| dbo:abstract
|
- Hugo Ernst Mario Schuchardt (Gotha, Turíngia, 4 de febrer de 1842 - Graz, Estíria, Àustria, 21 d'abril de 1927) fou un lingüista alemany, conegut per la seva obra rellevant sobre les llengües romàniques, el basc, i les llengües mixtes, com els pidgins, criolls i la llengua franca mediterrània. (ca)
- Hugo Ernst Mario Schuchardt (4. únor 1842, Gotha (Durynsko) – 21. duben 1927, Štýrský Hradec) byl německojazyčný jazykovědec, jenž se zabýval na akademické úrovni studiem románských, kreolských a kavkazských jazyků. (cs)
- Hugo Ernst Mario Schuchardt (* 4. Februar 1842 in Gotha; † 21. April 1927 in Graz) war ein deutsch-österreichischer Romanist. (de)
- Hugo Schuchardt, naskiĝis la 4-an de februaro 1842 en Gotha en la dukejo de 'Saksen-Coburg & Gotha' kaj mortis la 21-an de aprilo 1927 en Graz, Aŭstrio. Li estis interlingvisto, filologo kaj specialisto pri latinidaj lingvoj, la eŭska lingvo kaj en la dialektoj, ĉefe piĝinoj, kreolaj kaj la Mediteranea lingvafrankao. (eo)
- Hugo Ernst Mario Schuchardt (Gotha, 4 de febrero de 1842-Graz, 21 de abril de 1927) fue un lingüista comparativo especializado en lenguas románicas y criollas y en la lengua vasca. (es)
- Hugo Ernst Mario Schuchardt (Gotha, Alemania, 1842ko otsailaren 4a – Graz, Austria, 1927ko apirilaren 21a) hizkuntzalari handi bat izan zen. Euskara, hizkuntza erromanikoak eta hizkuntza nahasiak —besteak beste, pidginak, kreolerak eta — aztertzen egindako lanagatik da ospetsu. Euskarari buruz egin zituen lan mamitsuak «desordenaren monumentuak dira ia». Badirudi testuak bururatu ahala idazten zituela, gero batere berrikusi gabe. «Baskische Studien» artikulua, adibidez, 81 orrialde handi betetzen dituen arren, ez dago inolako ataletan zatitua, eta paragrafo bakoitzak sei-zortzi orrialde hartu ohi ditu. Idazkera korapilatsua du, esaldi parentetikoz eta laburdura ulergaitzez beterik. Edukian ere, antolamendu handirik ez: gairik gai jauzi egiten du. Hala ere, aurreko ezein euskalarik baino hobeki zekien euskara, itzela zen euskal hizkuntzaz zuen jakintza. Hizkuntza erromanikoez ere zuen jakintza zabalari esker, hizkuntza horietatik euskarak zer mailegatu zuen argitzen lan handia egin zuen. Aditzen morfologiaren azterketan ekarpen guztiz baliotsuak egin zituen. Schuchardtek proposatutako hainbat etimologia, eta teoria euskoiberista (euskara eta iberiera elkarren ahaidetzat hartzea), okerrak zirela erakutsi dute geroztiko euskalariek. Haatik, Alemaniako euskal hizkuntzalari handiak zehaztutako beste hainbat etimologia eta aditzari buruzko hainbat zehaztasun, ñabardurak ñabardura, berak deskribatu bezalaxe deskribatzen dira orain ere, gizaldi bat geroago. Eta, oroz gain, euskalaritzari aurretik zuena baino askoz oinarri zientifikoagoa eman zion: berebiziko garrantzia du euskal hizkuntzalaritzaren historian. (eu)
- Hugo Ernst Mario Schuchardt (4 February 1842, Gotha (Thuringia) – 21 April 1927, Graz (Styria)) was an eminent German linguist, best known for his work in the Romance languages, the Basque language, and in mixed languages, including pidgins, creoles, and the Lingua franca of the Mediterranean. (en)
