An Entity of Type: Thing, from Named Graph: http://dbpedia.org, within Data Space: dbpedia.org

Lucius Gellius (c. 136 BC – c. 54 BC) was a Roman politician and general who was one of two Consuls of the Republic in 72 BC along with Gnaeus Cornelius Lentulus Clodianus. A supporter of Pompey, he is noted for being one of the consular generals who led Roman legions against the slave armies of Spartacus in the Third Servile War.

Property Value
dbo:abstract
  • كان لوسيوس غيليوس بوبليكولا سياسيا رومانيا وأحد قناصل الجمهورية الرومانية عام 72 ق.م مع غنايوس كورنيليوس لينتولوس كلوديانوس. كما اشتهر بكونه أحد الجنرالات الذين واجهوا سبارتاكوس في حرب العبيد الثالثة. (ar)
  • Luci Gel·li Publícola (en llatí Lucius Gellius Publicola) va ser un magistrat romà. Formava part de la gens Gèl·lia, d'origen samnita. Ni ell ni la seva família havien exercit abans alts càrrecs, però en algun moment va ser pretor i va rebre l'any següent el govern d'Acaia amb títol de procònsol. Durant el seu govern a Acaia, va oferir, com a burla, la seva mediació per a resoldre els conflictes entre diverses escoles filosòfiques d'Atenes. Va ser contubernialis (company d'armes) de Gai Papiri Carbó. L'any 74 aC va defensar la causa de Marc Octavi Lígur, l'adversari del qual va ser injustament afavorit pel pretor Verres. L'any 72 aC va ser elegit cònsol juntament amb Gneu Corneli Lèntul Clodià i va lluitar amb el seu col·lega a la Tercera Guerra Servil contra els esclaus revoltats d'Espàrtac. Va derrotar el lloctinent d'Espàrtac, de nom Crixus prop del mont a la Pulla (Crixus hi va morir). Els dos cònsols van atacar tot seguit Espàrtac, que va provar de fugir cap a la Gàl·lia pels Alps. Finalment, Espàrtac els va atacar per separat i els va derrotar a la regió dels Apenins. Els cònsols van haver de reunir les seves forces, però van ser derrotats altre cop al Picè. Els dos cònsols van presentar i fer aprovar una llei per ratificar les concessions de ciutadania que havia fet Gneu Pompeu a Hispània. Una altra proposta dels cònsols va ser que cap provincial podria ser acusat de crims capitals en absència, una llei pensada contra Verres. Dos anys després, l'any 70 aC va ser censor amb Lèntul, el seu col·lega de consolat i van exercir el càrrec amb severitat, expulsant a molts senadors entre els quals Gai Antoni Hibrida. El 67 aC i 66 aC va servir com un dels legats de Pompeu en la guerra contra els pirates, tenint al seu càrrec la costa de Toscana. Durant la primera conspiració de Catilina es va fer un intent per apoderar-se de la seva flota, i encara que ho va poder evitar va estar a punt de morir. Per això l'any 63 aC va donar actiu suport a Ciceró i en endavant es va mostrar proper a l'orador i al partit aristocràtic. Una vegada vençuda la segona Conjuració de Catilina va proposar, pel paper que hi havia jugat, que es donés una corona cívica a Ciceró. L'any 59 aC es va oposar a la llei agrària de Juli Cèsar. L'any 57 aC es va manifestar a favor de fer tornar de l'exili a Ciceró. Encara era viu el 55 aC, quan Ciceró va pronunciar el seu discurs (In Pisonem) contra Pisó, però probablement va morir poc després. Se sap que es va casar dues vegades. (ca)
