| dbo:abstract
|
- Patriarch Joachim (Russian: Иоаким; January 6, 1620 – March 17, 1690) was the eleventh Patriarch of Moscow and All Russia, an opponent of the Raskol (the Old Believer schism), and a founder of the Slavic Greek Latin Academy. Born Ivan Petrovich Savelov (Иван Петрович Савелов) also in some other sources as Ivan Petrovich Savyolov, Joachim was of noble origin. When his family died in the 1654 epidemic, he became a monk and served in various monasteries, receiving the religious name Joachim upon his tonsure. In 1664, Joachim was elevated to the rank of archimandrite and became hegumen (abbot) of the Chudov Monastery and in 1672 was consecrated as Metropolitan of Novgorod. He was elected a Patriarch on July 26, 1674, following the death of Patriarch Pitirim. Although Joachim had participated in the council which deposed Patriarch Nikon, he continued Nikon's policies with regard to the Old Believers, and defending church authorities against the encroachments of Caesaropapism by the Tsars. In 1686, he made an agreement with Bulgarian Rostislav Stratimirovic to aid in a revolt against the Ottomans. Patriarch Joachim also participated in, and directly supported the transfer of the Jurisdiction of the Metropolitanate of Kyiv from the Patriarchate of Constantinople to the Patriarchate of Moscow. (en)
- Le patriarche Joachim de Moscou (Патриарх Иоахим), dans le monde Ivan Petrovitch Savelov (russe : Иван Петрович Савелов), né le 6 janvier 1621 près de Mojaïsk et mort le 17 mars 1690, est le onzième patriarche de Moscou et de toutes les Russies. Ce fut un opposant au Raskol, le schisme des Vieux-Croyants. Il fut le fondateur de l'académie gréco-latine slave. (fr)
- Gioacchino, o Ioakim (in russo: Иоаким?; , 6 gennaio 1621 – Mosca, 17 marzo 1690), al secolo Ivan Petrovič Savelov (Иван Петрович Савёлов), fu il nono patriarca di Mosca e di tutte le Russie dal 1674 alla morte. Strenuo oppositore del Raskol, fu tra i fondatori dell'. (it)
- Joachim (ur. 6 stycznia 1621 w Możajsku, zm. 17 marca 1690 w Moskwie) – dziewiąty (de facto dziesiąty) patriarcha moskiewski i całej Rusi, sprawujący urząd od lipca 1674 do śmierci. Pochodził z rodziny szlacheckiej, służył w armii rosyjskiej w pułku rajtarów. Do stanu mniszego wstąpił w 1655 w Monasterze Międzygórskim. Dwa lata później wyjechał do Moskwy, kwestując na klasztor. Nigdy nie wrócił do macierzystej wspólnoty, gdyż patriarcha moskiewski i całej Rusi Nikon zaproponował mu godność przełożonego Świętojezierskiego Wałdajskiego Monasteru Iwerskiej Ikony Matki Bożej. Następnie przebywał w monasterach Nowe Jeruzalem i św. Andrzeja w Moskwie; w 1663 został archimandrytą Monasteru Czudowskiego. W lipcu 1672 przyjął chirotonię biskupią i objął katedrę nowogrodzką. Od tego samego miesiąca wspierał chorego patriarchę Pitirima i de facto zarządzał do jego śmierci całym Rosyjskim Kościołem Prawosławnym. Po śmierci Pitirima został w 1674 wybrany na jego następcę. Jako patriarcha dążył do wzmocnienia pozycji Rosyjskiego Kościoła Prawosławnego w państwie. Doprowadził do poprawy stanu materialnego Kościoła, dbał o moralność duchowieństwa i jednolitość obrzędów sprawowanych w całym kraju. Zablokował natomiast sugerowaną przez cara Fiodora III radykalną reformę administracyjną Cerkwi. W dobrych relacjach z carem pozostawał