| dbo:abstract
|
- Johannes Virolainen (31. ledna 1914, Vyborg – 11. prosince 2000, Lohja) byl finský politik. V letech 1964–1966 byl premiérem Finska. Zastával i řadu dalších vládních postů: ministr školství (1953, 1954, 1956–1957, 1968–1970), zahraničních věcí (1954–1956, 1957, 1958), zemědělství (1961–1962, 1962–1963, 1976–1977, 1977–1979), financí (1972–1975) . Mezi finskými politiky drží rekord v délce působení ve vládě. Stejně tak drží rekord v délce držení parlamentního křesla (42 let). V období 1966–1968 a 1979–1982 byl předsedou finského parlamentu. Byl představitelem strany Agrární liga (od 1965 přejmenována na Stranu středu, od 1988 na Finský střed). V roce 1982 byl kandidátem Strany středu na prezidentský úřad, ale ve volbách byl poražen kandidátem sociální demokracie Mauno Koivistem. Proslulé byly jeho napjaté vztahy s prezidentem Urho Kekkonenem, s nímž je rozdělovaly názory na vztah k Sovětskému svazu. Narodil se v Karélii, jež je dnes (od finsko-sovětské války) součástí Ruska. Nikdy se nezřekl naděje, že se jeho rodný kraj Finsku vrátí. Byl absolutním abstinentem a s oblibou prohlašoval, že se napije alkoholu teprve v momentě, až se Karélie stane znovu součástí Finska. (cs)
- Johannes Virolainen [ ˈjɔhɑnːɛs ˈvirɔlɑi̯nɛn ] (naskiĝis la 31-an de januaro 1914 en Kampara komunumo de Viipuri, mortis la 11-an de decembro 2000 en Lohja) estis finna politikisto. Li estis ĉefministro de Finnlando de la 18-a de decembro 1963 ĝis la 27-a de majo 1966. Virolainen estas la plej longatempa ministro de Finnlando kaj la dua plej longtempa membro de finna parlamento. Li naskiĝis proksime de la urbo Viipuri en Karelio, tiam la dua plej granda urbo de Finnlando. Post la Vintra Milito de 1939/1940 kaj ties daŭrigo de 1941 ĝis 1944, la atakinta Sovetunio konkeris kaj aneksis tiun parton de Finnlando kaj la urbon al sia teritorio. La plej multaj finnaj loĝantoj de Viipuri kaj ankaŭ Johannes Virolainen estis evakuitaj al la "resta" Finnlando. Li ekloĝis en Lohja en Suda Finnlando, kie li iĝis unu el la gvidantoj de la fuĝintaj finnoj. Li estis konvinkita malalkoholisto, dum sia tuta vivo abstinis pri alkoholaĵoj kaj foje diris, ke li trinkus sian unuan bieron en la tago en kiu Sovetunio redonus Karelion al Finnlando. Inter la jaroj 1945 kaj 1983 kaj de 1987 ĝis 1991 li estis membro de la nacia parlamento kaj reprezentis la politikan partion Finnlanda Centro. Inter 1965 kaj 1980 kaj post la tiama ŝtata prezidento Urho Kekkonen estis la dua plej potenca homo ene de la partio. De 1966 ĝis 1968 kaj de 1979 ĝis 1983 li estis prezidanto de la Finnlanda Parlamento, kaj inter la jaroj 1950 kaj 1979 li plenumis diversajn ministrajn oficojn en naciaj registaroj, inter alie estis ministro pri edukado, pri agrikulturo, pri financoj kaj ministro pri eksteraj aferoj. En septembro 1964 li mem iĝis ĉefministro de koalicia registaro el sia partio, Nacia Koalicio, Sveda Popola Partio kaj la Liberala Popola Partio. Post plifortiĝo de la maldekstraj politikistoj en la parlamenta baloto de majo 1966 li demisiis kaj anstataŭiĝis per la socialdemokrato Rafael Paasio. Tamen la koaliciaj plimultoj en la Finnlanda Parlamento dum la sekvaj jaroj ankoraŭ plurfoje ŝanĝiĝis, tiel ke li kiel menciite ĝis 1979 plu plenumis ministrajn postenojn. (eo)
- Johannes Virolainen, Valtioneuvos [ˈjɔhɑnːɛs ˈvirɔlɑi̯nɛn] (* 31. Januar 1914 in der ; † 11. Dezember 2000 in Lohja) war ein finnischer Politiker und Ministerpräsident. (de)
- Johannes Virolainen (pronounced [ˈjohɑnːes ˈʋirolɑi̯nen]; 31 January 1914 – 11 December 2000) was a Finnish politician and who served as 30th Prime Minister of Finland. Virolainen was born near Viipuri. After the Continuation War Virolainen moved to Lohja, but he remained one of the leaders of the evacuated Karelians, and never gave up the hope that Soviet Union and later Russia would return Finnish Karelia to Finland. After World War II Virolainen became the first president of the Maaseudun Nuorten Liitto later known as Finnish Centre Youth, which has been educating tens of ministers and hundreds of members of the Finnish Parliament. He was