| dbo:abstract
|
- Macedoni II de Constantinoble (Macedonius, Μακεδόνιος) fou patriarca de Constantinoble entre el 495 i el 511. Era nebot de Genadi I. El seu nomenament se situat entre el 459 i el 496 (Teòfanes). Encara que havia reconegut al concili de Calcedònia l'emperador el va persuadir de signar l'Henoticó de Zenó en el que aquell concili era obviat. Va intentar reconciliar als monjos dels monestirs de Constantinoble (favorables a l'Henoticó) amb el patriarcat però no ho va aconseguir. Va demanar a l'emperador de convocar un sínode o concili de bisbes per sancionar algunes de les normes del Concili de Calcedònia sense reconèixer el mateix concili. Encara que desautoritzat pels monjos, els va tractar amb suavitat i no va prendre mesures de càstig. Fou generós amb el seu predecessor i amb un home que el va intentar assassinar a ell mateix. Finalment va dirigir un concili en el que els seguidors de Calcedònia foren condemnats. Va ser patriarca fins al 511 quan fou deposat per l'emperador perquè implícitament mantenia l'autoritat de les doctrines calcedonianes, i per això fou acusat de nestorianisme per Anastasi, i li va succeir . Fou desterrat sense judici i sense una investigació sobre la realitat de les acusacions, primer a Calcedònia i després a Euquita. Finalment fou condemnat en absència per jutges que estaven entre els acusadors. Molts eclesiàstics es van oposar a la destitució i la seva restauració fou un dels objectius de la revolta de (514). Finalment va morir a l'exili el 516. Fou declarat sant i és honorat per les esglésies llatina i grega. (ca)
- Ο Μακεδόνιος Β΄ διετέλεσε Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως από το 496 ως το 511. Ήταν ανηψιός του Πατριάρχη Γενναδίου, από τον οποίο και ανατράφηκε. Διετέλεσε κατόπιν πρεσβύτερος και σκευοφύλακας του ναού της Αγίας Σοφίας. Εξελέγη υπό όχι ομαλές συνθήκες, αφού ο προκάτοχός του, Ευφήμιος, αποπέμφθηκε ουσιαστικά από τον Αυτοκράτορα Αναστάσιο. Ο Ευφήμιος ζήτησε από το Μακεδόνιο, που φαίνεται ότι τύχαινε της εύνοιας του Αυτοκράτορα, να ζητήσει εγγυήσεις για τη ζωή του. Πράγματι, ο Μακεδόνιος έλαβε τις εγγυήσεις αυτές και συνάντησε τον προκάτοχό του, πριν αυτός αναχωρήσει για την εξορία του. Αναφέρεται ότι στη συνάντηση αυτή ο Μακεδόνιος έβγαλε το ωμοφόριό του, σε ένδειξη σεβασμού προς τον καθαιρεθέντα Ευφήμιο, καθώς επίσης ότι του έδωσε χρήματα για τις ανάγκες του. Ο Αυτοκράτορας Αναστάσιος προσπαθούσε με κάθε μέσον να πείσει το Μακεδόνιο να αποκηρύξει τις αποφάσεις της Δ΄ Οικουμενικής Συνόδου, οι οποίες όμως ήταν αρεστές στο λαό. Εντός ενός ή δύο ετών, ο Μακεδόνιος συνεκάλεσε Σύνοδο, η οποία επιβεβαίωσε τις αποφάσεις της Δ΄ Οικουμενικής Συνόδου της Χαλκηδόνας. Με τον τρόπο αυτό, ο Μακεδόνιος επιχειρούσε να ενώσει πάλι την ήδη διχασμένη Εκκλησία και να επανέλθει σε κοινωνία με τιες τέσσερις σπουδαιότερες μονές της Κωνσταντινούπολης, οι οποίες είχαν αποσπαστεί λόγω του Ενωτικού του αυτοκράτορα Ζήνωνα. Οι πιέσεις από τον Αυτοκράτορα όμως συνεχίστηκαν, ο Μακεδόνιος όμως αρνούνταν να αποκηρυχθεί η Δ΄ Οικουμενική Σύνοδος χωρίς νέα Οικουμενική Σύνοδο υπό την προεδρία του Πάπα Ρώμης. Έτσι σταδιακά ο Αναστάσιος μεταστράφηκε κατά του