do schyłku jego życia, gdy obaj poróżnili się z powodu odmiennych wizji przyszłości kraju. Przyczynił się do wprowadzenia na tron po śmierci Fiodora III jego przyrodniego brata Piotra, z pominięciem starszego od niego, chorego Iwana. Po buncie strzelców musiał jednak pogodzić się z ustanowieniem regencji Zofii Romanowej w imieniu carów „starszego” (Iwana) i „młodszego” (Piotra). Początkowo blisko współpracował z regentką, z czasem zaczął krytycznie odnosić się do jej polityki kulturalnej i zagranicznej i poparł jej odsunięcie od władzy w 1689. Przez całe życie Joachim ostro krytykował przenikanie do Rosji zachodnich zwyczajów, napływ cudzoziemców, postulował wprowadzenie całkowitego zakazu kontaktów prawosławnych z osobami innych wyznań. Rozpowszechniał koncepcję Rosji jako państwa uświęconego, w którym car i Kościół wspólnie działają dla dobra wiary. W porozumieniu ze świeckimi władzami zwalczał ruch staroobrzędowy, doprowadzając do spalenia na stosie jego pierwszego przywódcy Awwakuma Pietrowa i wprowadzenia w Rosji kary śmierci dla starowierców odmawiających wyrzeczenia się swoich przekonań religijnych. Również w okresie sprawowania przez niego urzędu patriarchy do Rosyjskiego Kościoła Prawosławnego włączona została prawosławna metropolia kijowska. W okresie sprawowania przez niego urzędu patriarchy w Moskwie powstała szkoła teologiczna greckich mnichów i , przybyłych na zaproszenie Joachima z Konstantynopola. Patriarcha uniemożliwił natomiast utworzenie szkoły o programie zbliżonym do uniwersytetów zachodnich, z obowiązkową nauką łaciny; uważał, iż prawosławnym potrzebna jest przede wszystkim greka niezbędna do studiowania teologii. Nie zwalczając uczonego duchowieństwa jako całej grupy, stoczył gwałtowny spór z mnichem Sylwestrem (Miedwiediewem), którego projekt utworzenia szkoły łacińsko-grecko-słowiańskiej uznał za zagrożenie dla autorytetu patriarchatu. Spór zakończył się uwięzieniem i egzekucją Sylwestra (miała ona miejsce już po śmierci Joachima). Zmarł w 1690 po krótkiej chorobie i został pochowany w soborze Zaśnięcia Matki Bożej w Moskwie, na Kremlu. Jego następcą został wskazywany przez niego jeszcze za życia metropolita kazański Adrian, podzielający konserwatywne i antyzachodnie poglądy Joachima. (pl)
- Патриа́рх Иоаки́м (в миру Ива́н Петро́вич Савёлов-пе́рвый; 6 января 1621, Можайск — 17 марта 1690, Москва) — предпоследний в досинодальный период патриарх Московский (26 июля 1674 — 17 марта 1690). Титуловался: «милостию Божиею патриарх Московский и всея России и северных стран» (ru)
- Патріарх Іоаким (в миру Іван Петрович Савйолов-Перший; 1620–1690) — дев'ятий і передостанній в досинодальний період патріарх Московський і всієї Росії (26 липня 1674 — 17 березня 1690). (uk)
|
| dbo:birthDate
| |
| dbo:birthPlace
| |
| dbo:deathDate
| |
| dbo:occupation
| |
| dbo:predecessor
| |
| dbo:successor
| |
| dbo:thumbnail
| |
| dbo:title
|
- Patriarch of Moscow and all the Rus' (en)
|
| dbo:wikiPageExternalLink
| |
| dbo:wikiPageID
| |
| dbo:wikiPageLength
|
- 3784 (xsd:nonNegativeInteger)
|
| dbo:wikiPageRevisionID
| |
| dbo:wikiPageWikiLink
| |
| dbp:after
| |
| dbp:before
| |
| dbp:birthDate
| |
| dbp:birthPlace
|
- Sibkovo, 10 km south-west of Mozhayska, Russia (en)
|
| dbp:buried
| |
| dbp:caption
|
- Patriarch Joseph, a 19th-century hand-drawn lubok (en)
