| dbo:abstract
|
- Die Leipziger Artikel waren eine 1548 vorgeschlagene Kirchenordnung. Nach dem Sieg Kaiser Karls V. im Schmalkaldischen Krieg über den Schmalkaldischen Bund wurden 1548 im Augsburger Interim zahlreiche rekatholisierende Maßnahmen festgelegt. Zwar konnten die Protestanten den Laienkelch und die Priesterehe vorläufig durchsetzen, jedoch fand dies bei den katholischen Glaubensvertretern keine Zustimmung, so dass dieses Unterfangen des Augsburger Interims scheiterte. Da der einstige Verbündete von Karl V., der neue Kurfürst Moritz von Sachsen, der Reformation zugeneigt war, übertrug dieser Philipp Melanchthon und seinen kurfürstlichen Räten die Aufgabe, eine neue Kirchenordnung auszuarbeiten. Eine Kombination verschiedener Formeln legte Moritz dem Leipziger Landtag zur Verabschiedung vor. Die sogenannten Leipziger Artikel mischten Elemente evangelischer Theologie und reformkatholischer Positionen. So waren in der neu ausgearbeiteten Form die Beibehaltung der lateinischen Messe, der Marienfeste und des Fronleichnamsfests vorgesehen. Die Stände nahmen die Artikel am 22. Dezember 1548 jedoch nur zum Teil an. Gesetzeskraft erhielten die Texte damit nicht. Jedoch stieß dieses „Leipziger Interim“, wie die Artikel nun polemisch genannt wurden, abermals auf Widerstand in den Reihen der Protestanten, die die ursprüngliche Lehre Martin Luthers bewahren wollten. Dies führte zu einer tiefen Spaltung der Protestanten in Gnesiolutheraner und Philippisten. Ein Kompromiss zeichnete sich dann im Augsburger Religionsfrieden 1555 ab, jedoch erst mit der Einigung auf die Konkordienformel kam es 1577 zu einem gewissen Ausgleich der Streitigkeiten. (de)
- The Leipzig Interim was one of several temporary settlements between the Emperor Charles V and German Lutherans following the Schmalkaldic War. It was presented to an assembly of Saxon political estates in December 1548. Though not adopted by the assembly, it was published by its critics under the name "Leipzig Interim." The earlier Augsburg Interim of 1548 met with strong opposition on the Lutheran side. In order to make it less objectionable, a modification was introduced by Melanchthon and other Protestant theologians, commissioned by Elector Maurice of Saxony. Over the course of several months, several meetings took place between Lutheran theologians, Roman Catholic leaders and political advisors, including a meeting held at Alt Zella in November 1548. The Lutherans attempted to explain their sense of what they considered essential points of doctrine, e.g. justification and others. They continued to negotiate on non-essentials or adiaphora, such as confirmation, the use of candles, vestments, holy days, etc. The document was presented to the Saxon assembly held at Leipzig in December 1548; it was not adopted by the estates of the Electorate of Saxony, though some portions of it were later applied selectively to some regions in the land. Its final form was given by the political advisors and not by the theologians. The controversies surrounding the Leipzig Interim caused a split in the Protestant side between Philippists and Gnesio-Lutherans, the so-called adiaphora controversies. In 1552 Moritz led a coalition against Charles V, which resulted in the Peace of Passau and finally the 1555 Augsburg Settlement, which made the Augsburg Interim and similar statements a dead letter. (en)
