| dbo:abstract
|
- Els melanclens (en llatí melanchlaeni, en grec antic Μελαγχλαῖνοι) eren tres tribus diferenciades, que els autors antics situen en llocs diversos. Hecateu en fa la primera menció, i diu que eren una tribu nòmada. Heròdot en parla també, i explica que ocupaven una regió a l'est dels i al nord dels escites, a vint dies de viatge des del Palus Maeotis. A les regions del nord d'on estaven instal·lats, hi havia llacs i terres desconegudes per l'home. S'ha pensat que Heròdot es podria referir als llacs Làdoga i Onega, que hauria conegut a través de relats d'estrangers. No es pot situar amb aquestes informacions on estava assentada aquesta tribu. Heròdot diu expressament que no pertanyien a les tribus escites, encara que tenien uns costums semblants. Escílax de Carianda menciona un poble amb aquest nom, i diu que era una de les tribus del Pont. Pomponi Mela i Plini el Vell coincideixen amb Escílax, que parla de dos rius que fluïen pel seu territori, el Metasoris (Μετάσωρις), que era probablement el mateix que el Tessiris (Θέσσυρις), i l'Egipios (Αἰγίπιος). Dionís Periegetes els situa al Boristenes i Claudi Ptolemeu entre el riu Rha (Volga) i les muntanyes Hippici a la Sarmàcia asiàtica. Ammià Marcel·lí parla també d'un poble del mateix nom, que identifica amb els alans. (ca)
- Die Melanchlänen (von altgr. Μελαγχλαῖναι, Schwarzmäntel) siedelten nach Herodot (4, 20) nördlich der Königs-Skythen und der Sauromaten und westlich der Budiner am östlichen Ufer des Borysthenes, also vermutlich in der Waldsteppe. Nördlich ihres Siedlungsgebietes sei das Land sumpfig und menschenleer. Sie waren nach ihren schwarzen Mänteln benannt. Sie hatten skythische Sitten angenommen (Herodot IV, 107), verweigerten den Skythen aber auf ihrem Feldzug gegen die Perser die Unterstützung. Auch Hekataios von Milet und Ptolemäus erwähnen dieses Volk. Ptolemäus siedelt die Melanchlänen in der Nachbarschaft pferdefüßiger Fabelwesen, den , an. B. Grakow setzt sie mit den gleich, die in einer Inschrift des 3. Jh. aus Olbia erwähnt werden. Auch die Bewohner von Olbia trugen, zufolge, schwarze Mäntel, wie bestimmte Nachbarvölker. Die eisenzeitliche , besonders die Donez-Gruppe der Waldsteppe wird manchmal mit den Melanchlänen verbunden. Grakow interpretiert die etwa 26 ha große Siedlung als eine Hauptstadt der Melanchlänen. Sie weist eine befestigte Hauptburg und zwei Suburbien auf. (de)
- Melanchlaeni (Μελαγχλαῖνοι, meaning "black-cloaks") may refer to three ancient tribes. The first was a nomad tribe, the name of which first appears in Hecataeus (ap. Steph. B., Fr. 154, ed. Klausen). In the geography of Herodotus (iv. 20,100--103,107) they are found occupying the districts east of the Androphagi, and north of the Royal Scythians, 20 days' journey from the Palus Maeotis; over above them were lakes and lands unknown to man. It has been conjectured that Herodotus may refer, through some hearsay statement, to the lakes Ladoga and Onega. There has been considerable discussion among geographers as to the position which should be assigned to this tribe: it is of course impossible to fix this with any accuracy; but there would seem to be reason to place them as far north as the sources of the Volga, or even further. (Schafarik, Slav. Alt. vol. i. p. 295.) Herodotus expressly says that they did not belong to the Scythian-Scolotic stock, although their customs were the same. The name, the Black-cloaks, like that of their cannibal neighbours, the