| dbo:abstract
|
- Nikolaj Fjodorovič Fjodorov nebo také Fedorov, rusky Николай Фёдорович Фёдоров (7. června 1829 Ključi – (15.) 28. prosince 1903 Moskva) byl originální ruský náboženský myslitel a filosof, představitel ruského kosmismu a předchůdce transhumanismu. (cs)
- Nikolai Fjodorowitsch Fjodorow (* 26. Maijul. / 7. Juni 1829greg. in Kljutschi im Gouvernement Tambow; † 15. Dezemberjul. / 28. Dezember 1903greg. in Moskau) war ein russischer Philosoph. Fjodorow war uneheliches Kind der russischen Adeligen Elizaveta Ivanova und des Fürsten Pavel Gagarin. Aufgewachsen in Okna bei der Familie Gagarin, besuchte er von 1836 bis 1842 die Schule in Eack und anschließend bis 1849 das Gymnasium in Tambow. 1849 bis 1852 studierte er Verwaltungswissenschaft an der Richelieu-Hochschule in Odessa. Dort entwarf er bereits die Grundideen seiner „unsystematischen Philosophie“. Nach der Hochschule, die er ohne Abschluss verließ, arbeitete Fjodorow an mehreren Provinzschulen als Geschichtslehrer. 1868 zog er nach Moskau, wo er Privatunterricht gab und 1869 eine Anstellung als Hilfsbibliothekar in der Tschertkow-Bibliothek fand. 1874–1899 arbeitete er als Bibliothekar im Rumjanzew-Museum, wo er als erster einen systematischen Buchkatalog erstellte. Während seiner letzten Lebensjahre war er Bibliothekar im Lesesaal des Moskauer Archivs des Außenministeriums. Fjodorows Philosophie, die unter anderem auch im Werk von Boris Pasternak zu spüren ist, verbindet christliche und philosophische Konzepte, unter anderem auch die Idee der Auferstehung des Körpers oder die Vorstellung eines Weltbewusstseins (Noosphäre). (de)
- Nikolái Fiódorovich Fiódorov (en ruso, Никола́й Фёдорович Фёдоров; 9 de junio de 1827–28 de diciembre de 1903) fue un filósofo cristiano ortodoxo, filósofo futurólogo, fundador e integrante de la corriente filosófica del cosmismo ruso. Su obra, en la que se mostraría partidario la prolongación de la vida, la inmortalidad e incluso de la resurrección de los muertos por medios científico-técnicos, han hecho que se lo considere un precursor del posterior transhumanismo. Una de sus obras más célebres es La filosofía de la causa común (Философия общего дела) editada por sus discípulos en 1906. Fue el filósofo predilecto de Vladímir Mayakovski, poeta futurista ruso. (es)
- Nikolaï Fiodorovitch Fiodorov (en russe : Николай Фёдорович Фёдоров, ISO 9 : Nikolaj Fëdorovič Fёdorov), né le 26 mai 1829 (7 juin 1829 dans le calendrier grégorien) à Klioutchi (Gouvernement de Tambov, Empire russe) et mort le 15 décembre 1903 (28 décembre 1903 dans le calendrier grégorien) à Moscou, est un philosophe russe orthodoxe, précurseur du mouvement cosmiste russe, ayant exercé comme géographe et bibliothécaire. Il croyait en la possibilité du prolongement de la vie, en celle de l'immortalité physique et de la résurrection des morts par des moyens scientifiques. (fr)
- Nikolai Fyodorovich Fyodorov (Russian: Никола́й Фёдорович Фёдоров; surname also Anglicized as "Fedorov", June 9, 1829 – December 28, 1903) was a Russian Orthodox Christian philosopher, who was part of the Russian cosmism movement and a precursor of transhumanism. Fyodorov advocated radical life extension, physical immortality and even resurrection of the dead, using scientific methods. (en)
