt, indem er spät abends die großen Autoren der Zeit las. Bekannt wurde er in literarischen Kreisen schließlich 1903 mit Le Petit Ami, der breiteren Öffentlichkeit erst 1950 nach seinen Radiointerviews mit Robert Mallet, die ihn berühmt machten. Ansonsten veröffentlichte er wenig, da er vor Literatur, die man schreibt, um seinen Lebensunterhalt zu bestreiten (littérature alimentaire), zurückschreckte. Um der Freiheit willen, zu schreiben, was ihn glücklich machte, akzeptierte er 1907 eine schlecht bezahlte Arbeit als Angestellter beim Mercure de France. Kurze Zeit war er als Urheber der Chronique dramatique berüchtigt, die unter dem Pseudonym Maurice Boissard erschienen, und machte sich durch seine Offenheit, seinen spöttischen und subversiven Geist bemerkbar. Er lebte einsam und zurückgezogen, nahm verlassene Tiere in seinem Pavillon in Fontenay-aux-Roses auf und lebte in Armut. Insgesamt mehr als 60 Jahre widmete er sich seinem Tagebuch, das er später als literarisch bezeichnete und in dem er Tag für Tag seine direkten Eindrücke notierte, die Ereignisse, die ihn beeinflussten. „Ich habe nur gelebt, um zu schreiben. Ich habe nur gefühlt, gesehen, gehört, gefühlt, nur geschrieben. Ich habe das dem materiellen Glück vorgezogen, dem leicht erworbenen Ruf. Ich habe sogar oft mein Vergnügen des Augenblicks geopfert, meine geheimsten Freuden und Neigungen, sogar das Glück einiger Wesen, um zu schreiben, was mir zu schreiben gefiel. Ich halte das alles für ein tiefes Glück.“ Seine letzten Worte vor dem Tod waren: „Jetzt gib mir Frieden“. Marie Dormoy, deren Liebhaber er 1933 war, wurde seine Testamentsvollstreckerin und half nach seinem Tod, sein literarisches Tagebuch zu sichten und zu veröffentlichen. (de)
  • Paul Léautaud (París, 18 de enero de 1872 - Ibídem, 22 de febrero de 1956) fue un escritor y crítico teatral francés que trabajó casi toda su vida para la revista literaria Mercure de France. Firmaba sus —a menudo cáusticas— reseñas con el seudónimo de Maurice Boissard. Según él mismo declaró, sus maestros fueron Saint Simon, Molière, La Rochefoucauld, Diderot, Voltaire, Stendhal y Chamfort.​ Escribió su novela Amores en 1906, pero la obra más conocida es su monumental Diario literario, publicado en Francia en diecinueve volúmenes.​ (es)
  • Paul Léautaud (18 January 1872 – 22 February 1956) was a French writer and theater critic for Mercure de France, signing his often caustic reviews with the pseudonym Maurice Boissard. (en)
  • Paul Léautaud, né le 18 janvier 1872 à Paris 1er arrondissement, et mort le 22 février 1956 à Châtenay-Malabry, est un écrivain et critique dramatique français. Père indifférent, mère absente, Léautaud quitte l’école à 15 ans, exerce toutes sortes de petits emplois pour vivre, s’éduque lui-même en lisant tard le soir les grands auteurs. Connu des milieux littéraires dès 1903 avec Le Petit Ami, du grand public seulement en 1950 après ses entretiens radiophoniques avec Robert Mallet qui le rendent célèbre, il publie peu, ayant en horreur la « littérature alimentaire ». Pour avoir la liberté d’écrire ce qui lui fait plaisir, il accepte, en 1907, un travail mal payé d’employé au Mercure de France. Chargé — un temps seulement — de la chronique dramatique sous le nom de plume de « Maurice Boissard », il se fait connaître par sa franchise, son esprit moqueur et subversif. Solitaire, recueillant les animaux abandonnés dans son pavillon de Fontenay-aux-Roses et vivant lui-même pauvrement, il se consacre pendant plus de 60 ans à son Journal, qu’il appellera littéraire, où il relate, au jour le jour, sous l'impression directe, les événements qui le touchent. « Je n’ai vécu que pour écrire. Je n’ai senti, vu, entendu les choses, les sentiments, les gens que pour écrire. J’ai préféré cela au bonheur matériel, aux réputations faciles. J’y ai même souvent sacrifié mon plaisir du moment, mes plus secrets bonheurs et affections, même le bonheur de quelques êtres, pour écrire ce qui me faisait plaisir à écrire. Je garde de tout cela un profond bonheur. » Ses dernières paroles avant de mourir ont été : « Maintenant, foutez-moi la paix. » Marie Dormoy, dont il devient l'amant en 1933, fut sa légataire universelle et son exécutrice testamentaire et contribua à faire publier et connaître son Journal littéraire après sa mort. (fr)
