| dbo:abstract
|
- En matemáticas, el método de Muller es un procedimiento de resolución numérica de ecuaciones no lineales que se basa en el método de la secante, pero que utiliza una aproximación cuadrática en lugar de una aproximación lineal. Esto ofrece una convergencia más rápida que el método de la secante. Una particularidad de este método es que puede determinar raíces complejas. (es)
- Muller's method is a root-finding algorithm, a numerical method for solving equations of the form f(x) = 0. It was first presented by David E. Muller in 1956. Muller's method is based on the secant method, which constructs at every iteration a line through two points on the graph of f. Instead, Muller's method uses three points, constructs the parabola through these three points, and takes the intersection of the x-axis with the parabola to be the next approximation. (en)
- En mathématiques, la méthode de Muller est un algorithme de recherche d'un zéro d'une fonction qui est basé sur la méthode de la sécante mais qui utilise une approximation quadratique d'une partie de la fonction au lieu d'une approximation linéaire. Ceci offre une convergence plus rapide que la méthode de la sécante. Une particularité de cette méthode est que le candidat issu de la recherche peut devenir complexe. (fr)
- De methode van Muller, bedacht door van de University of Illinois en naar hem genoemd, is een numerieke methode die algemeen bruikbaar is om de nulpunten van een analytische functie te bepalen. De methode wordt vooral gebruikt om de wortels van een veelterm te vinden, ook wanneer die complex zijn. De methode convergeert voor enkelvoudige wortels met een snelheid 1,84, dus net onder de kwadratische snelheid van de Newton-Raphsonmethode, en ze is weinig afhankelijk van de gekozen beginschattingen. Nadat een wortel van een veelterm bepaald is, kan hij, eventueel samen met zijn complex toegevoegde wortel, worden weggedeeld, de zogenaamde deflatie, waarna de volgende wortel bepaald kan worden, tot alle wortels gevonden zijn. Een alternatieve methode voor veeltermen is de methode van Bairstow. (nl)
- O método de Muller é um método numérico para o cálculo de uma ou mais raízes de equações de uma variável baseado em uma aproximação quadrática. Foi proposto inicialmente por David E. Muller em 1956. Conhecendo-se o intervalo [x0, x2] ao qual a raiz pertence, é feita uma aproximação da função f(x) na proximidade da raiz ξ com um polinômio interpolador de grau 2. O polinômio deve passar pelos três pontos [x0, f(x0)], [x1, f(x1)] e [x2, f(x2)] interpolados e então a raiz do polinômio será a primeira estimativa da raiz de f(x)=0. Novas iterações são feitas repetindo esse procedimento com os três pontos mais próximos da raiz. Essa técnica é uma modificação do Método das secantes, pois ao invés da aproximação ser feita pela reta que passa por dois pontos da curva, é feita pela parábola que passa por três pontos dados. Portanto, a estimativa para a raiz é melhor pelo método de Muller do que pelo das Secantes. Além disso, esse método é válido para a calcular de raiz de qualquer problema, especialmente no caso de polinômios, pois pode aproximar raízes complexas também. (pt)
- Метод Мюллера — итерационный численный метод для решения уравнения непрерывной функции. Был представлен Давидом Мюллером в 1956 году. Метод Мюллера развивает идею метода секущих, который строит на каждом шаге итерации прямые, проходящие через две точки на графике y = f(x). Вместо этого метод Мюллера использует три точки, строит параболу, проходящую через эти три точки, и в качестве следующего приближения берёт точку пересечения параболы и оси x. (ru)
|
| dbo:wikiPageExternalLink
| |
| dbo:wikiPageID
| |
| dbo:wikiPageLength
|
- 9242 (xsd:nonNegativeInteger)
|
| dbo:wikiPageRevisionID
| |
| dbo:wikiPageWikiLink
| |
| dbp:wikiPageUsesTemplate
| |
| dcterms:subject
| |
| gold:hypernym
| |
| rdf:type
| |
| rdfs:comment
|
- En matemáticas, el método de Muller es un procedimiento de resolución numérica de ecuaciones no lineales que se basa en el método de la secante, pero que utiliza una aproximación cuadrática en lugar de una aproximación lineal. Esto ofrece una convergencia más rápida que el método de la secante. Una particularidad de este método es que puede determinar raíces complejas. (es)
- Muller's method is a root-finding algorithm, a numerical method for solving equations of the form f(x) = 0. It was first presented by David E. Muller in 1956. Muller's method is based on the secant method, which constructs at every iteration a line through two points on the graph of f. Instead, Muller's method uses three points, constructs the parabola through these three points, and takes the intersection of the x-axis with the parabola to be the next approximation. (en)
- En mathématiques, la méthode de Muller est un algorithme de recherche d'un zéro d'une fonction qui est basé sur la méthode de la sécante mais qui utilise une approximation quadratique d'une partie de la fonction au lieu d'une approximation linéaire. Ceci offre une convergence plus rapide que la méthode de la sécante. Une particularité de cette méthode est que le candidat issu de la recherche peut devenir complexe. (fr)
- De methode van Muller, bedacht door van de University of Illinois en naar hem genoemd, is een numerieke methode die algemeen bruikbaar is om de nulpunten van een analytische functie te bepalen. De methode wordt vooral gebruikt om de wortels van een veelterm te vinden, ook wanneer die complex zijn. De methode convergeert voor enkelvoudige wortels met een snelheid 1,84, dus net onder de kwadratische snelheid van de Newton-Raphsonmethode, en ze is weinig afhankelijk van de gekozen beginschattingen. Nadat een wortel van een veelterm bepaald is, kan hij, eventueel samen met zijn complex toegevoegde wortel, worden weggedeeld, de zogenaamde deflatie, waarna de volgende wortel bepaald kan worden, tot alle wortels gevonden zijn. Een alternatieve methode voor veeltermen is de methode van Bairstow. (nl)
- Метод Мюллера — итерационный численный метод для решения уравнения непрерывной функции. Был представлен Давидом Мюллером в 1956 году. Метод Мюллера развивает идею метода секущих, который строит на каждом шаге итерации прямые, проходящие через две точки на графике y = f(x). Вместо этого метод Мюллера использует три точки, строит параболу, проходящую через эти три точки, и в качестве следующего приближения берёт точку пересечения параболы и оси x. (ru)
- O método de Muller é um método numérico para o cálculo de uma ou mais raízes de equações de uma variável baseado em uma aproximação quadrática. Foi proposto inicialmente por David E. Muller em 1956. Conhecendo-se o intervalo [x0, x2] ao qual a raiz pertence, é feita uma aproximação da função f(x) na proximidade da raiz ξ com um polinômio interpolador de grau 2. O polinômio deve passar pelos três pontos [x0, f(x0)], [x1, f(x1)] e [x2, f(x2)] interpolados e então a raiz do polinômio será a primeira estimativa da raiz de f(x)=0. Novas iterações são feitas repetindo esse procedimento com os três pontos mais próximos da raiz. (pt)
|
| rdfs:label
|
- Método de Muller (es)
- Méthode de Muller (fr)
- Muller's method (en)
- Methode van Muller (nl)
- Método de Muller (pt)
- Метод Мюллера (ru)
|
| owl:sameAs
| |
| prov:wasDerivedFrom
| |
| foaf:isPrimaryTopicOf
| |
| is dbo:knownFor
of | |
| is dbo:wikiPageRedirects
of | |
| is dbo:wikiPageWikiLink
of | |
| is dbp:knownFor
of | |
| is foaf:primaryTopic
of | |