- Hugo Schuchardt, né le 4 février 1842 à Gotha dans le duché de Saxe-Cobourg et Gotha et mort le 21 avril 1927 à Graz en Autriche, est un linguiste, philologue et spécialiste des langues romanes, du basque et des dialectes, notamment les pidgins, les créoles et la lingua franca. Il fit partie des néogrammairiens. (fr)
- Hugo Ernst Mario Schuchardt (Gotha, 4 febbraio 1842 – Graz, 21 aprile 1927) è stato un linguista tedesco.Maestro indiscusso degli studi di romanistica, si occupò anche di basco e di lingue miste come i pidgin, i creoli e la lingua franca mediterranea. (it)
- フーゴー・エルンスト・マリオ・シューハルト（Hugo Ernst Mario Schuchardt、1842年2月4日 – 1927年4月21日）は、ドイツ出身でオーストリアで活躍した言語学者、文献学者。 ロマンス語が専門だが、ほかにバスク語、ケルト語、クレオール他の混合言語などを広く研究した。また、青年文法学派の印欧比較言語学への批判でも知られる。 (ja)
- Hugo Ernst Mario Schuchardt (Gotha, 4 februari 1842 – Graz, 21 april 1927) was een veelzijdig en productief taalkundige, actief op vele terreinen waarvan in het bijzonder die van de romanistiek, de baskologie en de Creoolse talen. Na zijn studies te Jena en Bonn (bij Friedrich Diez) promoveerde Schuchardt in 1864 met een proefschrift over de klinkers van het Vulgair Latijn. Dit proefschrift, dat zich niet beperkte tot de klinkers, maakte grote indruk in linguïstische kringen. In 1870 behaalde hij zijn Habilitation te Leipzig, en in 1873 werd hij hoogleraar romaanse filologie te Halle. Na drie jaar echter werd hij benoemd te Graz in Oostenrijk, waar hij bleef tot zijn vrijwillig vervroegde emeritaat in 1900. Vanaf het einde van jaren 1880 begon Schuchardt het Baskisch te bestuderen. Hij publiceerde talloze artikelen over dit onderwerp. Verder publiceerde hij zijn kritiek op de werkwijze van de Junggrammatiker die tot dan toe de werkwijze in de romanistiek gedomineerd hadden; hij vond dat de historische taalkunde zich niet moest beperken tot het hanteren van inflexibele klankwetten. Voor hem ging het om de geschiedenis van elk woord, de vraag waarom woorden veranderen, en dus meer om de levende taal.. Schuchardt steunde Duitsland bij het uitbreken van de Eerste Wereldoorlog, en na 1914 heeft hij zich min of meer afgekeerd van de romanistiek, omdat hij teleurgesteld was in de houding van Frankrijk en Italië na afloop van deze oorlog. Schuchardt had ook contacten in Nederland. Zo correspondeerde hij met Matthias de Vries en hield hij voor de KNAW in 1914 een voordracht over de Surinaamse Saramakkaner taal. (nl)
- Hugo Ernst Mario Schuchardt (Gota, Turíngia, 4 de fevereiro de 1842 – Graz, Estíria, 21 de abril de 1927) foi um importante linguista dos séculos XIX / XX. Ficou conhecido, principalmente, por suas pesquisas sobre as Línguas Crioulas e por sua obra denominada "Über die Lautgesetze. Gegen die Junggrammatiker" (BR: Sobre as leis fonéticas: Contra os neogramáticos) em que o autor apresenta uma crítica aos Neogramáticos. (pt)
- Hugo Ernst Mario Schuchardt, född den 4 februari 1842 i Gotha, död den 21 april 1927 i Graz, var en tysk romanist. Schuchardt studerade i Jena och Bonn, vistades därpå i franska Schweiz och Italien, blev professor 1873 i Halle och 1876 i Graz samt tog 1900 avsked. Han utvecklade ett mycket omfångsrikt och betydande vetenskapligt författarskap, av vars frukter kan nämnas Der Vokalismus des Vulgärlateins (3 band, 1866-68), Ritornell und Terzine (1874), Über Hasdens altrumänische Texte (1880), Kreolische Studien (9 delar, 1882-90), Slawo-deutsches