| dbo:abstract
|
- Marina Sidorovová (rusky Марина Григорьевна Сидорова-Никифорова) (* 16. ledna 1950) je bývalá sovětská atletka, sprinterka. (cs)
- مارينا سيدروف (بالروسية: Марина Григорьевна Сидорова) (و. 1950 م) هي منافسة ألعاب القوى، وعداءة سريعة روسية، ولدت في سانت بطرسبرغ، شاركت في الألعاب الأولمبية الصيفية 1972، وبطولة أوروبا لألعاب القوى 1971، و1977 IAAF World Cup ، ، وبطولة أوروبا لألعاب القوى 1974. (ar)
- Marina Grigorjewna Sidorowa (russisch Марина Григорьевна Сидорова, engl. Transkription Marina Sidorova, geb. Никифорова – Nikiforowa – Nikiforova; * 16. Januar 1950 in Leningrad) ist eine ehemalige sowjetische Sprinterin. Bei den Leichtathletik-Europameisterschaften 1971 in Helsinki gewann sie Bronze mit der sowjetischen Mannschaft in der 4-mal-100-Meter-Staffel. 1972 erreichte sie bei den Olympischen Spielen in München über 200 m das Halbfinale und kam in der 4-mal-100-Meter-Staffel auf den fünften Platz. 1973 und 1977 gewann sie bei der Universiade Silber über 200 m. Beim Leichtathletik-Weltcup 1977 wurde sie Dritte über 400 m. Über dieselbe Distanz gewann sie bei den Leichtathletik-Halleneuropameisterschaften 1978 in Mailand Gold. Dreimal wurde sie sowjetische Meisterin über 200 m und je einmal über 100 m und 400 m. 1977 und 1978 wurde sie sowjetische Hallenmeisterin über 400 m. (de)
- Marina Sidorova (Unión Soviética, 16 de enero de 1950) fue una atleta soviética especializada en la prueba de 4 x 100 m, en la que consiguió ser medallista de bronce europea en 1971. (es)
- Marina Grigorievna Sidorova (Russian: Марина Григорьевна Сидорова-Никифорова, née Nikiforova; born 16 January 1950) is a Russian former Soviet track and field sprinter. She was a seven-time Soviet champion, winning over distances from 100 metres to 400 metres. Born in Saint Petersburg (then Leningrad), she made her Olympic debut at age twenty-two and was a 200 metres semi-finalist and helped the Soviet women to fifth in the 4 × 100 metres relay. Her greatest individual success came at the 1978 European Athletics Indoor Championships, where she won the women's 400 metres title. She took a 400 m bronze at the 1977 IAAF World Cup and was twice a 200 m silver medallist at the Universiade. She also won three individual medals at the European Cup during her career. With the Soviet women's relay team, she won four bronze medals at major competitions. Her first came at the 1971 European Athletics Championships, alongside Lyudmila Zharkova, Galina Bukharina and Nadezhda Besfamilnaya. She won medals in both 4 × 100 metres relay and 4 × 400 metres relay at the 1977 IAAF World Cup and returned two years later to win another bronze in the 4 × 400 metres relay in a team anchored by future Olympic champion Lyudmila Kondratyeva. She was the daughter of two former athletes who became athletics coaches, Grigory Nikiforov and Valentina Nikiforova, who propagated a new training technique for distance running, based on long, low-speed runs and short high-speed runs. (en)
- Marina Grigorievna Sidorova (en russe : Марина Григорьевна Сидорова), née Nikiforova (Никифорова) le 16 janvier 1950 à Léningrad (Union soviétique, aujourd'hui Saint-Pétersbourg, en Russie) est une athlète soviétique, spécialiste des épreuves de sprint. (fr)
