| dbo:abstract
|
- عمي (بالإنجليزية: Mon Oncle) هو فيلم كوميدي تم إنتاجه في فرنسا وإيطاليا وصدر في سنة 1958. الفيلم من إخراج جاك تاتي وكتابة جاك تاتي. (ar)
- El meu oncle (títol original en francès: Mon oncle) és una comèdia francesa del 1958 dirigida pel cineasta Jacques Tati. La mordaç sàtira del director francès caricaturitza la moderna societat de consum, posant èmfasi a la seva banalitat manifestada sobretot per uns inútils i prescindibles estris i artefàctes automàtics que, això no obstant, han esdevingut protagonistes de la quotidianitat domèstica. L'exitosa pel·lícula de Jacques Tati va guanyar el Premi del Jurat del Festival de Canes de 1958 i posteriorment l'Oscar a la millor pel·lícula de parla no anglesa. El títol El meu oncle fa referència a Monsier Hulot, el protagonista principal de la pel·lícula, interpretat novament per Tati després de ja haver-lo encarnat el 1953 amb Les vacances del Sr. Hulot (Les Vacances de Monsieur Hulot). Monsieur Hulot és un humil ciutadà francès que menysprea el nou estil de vida que ha invadit la França de la post-guerra, amb la seva moderna arquitectura, els seus automàtics aparells domèstics i el seu tarannà consumista pregonat d'un banal i importat american-style. Com en la majoria de les pel·lícules de Tati, El meu oncle és principalment una comèdia visual on les converses són escasses i en tot cas subordinades al soroll de l'entorn, sovint expressament exagerat per tal d'intensificar el to irònic de les escenes. La gesticulació teatral dels personatges, ajudada de jocs de llum i d'un ús especial del color, substitueix els diàlegs a penes audibles o irrellevants i és suficient per comprendre les satíriques escenes que conformen la comèdia. (ca)
- Můj strýček (v originále Mon oncle) je francouzsko-italská komedie, kterou natočil v roce 1958 Jacques Tati. Byl to první z Tatiho filmů, který byl uveden v barvě. Tvůrce v něm opět rozvíjí své životní téma, tj. obraz odcizeného a zmechanizovaného světa, kde civilizace zamlžuje a ubíjí základní lidské hodnoty. Hlavním aktérem příběhu je pan Hulot, známý již z filmu Prázdniny pana Hulota, natočeného v roce 1953. Tato postava, kterou Jacques Tati sám ztvárnil, se vyskytuje ještě v dalších dvou filmech, a to
* Playtime (z roku 1967)
* a Pan Hulot jede na výstavu (1971). Komedie Můj strýček získala více ocenění než kterákoli jiná Tatiho filmová díla, přičemž v roce 1958 to byl dokonce i Oscar za nejlepší cizojazyčný film. (cs)
- Ο θείος μου (γαλλικά: Mon Oncle) είναι μια κωμωδία του Γάλλου σκηνοθέτη Ζακ Τατί, γυρισμένη το 1958. Είναι η πρώτη από τις ταινίες του Τατί που κυκλοφόρησε με χρώμα και κέρδισε το Όσκαρ Καλύτερης Ξενόγλωσσης Ταινίας, Ειδικό Βραβείο στο Φεστιβάλ Καννών 1958, και Βραβείο Καλύτερης Ξενόγλωσσης Ταινίας της Ένωσης Κριτικών Κινηματογράφου της Νέας Υόρκης, λαμβάνοντας περισσότερες διακρίσεις από οποιαδήποτε άλλη κινηματογραφική δουλειά του Τατί. Η ταινία επικεντρώνεται στον αντικοινωνικό αλλά αξιαγάπητο χαρακτήρα του κυρίου Ιλό και την δονκιχοτική του πάλη με την εμμονή της μεταπολεμικής Γαλλίας με τη σύγχρονη αρχιτεκτονική, την εκμηχάνιση και τον καταναλωτισμό. Όπως συμβαίνει με τις περισσότερες ταινίες του Τατί, Ο θείος μου είναι σε μεγάλο βαθμό μια οπτική κωμωδία. Το χρώμα και ο φωτισμός χρησιμοποιούνται για να βοηθήσουν στην