- L'interim de Leipzig, connu en Allemagne sous le nom d'Articles de Leipzig, est l'un des nombreux accords temporaires entre l'empereur Charles Quint et les luthériens allemands après la guerre de Smalkalde. Il est présenté à une assemblée d'États saxons en décembre 1548. Bien que non adopté par l'assemblée, il est publié par ses détracteurs sous le nom d'Intérim de Leipzig. L'intérim d'Augsbourg de 1548 rencontre une forte opposition chez les luthériens. Afin de le rendre plus acceptable, une modification est introduite par Philippe Mélanchthon et d'autres théologiens protestants missionnés par l'électeur Maurice de Saxe. Durant plusieurs mois, plusieurs réunions ont lieu entre des théologiens luthériens, des dirigeants catholiques romains et des conseillers politiques, dont une réunion à l'Abbaye d'Altzelle en novembre 1548. Les luthériens tentent d'expliquer ce qu'ils considèrent comme des points essentiels de la doctrine, la justification entre autres. Ils négocient sur des éléments accessoires du culte, tels que la confirmation, l'utilisation de bougies, les vêtements, les jours saints, etc. Le document est présenté à l'assemblée saxonne à Leipzig en décembre 1548 ; il n'est pas adopté par les États de l'électorat de Saxe, bien que certaines parties en aient ensuite été appliquées sélectivement à certaines régions du pay. Sa forme définitive est déterminée par des conseillers politiques et non par les théologiens. Les controverses entourant l'intérim de Leipzig provoquent une scission du côté protestant entre les philippistes et les gnesio-luthériens, les controverses adiaphoriques. En 1552, Maurice de Saxe dirige une coalition contre Charles Quint, qui aboutit à la paix de Passau et enfin à la Paix d'Augsbourg de 1555, qui enterre définitivement l'intérim d'Augsbourg et les négociations connexes comme l'intérim de Leipzig. (fr)
- L'Interim di Lipsia (o Leipzig Interim) era un accordo temporaneo del 1548 in materia di religione, stipulato dall'Imperatore Carlo V con i protestanti, formalizzato da un decreto imperiale. La locuzione deriva dal carattere provvisorio (in latino interim vuol dire frattanto). Il precedente Interim di Augusta del 1548 ha incontrato una forte opposizione. Al fine di renderlo meno sgradevole, una modifica è stata introdotta da Filippo Melantone e altri teologi protestanti, commissionata dal principe elettore Maurizio I di Sassonia. In una riunione svoltasi presso Alt Zella nel novembre 1548, hanno spiegato dal punto di vista protestante quello che consideravano i punti essenziali della dottrina, ad esempio, la giustificazione e altri. Hanno accettato i punti non-essenziali o adiaphora, come la confermazione, la Messa, l'uso di candele, paramenti, feste religiose, ecc. Il documento redatto poi divenne noto come l'Interim di Zella, o il piccolo interim. Nella Dieta tenutasi a Lipsia nel dicembre 1548, è stato adottato dalle città stato dell'Elettorato di Sassonia, ed è stato poi chiamato Interim di Lipsia, o il Grande Interim. (it)
- Het Interim van Leipzig van 1548 was een tijdelijke regeling in godsdienstaangelegenheden tussen keizer Karel V en de protestantse vorsten. Het Interim van Augsburg van 1548 kreeg veel tegenstand. Om het aanvaardbaar te maken, werkten Philipp Melanchthon en andere protestantse theologen een aanpassing uit in opdracht van keurvorst Maurits van Saksen. Op een vergadering in in november 1548 gaven zij in protestantse zin een uitleg voor de voor hen wezenlijke punten, zoals de rechtvaardiging. Zij aanvaarden niet-wezenlijke zaken of adiaphora, zoals het vormsel, de mis, het gebruik van kaarsen, kledij en heiligendagen. Het document kreeg de naam Interim van Zella of Klein Interim. Het document werd in december 1548 aangenomen door de standen van Saksen op de landdag in Leipzig. Hierna werd het Interim van Leipzig of Groot Interim genoemd. (nl)