Μακεδονίου. Οι μονοφυσίτες αντίπαλοι του Μακεδόνιου άρχισαν να προξενούν επεισόδια. Έμπαιναν σε ναούς και παρενοχλούσαν τις λειτουργίες, τον κατηγόρησαν ως παιδεραστή, αν και ήταν ευνούχος ενώ κάποιος ονόματι Ευχόλιος ή Ασχόλιος του επιτέθηκε με μαχαίρι. Ο Πατριάρχης όμως σώθηκε από την επίθεση και φέρθηκε με μεγαλοθυμία προς τον επίδοξο δολοφόνο του. Το 510 κορυφώθηκαν οι προσπάθειες του Αναστασίου να εκθρονίσει τον Μακεδόνιο. Συνάντησε όμως την αντίδραση του λαού, ο οποίος επαναστάτησε, και ο Αναστάσιος κλείστηκε στο Παλάτι του. Ετοίμασε μάλιστα και πλοία, σε περίπτωση που χρειαστεί να δραπετεύσει. Υπό τις συνθήκες αυτές, ο Αναστάσιος υποκρίθηκε ότι μετάνιωσε και κάλεσε το Μακεδόνιο σε συνάντηση. Είναι άγνωστο τι συμφωνήθηκε μεταξύ τους, το 511 όμως ο Μακεδόνιος έδωσε στον Αυτοκράτορα «Υπομνηστικόν», στο οποίο ομολογούσε ότι αποδέχεται τις δύο πρώτες Οικουμενικές Συνόδους, αποσιωπούσε όμως τις επόμενες. Θεωρήθηκε έτσι ότι δέχεται το «Ενωτικόν» του Ζήνωνα, οπότε κλήρος και λαός σκανδαλίστηκε. Έτσι, όταν ο Μακεδόνιος πήγε στη Μονή των Δαλμάτων να λειτουργήσει, οι μοναχοί αρνήθηκαν να συλλειτουργήσουν μαζί του. Ο Μακεδόνιος εκεί ομολόγησε ενώπιον όλων ότι δέχεται τη Δ΄ Οικουμενική Σύνοδο και αναθεματίζει τους αρνητές της, οπότε και οι μοναχοί δέχτηκαν να συλλειτουργήσουν. Τότε ο Αναστάσιος εξοργίστηκε και ζήτησε από το Μακεδόνιο να του παραδώσει το πρωτότυπο έγγραφο των αποφάσεων της Δ΄ Οικουμενικής Συνόδου με τις υπογραφές των παρισταμένων επισκόπων, ο Μακεδόνιος όμως αρνήθηκε και έκρυψε το έγγραφο στην Ιερά Τράπεζα της Αγίας Σοφίας. Τελικά, κάποιος ευνούχος έκλεψε το έγγραφο και το παρέδωσε στον Αυτοκράτορα, ο οποίος εξόρισε τον Πατριάρχη Μακεδόνιο στα Ευχάιτα του Πόντου και πίεσε τους επισκόπους να τον καθαιρέσουν. Έτσι, το 511 εξελέγη διάδοχός του ο Τιμόθεος. Το 515, ο Πάπας Ορμίσδας προσπάθησε ανεπιτυχώς να πετύχει την επάνοδο του Μακεδονίου στο Θρόνο του. Την ίδια χρονιά, οι Ούνοι εισέβαλαν στην Καππαδοκία, τη Γαλατία και τον Πόντο, λεηλατώντας τα πάντα. Ο Μακεδόνιος φοβήθηκε και κατέφυγε στα Γάγγρα. Εκεί πέθανε περί το 517. Ανακηρύχθηκε άγιος και η Ορθόδοξη Εκκλησία τιμά τη μνήμη του στις 25 Απριλίου. (el)
- Sankt Makedonios II. († 517 in Gangra) war Patriarch von Konstantinopel von Juli 496 bis August 511. Makedonios war streng chalkedonischer Christ. Dafür wurde er 511 unter dem Vorwand der Majestätsbeleidigung von Kaiser Anastasios I., der ihn 15 Jahre zuvor ins Amt gebracht hatte, abgesetzt. Anastasios hatte bereits Makedonios’ Vorgänger Euphemios entfernen lassen. Makedonios wurde an die Schwarzmeerküste ins Exil verbannt. (de)
- Macedonius II (died c. 517), patriarch of Constantinople (495–511). For an account of his election see Patriarch Euphemius of Constantinople (en)
- Macédonius II ou Makedonios II (en grec Μακεδόνιος) fut patriarche de Constantinople de juillet 496 à août 511. (fr)
- Macedonio II (V secolo – Gangra, 515) è stato il Patriarca ecumenico di Costantinopoli tra il 495 e il 511. (it)
- Macedoniusz II, gr. Μακεδόνιος Β΄ (zm. ok. 517) – patriarcha Konstantynopola w latach 496–511. (pl)
