| dbo:abstract
|
- La glàndula parotoide és una glàndula externa de pell ubicada a l'esquena, coll i genoll de gripaus algunes salamandres. Aquesta secreta una substància làctia alcaloide per a dissuadir els depredadors. La substància produïda actua com una neurotoxina. (ca)
- Als Parotiden – auch Parotoiden, Parotoiddrüsen oder Ohrdrüsen – bezeichnet man paarige, meistens wulstförmige, hinter den Augen mancher Amphibien hervortretende Hautdrüsenkomplexe. Bei Kröten, aber auch bei einigen Laubfröschen sowie Schwanzlurchen (beispielsweise beim Alpen- und beim Feuersalamander) sind diese besonders deutlich sichtbar ausgeprägt. Sie sind durch starke Vermehrung und Vergrößerung von Körner- bzw. Giftdrüsen entstanden, die auch die übrige Haut bedecken. Hier werden verschiedene Giftstoffe (Alkaloide) produziert, die sowohl der Abwehr von Fressfeinden als auch dem Schutz gegen Hautparasiten (Ektoparasiten) dienen (vgl. beispielsweise: Aga-Kröte). Auf Druck bzw. Reizung wird dabei ein milchig-weißes Sekret abgesondert. (de)
- Guruin parotoideak anfibio askok buruan eta lepoan dituzten konkordurak dira. Begien atzean kokatuak egoten dira, bereziki Bufo generoko apo eta arrubioetan. Guruin horiek harrapakariak uxatzen dituen gai toxiko bat jariatzen dute. (eu)
- La glándula parotoide es una glándula externa de gran tamaño en los anfibios que se ubica tras el ojo, sobre el tímpano y en la región del hombro. Se encuentra en algunas especies de ranas y sapos, y salamandras; como, entre otros, en sapos de la familia Bufonidae, en ranas arbóreas de la familia Phyllomedusidae y en salamandras del género Ambystoma. A través de ella segregan sustancias venenosas que contienen toxinas (como por ejemplo la bufotoxina) que les ayudan a defenderse de sus depredadores. Los anfibios pueden contar con otra serie de glándulas que producen secreciones con el mismo fin, pero localizadas en otras partes del cuerpo como en la espalda, ingle o patas. Debido a las diferencias morfológicas y funcionales entre las glándulas parotoides de los diferentes grupos, se ha sugerido que el uso de este término se debería limitar únicamente a las glándulas de los sapos bufónidos. (es)
- The parotoid gland (alternatively, paratoid gland) is an external skin gland on the back, neck, and shoulder of toads and some frogs and salamanders. It can secrete a number of milky alkaloid substances (depending on the species) known collectively as bufotoxins, which act as neurotoxins to deter predation. These cutaneous glands are called parotoid as they are somewhat similarly positioned to mammalian parotid gland, although the latter have a different function, excreting saliva within the mouth rather than externally excreted defensive chemicals. A study of the parotoid glands of the Colorado River toad in 1976 found that the parotoid glands were "composed of numerous lobules", each of which is a separate unit with a lumen surrounded by a double cell layer. The cell layers have interlocking microvilli. The study found that the outer cell layer resembled smooth muscle cells, with some organelles hypothesised to "function in some aspects of venom synthesis, active cellular transport and contraction in the discharge of the secretory product". The inner layer was hypothesised to be "involved in venom formation and release". The study noted that the structure of the parotoid glands of the Colorado River toad is very different from the structure of the same glands in the cane toad. There is extensive blood supply to the parotoid glands to deliver cholesterol and other toxin precursor chemicals to the gland. Parotoid glands are sometimes said to be wart-like in appearance, though warts are abnormal growths caused by viral infections while parotoid glands are normal, healthy parts of the animals that bear them. The vague similarity in appearance, however, is the reason behind the mistaken belief that touching a toad causes warts. (en)
- Les glandes parotoïdes sont des glandes exocrines sous-cutanées situées sur le dos, le cou et les épaules de certains crapauds et salamandres. (fr)