- Interim lipskie – dokument uchwalony 21 grudnia 1548 roku, z inicjatywy elektora Maurycego Wettyna, przez sejm Saksonii w Lipsku. Stanowił próbę porozumienia religijnego pomiędzy katolikami a ewangelikami, był rewizją Interim augsburskiego. Ogłoszenie Interim augsburskiego i nieudane próby jego wprowadzenia doprowadziły księcia Maurycego z Saksonii do trudnej sytuacji, gdyż z jednej strony był związany z ewangelikami, z drugiej zależało mu na dobrych stosunkach z cesarzem. Powierzył więc swoim teologom opracowanie nowego porozumienia, które opierałoby się na podstawach biblijnych i mogło zdobyć szerokie poparcie. Dokument głosił naukę ewangelicką, jednak dopuszczał możliwość ustępstw w sprawach stanowiących adiafora, jak bierzmowanie, niektóre święta itd. Interim lipskie nigdy nie zostało opublikowane w całości, a obowiązywało tylko – i to częściowo – w Saksonii, jednak jego treść stała się znana i wzbudziła liczne kontrowersje. Krytykowano niejasno zarysowaną naukę o usprawiedliwieniu, a poczynione ustępstwa wobec strony katolickiej uważano za nadmierne. Ostatecznie pokój augsburski z 1555 roku zakończył próby porozumienia pomiędzy ewangelikami a katolikami. (pl)
- O Interim da Lípsia foi um dos vários acordos temporários entre o Imperador Carlos V e os luteranos germânicos, depois da Guerra de Esmalcalda. Ele foi apresentado a uma assembleia dos domínios políticos saxões, em dezembro de 1548. Embora não adotado pela assembleia, foi publicado por seus críticos sob o nome de "Interim da Lípsia." O prévio Interim de Augsburgo, de 1548, encontrou forte oposição do lado luterano. A fim de torná-la menos questionável, uma modificação foi introduzida por Melâncton e outros teólogos protestantes, encarregados pelo Eleitor Maurício da Saxônia. Ao longo de vários meses, realizaram-se diversas reuniões entre teólogos luteranos, líderes da igreja católica e conselheiros políticos, incluindo uma reunião realizada na Abadia de Altzella, em novembro de 1548. Os luteranos tentaram explicar o seu sentido do que eles consideravam pontos essenciais da doutrina (por exemplo, a justificação e outros). Eles continuaram a negociar em coisas não-essenciais ou adiáforas, tal como a confirmação, o uso de velas, vestes, dias santos, etc. O documento foi apresentado à assembleia saxã, realizada na Lípsia, em dezembro de 1548. Não foi adotada pelos territórios do Eleitorado da Saxônia, apesar de que alguns trechos, mais tarde, foram aplicados de forma seletiva a algumas regiões da terra. Sua forma definitiva foi dada pelos conselheiros políticos e não pelos teólogos. As controvérsias em torno do Interim da Lípsia causou uma divisão no lado protestante entre filipistas e gnesio-luteranos, as chamadas controvérsias adiáforas. Em 1552, Moritz liderou uma coalizão contra Carlos V, o que resultou na Paz de Passau e, finalmente, no ano de 1555, na Paz de Augsburgo, o que transformaram o Interim de Augsburgo e declarações semelhantes em letra morta. (pt)
- Лейпцигский интерим — соглашение (интерим) между Карлом V и лютеранами во главе с Меланхтоном, заключенное 22 декабря 1548 года на Сейме в Лейпциге. Ему предшествовал Аугсбургский интерим того же года. В основе соглашения лежал тезис об адиафоре (несущественности), которая стала обоснованием для признания лютеранами доктрин и практики католической церкви. Таким образом, с одной стороны, это должно было понизить градус антикатолических настроений (пересмотрен артикул о антихристианском характере римского папства), а с другой стороны — открывало реальную возможность поглощения католической церковью протестантских общин. Вместе с тем Лейпцигский интерим вызвал резкое неприятие среди радикальных лютеран, понизил авторитет Меланхтона и спровоцировал новый виток споров об адиафоре. (ru)
- Leipzigska interim kallas den religionsstadga, som antogs av de sachsiska länderna i Leipzig december 1548. Stadgan, som utgjorde en omarbetning av Augsburgska interim i mera svävande ordalag, var resultatet av förhandlingar mellan protestantiska och katolska teologer, bland andra Philipp Melanchthon. De så kallade godtog inte stadgan, och den kom inte heller att få någon större betydelse. (sv)
|
| rdfs:comment
|