αφήγηση της ιστορίας. Οι διάλογοι στην ταινία Ο θείος μου μόλις και μετά βίας ακούγονται και σε μεγάλο βαθμό υποτάσσονται στον ρόλο των ηχητικών εφέ. Μακρινοί θόρυβοι έντονων διαφωνιών και καροϊδιών συμπληρώνουν άλλους ήχους και τις φυσικές κινήσεις των χαρακτήρων, εντείνοντας το κωμικό αποτέλεσμα. Το περίπλοκο σάουντρακ χρησιμοποιεί επίσης μουσική για να χαρακτηρίσει το περιβάλλον. Στην πρώτη του προβολή το 1958 στη Γαλλία, Ο θείος μου καταγγέλθηκε από ορισμένους κριτικούς που θεώρησαν ότι προβάλλει μια αντιδραστική άποψη για μια αναδυόμενη γαλλική καταναλωτική κοινωνία, η οποία είχε πρόσφατα αγκαλιάσει ένα νέο κύμα βιομηχανικού εκσυγχρονισμού και μια πιο άκαμπτη κοινωνική δομή. Ωστόσο, αυτή η κριτική σύντομα υποχώρησε ενόψει της τεράστιας δημοτικότητας της ταινίας στη Γαλλία και στο εξωτερικό – ακόμη και στις ΗΠΑ, όπου η αχαλίνωτη κατανάλωση και η ύφεση είχαν προκαλέσει δεξιούς και αριστερούς να αμφισβητήσουν τις οικονομικές και κοινωνικές αξίες της εποχής. Η ταινία ήταν μία ακόμη μεγάλη επιτυχία για τον Τατί, που έκοψε συνολικά 4.576.928 εισιτήρια στη Γαλλία. (el)
- Mein Onkel (Originaltitel: Mon oncle) ist eine französische Filmkomödie von Jacques Tati aus dem Jahr 1958. Tati verkörpert in dieser Satire, die die sterile und automatisierte moderne Welt karikiert, nach Die Ferien des Monsieur Hulot zum zweiten Mal den tollpatschigen Außenseiter Hulot. Mein Onkel wurde zu Tatis größtem Erfolg; der Film gewann 1958 den Sonderpreis der Jury bei den Internationalen Filmfestspielen von Cannes und ein Jahr später den Oscar für den besten fremdsprachigen Film. Erstaufführung in der Bundesrepublik Deutschland war am 23. Juni 1959, in der Deutschen Demokratischen Republik am 23. Februar 1962. (de)
- Mon oncle (Mia onklo) estas franca filmo de Jacques Tati, filmita en 1956 kaj 1957 kaj aperinta en 1958. (eo)
- Mon Oncle (mɔ̃ nɔ̃kl ahoskatua) 1958ko Jacques Tati frantziar zinema zuzendariaren film dramatikoa da. (eu)
- Mon oncle est un film français réalisé par Jacques Tati, tourné en 1956 et 1957 et sorti en 1958. (fr)
- Mi tío (título original en francés: Mon oncle) es una película francesa cómica de 1958 dirigida por Jacques Tati. Ganó el Óscar a mejor película extranjera en la 31.ª entrega de los premios. (es)
- Mon Oncle (French pronunciation: [mɔ̃ nɔ̃kl]; My Uncle) is a 1958 comedy film by French filmmaker Jacques Tati. The first of Tati's films to be released in colour, Mon Oncle won the Academy Award for Best Foreign Language Film, a Special Prize at the 1958 Cannes Film Festival, and the New York Film Critics Circle Award for Best Foreign Language Film, receiving more honors than any of Tati's other cinematic works. The film centers on the socially awkward yet lovable character of Monsieur Hulot and his quixotic struggle with postwar France's infatuation with modern architecture, mechanical efficiency and consumerism. As with most Tati films, Mon Oncle is largely a visual comedy; color and lighting are employed to help tell the story. The dialogue in Mon Oncle is barely audible, and largely subordinated to the role of a sound effect. The drifting noises of heated arguments and idle banter complement other sounds and the physical movements of the characters, intensifying comedic effect. The complex soundtrack also uses music to