- Nikolaj Fëdorovič Fëdorov (in russo Фёдоров, Николай Фёдорович; Ključi, 7 giugno 1829 – Mosca, 28 dicembre 1903) è stato un filosofo russo. È considerato il fondatore del pensiero cosmista. "Pensatore enigmatico", come lo definì Bulgakov fu filosofo, scrittore e bibliotecario che destò l'interesse e l'ammirazione dei grandi protagonisti della letteratura russa come Vladimir Sergeevič Solov'ëv, Fëdor Dostoevskij, Lev Tolstoj e che fu anche noto negli ambienti scientifici per la sua dottrina basata su un'incrollabile fiducia nel progresso delle scienze che, a suo parere, non solo avrebbero rigenerato il mondo impedendo per sempre l'avvento dei disastri naturali ma sarebbero riuscite a sconfiggere la morte attuando la resurrezione dei corpi. La sua tesi, basata su un profondo senso religioso, radicato nella spiritualità del cristianesimo ortodosso, venne delineata nel libro Философия общего дела (Filosofiya obshchago dela) (La filosofia dell'opera comune, 2 voll., postumi, 1906-13) dove Fëdorov sosteneva che la filosofia dovesse abbandonare il campo puramente speculativo e diventare una pratica «proiettiva» che si servisse della conoscenza per elaborare un «progetto d'un mondo migliore» dove, attraverso un'«opera comune e universale», si ponesse fine alle ingiustizie, alle paure, e agli egoismi. Durante la vita del filosofo i suoi pochi scritti ebbero scarso successo e furono incompresi dal grande pubblico; Fëdorov era d'altronde consapevole di essere in anticipo suoi tempi, non ancora maturi perché le sue idee fossero capite ed accettate. Una delle prime importanti recensioni de La filosofia dell'opera comune fu realizzata da Nikolai Berdyaev nel 1915. La riscoperta del suo pensiero avvenne in particolare dopo l'avvento del regime sovietico che vedeva in Fëdorov il padre del cosmismo teoria che sosteneva la possibilità di uno sviluppo sociale affidato al progresso tecnico-scientifico anche se si fece sempre molta attenzione a distinguere fra le tendenze di Fëdorov considerate come reazionarie (come la fiducia nel cristianesimo ortodosso) da quelle progressiste. Con l'instaurarsi del regime staliniano però il suo pensiero sarà sempre più emarginato fino a che, nella metà degli anni trenta del XX secolo - così come racconta anche Solzenicyn - Fëdorov diventerà in URSS una delle "non persone" delle cui idee era meglio non parlare apertamente, mentre i suoi aperti seguaci venivano perseguitati, come Aleksandr Gorskij (1886-1943) e (1888-1937). Se quindi alcune idee di Fëdorov troveranno realizzazione nella Russia sovietica, ciò avverrà solo indirettamente, senza riconoscergli alcuna paternità ufficiale. Dopo le prime pubblicazioni postume della La filosofia dell'opera comune del 1906 (primo volume in 480 copie distribuite gratuitamente in conformità alle idee di Fëdorov sulla diffusione del sapere) e del 1913 (secondo volume in 620 copie) frutto del tenace lavoro collettore dei primi stretti discepoli di Fëdorov, (1844-1919) e (1852-1917), bisognerà aspettare il 1982 perché, per la prima volta dalla rivoluzione d’ottobre, potesse essere pubblicato un libro di 700 pagine con alcuni scritti selezionati della La filosofia dell'opera comune su iniziativa dell’astronauta sovietico V. I. Sevast'janov, sotto gli auspici dell’Istituto di Filosofia dell’Accademia delle Scienze dell’URSS; tuttavia, quando le autorità ideologiche del Partito Comunista lo vennero a sapere dichiararono la pubblicazione “inopportuna” e “sbagliata”, le copie invendute furono ritirate e probabilmente distrutte. Negli anni seguenti, con il definitivo affermarsi del nuovo clima della perestrojka e grazie in particolare al lavoro di Svetlana Semёnova - che aveva curato l’introduzione del volume del 1982 - si potrà ritornare a parlare apertamente di Fëdorov e del suo pensiero. (it)