- Macedônio II de Constantinopla (em grego: Μακεδόνιος Β´; romaniz.: Makedónios II; em latim: Macedonius II) foi o patriarca de Constantinopla entre 495 e 511. Ele também foi deposto e morreu no exílio em 517. (pt)
- Македоний II (греч. Μακεδόνιος Β΄; ум. в 516 году) — Патриарх Константинопольский в 496—511 годах. Святой Православной церкви, почитается в лике святителя, память совершается 25 апреля (по юлианскому календарю). Он был изгнан в Пафлагонию за противодействие ереси Евтихия императором Анастасием I (491—518) и скончался там в 516 году. Тело его было погребено в Константинополе в церкви святого Каллиника. (ru)
- Македо́ній II (грец. Μακεδόνιος Β΄) (пом. 517 р.) — Патріарх Константинопольський (495–511). Обраний на Патріарха після . (uk)
|
| rdfs:comment
|
- Sankt Makedonios II. († 517 in Gangra) war Patriarch von Konstantinopel von Juli 496 bis August 511. Makedonios war streng chalkedonischer Christ. Dafür wurde er 511 unter dem Vorwand der Majestätsbeleidigung von Kaiser Anastasios I., der ihn 15 Jahre zuvor ins Amt gebracht hatte, abgesetzt. Anastasios hatte bereits Makedonios’ Vorgänger Euphemios entfernen lassen. Makedonios wurde an die Schwarzmeerküste ins Exil verbannt. (de)
- Macedonius II (died c. 517), patriarch of Constantinople (495–511). For an account of his election see Patriarch Euphemius of Constantinople (en)
- Macédonius II ou Makedonios II (en grec Μακεδόνιος) fut patriarche de Constantinople de juillet 496 à août 511. (fr)
- Macedonio II (V secolo – Gangra, 515) è stato il Patriarca ecumenico di Costantinopoli tra il 495 e il 511. (it)
- Macedoniusz II, gr. Μακεδόνιος Β΄ (zm. ok. 517) – patriarcha Konstantynopola w latach 496–511. (pl)
- Macedônio II de Constantinopla (em grego: Μακεδόνιος Β´; romaniz.: Makedónios II; em latim: Macedonius II) foi o patriarca de Constantinopla entre 495 e 511. Ele também foi deposto e morreu no exílio em 517. (pt)
- Македоний II (греч. Μακεδόνιος Β΄; ум. в 516 году) — Патриарх Константинопольский в 496—511 годах. Святой Православной церкви, почитается в лике святителя, память совершается 25 апреля (по юлианскому календарю). Он был изгнан в Пафлагонию за противодействие ереси Евтихия императором Анастасием I (491—518) и скончался там в 516 году. Тело его было погребено в Константинополе в церкви святого Каллиника. (ru)
- Македо́ній II (грец. Μακεδόνιος Β΄) (пом. 517 р.) — Патріарх Константинопольський (495–511). Обраний на Патріарха після . (uk)
- Macedoni II de Constantinoble (Macedonius, Μακεδόνιος) fou patriarca de Constantinoble entre el 495 i el 511. Era nebot de Genadi I. El seu nomenament se situat entre el 459 i el 496 (Teòfanes). Encara que havia reconegut al concili de Calcedònia l'emperador el va persuadir de signar l'Henoticó de Zenó en el que aquell concili era obviat. Va intentar reconciliar als monjos dels monestirs de Constantinoble (favorables a l'Henoticó) amb el patriarcat però no ho va aconseguir. Fou declarat sant i és honorat per les esglésies llatina i grega. (ca)
- Ο Μακεδόνιος Β΄ διετέλεσε Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως από το 496 ως το 511. Ήταν ανηψιός του Πατριάρχη Γενναδίου, από τον οποίο και ανατράφηκε. Διετέλεσε κατόπιν πρεσβύτερος και σκευοφύλακας του ναού της Αγίας Σοφίας. (el)
|