  • Lucius Gellius (Publicola) war ein römischer Politiker des 1. Jahrhunderts v. Chr. Als homo novus wurde Gellius spätestens 96 v. Chr. Ädil und 94 v. Chr. praetor peregrinus, dann 93 v. Chr. Promagistrat in einer der östlichen Provinzen, vermutlich Asia. Er versuchte, in den Streitigkeiten der athenischen Philosophenschulen zu vermitteln und machte sich damit zum Gespött seiner Zeitgenossen. Erst 72 v. Chr. wurde er mit Gnaeus Cornelius Lentulus Clodianus Konsul, besiegte zunächst eine Gruppe aufständischer Sklaven des Spartacus unter Crixus, wurde dann aber von Spartacus selbst besiegt und darauf vom Senat mit seinem Kollegen vom Amt entbunden, wurde aber trotzdem mit seinem früheren Amtskollegen Gnaeus Cornelius Lentulus Clodianus 70 v. Chr. Censor. In dieser Stellung schloss er 64 Senatoren aus dem Senat aus. 67 bis 65 v. Chr. war Gellius Legat des Pompeius im Seeräuberkrieg und mit der Bewachung der italischen Küste und der Kontrolle über das Tyrrhenische Meer beauftragt. 63 v. Chr. unterstützte er Ciceros Vorgehen gegen die Catilinarier, 59 v. Chr. opponierte er gegen Caesars Agrargesetz und trat noch 57 und 55 v. Chr. im Senat auf. Sein gleichnamiger Sohn soll mit seiner zweiten Frau Ehebruch begangen haben. (de)
  • Luzio Gelio Publikola, K.a. 72ko bi kontsuletako bat izan zen, Gneo Kornelio Lentulo Klodianorekin batera. , Espartakoren esklabu armadaren aurka erromatar legioak lideratu zituen kontsul mailako jeneraletako bat izateagatik nabarmentzen da. Geliok, Kriso eta honen 3000 esklabu errebeldeak garaitu zituen Apulian. Honen ondoren, iparralderantz joan zen, norantza horretan ihesean zihoan Espartakoren armadaren atzetik. Lentulo Klodiano Espartakoren aurka iparraldean borrokatzen, errebeldeak bi armaden artean harrapatzea espero izan zuen. Espartakoren armadak, Klodianoren armada suntsitu zuen, eta, ondoren, Gelioren legioen aurka borrokatzeko itzuli zen. Porrot honen ondoren, Senatuak, Espartakoren aurkako gerraren agintaritzat kendu zituen Lentulo eta Gelio, agintaritza hau, Marko Lizinio Krasori eman zitzaiolarik. K.a. 70ean, Lentulo eta Gelio, zentsore aukeratuak izan ziren. * Datuak: Q431311 (eu)
  • Lucio Gelio Publícola ​ fue un político y militar romano. (es)
  • Lucius Gellius Publicola est un des deux consuls de la république romaine en 72 av. J.-C., avec Cnaeus Cornelius Lentulus Clodianus. Il est l'un des généraux envoyés par le Sénat pour mettre fin à la révolte de Spartacus. Gellius battit Crixus et 30000 esclaves rebelles en Apulie, puis se dirigea vers le Nord, à la poursuite de Spartacus. Lentulus fermant le Nord, il espérait le prendre en tenailles. Mais Spartacus défit les légions de Lentulus, puis se tourna contre celles de Gellius, qu'il dispersa. Selon une publication de Laura Battistini - d'après les sources de Salluste, Fragments de la Grande Histoire - la bataille entre Spartacus et les légions de Lentulus eut lieu dans le village des Apennins appelé justement Lentula, entre Pistoia (Toscane) et Bologne (Emilie). À la suite de cela, Gellius et Lentulus furent destitués de leurs commandements par le Sénat, et la poursuite de la guerre fut confiée à Marcus Licinius Crassus. (fr)
  • Lucius Gellius (c. 136 BC – c. 54 BC) was a Roman politician and general who was one of two Consuls of the Republic in 72 BC along with Gnaeus Cornelius Lentulus Clodianus. A supporter of Pompey, he is noted for being one of the consular generals who led Roman legions against the slave armies of Spartacus in the Third Servile War. (en)
  • Lucius Gellius Publicola (sek. 132 SM – sek. 54 SM) adalah politisi dan jenderal Romawi. Dia menjadi satu dari dua konsul Romawi pada tahun 72 SM bersama dengan Gnaeus Cornelius Lentulus Clodianus. Dia merupakan pendukung Pompeius dan terkenal karena merupakan salah satu jenderal konsul yang memimpin legiun Romawi melawan pasukan budak pimpinan Spartacus pada Perang Budak Ketiga (in)
  • Lucio Gellio Publicola (in latino: Lucius Gellius Publicola; ... – ...; fl. 72 a.C.) è stato un senatore e generale romano che combatté nella terza guerra servile. (it)