- Le ghiandole parotoidi sono caratteristiche di alcuni anfibi anuri, come i rospi, e urodeli, come le salamandre. Sono costituite da ammassi di ghiandole granulose situate nella zona del capo dietro agli occhi. Quando l'animale è oggetto di minacce, possono secernere degli alcaloidi con azione neurotossica, al fine di scoraggiare il predatore. (it)
- 측두선(側頭腺, parotoid gland)은 두꺼비와 일부 개구리 및 도롱뇽의 등, 목, 어깨에 있는 체외 분비선이다. 천적에게서 몸을 보호하기 위한 끈적한 알칼로이드를 분비하며, 여기 함유된 물질, 예컨대 같은 것은 신경독으로 작용한다. (ko)
- Parotoïden zijn de gifklieren van amfibieën en worden ook wel oorklieren genoemd. Zowel alle kikkers als de salamanders hebben parotoïden, al zijn ze niet altijd goed te zien. De vuursalamander en de gewone pad zijn soorten met grote klieren, de kleine watersalamander en de knoflookpad hebben nauwelijks zichtbare klieren. De parotoïden scheiden een gif af dat onder andere de slijmvliezen prikkelt. (nl)
- 耳腺（じせん、英語: parotoid gland）とは、カエル、及びサンショウウオの背中、首、および肩の上の外表皮膚腺のこと。耳腺からは、神経毒の乳白色のアルカロイド物質を分泌する。1976年のコロラドリバーヒキガエルの耳腺の研究で、コレステロールおよび他の毒素前駆体の化学物質を腺に送るために、耳腺への広範な血液供給がみられている。 (ja)
- Gruczoły przyuszne, parotydy – parzyste, duże zgrubienia, występujące na głowie niektórych gatunków płazów. Znajdują się w nich gruczoły jadowe. Parotydy są ważną cechą gatunkową przy oznaczaniu gatunku danego płaza. Gruczoły przyuszne mają np. ropuchy, salamandra plamista. Szczególnie duże, o nerkowatym kształcie parotydy ma ropucha. Jad zawarty w gruczołach przyusznych, podobnie, jak i w innych gruczołach na skórze płazów, jest ich bronią defensywną. Płazy te są bowiem powolne, ociężałe i nie mają szans ucieczki przed drapieżnikiem. Jad w gruczołach przyusznych i skórnych wydziela się dopiero przy ich uszkodzeniu, lub potarciu, a więc np. przy próbie pożarcia płaza przez drapieżnika. Piekący, ostry smak jadu zmusza go do porzucenia zaatakowanego płaza. Zaatakowane płazy często wychodzą z tego cało. Drapieżniki z czasem nabywają doświadczenia i nie atakują płazów chronionych przez gruczoły jadowe. Dla człowieka kontakt z naszymi krajowymi płazami nie jest niebezpieczny. Nie potrafią one bowiem wydzielić z gruczołów jadu, nawet gdy ulegną przestraszeniu. Dopiero uszkodzenie skóry, (u niektórych gatunków wystarczy silne potarcie), powoduje skurcz włókien mięśniowych wokół gruczołu i wydzielanie się jadu. W skład jadu ropuchy wchodzą dwie substancje: i bufotenina. Bibliografia 1.
* Włodzimierz Juszczyk: Płazy i gady krajowe. Warszawa: PWN, 1974. (pl)
- Околоушная железа амфибий, или паротид, — парное скопление кожных желёз у земноводных в околоушной области, секретирующее буфотоксин. Производимые железами токсины служат для защиты как от врагов, так и от кожных паразитов. Особенно сильно паротиды развиты у саламандровых, которые могут при раздражении выпрыскивать ядовитое содержимое этих желез на значительное расстояние, откуда и возникла легенда о том, что саламандры тушат огонь. (ru)
- A glândula parotoide é uma glândula externa da pele, presente na parte traseira, na garganta, atrás do olho ou no ombro de sapos e algumas salamandras. Ela secreta uma substância leitosa com alcalóides que é usada em sua defesa. As glândulas parotoides se parecem com verrugas, mas as verrugas podem ser causadas por infecção ou algum problema, enquanto as glândulas parotóides são normais e partes saudáveis dos animais que as têm. (pt)
|
| rdfs:comment
|
- La glàndula parotoide és una glàndula externa de pell ubicada a l'esquena, coll i genoll de gripaus algunes salamandres. Aquesta secreta una substància làctia alcaloide per a dissuadir els depredadors. La substància produïda actua com una neurotoxina. (ca)
- Als Parotiden – auch Parotoiden, Parotoiddrüsen oder Ohrdrüsen – bezeichnet man paarige, meistens wulstförmige, hinter den Augen mancher Amphibien hervortretende Hautdrüsenkomplexe. Bei Kröten, aber auch bei einigen Laubfröschen sowie Schwanzlurchen (beispielsweise beim Alpen- und beim Feuersalamander) sind diese besonders deutlich sichtbar ausgeprägt. Sie sind durch starke Vermehrung und Vergrößerung von Körner- bzw. Giftdrüsen entstanden, die auch die übrige Haut bedecken. Hier werden verschiedene Giftstoffe (Alkaloide) produziert, die sowohl der Abwehr von Fressfeinden als auch dem Schutz gegen Hautparasiten (Ektoparasiten) dienen (vgl. beispielsweise: Aga-Kröte). Auf Druck bzw. Reizung wird dabei ein milchig-weißes Sekret abgesondert. (de)