characterize environments, including a lively musical theme that represents Hulot's world of comical inefficiency and freedom. At its debut in 1958 in France, Mon Oncle was denounced by some critics for what they viewed as a reactionary or even poujadiste view of an emerging French consumer society, which had lately embraced a new wave of industrial modernization and a more rigid social structure. However, this criticism soon gave way in the face of the film's huge popularity in France and abroad – even in the U.S., where rampant discretionary consumption and a recession had caused those on both the right and the left to question the economic and social values of the era. The film was another big success for Tati, with a total of 4,576,928 admissions in France. (en)
- Mon Oncle (My Uncle) adalah sebuah film komedi 1958 karya pembuat film Prancis Jacques Tati. Sebagai film pertama Tati yang ditampilkan dalam keadaan berwarna, Mon Oncle memenangkan Academy Award untuk Film Berbahasa Asing Terbaik, sebuah di Festival Film Cannes 1958, dan . (in)
- 『ぼくの伯父さん』（ぼくのおじさん、フランス語: Mon Oncle）は、ジャック・タチ監督・脚本による1958年のフランス映画である。第31回アカデミー賞外国語映画賞、第11回カンヌ国際映画祭審査員賞を受賞した。 (ja)
- Mio zio (Mon oncle) è un film del 1958 scritto, diretto e interpretato da Jacques Tati, terzo della sua filmografia in veste di regista. (it)
- 《나의 삼촌》(Mon Oncle) 은 1958년에 개봉한 프랑스의 코미디 영화이다. 자크 타티가 3번째로 만든 장편 영화이며 타티는 이 영화로 아카데미 외국어영화상을 수상하였다. (ko)
- Mon oncle is een Franse film van Jacques Tati uit 1958 die de Oscar voor beste buitenlandse film won. Mon oncle is een komedie waarin decadentie, moderniteit, hebzucht en de onschuld van de jeugd centraal staan. De film bevat nauwelijks dialoog en is een observatie van een rijk maar ongelukkig gezin. In de film gaat Monsieur Hulot op bezoek bij zijn kleine neefje, dat samen met zijn ouders in Villa Arpel woont, een hypermodern huis. De vader van het gezin bekleedt een hoge functie bij een plasticfabriek. Hulot vindt het helemaal niets in het grote, lege kille huis: de ultrastilistische stoelen zitten niet lekker; de afstandsbediening waarmee het elektronisch bestuurde huis bediend wordt, werkt niet; het huis is koud en onpraktisch. Monsieur Hulot merkt dat zijn neefje ongelukkig is: het kind mag namelijk geen vriendjes meenemen want dan gaat de moderne kunst in het huis kapot; het joch vindt ook geen warmte bij zijn ouders want die zijn altijd aan het werk. Hulot neemt zijn neefje mee naar een nostalgische gezellige woonwijk waar het joch met zijn vriendjes kan spelen.De boodschap is: kille decadentie is maar niets, oude gezelligheid dat is wat een kind nodig heeft. De film eindigt met een scène waarin de oude woonwijk plaats moet maken voor een hypermodern kantorencomplex. Mon oncle werd opgenomen in Studios de la Victorine te Nice (Villa Arpel), in Saint-Maur-des-Fossés (woning van Monsieur Hulot), en in Créteil (fabriek).In Saint-Maur-des-Fossés is in 2000 een bronzen beeldengroep geplaatst ter ere van Jaques Tati. (nl)
- Mój wujaszek (fr. Mon oncle) – francusko-włoski film kolorowy z 1958 roku w reżyserii Jacques’a Tati. W 1958 film stał się oficjalnym francuskim kandydatem do rywalizacji o 31. rozdanie Oscara w kategorii filmu nieanglojęzycznego. Film zdobył nominację a następnie statuetkę Oskara. (pl)