- Nikołaj Fiodorowicz Fiodorow (ros. Никола́й Фёдорович Фёдоров, ur. 26 maja?/ 7 czerwca 1829 w w guberni tambowskiej, zm. 28 grudnia 1903 w Moskwie) – rosyjski filozof prawosławny, twórca tradycji kosmizmu rosyjskiego. Był prekursorem filozofii transhumanizmu jako zwolennik osiągnięcia przy pomocy metod naukowych radykalnego przedłużenia ludzkiego życia, ludzkiej nieśmiertelności i wskrzeszenia zmarłych ludzi. Zapowiadał podbój kosmosu, nie obawiał się przeludnienia Ziemi, zapowiadał zasiedlanie innych planet. Ze względu na tryb życia i swoją postawę nazywany bywał moskiewskim Sokratesem. Idee Fiodorowa były inspiracją dla uczonych, m.in. Konstantego Ciołkowskiego, matematyka i fizyka, zwolennika ontologicznej jedności kosmosu, wynalazcy, twórcy teorii lotu rakiet i popularyzatora kolonizacji kosmosu, oraz Władimira Wiernadskiego minerologa i biochemika, zwolennika teorii jedności planety Ziemia, który rozwijał koncepcje biosfery i noosfery. Poglądy Fiodorowa stanowiły również inspirację dla rosyjskich powieściopisarzy, poetów i malarzy. (pl)
- Nikolaj Fjodorovitsj Fjodorov (Russisch: Николай Фёдорович Фёдоров) was een Russisch filosoof en schrijver. Fjodorovs gedachtegoed is sterk utopisch van aard en verbindt christelijke en filosofische concepten. Veel van zijn werk gaat over de ontwikkeling van een kosmologisch bewustzijn, maar hij onderzocht bijvoorbeeld ook op wetenschappelijke wijze thema’s als onsterfelijkheid en wederopstanding. Fjodrovs filosofie had veel invloed op belangrijke Russische schrijvers als Boris Pasternak en Andrej Platonov. (nl)
- ニコライ・フョードロヴィッチ・フョードロフ（ロシア語: Никола́й Фёдорович Фёдоров; , 1829年6月9日 – 1903年12月28日 ）は、ロシア正教会のキリスト教哲学者であり、ロシア宇宙主義の草分け的存在である。彼は科学的手法を用いた根本的な寿命の延長、身体的な不死、さらには死者の復活を唱えた。「Fyodorov」として英語化された名でトランスヒューマニズムの先駆者として知られる。 (ja)
- Nikolai Fiodorovitch Fiodorov (em russo, Никола́й Фёдорович Фёдоров) (Kliuchi, 9 de junho de 1829 – Moscou, 28 de dezembro de 1903) foi um filósofo cristão ortodoxo, tendo sido um dos principais teóricos do Cosmismo, movimento filosófico russo do início do século XX. Defendia o uso de métodos científicos que possibilitassem a prolongação da vida, imortalidade humana e a ressuscitação de pessoas mortas. Fedorov era um futurólogo que teorizava sobre a busca pela perfeição da raça e da sociedade humanas. De acordo com Bykova, suas ideias e escritos influenciaram um dos pioneiros na pesquisa espacial, o cientista Konstantin Tsiolkovski . Também influenciou o místico Peter Uspenski. Bykova relata que Fedorov deu importantes contribuições para o pensamento russo, tendo sido apreciado por autores como Dostoievsky e Tolstoi. Ele era apelidado de 'O Sócrates de Moscou', devido a semelhanças que ele tinha com Sócrates. De acordo com Bykova, Fiodorov era conhecido não apenas pelo seu estilo de vida incomum mas também por sua vida ascética, vivendo uma vida abnegada e dando auxílio financeiro à seus discípulos apesar de seu baixo salário. (pt)