- Marina Grigoriewna Sidorowa z domu Nikiforowa (ros. Марина Григорьевна Сидорова (Никифорова}, ur. 16 stycznia 1950 w Leningradzie) – radziecka lekkoatletka, sprinterka, dwukrotna halowa mistrzyni Europy. Zdobyła brązowy medal w sztafecie 4 × 100 metrów (która biegła w składzie: , Nadieżda Biesfamilna, i Nikiforowa) oraz zajęła 4. miejsca w biegach na 100 metrów i 200 metrów na europejskich igrzyskach juniorów w 1966 w Odessie. Zwyciężyła w sztafecie 4 × 100 metrów (w składzie: Raisa Nikanorowa, Biesfamilna, Nikiforowa i Ludmiła Żarkowa na europejskich igrzyskach juniorów w 1968 w Lipsku. Zdobyła złoty medal w sztafecie 4 × 200 metrów na halowych mistrzostwach Europy w 1971 w Sofii (sztafeta radziecka biegła w składzie: Nikiforowa, Tatjana Kondraszowa, Ludmyła Aksionowa i Natalja Czistiakowa). Na odbywających się w tym samym roku mistrzostwach Europy w Helsinkach zdobyła brązowy medal w sztafecie 4 × 100 metrów (w składzie: Żarkowa, Galina Bucharina, Nikiforowa i Biesfamilna). Na igrzyskach olimpijskich w 1972 w Monachium Sidorowa odpadła w półfinale biegu na 200 metrów, a radziecka sztafeta 4 × 100 metrów w składzie: Sidorowa, Bucharina, Żarkowa i Biesfamilna zajęła w finale 5. miejsce. Sidorowa odpadła w eliminacjach biegu na 60 metrów na halowych mistrzostwach Europy w 1973 w Rotterdamie. Na mistrzostwach Europy w 1974 w Rzymie odpadła w półfinale biegu na 200 metrów. 5 lipca 1974 w Durham ustanowiła wraz z koleżankami rekord świata w sztafecie 4 × 110 jardów czasem 44,2 s (zawodniczki radzieckie biegły w zestawieniu: , Ludmiła Masłakowa, Sidorowa i Biesfamilna). Zajęła 3. miejsce w sztafecie 4 × 100 metrów i w sztafecie 4 × 400 metrów podczas 1. edycji Pucharu Świata w 1977, rozgrywanej w Düsseldorfie. Zwyciężyła w biegu na 400 metrów na halowych mistrzostwach Europy w 1978 w Mediolanie. Na mistrzostwach Europy w 1978 w Pradze odpadła w półfinale tej konkurencji. Zajęła 3. miejsce w sztafecie 4 × 100 metrów w Pucharze Świata w 1979 w Montrealu. Sidorowa odnosiła wiele sukcesów na uniwersjadach. Trzykrotnie (w 1970 w Turynie. 1973 w Moskwie i 1977 w Sofii zwyciężała w sztafecie 4 × 100 metrów, a w 1973 i 1977 zdobyła również srebrne medale w biegu na 200 metrów. Była mistrzynią ZSRR w biegu na 100 metrów w 1974, w biegu na 200 metrów w 1973, 1974 i 1977, w biegu na 400 metrów w 1977, w w 1970, w sztafecie 4 × 100 metrów w 1969 i 1970 oraz w sztafecie 4 × 200 metrów w 1978, wicemistrzynią w biegu na 200 metrów w 1972, w biegu na 200 metrów przez płotki w 1969 oraz w sztafecie 4 × 100 metrów w 1971, 1972 i 1974, a także brązową medalistką w sztafecie 4 × 100 metrów w 1973. W hali była mistrzynią ZSRR w biegu na 400 metrów w 1977 i 1978 oraz wicemistrzynią w biegu na 60 metrów w 1972 i w biegu na 200 metrów w 1971. Była rekordzistką ZSRR w biegu na 200 metrów z czasem 22,72 s osiągniętym 20 sierpnia 1973 w Moskwie i dwukrotnie w biegu na 400 metrów (do wyniku 50,98 s uzyskanego 27 lipca 1977 w Moskwie. Rekordy życiowe Sidorowej: (pl)
- Мари́на Григо́рьевна Си́дорова (род. 16 января 1950, Ленинград), в девичестве Ники́форова — советская легкоатлетка, специалистка по спринтерскому бегу. Выступала за сборную СССР по лёгкой атлетике в 1966—1980 годах, обладательница бронзовой медали чемпионата Европы, двукратная чемпионка Европы в помещении, многократная победительница и призёрка первенств всесоюзного значения, рекордсменка страны, участница летних Олимпийских игр в Мюнхене. Представляла Ленинград. Мастер спорта СССР международного класса. (ru)