- «Мой дядюшка» (фр. Mon Oncle) — комедийный фильм французского режиссера Жака Тати снятый в 1958 году. Первый из фильмов Тати, выпущенных в цвете. (ru)
- Mon Oncle: (O Meu Tio (título em Portugal) ou Meu Tio (título no Brasil); My Uncle nos EUA) é um filme ítalo-francês de 1958, do gênero comédia, dirigido pelo cineasta francês Jacques Tati. (pt)
- Min onkel (franska: Mon oncle) är en fransk komedifilm från 1958 av Jacques Tati. Tati spelar för andra gången, efter Semestersabotören, den snälla men lite trassliga Monsieur Hulot. Filmen är en satir över det moderna samhället. Min onkel var Tatis största framgång, den vann 1958 Prix du Jury vid filmfestivalen i Cannes och ett år senare en Oscar för bästa utländska film. Filmen hade Sverigepremier 29 januari 1959. (sv)
- «Мій дядечко» (фр. Mon oncle) — французька антиутопічна кінокомедія 1958 року режисера Жака Таті. Його перший кольоровий фільм. (uk)
- 《我的舅舅》是法国导演雅克·塔蒂编、导、演的一部喜剧电影，1958年上映。该片获当年奥斯卡最佳外语片奖、戛纳电影节特别奖及纽约影评人协会奖最佳外语片。它是塔蒂的代表作，也是他的首部彩色电影。 (zh)
|
| rdfs:comment
|
- عمي (بالإنجليزية: Mon Oncle) هو فيلم كوميدي تم إنتاجه في فرنسا وإيطاليا وصدر في سنة 1958. الفيلم من إخراج جاك تاتي وكتابة جاك تاتي. (ar)
- Mon oncle (Mia onklo) estas franca filmo de Jacques Tati, filmita en 1956 kaj 1957 kaj aperinta en 1958. (eo)
- Mon Oncle (mɔ̃ nɔ̃kl ahoskatua) 1958ko Jacques Tati frantziar zinema zuzendariaren film dramatikoa da. (eu)
- Mon oncle est un film français réalisé par Jacques Tati, tourné en 1956 et 1957 et sorti en 1958. (fr)
- Mi tío (título original en francés: Mon oncle) es una película francesa cómica de 1958 dirigida por Jacques Tati. Ganó el Óscar a mejor película extranjera en la 31.ª entrega de los premios. (es)
- Mon Oncle (My Uncle) adalah sebuah film komedi 1958 karya pembuat film Prancis Jacques Tati. Sebagai film pertama Tati yang ditampilkan dalam keadaan berwarna, Mon Oncle memenangkan Academy Award untuk Film Berbahasa Asing Terbaik, sebuah di Festival Film Cannes 1958, dan . (in)
- 『ぼくの伯父さん』（ぼくのおじさん、フランス語: Mon Oncle）は、ジャック・タチ監督・脚本による1958年のフランス映画である。第31回アカデミー賞外国語映画賞、第11回カンヌ国際映画祭審査員賞を受賞した。 (ja)
- Mio zio (Mon oncle) è un film del 1958 scritto, diretto e interpretato da Jacques Tati, terzo della sua filmografia in veste di regista. (it)
- 《나의 삼촌》(Mon Oncle) 은 1958년에 개봉한 프랑스의 코미디 영화이다. 자크 타티가 3번째로 만든 장편 영화이며 타티는 이 영화로 아카데미 외국어영화상을 수상하였다. (ko)
- Mój wujaszek (fr. Mon oncle) – francusko-włoski film kolorowy z 1958 roku w reżyserii Jacques’a Tati. W 1958 film stał się oficjalnym francuskim kandydatem do rywalizacji o 31. rozdanie Oscara w kategorii filmu nieanglojęzycznego. Film zdobył nominację a następnie statuetkę Oskara. (pl)
- «Мой дядюшка» (фр. Mon Oncle) — комедийный фильм французского режиссера Жака Тати снятый в 1958 году. Первый из фильмов Тати, выпущенных в цвете. (ru)
- Mon Oncle: (O Meu Tio (título em Portugal) ou Meu Tio (título no Brasil); My Uncle nos EUA) é um filme ítalo-francês de 1958, do gênero comédia, dirigido pelo cineasta francês Jacques Tati. (pt)
- Min onkel (franska: Mon oncle) är en fransk komedifilm från 1958 av Jacques Tati. Tati spelar för andra gången, efter Semestersabotören, den snälla men lite trassliga Monsieur Hulot. Filmen är en satir över det moderna samhället. Min onkel var Tatis största framgång, den vann 1958 Prix du Jury vid filmfestivalen i Cannes och ett år senare en Oscar för bästa utländska film. Filmen hade Sverigepremier 29 januari 1959. (sv)