  • Lucius Gellius Publicola I was een Romeins politicus en militair uit de 2e/1e eeuw v. Chr. Cicero vermeldt hem als 'contubernalis' van consul Gaius Papirius Carbo in 120 v. Chr. Niemand van zijn familie bekleedde ooit een hoger ambt in het Romeinse leger, en het blijft dan een open vraag op welke manier hij zich onderscheidde. Het is evenmin bekend in welk jaar hij praetor werd, maar na afloop van zijn ambtstermijn kreeg hij de provincia Achaea toegewezen, die hij in de hoedanigheid van proconsul bestuurde. Tijdens dit stadhouderschap verbleef hij, op weg naar Klein-Azië, een tijdje in Athene. Daar verbaasde hij de intellectuele elite door, tijdens een ontmoeting met de Atheense filosofenscholen, met een doodernstig gezicht te verklaren dat er nu maar een einde moest komen aan hun aanhoudende gekibbel. Als dat niet mogelijk zou blijken bood hij volgaarne zijn diensten aan om hun geschillen en controversen definitief op te lossen. Het is niet zeker of hij dit wel als een grap bedoelde, maar veertig jaar later werd Publicola’s illustere uitspraak nog steeds als bron van ergernis geciteerd in de hoogste filosofische kringen. In 74 v.Chr. trad hij op als verdediger van M. Octavius Ligur, wiens tegenstander op onrechtmatige wijze was bevoordeeld door Verres. In 72 v.Chr. was Gellius Publicola consul, samen met . Samen zetten zij de oorlog tegen Spartacus verder. In de buurt van de Mons Garganus in Apulië versloeg Gellius eerst , een van Spartacus’ belangrijkste generaals, die sneuvelde in het gevecht. Vervolgens trokken de beide consuls op tegen Spartacus, die probeerde via de Alpen naar Gallië te ontsnappen. Zij bleken echter niet opgewassen tegen de beruchte gladiatorenleider, en werden in de Apennijnen een na één verslagen. Toen besloten de consuls hun krachten te bundelen, maar werden in Picenum opnieuw door hun onvermoeibare vijand verslagen, waarna de senaat het commando overdroeg aan Crassus. In 70 v.Chr. werd Gellius Publicola censor, samen met zijn ex-collega Lentulus. Zij kweten zich met grote gestrengheid van deze functie, en schrapten vele senatoren uit de senaatslijst, onder wie Gaius Antonius, de broer van Marcus Antonius. In 67 en 66 v.Chr. fungeerde Gellius als legatus van Pompeius tijdens diens campagne tegen de piraten, en nam daarbij de militaire controle over de Tyrreense Zee voor zijn rekening, maar tijdens Catilina's eerste poging tot staatsgreep werd een poging ondernomen om zijn vloot te kapen. Deze poging mislukte weliswaar, maar Gellius wist ternauwernood aan de dood te ontsnappen. Mede als gevolg van het persoonlijke risico dat hij daarbij gelopen had, werd hij een van de trouwste bondgenoten van Cicero in het bestrijden van Catilina's tweede poging tot staatsgreep. Hij diende daarom ook een voorstel in om Cicero op grond van zijn verdienste met een corona civica te belonen. Sindsdien werd hij beschouwd als een trouwe vriend van Cicero en aanhanger van de aristocratische partij. In 59 v.Chr. tekende hij verzet aan tegen de door Caesar voorgestelde landhervormingen, en pleitte in 57 voor Cicero's terugkeer uit ballingschap. Sindsdien loopt het spoor enigszins duister. Toen Cicero in 55 v.Chr. zijn rede tegen Piso uitsprak was hij nog in leven, maar schijnt niet lang nadien overleden te zijn. (nl)
  • ルキウス・ゲッリウス・プブリコラ(ラテン語: Lucius Gellius Publicola、紀元前136年ごろ - 紀元前54年ごろ)は紀元前1世紀初期・中期の共和政ローマの政治家・軍人。紀元前72年に執政官(コンスル)、紀元前70年にはケンソル(監察官)を務めた。 (ja)
  • Lúcio Gélio Publícola (m. 54 a.C.; em latim: Lucius Gellius Publicola) foi um político da gente da República Romana eleito cônsul em 72 a.C. com Cneu Cornélio Lêntulo Clodiano. Um aliado de Pompeu, foi um dos generais a lutar na Terceira Guerra Servil contra as forças de Espártaco. Lúcio, cônsul em 36 a.C., era seu filho. (pt)