Anthropophagi, was applied to them by the Greeks, and was not a corrupted form of any indigenous appellation. The second people bearing this name is mentioned by Scylax of Caryanda (p. 32) as a tribe of Pontus. Pomponius Mela (i. 19. § 4) and Pliny (vi. 5) coincide with Scylax, who speaks of two rivers flowing through their territory, the Metasoris (Μετάσωρις), probably the same as the Thessyris (Θέσσυρις, Ptol. v. 9. § § 10, 30: Kamisiliar), and the Aegipius (Αἰγίπιος: Kentichli). Dionysius Periegetes (v. 309) places this people (or perhaps confuses the prior) on the Borysthenes, and Ptolemy (v. 9. § 19) between the river Rha and the Hippici Montes, in Asiatic Sarmatia; but it would be a great error to found any observation concerning these ancient northern tribes upon either the Roman writers or Ptolemy, or to confuse the picture set before us by these geographers, and the more correct delineations of Herodotus. The third people were the Melanchlaeni of Ammianus (xxii. 8. § 31), which were the Alani. (en)
- メランクライノイ（ギリシャ語：Μελάγχλαινοι）は、古代ギリシャ時代に黒海の北（現在のウクライナ北部）に住んでいた非スキタイ系の遊牧民。黒衣族とも呼ばれる。 (ja)
- De Melanchlaeni (Grieks Μελαγχλαινοι, "zwarte mantels") waren een oud volk in Zuid-Rusland en Oekraïne in het 1e millennium v.Chr. Volgens Herodotus (Historiën 4, 20) woonden de Melanchlaeni in de woudsteppe ten noorden van de Scythen, ten oosten van de Neuri en de Androphagi. Ten noorden van hun woongebied was het land moerassig en verlaten. De Melanchlaeni werden zo genoemd vanwege hun zwarte kleding: volgens Herodotus droegen ze korte zwarte mantels. Ze hadden Scythische gewoonten aangenomen, maar ontzagen de Scythen toen deze door de Perzische koning Darius I aangevallen werden hun steun. Toen zij daarna zelf door de Perzen aangevalen werden, vluchtten ze naar het noorden. Volgens huidige onderzoekers lag hun woongebied aan de bovenloop van de Don, met het centrum nabij de hedendaagse stad Voronezj. Verschillende opgravingen zijn met de Melanchlaeni in verband gebracht, zoals de onderste lagen van de ongeveer 26-hectare grote Donetsk-nederzetting (Донецьке городище) nabij Charkov. Ze zijn wel geïdentificeerd met de Mari en Merja, die later noordoostelijker naar de Midden-Wolga verdreven werden. Deze droegen tot voor kort zwarte kleding. (nl)
- Melanchlajnowie (gr. Μελαγχλαινοι) – starożytny lud wschodnioeuropejski wzmiankowany przez Herodota. Żyli na północ od Scytów, na wschód od Neurów i Androfagów, w sąsiedztwie Budynów. Współcześni badacze ich siedziby lokalizują w okolicy górnego Donu i Oskołu, z centrum w okolicach dzisiejszego Woroneża. Zwyczaje ich miały być podobne do scytyjskich, choć sami zdecydowanie byli niescytyjskiego pochodzenia. Ich nazwę Herodot urobił od czarnych szat, które mieli nosić. Uważani za ludność pochodzenia fińskiego. (pl)
- Меланхлени Μελαγχλαινοι — стародавній народ, що мешкав у Східній Європі в I тис. до Р. Х.. (uk)
- Меланхлены (греч. Μελαγχλαινοι) — народ, живший в северной части Сарматии. Практиковали каннибализм. По Геродоту (4, 20. 21) они жили к северу от царских скифов по верхнему течению реки Дона и граничили с севера большими болотами, название своё получили от тёмного цвета платья. Позднейшие писатели полагают, что этот народ жил также в Колхиде и в европейской Сарматии. (ru)
|
| rdfs:comment
|
- メランクライノイ（ギリシャ語：Μελάγχλαινοι）は、古代ギリシャ時代に黒海の北（現在のウクライナ北部）に住んでいた非スキタイ系の遊牧民。黒衣族とも呼ばれる。 (ja)