|
| rdfs:comment
|
- Marina Sidorovová (rusky Марина Григорьевна Сидорова-Никифорова) (* 16. ledna 1950) je bývalá sovětská atletka, sprinterka. (cs)
- مارينا سيدروف (بالروسية: Марина Григорьевна Сидорова) (و. 1950 م) هي منافسة ألعاب القوى، وعداءة سريعة روسية، ولدت في سانت بطرسبرغ، شاركت في الألعاب الأولمبية الصيفية 1972، وبطولة أوروبا لألعاب القوى 1971، و1977 IAAF World Cup ، ، وبطولة أوروبا لألعاب القوى 1974. (ar)
- Marina Sidorova (Unión Soviética, 16 de enero de 1950) fue una atleta soviética especializada en la prueba de 4 x 100 m, en la que consiguió ser medallista de bronce europea en 1971. (es)
- Marina Grigorievna Sidorova (en russe : Марина Григорьевна Сидорова), née Nikiforova (Никифорова) le 16 janvier 1950 à Léningrad (Union soviétique, aujourd'hui Saint-Pétersbourg, en Russie) est une athlète soviétique, spécialiste des épreuves de sprint. (fr)
- Мари́на Григо́рьевна Си́дорова (род. 16 января 1950, Ленинград), в девичестве Ники́форова — советская легкоатлетка, специалистка по спринтерскому бегу. Выступала за сборную СССР по лёгкой атлетике в 1966—1980 годах, обладательница бронзовой медали чемпионата Европы, двукратная чемпионка Европы в помещении, многократная победительница и призёрка первенств всесоюзного значения, рекордсменка страны, участница летних Олимпийских игр в Мюнхене. Представляла Ленинград. Мастер спорта СССР международного класса. (ru)
- Marina Grigorjewna Sidorowa (russisch Марина Григорьевна Сидорова, engl. Transkription Marina Sidorova, geb. Никифорова – Nikiforowa – Nikiforova; * 16. Januar 1950 in Leningrad) ist eine ehemalige sowjetische Sprinterin. Bei den Leichtathletik-Europameisterschaften 1971 in Helsinki gewann sie Bronze mit der sowjetischen Mannschaft in der 4-mal-100-Meter-Staffel. 1972 erreichte sie bei den Olympischen Spielen in München über 200 m das Halbfinale und kam in der 4-mal-100-Meter-Staffel auf den fünften Platz. (de)
- Marina Grigorievna Sidorova (Russian: Марина Григорьевна Сидорова-Никифорова, née Nikiforova; born 16 January 1950) is a Russian former Soviet track and field sprinter. She was a seven-time Soviet champion, winning over distances from 100 metres to 400 metres. She was the daughter of two former athletes who became athletics coaches, Grigory Nikiforov and Valentina Nikiforova, who propagated a new training technique for distance running, based on long, low-speed runs and short high-speed runs. (en)
- Marina Grigoriewna Sidorowa z domu Nikiforowa (ros. Марина Григорьевна Сидорова (Никифорова}, ur. 16 stycznia 1950 w Leningradzie) – radziecka lekkoatletka, sprinterka, dwukrotna halowa mistrzyni Europy. Zdobyła brązowy medal w sztafecie 4 × 100 metrów (która biegła w składzie: , Nadieżda Biesfamilna, i Nikiforowa) oraz zajęła 4. miejsca w biegach na 100 metrów i 200 metrów na europejskich igrzyskach juniorów w 1966 w Odessie. Zwyciężyła w sztafecie 4 × 100 metrów (w składzie: Raisa Nikanorowa, Biesfamilna, Nikiforowa i Ludmiła Żarkowa na europejskich igrzyskach juniorów w 1968 w Lipsku. (pl)
|