- Никола́й Фёдорович Фёдоров (в семье называли Никола́й Па́влович Гага́рин; 26 мая (7 июня) 1829, Ключи, Елатомский уезд, Тамбовская губерния — 15 (28) декабря 1903, Москва) — русский религиозный мыслитель и философ-футуролог, деятель библиотековедения, педагог-новатор. Один из родоначальников русского космизма. Его именовали «московским Сократом». C уважением и восхищением отзывались о Фёдорове и его воззрениях Л. Н. Толстой, Ф. М. Достоевский, В. С. Соловьёв. Он мечтал воскресить людей, не желая примириться с гибелью даже одного человека. С помощью науки он намеревался собирать рассеянные молекулы и атомы, чтобы «сложить их в тела отцов». Науке Фёдоров отводил место рядом с искусством и религией в общем деле объединения человечества, включая и умерших, которые должны в будущем воссоединиться с ныне живущими. (ru)
- Микола Федорович Федоров (рос. Никола́й Фёдорович Фёдоров) (26 травня 1829, , Тамбовська губернія — 15 грудня 1903, Москва) — російський релігійний мислитель і філософ-футуролог, діяч бібліотекознавства, педагог. Один із основоположників космізму. (uk)
|
| rdfs:comment
|
- Nikolaj Fjodorovič Fjodorov nebo také Fedorov, rusky Николай Фёдорович Фёдоров (7. června 1829 Ključi – (15.) 28. prosince 1903 Moskva) byl originální ruský náboženský myslitel a filosof, představitel ruského kosmismu a předchůdce transhumanismu. (cs)
- Nikolaï Fiodorovitch Fiodorov (en russe : Николай Фёдорович Фёдоров, ISO 9 : Nikolaj Fëdorovič Fёdorov), né le 26 mai 1829 (7 juin 1829 dans le calendrier grégorien) à Klioutchi (Gouvernement de Tambov, Empire russe) et mort le 15 décembre 1903 (28 décembre 1903 dans le calendrier grégorien) à Moscou, est un philosophe russe orthodoxe, précurseur du mouvement cosmiste russe, ayant exercé comme géographe et bibliothécaire. Il croyait en la possibilité du prolongement de la vie, en celle de l'immortalité physique et de la résurrection des morts par des moyens scientifiques. (fr)
- Nikolai Fyodorovich Fyodorov (Russian: Никола́й Фёдорович Фёдоров; surname also Anglicized as "Fedorov", June 9, 1829 – December 28, 1903) was a Russian Orthodox Christian philosopher, who was part of the Russian cosmism movement and a precursor of transhumanism. Fyodorov advocated radical life extension, physical immortality and even resurrection of the dead, using scientific methods. (en)
- Nikolaj Fjodorovitsj Fjodorov (Russisch: Николай Фёдорович Фёдоров) was een Russisch filosoof en schrijver. Fjodorovs gedachtegoed is sterk utopisch van aard en verbindt christelijke en filosofische concepten. Veel van zijn werk gaat over de ontwikkeling van een kosmologisch bewustzijn, maar hij onderzocht bijvoorbeeld ook op wetenschappelijke wijze thema’s als onsterfelijkheid en wederopstanding. Fjodrovs filosofie had veel invloed op belangrijke Russische schrijvers als Boris Pasternak en Andrej Platonov. (nl)
- ニコライ・フョードロヴィッチ・フョードロフ（ロシア語: Никола́й Фёдорович Фёдоров; , 1829年6月9日 – 1903年12月28日 ）は、ロシア正教会のキリスト教哲学者であり、ロシア宇宙主義の草分け的存在である。彼は科学的手法を用いた根本的な寿命の延長、身体的な不死、さらには死者の復活を唱えた。「Fyodorov」として英語化された名でトランスヒューマニズムの先駆者として知られる。 (ja)
- Микола Федорович Федоров (рос. Никола́й Фёдорович Фёдоров) (26 травня 1829, , Тамбовська губернія — 15 грудня 1903, Москва) — російський релігійний мислитель і філософ-футуролог, діяч бібліотекознавства, педагог. Один із основоположників космізму. (uk)
