| dbo:abstract
|
- The Indian Suite for orchestra was composed in 1892 by Edward MacDowell. The composer's second suite for orchestra, it was first performed in New York City by the Boston Symphony on January 23, 1896. The piece is based upon numerous American Indian melodies and rhythms. The suite is in five movements. The first, "Legend," is built upon two themes, both for horns. The second, "Love Song," is derived from a love song of the Iowa tribe. The third movement is titled "In War-Time" and is martial in character. The fourth movement, "Dirge," is a threnody introduced by the tolling of bells. The fifth and last movement, "Village," is based upon two Iroquois melodies, one in the plucked strings and one played by flute and piccolo accompanied by strings and woodwinds. A pre-1972 recording was issued by the American Recording Society. It was by Edward MacDowell and included Suite No. 2, Opus 48. A recording of the suite exists; it is distributed by the Naxos Records label. (en)
- De Indian Suite voor orkest, opus 48, werd gecomponeerd door Edward MacDowell in 1892. De Indian Suite was de tweede suite voor orkest van de componist. De eerste uitvoering werd verzorgd door het Boston Symphony Orchestra in New York, op 23 januari 1896, dus ruim drie jaar nadat Edward MacDowell de compositie voltooid had. Het werk is gebaseerd op een aantal Indiaanse melodieën en ritmes en duurt ongeveer 30 minuten. De orkestratie is voor 3 fluiten (3e ook piccolo), 2 hobo's, 2 klarinetten, 2 fagotten, 4 hoorns, 2 trompetten, 4 trombones, tuba, pauken, slagwerk (2 spelers) en strijkers. De suite kent vijf delen:
* Legend
* Love song
* War Times
* Dirge
* Village Festival Het eerste deel, Legend, is gebouwd op twee thema’s, allebei voor hoorn. Het tweede, Love Song, vindt zijn herkomst in een liefdeslied van de Iowa-stam. Het derde deel met de titel War Times is, geheel in overeenstemming met de titel, krijgshaftig van karakter. Het vierde, Dirge (klaagzang), is een elegie die wordt aangekondigd door het luiden de klokken. Het vijfde en laatste deel, Village, is gebaseerd op twee Irokese melodieën, de ene pizzicato uitgevoerd door de strijkers, de andere gespeeld door de fluit en de piccolo begeleid door de strijkers en de houtblazers. (nl)
|
| rdfs:comment
|
- The Indian Suite for orchestra was composed in 1892 by Edward MacDowell. The composer's second suite for orchestra, it was first performed in New York City by the Boston Symphony on January 23, 1896. The piece is based upon numerous American Indian melodies and rhythms. A pre-1972 recording was issued by the American Recording Society. It was by Edward MacDowell and included Suite No. 2, Opus 48. A recording of the suite exists; it is distributed by the Naxos Records label. (en)
- De Indian Suite voor orkest, opus 48, werd gecomponeerd door Edward MacDowell in 1892. De Indian Suite was de tweede suite voor orkest van de componist. De eerste uitvoering werd verzorgd door het Boston Symphony Orchestra in New York, op 23 januari 1896, dus ruim drie jaar nadat Edward MacDowell de compositie voltooid had. Het werk is gebaseerd op een aantal Indiaanse melodieën en ritmes en duurt ongeveer 30 minuten. De orkestratie is voor 3 fluiten (3e ook piccolo), 2 hobo's, 2 klarinetten, 2 fagotten, 4 hoorns, 2 trompetten, 4 trombones, tuba, pauken, slagwerk (2 spelers) en strijkers. (nl)
|