- Melanchlajnowie (gr. Μελαγχλαινοι) – starożytny lud wschodnioeuropejski wzmiankowany przez Herodota. Żyli na północ od Scytów, na wschód od Neurów i Androfagów, w sąsiedztwie Budynów. Współcześni badacze ich siedziby lokalizują w okolicy górnego Donu i Oskołu, z centrum w okolicach dzisiejszego Woroneża. Zwyczaje ich miały być podobne do scytyjskich, choć sami zdecydowanie byli niescytyjskiego pochodzenia. Ich nazwę Herodot urobił od czarnych szat, które mieli nosić. Uważani za ludność pochodzenia fińskiego. (pl)
- Меланхлени Μελαγχλαινοι — стародавній народ, що мешкав у Східній Європі в I тис. до Р. Х.. (uk)
- Меланхлены (греч. Μελαγχλαινοι) — народ, живший в северной части Сарматии. Практиковали каннибализм. По Геродоту (4, 20. 21) они жили к северу от царских скифов по верхнему течению реки Дона и граничили с севера большими болотами, название своё получили от тёмного цвета платья. Позднейшие писатели полагают, что этот народ жил также в Колхиде и в европейской Сарматии. (ru)
- Els melanclens (en llatí melanchlaeni, en grec antic Μελαγχλαῖνοι) eren tres tribus diferenciades, que els autors antics situen en llocs diversos. Hecateu en fa la primera menció, i diu que eren una tribu nòmada. Heròdot en parla també, i explica que ocupaven una regió a l'est dels i al nord dels escites, a vint dies de viatge des del Palus Maeotis. A les regions del nord d'on estaven instal·lats, hi havia llacs i terres desconegudes per l'home. S'ha pensat que Heròdot es podria referir als llacs Làdoga i Onega, que hauria conegut a través de relats d'estrangers. No es pot situar amb aquestes informacions on estava assentada aquesta tribu. Heròdot diu expressament que no pertanyien a les tribus escites, encara que tenien uns costums semblants. (ca)
- Die Melanchlänen (von altgr. Μελαγχλαῖναι, Schwarzmäntel) siedelten nach Herodot (4, 20) nördlich der Königs-Skythen und der Sauromaten und westlich der Budiner am östlichen Ufer des Borysthenes, also vermutlich in der Waldsteppe. Nördlich ihres Siedlungsgebietes sei das Land sumpfig und menschenleer. Sie waren nach ihren schwarzen Mänteln benannt. Sie hatten skythische Sitten angenommen (Herodot IV, 107), verweigerten den Skythen aber auf ihrem Feldzug gegen die Perser die Unterstützung. (de)
- Melanchlaeni (Μελαγχλαῖνοι, meaning "black-cloaks") may refer to three ancient tribes. The first was a nomad tribe, the name of which first appears in Hecataeus (ap. Steph. B., Fr. 154, ed. Klausen). In the geography of Herodotus (iv. 20,100--103,107) they are found occupying the districts east of the Androphagi, and north of the Royal Scythians, 20 days' journey from the Palus Maeotis; over above them were lakes and lands unknown to man. It has been conjectured that Herodotus may refer, through some hearsay statement, to the lakes Ladoga and Onega. There has been considerable discussion among geographers as to the position which should be assigned to this tribe: it is of course impossible to fix this with any accuracy; but there would seem to be reason to place them as far north as the so (en)
- De Melanchlaeni (Grieks Μελαγχλαινοι, "zwarte mantels") waren een oud volk in Zuid-Rusland en Oekraïne in het 1e millennium v.Chr. Volgens Herodotus (Historiën 4, 20) woonden de Melanchlaeni in de woudsteppe ten noorden van de Scythen, ten oosten van de Neuri en de Androphagi. Ten noorden van hun woongebied was het land moerassig en verlaten. Volgens huidige onderzoekers lag hun woongebied aan de bovenloop van de Don, met het centrum nabij de hedendaagse stad Voronezj. (nl)
|
