| dbo:abstract
|
- La Revuo estis monata periodaĵo en Esperanto kiu aperis de septembro 1906 ĝis aŭgusto 1914, kiam la unua mondmilito malebligis pluan eldonadon. La Esperanto-movado ricevis bonan impulson, kiam profesoro Carlo Bourlet komencis en 1900 propagandi Esperanton. Li instigis la konatan francan librejon Hachette kaj kompanio eldoni sub kontrolo de L. L. Zamenhof multajn bonajn esperantlingvajn librojn kaj komenci en septembro 1906 la eldonon de pure literatura revuo, kies direktoro fariĝis Bourlet dum Félicien Menu de Ménil estis ĝia ĉefredaktoro. La Revuo tute ne okupiĝis pri diskutoj, sed rigardis Esperanton fakto, kiel Carlo Bourlet skribis en la unua numero: "Por ni Esperanto estas fakto kaj ni uzas ĝin kia ĝi estas.". La gazeto aperis dum 8 plenaj jaroj en sume 96 numeroj en formato B/5 kun entute 6144 paĝoj. Ĉiu jarkolekto havis 12 kajerojn kun po 48 paĝoj da literaturo (tio estis dum 8 jaroj 4032 paĝoj entute) kaj 16 paĝoj da informoj de societoj, diversaj sciigoj kaj anoncoj. Sur la unuaj 4-22 paĝoj La Revuo havis nur verkojn, tradukojn, kongresparoladojn ktp. de Zamenhof kaj sur la ceteraj verkojn de la plej bonaj Esperanto-tradukistoj kaj -verkistoj. Zamenhof fine, post ĉeso de La Esperantisto en 1895 havis denove gazeton, en kiu li povis publikigi siajn modelajn tradukojn el la Biblio kaj de diversaj verkistoj (Gogol, Schiller, Andersen, Goethe, Orzeszko, Molière). Inter la kunlaborantoj estis la plej bonaj verkistoj de tiu epoko: Kabe, Grabowski, Hodler, Lambert, Bicknell, Vallienne, Kabanov, Boirac, Privat, Ŝidlovskaja, Hankel, De Ménil, Inglada, Aymonier, Noël, Rust, Čejka, Pillath, Simon, Dalmau ktp. La redakcio de La Revuo havis grandajn meritojn instigante la Esperanto-verkistojn ankaŭ per ĉiujara Literatura Konkurso. (La uzitan artikolon de E.d.E skribis P. TARNOW.) La redaktaj principoj de La Revuo rilate la lingvouzon estis tre liberalaj. Tio kreis favorajn kondiĉojn por la evoluo de Esperanto kiel literatura lingvo. La Revuo do en certa grado estis antaŭaĵo de Literatura Mondo. (eo)
- La Revuo: Internacia monata literatura gazeto (English: The Review: An International Monthly Literature Magazine) was an Esperanto periodical, published from 1906 to 1914. It was the third Esperanto periodical, following La Esperantisto (1889–1895) and Lingvo Internacia (1895–1914). Together with Lingvo Internacia, La Revuo was one of the two central Esperanto publications leading up to World War I. (en)
- La Revuo est un périodique mensuel en langue esperanto publié à partir de septembre 1906 jusqu'en août 1914, alors que la Première Guerre mondiale stoppe de nouvelles publications. En l'an 1900, le mouvement espérantophone vit une forte impulsion lorsque Carlo Bourlet commence à faire la promotion de l'espéranto en France. Il encourage l'éditeur français Hachette à confier à Ludwik Lejzer Zamenhof la supervision de plusieurs ouvrages en espéranto, puis à partir de septembre 1906, à éditer une revue purement littéraire sous la direction du même Carlo Bourlet et la rédaction en chef de Félicien Menu de Ménil. La Revuo annonçait ne pas se préoccuper de discussions, mais plutôt regarder l'espéranto comme un fait, comme l'écrivait Carlo Bourlet dans le premier numéro : « Por ni, Eo estas fakto, kaj ni uzas ĝin tia, kia ĝi estas. » Ce qui se traduit en français par : « Pour nous, l'espéranto est un fait, et nous l'utilisons comme tel. ». La revue a été publiée pendant 8 années pleines soit 96 numéros au et 6 144 pages au total. Chaque collection annuelle avait 12 numéros de 48 pages dédiées à la littérature, et 16 pages d'annonces, d'éditoriaux ou autres informations d'entreprises. Les premières pages 4-22 de La Revuo étaient consacrées uniquement aux écrits, traductions et actes de congrès du Dr Zamenhof ainsi qu'à certaines œuvres des meilleurs traducteurs en ou écrivains en espéranto. Après la fin de La Esperantisto en 1895, L.L. Zamenhof était finalement revenu à un journal dans lequel il était en mesure de transmettre ses traductions de la Bible et d'auteurs divers (Gogol, Schiller, Andersen, Goethe, Orzeszkowa, Molière). Parmi les contributeurs, on compte à cette époque de grands écrivains de cette époque: Kabe, Grabowski, Hodler, , Bicknell, Vallienne, , Boirac, Privat, , Hankel, De Ménil, , , Eugène Noël, Rust, , , Simon, , etc. La rédaction de La Revuo avait aussi la réputation d'attirer des écrivains espérantistes par son concours littéraire annuel. Concernant l'utilisation de la langue espéranto, les règles rédactionnelles de La Revuo étaient très libres. Cela a créé les conditions favorables pour le développement de l'espéranto comme langue littéraire. À cet égard, La Revuo fut dans une certaine mesure un précurseur de la revue Literatura Mondo.
* (eo) Cet article est partiellement ou en totalité issu de l’article de Wikipédia en espéranto intitulé « La Revuo » (voir la liste des auteurs). (fr)
|