  • Paul Léautaud (Parijs, 18 januari 1872 - 22 februari 1956) was een Frans schrijver, antisemiet, misantroop, antidemocraat, collaborateur, vrouwenloper en een egocentrische reactionaire anarchist. (nl)
  • Paul Léautaud (Parigi, 18 gennaio 1872 – Le Plessis-Robinson, 22 febbraio 1956) è stato uno scrittore e critico teatrale francese. (it)
  • Paul Léautaud född 18 januari 1872 i Paris, död 22 februari 1956 i Paris, var en fransk författare och teaterkritiker. Léautaud växte upp hos sin far som var sufflör. Han arbetade som generalsekreterare vid bokförlaget Mercure de France, och publicerade dikter i olika tidskrifter under pseudonymen Maurice Boissard under vilken han även var teaterkritiker i såväl tidskriften Mercure de France, som senare i Nouvelle Revue Francaise och litterära nyheter. Hans litterära debut skedde med den självbiografiska romanen Le petit ami, 1903. Hans mest kända verk är Journal littéraire 1-19, 1954-1966 som blivit en klassiker inom dagbokslitteraturen. När det gäller individen Léautaud, så var hans enda fritidsintressen litteraturen, vilket tillsammans med det otaliga antal husdjur han omgav sig av, nästan uteslutet utgjorde hans liv. Idag spekuleras det om han befann sig inom autismspektrumet, möjligen aspergers syndrom.[källa behövs] Då de enda människor han hade något som helst intresse för var de som var som han, eller liksom han själv eftersträvade den högsta nivån av originalitet. Till detta hörde också att han var väldigt kräsen till den grad att han var en purist och därmed krävde en viss exakthet inom litteraturen. Då det idag spekuleras om att många av de stora författarna har haft autism i en viss utsträckning så är det även viktigt att poängtera att Léautaud fann sorgen och smärtan i ett högre ljus än njutningen och lyckan. Han var alltså som Franz Kafka och Mark Haddon, vilket även visas i hans verk, som idag håller på att upphöja honom till skaran bland de stora franska författarna. "Jag har levt endast för att skriva. Jag har känt, sett, hört endast för att skriva om det. Jag har föredragit detta liv framför materiell lycka, framför lättköpt framgång… Jag har kort sagt varit mycket lycklig.” (sv)
dbo:birthDate
  • 1872-01-18 (xsd:date)
dbo:birthPlace
dbo:deathPlace
dbo:thumbnail
dbo:wikiPageID
  • 35718006 (xsd:integer)
dbo:wikiPageLength
  • 9300 (xsd:nonNegativeInteger)
dbo:wikiPageRevisionID
  • 1120282634 (xsd:integer)
dbo:wikiPageWikiLink
dbp:birthDate
  • 1872-01-18 (xsd:date)
dbp:birthPlace
dbp:caption
  • Léautaud in 1915 painted by Michele Catti (en)
dbp:deathDate
  • 0001-02-22 (xsd:gMonthDay)
dbp:deathPlace
dbp:name
  • Paul Léautaud (en)
dbp:nationality
  • French (en)
dbp:occupation
  • Writer (en)
dbp:wikiPageUsesTemplate
dcterms:subject
gold:hypernym
rdf:type
rdfs:comment
  • Ο Πωλ Λεωτώ (γαλλικά: Paul Léautaud) (1872 - 1956) ήταν Γάλλος συγγραφέας και θεατρικός κριτικός, υπογράφοντας τις συχνά καυστικές κριτικές του με το ψευδώνυμο Μωρίς Μπουασάρ. (el)