  • Лу́ций Ге́ллий Публи́кола (лат. Lucius Gellius Publicola; родился около 136 — умер между 55 и 52 годами до н. э.) — римский военачальник и политический деятель, консул 72 года до н. э., цензор 70 года до н. э. Во время своего консулата неудачно пытался подавить восстание Спартака. (ru)
  • Lucius Gellius Publicola var en romersk general under 000-talet f.Kr. Publicola var en av generalerna som slogs mot Spartacus . Han besegrade Crixus och hela hans armé på 30000 slavar, men besegrades senare av Spartacus. Han blev konsul 72 f.Kr.. (sv)
  • Луцій Геллій Поплікола (136 — 53 роки до н. е.) — політичний та військовий діяч Римської республіки, консул 72 року до н. е., цензор 70 року до н. е., відомий красномовець. (uk)
dbo:wikiPageID
  • 4123321 (xsd:integer)
dbo:wikiPageLength
  • 6952 (xsd:nonNegativeInteger)
dbo:wikiPageRevisionID
  • 1064142997 (xsd:integer)
dbo:wikiPageWikiLink
dbp:after
dbp:before
dbp:title
dbp:wikiPageUsesTemplate
dbp:with
dbp:years
  • 72 (xsd:integer)
dcterms:subject
rdfs:comment
  • كان لوسيوس غيليوس بوبليكولا سياسيا رومانيا وأحد قناصل الجمهورية الرومانية عام 72 ق.م مع غنايوس كورنيليوس لينتولوس كلوديانوس. كما اشتهر بكونه أحد الجنرالات الذين واجهوا سبارتاكوس في حرب العبيد الثالثة. (ar)
  • Lucio Gelio Publícola ​ fue un político y militar romano. (es)
  • Lucius Gellius (c. 136 BC – c. 54 BC) was a Roman politician and general who was one of two Consuls of the Republic in 72 BC along with Gnaeus Cornelius Lentulus Clodianus. A supporter of Pompey, he is noted for being one of the consular generals who led Roman legions against the slave armies of Spartacus in the Third Servile War. (en)
  • Lucius Gellius Publicola (sek. 132 SM – sek. 54 SM) adalah politisi dan jenderal Romawi. Dia menjadi satu dari dua konsul Romawi pada tahun 72 SM bersama dengan Gnaeus Cornelius Lentulus Clodianus. Dia merupakan pendukung Pompeius dan terkenal karena merupakan salah satu jenderal konsul yang memimpin legiun Romawi melawan pasukan budak pimpinan Spartacus pada Perang Budak Ketiga (in)
  • Lucio Gellio Publicola (in latino: Lucius Gellius Publicola; ... – ...; fl. 72 a.C.) è stato un senatore e generale romano che combatté nella terza guerra servile. (it)
  • ルキウス・ゲッリウス・プブリコラ(ラテン語: Lucius Gellius Publicola、紀元前136年ごろ - 紀元前54年ごろ)は紀元前1世紀初期・中期の共和政ローマの政治家・軍人。紀元前72年に執政官(コンスル)、紀元前70年にはケンソル(監察官)を務めた。 (ja)
  • Lúcio Gélio Publícola (m. 54 a.C.; em latim: Lucius Gellius Publicola) foi um político da gente da República Romana eleito cônsul em 72 a.C. com Cneu Cornélio Lêntulo Clodiano. Um aliado de Pompeu, foi um dos generais a lutar na Terceira Guerra Servil contra as forças de Espártaco. Lúcio, cônsul em 36 a.C., era seu filho. (pt)
  • Лу́ций Ге́ллий Публи́кола (лат. Lucius Gellius Publicola; родился около 136 — умер между 55 и 52 годами до н. э.) — римский военачальник и политический деятель, консул 72 года до н. э., цензор 70 года до н. э. Во время своего консулата неудачно пытался подавить восстание Спартака. (ru)
  • Lucius Gellius Publicola var en romersk general under 000-talet f.Kr. Publicola var en av generalerna som slogs mot Spartacus . Han besegrade Crixus och hela hans armé på 30000 slavar, men besegrades senare av Spartacus. Han blev konsul 72 f.Kr.. (sv)
  • Луцій Геллій Поплікола (136 — 53 роки до н. е.) — політичний та військовий діяч Римської республіки, консул 72 року до н. е., цензор 70 року до н. е., відомий красномовець. (uk)