- Лейпцигский интерим — соглашение (интерим) между Карлом V и лютеранами во главе с Меланхтоном, заключенное 22 декабря 1548 года на Сейме в Лейпциге. Ему предшествовал Аугсбургский интерим того же года. В основе соглашения лежал тезис об адиафоре (несущественности), которая стала обоснованием для признания лютеранами доктрин и практики католической церкви. Таким образом, с одной стороны, это должно было понизить градус антикатолических настроений (пересмотрен артикул о антихристианском характере римского папства), а с другой стороны — открывало реальную возможность поглощения католической церковью протестантских общин. Вместе с тем Лейпцигский интерим вызвал резкое неприятие среди радикальных лютеран, понизил авторитет Меланхтона и спровоцировал новый виток споров об адиафоре. (ru)
- Leipzigska interim kallas den religionsstadga, som antogs av de sachsiska länderna i Leipzig december 1548. Stadgan, som utgjorde en omarbetning av Augsburgska interim i mera svävande ordalag, var resultatet av förhandlingar mellan protestantiska och katolska teologer, bland andra Philipp Melanchthon. De så kallade godtog inte stadgan, och den kom inte heller att få någon större betydelse. (sv)
- Die Leipziger Artikel waren eine 1548 vorgeschlagene Kirchenordnung. Nach dem Sieg Kaiser Karls V. im Schmalkaldischen Krieg über den Schmalkaldischen Bund wurden 1548 im Augsburger Interim zahlreiche rekatholisierende Maßnahmen festgelegt. Zwar konnten die Protestanten den Laienkelch und die Priesterehe vorläufig durchsetzen, jedoch fand dies bei den katholischen Glaubensvertretern keine Zustimmung, so dass dieses Unterfangen des Augsburger Interims scheiterte. (de)
- The Leipzig Interim was one of several temporary settlements between the Emperor Charles V and German Lutherans following the Schmalkaldic War. It was presented to an assembly of Saxon political estates in December 1548. Though not adopted by the assembly, it was published by its critics under the name "Leipzig Interim." (en)
- L'interim de Leipzig, connu en Allemagne sous le nom d'Articles de Leipzig, est l'un des nombreux accords temporaires entre l'empereur Charles Quint et les luthériens allemands après la guerre de Smalkalde. Il est présenté à une assemblée d'États saxons en décembre 1548. Bien que non adopté par l'assemblée, il est publié par ses détracteurs sous le nom d'Intérim de Leipzig. (fr)
- L'Interim di Lipsia (o Leipzig Interim) era un accordo temporaneo del 1548 in materia di religione, stipulato dall'Imperatore Carlo V con i protestanti, formalizzato da un decreto imperiale. La locuzione deriva dal carattere provvisorio (in latino interim vuol dire frattanto). Il documento redatto poi divenne noto come l'Interim di Zella, o il piccolo interim. Nella Dieta tenutasi a Lipsia nel dicembre 1548, è stato adottato dalle città stato dell'Elettorato di Sassonia, ed è stato poi chiamato Interim di Lipsia, o il Grande Interim. (it)
- Het Interim van Leipzig van 1548 was een tijdelijke regeling in godsdienstaangelegenheden tussen keizer Karel V en de protestantse vorsten. Het Interim van Augsburg van 1548 kreeg veel tegenstand. Om het aanvaardbaar te maken, werkten Philipp Melanchthon en andere protestantse theologen een aanpassing uit in opdracht van keurvorst Maurits van Saksen. Op een vergadering in in november 1548 gaven zij in protestantse zin een uitleg voor de voor hen wezenlijke punten, zoals de rechtvaardiging. Zij aanvaarden niet-wezenlijke zaken of adiaphora, zoals het vormsel, de mis, het gebruik van kaarsen, kledij en heiligendagen. (nl)
- Interim lipskie – dokument uchwalony 21 grudnia 1548 roku, z inicjatywy elektora Maurycego Wettyna, przez sejm Saksonii w Lipsku. Stanowił próbę porozumienia religijnego pomiędzy katolikami a ewangelikami, był rewizją Interim augsburskiego. (pl)
- O Interim da Lípsia foi um dos vários acordos temporários entre o Imperador Carlos V e os luteranos germânicos, depois da Guerra de Esmalcalda. Ele foi apresentado a uma assembleia dos domínios políticos saxões, em dezembro de 1548. Embora não adotado pela assembleia, foi publicado por seus críticos sob o nome de "Interim da Lípsia." (pt)
|