|
| dbp:church
| |
| dbp:deathDate
| |
| dbp:name
| |
| dbp:patriarchOf
| |
| dbp:predecessor
| |
| dbp:profession
|
- Civil Servant, Tsardom of Russia (en)
|
| dbp:see
| |
| dbp:successor
| |
| dbp:title
| |
| dbp:wikiPageUsesTemplate
| |
| dbp:years
| |
| dcterms:subject
| |
| gold:hypernym
| |
| schema:sameAs
| |
| rdf:type
| |
| rdfs:comment
|
- Le patriarche Joachim de Moscou (Патриарх Иоахим), dans le monde Ivan Petrovitch Savelov (russe : Иван Петрович Савелов), né le 6 janvier 1621 près de Mojaïsk et mort le 17 mars 1690, est le onzième patriarche de Moscou et de toutes les Russies. Ce fut un opposant au Raskol, le schisme des Vieux-Croyants. Il fut le fondateur de l'académie gréco-latine slave. (fr)
- Gioacchino, o Ioakim (in russo: Иоаким?; , 6 gennaio 1621 – Mosca, 17 marzo 1690), al secolo Ivan Petrovič Savelov (Иван Петрович Савёлов), fu il nono patriarca di Mosca e di tutte le Russie dal 1674 alla morte. Strenuo oppositore del Raskol, fu tra i fondatori dell'. (it)
- Патриа́рх Иоаки́м (в миру Ива́н Петро́вич Савёлов-пе́рвый; 6 января 1621, Можайск — 17 марта 1690, Москва) — предпоследний в досинодальный период патриарх Московский (26 июля 1674 — 17 марта 1690). Титуловался: «милостию Божиею патриарх Московский и всея России и северных стран» (ru)
- Патріарх Іоаким (в миру Іван Петрович Савйолов-Перший; 1620–1690) — дев'ятий і передостанній в досинодальний період патріарх Московський і всієї Росії (26 липня 1674 — 17 березня 1690). (uk)
- Patriarch Joachim (Russian: Иоаким; January 6, 1620 – March 17, 1690) was the eleventh Patriarch of Moscow and All Russia, an opponent of the Raskol (the Old Believer schism), and a founder of the Slavic Greek Latin Academy. Born Ivan Petrovich Savelov (Иван Петрович Савелов) also in some other sources as Ivan Petrovich Savyolov, Joachim was of noble origin. When his family died in the 1654 epidemic, he became a monk and served in various monasteries, receiving the religious name Joachim upon his tonsure. (en)
- Joachim (ur. 6 stycznia 1621 w Możajsku, zm. 17 marca 1690 w Moskwie) – dziewiąty (de facto dziesiąty) patriarcha moskiewski i całej Rusi, sprawujący urząd od lipca 1674 do śmierci. Pochodził z rodziny szlacheckiej, służył w armii rosyjskiej w pułku rajtarów. Do stanu mniszego wstąpił w 1655 w Monasterze Międzygórskim. Dwa lata później wyjechał do Moskwy, kwestując na klasztor. Nigdy nie wrócił do macierzystej wspólnoty, gdyż patriarcha moskiewski i całej Rusi Nikon zaproponował mu godność przełożonego Świętojezierskiego Wałdajskiego Monasteru Iwerskiej Ikony Matki Bożej. Następnie przebywał w monasterach Nowe Jeruzalem i św. Andrzeja w Moskwie; w 1663 został archimandrytą Monasteru Czudowskiego. (pl)
|
| rdfs:label
|
- Joachim de Moscou (fr)
- Gioacchino (patriarca di Mosca) (it)
- Patriarch Joachim of Moscow (en)
- Joachim (patriarcha Moskwy) (pl)
- Иоаким (патриарх Московский) (ru)
- Іоаким (патріарх Московський) (uk)
|
| owl:sameAs
| |
| prov:wasDerivedFrom
| |
| foaf:depiction
| |
| foaf:isPrimaryTopicOf
| |
| foaf:name
| |
| is dbo:predecessor
of | |
| is dbo:successor
of | |
| is dbo:wikiPageRedirects
of | |
| is dbo:wikiPageWikiLink
of | |
| is dbp:after
of | |
| is dbp:before
of | |
| is dbp:predecessor
of | |
| is dbp:successor
of | |
| is foaf:primaryTopic
of | |