also famous as a teetotaller, saying that the only circumstance where he would countenance downing a toast would be if Karelia was ceded back to Finland. He was fond of repeating the line, and it has been claimed that he said it to, among others, Nikita Khrushchev and Anastas Mikoyan on the Soviet side, to fend off needling by them for lacking the Soviet style of social graces. A member of the Agrarian League (later the Centre Party), Virolainen was a Member of Parliament 1945–1983 and 1987–1991. He had a long ministerial career, serving as Assistant Minister of the Interior 1950–1951; Minister at the Council of State Chancellery 1951, and 1956–1957; Minister of Education 1953, 1954, 1956–1957, and 1968–1970; Minister of Foreign Affairs 1954–1956, 1957, and 1958; Deputy Prime Minister 1957, 1958, 1962–1963, 1968–1970, and 1977–1979; Minister of Agriculture 1961–1963; Minister of Finance 1972–1975; and Minister of Agriculture and Forestry 1976–1979. Virolainen was Prime Minister from 1964–1966, presiding over a coalition government comprising the Centre Party, National Coalition Party, Swedish People's Party, and Finnish People's Party. He also served as Speaker of the Parliament from 1966–1968 and 1979–1983. Virolainen is considered one of the strongest Centre Party leaders in the post-war era, second only to Urho Kekkonen. Virolainen had a variable, often tense relationship with President Kekkonen, who considered him an unreliable, too frequently opinion-changing politician (Juhani Suomi, "A Ski Trail Being Snowed In: Urho Kekkonen 1976-1981" / Umpeutuva latu. Urho Kekkonen 1976-1981, Helsinki: Otava Publishing Ltd., 2000). Virolainen himself claimed that the two basic reasons for their tense relationship were that he had never been a member of the right-wing, nationalist Academic Karelia Society (Kekkonen had, until 1932), and that he was a teetotaller (Kekkonen drank and at times smoked). Moreover, Kekkonen was unconvinced that Virolainen always supported his official foreign policy toward the Soviet Union. In June 1979, he publicly rebuked Virolainen, who was then Speaker of Parliament, for "bearing a false testimony" about Finland's foreign policy, and for harming Finland's international relations. Shortly before this harsh accusation, Virolainen had suggested in an interview by the Suomen Kuvalehti magazine that the National Coalition Party had remained in the opposition despite its major victory in the 1979 parliamentary elections because of "general reasons" or foreign policy. After Kekkonen resigned in October 1981, Virolainen became the Centre Party's presidential candidate, but he was handily defeated in the 1982 presidential elections by the Social Democratic candidate, Mauno Koivisto. In the 1983 parliamentary elections, Virolainen was one of the major-party deputies to lose their seats because of allegations that he had illegally received the parliamentary daily allowance for commuting between Helsinki and his official hometown. Determined to finish his parliamentary career in style, he was re-elected to Parliament in the 1987 parliamentary elections. During his last electoral term, Virolainen supported constitutional amendment proposals that reduced the President's power. During his nine-year retirement from Parliament, Virolainen still actively followed the Finnish political affairs and sometimes gave interviews on current topics (the Finnish broadcasting corporation YLE "Living Archives" / Elävä arkisto, search words: "Johannes Virolainen"). He also wrote some volumes of political memoirs, including "A Defence of Politics" (Politiikan puolustus), "From the Path" (Polun varrelta), and "The Pictures Move" (Kuvat kulkevat). (en)
- Johannes Virolainen (31 de enero de 1914 - 11 de diciembre de 2000), fue un político finlandés. Pertenecía al partido de centro, y quien más tiempo estuvo cómo ministro, en diferentes ministerios. Virolainen fue primer ministro de 1964 a 1966, presidente del parlamento de 1966-1968 y 1979-1983. También fue candidato en las . En 1989 se le concedió el título de consejero de estado.