- «Мій дядечко» (фр. Mon oncle) — французька антиутопічна кінокомедія 1958 року режисера Жака Таті. Його перший кольоровий фільм. (uk)
- 《我的舅舅》是法国导演雅克·塔蒂编、导、演的一部喜剧电影，1958年上映。该片获当年奥斯卡最佳外语片奖、戛纳电影节特别奖及纽约影评人协会奖最佳外语片。它是塔蒂的代表作，也是他的首部彩色电影。 (zh)
- El meu oncle (títol original en francès: Mon oncle) és una comèdia francesa del 1958 dirigida pel cineasta Jacques Tati. La mordaç sàtira del director francès caricaturitza la moderna societat de consum, posant èmfasi a la seva banalitat manifestada sobretot per uns inútils i prescindibles estris i artefàctes automàtics que, això no obstant, han esdevingut protagonistes de la quotidianitat domèstica. L'exitosa pel·lícula de Jacques Tati va guanyar el Premi del Jurat del Festival de Canes de 1958 i posteriorment l'Oscar a la millor pel·lícula de parla no anglesa. (ca)
- Můj strýček (v originále Mon oncle) je francouzsko-italská komedie, kterou natočil v roce 1958 Jacques Tati. Byl to první z Tatiho filmů, který byl uveden v barvě. Tvůrce v něm opět rozvíjí své životní téma, tj. obraz odcizeného a zmechanizovaného světa, kde civilizace zamlžuje a ubíjí základní lidské hodnoty. Hlavním aktérem příběhu je pan Hulot, známý již z filmu Prázdniny pana Hulota, natočeného v roce 1953. Tato postava, kterou Jacques Tati sám ztvárnil, se vyskytuje ještě v dalších dvou filmech, a to
* Playtime (z roku 1967)
* a Pan Hulot jede na výstavu (1971). (cs)
- Ο θείος μου (γαλλικά: Mon Oncle) είναι μια κωμωδία του Γάλλου σκηνοθέτη Ζακ Τατί, γυρισμένη το 1958. Είναι η πρώτη από τις ταινίες του Τατί που κυκλοφόρησε με χρώμα και κέρδισε το Όσκαρ Καλύτερης Ξενόγλωσσης Ταινίας, Ειδικό Βραβείο στο Φεστιβάλ Καννών 1958, και Βραβείο Καλύτερης Ξενόγλωσσης Ταινίας της Ένωσης Κριτικών Κινηματογράφου της Νέας Υόρκης, λαμβάνοντας περισσότερες διακρίσεις από οποιαδήποτε άλλη κινηματογραφική δουλειά του Τατί. (el)
- Mein Onkel (Originaltitel: Mon oncle) ist eine französische Filmkomödie von Jacques Tati aus dem Jahr 1958. Tati verkörpert in dieser Satire, die die sterile und automatisierte moderne Welt karikiert, nach Die Ferien des Monsieur Hulot zum zweiten Mal den tollpatschigen Außenseiter Hulot. Mein Onkel wurde zu Tatis größtem Erfolg; der Film gewann 1958 den Sonderpreis der Jury bei den Internationalen Filmfestspielen von Cannes und ein Jahr später den Oscar für den besten fremdsprachigen Film. (de)
- Mon Oncle (French pronunciation: [mɔ̃ nɔ̃kl]; My Uncle) is a 1958 comedy film by French filmmaker Jacques Tati. The first of Tati's films to be released in colour, Mon Oncle won the Academy Award for Best Foreign Language Film, a Special Prize at the 1958 Cannes Film Festival, and the New York Film Critics Circle Award for Best Foreign Language Film, receiving more honors than any of Tati's other cinematic works. (en)
- Mon oncle is een Franse film van Jacques Tati uit 1958 die de Oscar voor beste buitenlandse film won. Mon oncle is een komedie waarin decadentie, moderniteit, hebzucht en de onschuld van de jeugd centraal staan. De film bevat nauwelijks dialoog en is een observatie van een rijk maar ongelukkig gezin. De film eindigt met een scène waarin de oude woonwijk plaats moet maken voor een hypermodern kantorencomplex. (nl)
|