  • Paul Léautaud (París, 18 de enero de 1872 - Ibídem, 22 de febrero de 1956) fue un escritor y crítico teatral francés que trabajó casi toda su vida para la revista literaria Mercure de France. Firmaba sus —a menudo cáusticas— reseñas con el seudónimo de Maurice Boissard. Según él mismo declaró, sus maestros fueron Saint Simon, Molière, La Rochefoucauld, Diderot, Voltaire, Stendhal y Chamfort.​ Escribió su novela Amores en 1906, pero la obra más conocida es su monumental Diario literario, publicado en Francia en diecinueve volúmenes.​ (es)
  • Paul Léautaud (18 January 1872 – 22 February 1956) was a French writer and theater critic for Mercure de France, signing his often caustic reviews with the pseudonym Maurice Boissard. (en)
  • Paul Léautaud (Parijs, 18 januari 1872 - 22 februari 1956) was een Frans schrijver, antisemiet, misantroop, antidemocraat, collaborateur, vrouwenloper en een egocentrische reactionaire anarchist. (nl)
  • Paul Léautaud (Parigi, 18 gennaio 1872 – Le Plessis-Robinson, 22 febbraio 1956) è stato uno scrittore e critico teatrale francese. (it)
  • Paul Léautaud (* 18. Januar 1872 in Paris; † 22. Februar 1956 in Le Plessis-Robinson, Département Hauts-de-Seine) war ein französischer Schriftsteller und Theaterkritiker. Léautaud wuchs als einziges Kind eines gleichgültigen Vaters und einer ab seinem zweiten Lebensjahr abwesenden Mutter auf. Im Alter von 15 Jahren verließ er die Schule und übte Gelegenheitsarbeiten aus, um zu überleben. Er bildete sich literarisch als Autodidakt, indem er spät abends die großen Autoren der Zeit las. Bekannt wurde er in literarischen Kreisen schließlich 1903 mit Le Petit Ami, der breiteren Öffentlichkeit erst 1950 nach seinen Radiointerviews mit Robert Mallet, die ihn berühmt machten. Ansonsten veröffentlichte er wenig, da er vor Literatur, die man schreibt, um seinen Lebensunterhalt zu bestreiten (littér (de)
  • Paul Léautaud, né le 18 janvier 1872 à Paris 1er arrondissement, et mort le 22 février 1956 à Châtenay-Malabry, est un écrivain et critique dramatique français. Père indifférent, mère absente, Léautaud quitte l’école à 15 ans, exerce toutes sortes de petits emplois pour vivre, s’éduque lui-même en lisant tard le soir les grands auteurs. Connu des milieux littéraires dès 1903 avec Le Petit Ami, du grand public seulement en 1950 après ses entretiens radiophoniques avec Robert Mallet qui le rendent célèbre, il publie peu, ayant en horreur la « littérature alimentaire ». Pour avoir la liberté d’écrire ce qui lui fait plaisir, il accepte, en 1907, un travail mal payé d’employé au Mercure de France. Chargé — un temps seulement — de la chronique dramatique sous le nom de plume de « Maurice Boissa (fr)
  • Paul Léautaud född 18 januari 1872 i Paris, död 22 februari 1956 i Paris, var en fransk författare och teaterkritiker. Léautaud växte upp hos sin far som var sufflör. Han arbetade som generalsekreterare vid bokförlaget Mercure de France, och publicerade dikter i olika tidskrifter under pseudonymen Maurice Boissard under vilken han även var teaterkritiker i såväl tidskriften Mercure de France, som senare i Nouvelle Revue Francaise och litterära nyheter. Hans litterära debut skedde med den självbiografiska romanen Le petit ami, 1903. Hans mest kända verk är Journal littéraire 1-19, 1954-1966 som blivit en klassiker inom dagbokslitteraturen. (sv)
rdfs:label
  • Paul Léautaud (de)
  • Πωλ Λεωτώ (el)
  • Paul Léautaud (es)
  • Paul Léautaud (fr)
  • Paul Léautaud (it)
  • Paul Léautaud (nl)
  • Paul Léautaud (en)
  • Paul Léautaud (sv)
owl:sameAs
prov:wasDerivedFrom
foaf:depiction
foaf:isPrimaryTopicOf
foaf:name
  • Paul Léautaud (en)
is dbo:wikiPageRedirects of
is dbo:wikiPageWikiLink of
is foaf:primaryTopic of
Powered by OpenLink Virtuoso    This material is Open Knowledge     W3C Semantic Web Technology     This material is Open Knowledge    Valid XHTML + RDFa
This content was extracted from Wikipedia and is licensed under the Creative Commons Attribution-ShareAlike 3.0 Unported License