* Datos: Q471278
* Multimedia: Johannes Virolainen / Q471278 (es)
- Johannes Virolainen, né le 31 janvier 1914 à Vyborg et mort le 11 décembre 2000 à Lohja, est un homme d'État finlandais, membre de la Ligue agrarienne (ML), devenue Parti du centre (Kesk). Il est Premier ministre du 12 septembre 1964 au 27 mai 1966. (fr)
- Johannes Virolainen (31 Januari 1914 – 11 Desember 2000) adalah seorang politikus Finlandia. Virolainen lahir di dekat Viipuri. Setelah Virolainen berpindah ke Lohja Setelah Perang Dunia II Virolainen menjadi presiden pertama Maaseudun Nuorten Liitto yang kemudian dikenal sebagai , yang mendidik sepuluh menteri dan ratusan anggota Parlemen Finlandia. Sebagai anggota Liga Agraria (kemudian ), Virolainen menjadi Anggota Parlemen 1945–1983 dan 1987–1991. Ia berkarier dalam kementerian dalam waktu yang panjang, menjabat sebagai Asisten Menteri Dalam Negeri 1950–1951; Menteri di Dewan Kanselor Negara 1951, dan 1956–1957; Menteri Pendidikan 1953, 1954, 1956–1957, dan 1968–1970; Menteri Urusan Luar Negeri 1954–1956, 1957, dan 1958; 1957, 1958, 1962–1963, 1968–1970, dan 1977–1979; Menteri Agribudaya 1961–1962, 1962–1963; Menteri Keuangan 1972–1975; dan Menteri Agribudaya dan Kehutanan 1976–1977 dan 1977–1979. Virolainenmenjadi Perdana Menteri pada 1964–1966, (in)
- Johannes Virolainen (Vyborg, 31 gennaio 1914 – 11 dicembre 2000) è stato un politico finlandese, esponente della Lega Agraria e primo ministro della Finlandia dal 12 settembre 1964 al 27 maggio 1966. Nella sua lunga vita politica ha ricoperto anche per tre volte l'incarico di ministro degli Esteri (dal 1954 al 1956, nel 1957 e nel 1958) e due volte quello di Presidente del Parlamento finlandese (dal 1966 al 1968 e dal 1979 al 1982). (it)
- Johannes Virolainen (bij Viipuri, 31 januari 1914 - Lohja, 11 december 2000) was een Fins politicus. (nl)
- Johannes Virolainen, född 31 januari 1914 i Viborgs landskommun, död 11 december 2000 i Lojo, finländsk politiker och partiledare. (sv)
- Johannes Virolainen (ur. 31 stycznia 1914 w Viipuri, zm. 11 grudnia 2000 w Lohji) – fiński polityk, trzykrotnie minister spraw zagranicznych, w latach 1964–1966 premier Finlandii, dwukrotnie przewodniczący Eduskunty, wieloletni deputowany. (pl)
- Йо́ханнес Ви́ролайнен (фин. Johannes Virolainen; 31 января 1914, Выборгская губерния, Великое княжество Финляндское — 11 декабря 2000, Лохья, Финляндия) — государственный и политический деятель Финляндии, член партии Финляндский центр. (ru)
- Йоганнес Віролайнен (фін. Johannes Virolainen; нар. 31 січня 1914, поблизу Виборга — пом. 11 грудня 2000, Лог'я) — державний і політичний діяч Фінляндії, член партії Фінляндський центр. (uk)
|
| rdfs:comment
|
- Johannes Virolainen, Valtioneuvos [ˈjɔhɑnːɛs ˈvirɔlɑi̯nɛn] (* 31. Januar 1914 in der ; † 11. Dezember 2000 in Lohja) war ein finnischer Politiker und Ministerpräsident. (de)
- Johannes Virolainen (31 de enero de 1914 - 11 de diciembre de 2000), fue un político finlandés. Pertenecía al partido de centro, y quien más tiempo estuvo cómo ministro, en diferentes ministerios. Virolainen fue primer ministro de 1964 a 1966, presidente del parlamento de 1966-1968 y 1979-1983. También fue candidato en las . En 1989 se le concedió el título de consejero de estado.