  • Luci Gel·li Publícola (en llatí Lucius Gellius Publicola) va ser un magistrat romà. Formava part de la gens Gèl·lia, d'origen samnita. Ni ell ni la seva família havien exercit abans alts càrrecs, però en algun moment va ser pretor i va rebre l'any següent el govern d'Acaia amb títol de procònsol. Durant el seu govern a Acaia, va oferir, com a burla, la seva mediació per a resoldre els conflictes entre diverses escoles filosòfiques d'Atenes. Va ser contubernialis (company d'armes) de Gai Papiri Carbó. (ca)
  • Lucius Gellius (Publicola) war ein römischer Politiker des 1. Jahrhunderts v. Chr. Als homo novus wurde Gellius spätestens 96 v. Chr. Ädil und 94 v. Chr. praetor peregrinus, dann 93 v. Chr. Promagistrat in einer der östlichen Provinzen, vermutlich Asia. Er versuchte, in den Streitigkeiten der athenischen Philosophenschulen zu vermitteln und machte sich damit zum Gespött seiner Zeitgenossen. Erst 72 v. Chr. wurde er mit Gnaeus Cornelius Lentulus Clodianus Konsul, besiegte zunächst eine Gruppe aufständischer Sklaven des Spartacus unter Crixus, wurde dann aber von Spartacus selbst besiegt und darauf vom Senat mit seinem Kollegen vom Amt entbunden, wurde aber trotzdem mit seinem früheren Amtskollegen Gnaeus Cornelius Lentulus Clodianus 70 v. Chr. Censor. In dieser Stellung schloss er 64 Senato (de)
  • Luzio Gelio Publikola, K.a. 72ko bi kontsuletako bat izan zen, Gneo Kornelio Lentulo Klodianorekin batera. , Espartakoren esklabu armadaren aurka erromatar legioak lideratu zituen kontsul mailako jeneraletako bat izateagatik nabarmentzen da. Porrot honen ondoren, Senatuak, Espartakoren aurkako gerraren agintaritzat kendu zituen Lentulo eta Gelio, agintaritza hau, Marko Lizinio Krasori eman zitzaiolarik. K.a. 70ean, Lentulo eta Gelio, zentsore aukeratuak izan ziren. * Datuak: Q431311 (eu)
  • Lucius Gellius Publicola est un des deux consuls de la république romaine en 72 av. J.-C., avec Cnaeus Cornelius Lentulus Clodianus. Il est l'un des généraux envoyés par le Sénat pour mettre fin à la révolte de Spartacus. À la suite de cela, Gellius et Lentulus furent destitués de leurs commandements par le Sénat, et la poursuite de la guerre fut confiée à Marcus Licinius Crassus. (fr)
  • Lucius Gellius Publicola I was een Romeins politicus en militair uit de 2e/1e eeuw v. Chr. Cicero vermeldt hem als 'contubernalis' van consul Gaius Papirius Carbo in 120 v. Chr. Niemand van zijn familie bekleedde ooit een hoger ambt in het Romeinse leger, en het blijft dan een open vraag op welke manier hij zich onderscheidde. (nl)
rdfs:label
  • لوسيوس غيليوس بوبليكولا (ar)
  • Luci Gel·li Publícola (cònsol 72 aC) (ca)
  • Lucius Gellius Publicola (Konsul 72 v. Chr.) (de)
  • Lucio Gelio Publícola (es)
  • Luzio Gelio Publikola (eu)
  • Lucius Gellius Publicola (in)
  • Lucius Gellius Publicola (consul en -72) (fr)
  • Lucio Gellio Publicola (it)
  • Lucius Gellius (en)
  • ルキウス・ゲッリウス・プブリコラ (紀元前72年の執政官) (ja)
  • Lucius Gellius Publicola (nl)
  • Lúcio Gélio Publícola (pt)
  • Lucius Gellius Publicola (konsul 72 f.Kr.) (sv)
  • Луций Геллий Публикола (консул 72 года до н. э.) (ru)
  • Луцій Геллій Поплікола (консул 72 року до н. е.) (uk)
owl:sameAs
prov:wasDerivedFrom
foaf:isPrimaryTopicOf
is dbo:commander of
is dbo:wikiPageRedirects of
is dbo:wikiPageWikiLink of
is dbp:after of
is dbp:before of
is dbp:commander of
is dbp:with of
is foaf:primaryTopic of
Powered by OpenLink Virtuoso    This material is Open Knowledge     W3C Semantic Web Technology     This material is Open Knowledge    Valid XHTML + RDFa
This content was extracted from Wikipedia and is licensed under the Creative Commons Attribution-ShareAlike 3.0 Unported License