- Guruin parotoideak anfibio askok buruan eta lepoan dituzten konkordurak dira. Begien atzean kokatuak egoten dira, bereziki Bufo generoko apo eta arrubioetan. Guruin horiek harrapakariak uxatzen dituen gai toxiko bat jariatzen dute. (eu)
- Les glandes parotoïdes sont des glandes exocrines sous-cutanées situées sur le dos, le cou et les épaules de certains crapauds et salamandres. (fr)
- Le ghiandole parotoidi sono caratteristiche di alcuni anfibi anuri, come i rospi, e urodeli, come le salamandre. Sono costituite da ammassi di ghiandole granulose situate nella zona del capo dietro agli occhi. Quando l'animale è oggetto di minacce, possono secernere degli alcaloidi con azione neurotossica, al fine di scoraggiare il predatore. (it)
- 측두선(側頭腺, parotoid gland)은 두꺼비와 일부 개구리 및 도롱뇽의 등, 목, 어깨에 있는 체외 분비선이다. 천적에게서 몸을 보호하기 위한 끈적한 알칼로이드를 분비하며, 여기 함유된 물질, 예컨대 같은 것은 신경독으로 작용한다. (ko)
- Parotoïden zijn de gifklieren van amfibieën en worden ook wel oorklieren genoemd. Zowel alle kikkers als de salamanders hebben parotoïden, al zijn ze niet altijd goed te zien. De vuursalamander en de gewone pad zijn soorten met grote klieren, de kleine watersalamander en de knoflookpad hebben nauwelijks zichtbare klieren. De parotoïden scheiden een gif af dat onder andere de slijmvliezen prikkelt. (nl)
- 耳腺（じせん、英語: parotoid gland）とは、カエル、及びサンショウウオの背中、首、および肩の上の外表皮膚腺のこと。耳腺からは、神経毒の乳白色のアルカロイド物質を分泌する。1976年のコロラドリバーヒキガエルの耳腺の研究で、コレステロールおよび他の毒素前駆体の化学物質を腺に送るために、耳腺への広範な血液供給がみられている。 (ja)
- Околоушная железа амфибий, или паротид, — парное скопление кожных желёз у земноводных в околоушной области, секретирующее буфотоксин. Производимые железами токсины служат для защиты как от врагов, так и от кожных паразитов. Особенно сильно паротиды развиты у саламандровых, которые могут при раздражении выпрыскивать ядовитое содержимое этих желез на значительное расстояние, откуда и возникла легенда о том, что саламандры тушат огонь. (ru)
- A glândula parotoide é uma glândula externa da pele, presente na parte traseira, na garganta, atrás do olho ou no ombro de sapos e algumas salamandras. Ela secreta uma substância leitosa com alcalóides que é usada em sua defesa. As glândulas parotoides se parecem com verrugas, mas as verrugas podem ser causadas por infecção ou algum problema, enquanto as glândulas parotóides são normais e partes saudáveis dos animais que as têm. (pt)
- La glándula parotoide es una glándula externa de gran tamaño en los anfibios que se ubica tras el ojo, sobre el tímpano y en la región del hombro. Se encuentra en algunas especies de ranas y sapos, y salamandras; como, entre otros, en sapos de la familia Bufonidae, en ranas arbóreas de la familia Phyllomedusidae y en salamandras del género Ambystoma. A través de ella segregan sustancias venenosas que contienen toxinas (como por ejemplo la bufotoxina) que les ayudan a defenderse de sus depredadores. (es)
- The parotoid gland (alternatively, paratoid gland) is an external skin gland on the back, neck, and shoulder of toads and some frogs and salamanders. It can secrete a number of milky alkaloid substances (depending on the species) known collectively as bufotoxins, which act as neurotoxins to deter predation. These cutaneous glands are called parotoid as they are somewhat similarly positioned to mammalian parotid gland, although the latter have a different function, excreting saliva within the mouth rather than externally excreted defensive chemicals. (en)
- Gruczoły przyuszne, parotydy – parzyste, duże zgrubienia, występujące na głowie niektórych gatunków płazów. Znajdują się w nich gruczoły jadowe. Parotydy są ważną cechą gatunkową przy oznaczaniu gatunku danego płaza. Gruczoły przyuszne mają np. ropuchy, salamandra plamista. Szczególnie duże, o nerkowatym kształcie parotydy ma ropucha. Bibliografia 1.
* Włodzimierz Juszczyk: Płazy i gady krajowe. Warszawa: PWN, 1974. (pl)
|