* Datos: Q471278
* Multimedia: Johannes Virolainen / Q471278 (es)
- Johannes Virolainen, né le 31 janvier 1914 à Vyborg et mort le 11 décembre 2000 à Lohja, est un homme d'État finlandais, membre de la Ligue agrarienne (ML), devenue Parti du centre (Kesk). Il est Premier ministre du 12 septembre 1964 au 27 mai 1966. (fr)
- Johannes Virolainen (Vyborg, 31 gennaio 1914 – 11 dicembre 2000) è stato un politico finlandese, esponente della Lega Agraria e primo ministro della Finlandia dal 12 settembre 1964 al 27 maggio 1966. Nella sua lunga vita politica ha ricoperto anche per tre volte l'incarico di ministro degli Esteri (dal 1954 al 1956, nel 1957 e nel 1958) e due volte quello di Presidente del Parlamento finlandese (dal 1966 al 1968 e dal 1979 al 1982). (it)
- Johannes Virolainen (bij Viipuri, 31 januari 1914 - Lohja, 11 december 2000) was een Fins politicus. (nl)
- Johannes Virolainen, född 31 januari 1914 i Viborgs landskommun, död 11 december 2000 i Lojo, finländsk politiker och partiledare. (sv)
- Johannes Virolainen (ur. 31 stycznia 1914 w Viipuri, zm. 11 grudnia 2000 w Lohji) – fiński polityk, trzykrotnie minister spraw zagranicznych, w latach 1964–1966 premier Finlandii, dwukrotnie przewodniczący Eduskunty, wieloletni deputowany. (pl)
- Йо́ханнес Ви́ролайнен (фин. Johannes Virolainen; 31 января 1914, Выборгская губерния, Великое княжество Финляндское — 11 декабря 2000, Лохья, Финляндия) — государственный и политический деятель Финляндии, член партии Финляндский центр. (ru)
- Йоганнес Віролайнен (фін. Johannes Virolainen; нар. 31 січня 1914, поблизу Виборга — пом. 11 грудня 2000, Лог'я) — державний і політичний діяч Фінляндії, член партії Фінляндський центр. (uk)
- Johannes Virolainen (31. ledna 1914, Vyborg – 11. prosince 2000, Lohja) byl finský politik. V letech 1964–1966 byl premiérem Finska. Zastával i řadu dalších vládních postů: ministr školství (1953, 1954, 1956–1957, 1968–1970), zahraničních věcí (1954–1956, 1957, 1958), zemědělství (1961–1962, 1962–1963, 1976–1977, 1977–1979), financí (1972–1975) . Mezi finskými politiky drží rekord v délce působení ve vládě. Stejně tak drží rekord v délce držení parlamentního křesla (42 let). V období 1966–1968 a 1979–1982 byl předsedou finského parlamentu. Byl představitelem strany Agrární liga (od 1965 přejmenována na Stranu středu, od 1988 na Finský střed). V roce 1982 byl kandidátem Strany středu na prezidentský úřad, ale ve volbách byl poražen kandidátem sociální demokracie Mauno Koivistem. (cs)
- Johannes Virolainen [ ˈjɔhɑnːɛs ˈvirɔlɑi̯nɛn ] (naskiĝis la 31-an de januaro 1914 en Kampara komunumo de Viipuri, mortis la 11-an de decembro 2000 en Lohja) estis finna politikisto. Li estis ĉefministro de Finnlando de la 18-a de decembro 1963 ĝis la 27-a de majo 1966. Virolainen estas la plej longatempa ministro de Finnlando kaj la dua plej longtempa membro de finna parlamento. (eo)
- Johannes Virolainen (pronounced [ˈjohɑnːes ˈʋirolɑi̯nen]; 31 January 1914 – 11 December 2000) was a Finnish politician and who served as 30th Prime Minister of Finland. Virolainen was born near Viipuri. After the Continuation War Virolainen moved to Lohja, but he remained one of the leaders of the evacuated Karelians, and never gave up the hope that Soviet Union and later Russia would return Finnish Karelia to Finland. After World War II Virolainen became the first president of the Maaseudun Nuorten Liitto later known as Finnish Centre Youth, which has been educating tens of ministers and hundreds of members of the Finnish Parliament. (en)
- Johannes Virolainen (31 Januari 1914 – 11 Desember 2000) adalah seorang politikus Finlandia. Virolainen lahir di dekat Viipuri. Setelah Virolainen berpindah ke Lohja Setelah Perang Dunia II Virolainen menjadi presiden pertama Maaseudun Nuorten Liitto yang kemudian dikenal sebagai , yang mendidik sepuluh menteri dan ratusan anggota Parlemen Finlandia. Sebagai anggota Liga Agraria (kemudian ), Virolainen menjadi Anggota Parlemen 1945–1983 dan 1987–1991. Virolainenmenjadi Perdana Menteri pada 1964–1966, (in)
|
