| dbo:abstract
|
- The Order of the Crown is an order founded by the northern French nobleman Enguerrand VII, Lord of Coucy in 1378 and belongs to the historical orders of France. Enguerrand founded the order after a successful campaign in Normandy where he had conquered, for his king, the town of Bayeux and the other Norman possessions of King Charles II of Navarre. Enguerrand was a nobleman who excelled in "courtly" behavior and a loyal vassal of the French king Charles V of France. The order was given a crown as a symbol because this object is, as can be read on the matter-devoted poem of Eustache Deschamps' "not only the symbol of greatness and power, but also of dignity, virtue and quality behavior of the courtiers of the (French) king". The recognition sign of the order was a diadem with twelve pearls. These were the twelve flowers of authority, faith, virtue, temperance, piety, prudence, sincerity, honor, power, mercy, generosity, solidarity and largesse. Properties that "yield their light upon all who were less common name". How the order looked is unknown; at this time it was usual that a common recognition sign was worn hanging from a chain around the neck or was embroidered on the clothes. The order will have resembled, on that point, the Order of the Dragon. In the period that Enguerrand founded his order, he chose a new seal. Upon it, on a background of little crowns, one can see a character holding a reversed crown. This may be an indication of how the award looked. One thing special to the Order of the Crown, is that it included not only knights, but also boys (not yet knighted warriors of good family) and married or unmarried ladies. On 26 April 1390, as he prepared for a campaign against the Muslims in the kingdom of Barbary Coast, gave Enguerrand the , a strict and ascetic monastic order, an income of 400 livres per year and money to found a cloister for twenty monks on his property in Villeneuve-Saint-Germain on the banks of the Aisne, just outside Soissons. The document speaks of "perpetual prayers for himself, his current wife, his ancestors and descendants and all the knights and ladies of his Order of the Crown". The Order was, even though it was founded not a reigning monarch but by a powerful vassal of the French king, recognized as knighthood order by Louis I, Duke of Orléans, Regent of France. (en)
- De Orde van de Kroon is een door de Noord-Franse edelman Engelram VII van Coucy in 1378 gestichte Orde en behoort tot de historische Franse orden. Enguerrand stichtte de orde na een geslaagde campagne in Normandië waar hij de stad Bayeux en de andere Normandische bezittingen van koning Karel II van Navarra voor zijn koning veroverde. Engelram was een edelman die uitblonk in "hoofs" gedrag en een trouw vazal van de Franse koning. De orde kreeg een kroon als zinnebeeld, omdat dit voorwerp, zo valt te lezen in een aan deze orde gewijd gedicht van , "niet alleen het symbool is van grootheid en macht maar ook van waardigheid, deugdzaamheid en hoogstaand gedrag van de hovelingen van de (Franse) koning". Het herkenningsteken van de orde was een diadeem met twaalf parels. Deze stonden voor de twaalf bloemen van het gezag: trouw, deugdzaamheid, matigheid, vroomheid, behoedzaamheid, oprechtheid, eergevoel, kracht, barmhartigheid, milddadigheid, saamhorigheid en vrijgevigheid. Eigenschappen die "hun licht wierpen op allen die minder voornaam waren". Hoe de orde eruitgezien heeft, is niet bekend; in deze tijd was het gebruikelijk dat men een gezamenlijk herkenningsteken droeg dat aan een keten om de hals hing of op de kleding was geborduurd. De orde zal daarin geleken hebben op de Orde van de Draak. In de periode dat Engelram zijn orde stichtte, koos hij ook een nieuw zegel. Daarop is, tegen een achtergrond van kroontjes, een figuur te zien die een kroon omgekeerd vasthoudt. Mogelijk is dit een aanwijzing dat ook de onderscheiding er zo uitzag. Bijzonder was dat deze Orde van de Kroon niet alleen ridders, maar ook knapen (nog niet geridderde krijgslieden van goede komaf) en gehuwde of ongehuwde dames, opnam. Op 26 april 1390, terwijl hij zich voorbereidde op een veldtocht tegen de mohammedanen in het koninkrijk Barbarije, schonk Enguerrand de Orde van de Celestijnen, een strenge en ascetische kloosterorde, een inkomen van 400 livres per jaar en geld om een klooster voor twintig monniken te stichten op zijn bezitting in Villeneuve aan de oever van de Aisne, even buiten Soissons. De oorkonde spreekt over "eeuwigdurende gebeden voor hemzelf, zijn huidige vrouw, zijn voorvaderen en nazaten en alle ridders en dames van zijn Orde van de Kroon". De Orde werd, ook al was zij niet door een regerend vorst maar door een machtige vazal van de Franse koning ingesteld, door Lodewijk I van Orléans, regent van Frankrijk als ridderorde erkend. (nl)
|