- Nikolai Fjodorowitsch Fjodorow (* 26. Maijul. / 7. Juni 1829greg. in Kljutschi im Gouvernement Tambow; † 15. Dezemberjul. / 28. Dezember 1903greg. in Moskau) war ein russischer Philosoph. Fjodorow war uneheliches Kind der russischen Adeligen Elizaveta Ivanova und des Fürsten Pavel Gagarin. Aufgewachsen in Okna bei der Familie Gagarin, besuchte er von 1836 bis 1842 die Schule in Eack und anschließend bis 1849 das Gymnasium in Tambow. 1849 bis 1852 studierte er Verwaltungswissenschaft an der Richelieu-Hochschule in Odessa. Dort entwarf er bereits die Grundideen seiner „unsystematischen Philosophie“. Nach der Hochschule, die er ohne Abschluss verließ, arbeitete Fjodorow an mehreren Provinzschulen als Geschichtslehrer. 1868 zog er nach Moskau, wo er Privatunterricht gab und 1869 eine Anstellun (de)
- Nikolái Fiódorovich Fiódorov (en ruso, Никола́й Фёдорович Фёдоров; 9 de junio de 1827–28 de diciembre de 1903) fue un filósofo cristiano ortodoxo, filósofo futurólogo, fundador e integrante de la corriente filosófica del cosmismo ruso. Su obra, en la que se mostraría partidario la prolongación de la vida, la inmortalidad e incluso de la resurrección de los muertos por medios científico-técnicos, han hecho que se lo considere un precursor del posterior transhumanismo. Una de sus obras más célebres es La filosofía de la causa común (Философия общего дела) editada por sus discípulos en 1906. (es)
- Nikolaj Fëdorovič Fëdorov (in russo Фёдоров, Николай Фёдорович; Ključi, 7 giugno 1829 – Mosca, 28 dicembre 1903) è stato un filosofo russo. È considerato il fondatore del pensiero cosmista. "Pensatore enigmatico", come lo definì Bulgakov fu filosofo, scrittore e bibliotecario che destò l'interesse e l'ammirazione dei grandi protagonisti della letteratura russa come Vladimir Sergeevič Solov'ëv, Fëdor Dostoevskij, Lev Tolstoj e che fu anche noto negli ambienti scientifici per la sua dottrina basata su un'incrollabile fiducia nel progresso delle scienze che, a suo parere, non solo avrebbero rigenerato il mondo impedendo per sempre l'avvento dei disastri naturali ma sarebbero riuscite a sconfiggere la morte attuando la resurrezione dei corpi. La sua tesi, basata su un profondo senso religioso, (it)
- Nikołaj Fiodorowicz Fiodorow (ros. Никола́й Фёдорович Фёдоров, ur. 26 maja?/ 7 czerwca 1829 w w guberni tambowskiej, zm. 28 grudnia 1903 w Moskwie) – rosyjski filozof prawosławny, twórca tradycji kosmizmu rosyjskiego. Był prekursorem filozofii transhumanizmu jako zwolennik osiągnięcia przy pomocy metod naukowych radykalnego przedłużenia ludzkiego życia, ludzkiej nieśmiertelności i wskrzeszenia zmarłych ludzi. Zapowiadał podbój kosmosu, nie obawiał się przeludnienia Ziemi, zapowiadał zasiedlanie innych planet. Ze względu na tryb życia i swoją postawę nazywany bywał moskiewskim Sokratesem. (pl)
- Никола́й Фёдорович Фёдоров (в семье называли Никола́й Па́влович Гага́рин; 26 мая (7 июня) 1829, Ключи, Елатомский уезд, Тамбовская губерния — 15 (28) декабря 1903, Москва) — русский религиозный мыслитель и философ-футуролог, деятель библиотековедения, педагог-новатор. Один из родоначальников русского космизма. Науке Фёдоров отводил место рядом с искусством и религией в общем деле объединения человечества, включая и умерших, которые должны в будущем воссоединиться с ныне живущими. (ru)
- Nikolai Fiodorovitch Fiodorov (em russo, Никола́й Фёдорович Фёдоров) (Kliuchi, 9 de junho de 1829 – Moscou, 28 de dezembro de 1903) foi um filósofo cristão ortodoxo, tendo sido um dos principais teóricos do Cosmismo, movimento filosófico russo do início do século XX. Defendia o uso de métodos científicos que possibilitassem a prolongação da vida, imortalidade humana e a ressuscitação de pessoas mortas. (pt)
|