und slawo-italienisches (1885), Über die Laut-gesetze (samma år), Romanisches und keltisches (1886), Baskische Studien (I, 1873), Weltsprache und Weltsprachen (1894), Über den passiven Charakter des Transitivs in den kaukasischen Sprachen (1895), Romanische Etymologien (2 band, 1898-99), Baskisch und romanisch (1906), Die iberische Deklination (1907), Die Sprache der Saramakkaneger in Surinam (1914) och Zur Kenntnis des baskischen von Sara (1922). I de polemiker, som Första världskriget framkallade, deltog Schuchardt med Deutsch gegen französisch und englisch (1914; 3:e upplagan 1915) och Aus dem Herzen eines Romanisten (1915). Schuchardt var ledamot av vetenskapsakademien i Wien. Till hans 80-årsdag utgavs festskriften Hugo Schuchardt-brevier. Ein Vademekum der allgemeinen Sprachwissenschaft (1922). (sv)
- Гуго Эрнст Марио Шухардт (нем. Hugo Ernst Mario Schuchardt; 4 февраля 1842, Гота — 21 апреля 1927, Грац) — немецкий лингвист, специалист по лингвистической компаративистике, креольским, романским и баскскому языкам. Основатель и главный представитель Школы слов и вещей. (ru)
- Гуго Ернст Маріо Шухардт (Hugo Ernst Mario Schuchardt; 4 лютого 1842, Гота — 21 квітня 1927, Грац) — німецький лінгвіст, фахівець з лінгвістичної компаративістики, креольських, романських і баскської мов. Засновник і головний представник «Школи слів і речей». Вивчав класичну і романську філологію в Єні у А. Шлейхера, потім з 1861 р в Бонні у Ф. Діца. Захистив в 1864 докторську дисертацію на латині «Про вокалізми вульгарної латини», яку в переробленому вигляді опублікував в 1866 році. У цій роботі Шухардт заклав основи дослідження протороманськіих мов за допомогою методики лінгвістичної генеалогії, розробленої Шлейхером. Шухардт досліджував не тільки романські, а й інші мови, особливо баскську та креольські мови (в тому числі такі жаргони Європи XIX століття, як «слов'яно-німецький», «слов'яно-італійський», вплив румунської мови на албанську і романських - на кельтські). Його дослідження на ці теми зберігаються в бібліотеці Грацького університету. (uk)
|
| rdfs:comment
|
- Hugo Ernst Mario Schuchardt (Gotha, Turíngia, 4 de febrer de 1842 - Graz, Estíria, Àustria, 21 d'abril de 1927) fou un lingüista alemany, conegut per la seva obra rellevant sobre les llengües romàniques, el basc, i les llengües mixtes, com els pidgins, criolls i la llengua franca mediterrània. (ca)
- Hugo Ernst Mario Schuchardt (4. únor 1842, Gotha (Durynsko) – 21. duben 1927, Štýrský Hradec) byl německojazyčný jazykovědec, jenž se zabýval na akademické úrovni studiem románských, kreolských a kavkazských jazyků. (cs)
- Hugo Ernst Mario Schuchardt (* 4. Februar 1842 in Gotha; † 21. April 1927 in Graz) war ein deutsch-österreichischer Romanist. (de)
- Hugo Schuchardt, naskiĝis la 4-an de februaro 1842 en Gotha en la dukejo de 'Saksen-Coburg & Gotha' kaj mortis la 21-an de aprilo 1927 en Graz, Aŭstrio. Li estis interlingvisto, filologo kaj specialisto pri latinidaj lingvoj, la eŭska lingvo kaj en la dialektoj, ĉefe piĝinoj, kreolaj kaj la Mediteranea lingvafrankao. (eo)
- Hugo Ernst Mario Schuchardt (Gotha, 4 de febrero de 1842-Graz, 21 de abril de 1927) fue un lingüista comparativo especializado en lenguas románicas y criollas y en la lengua vasca. (es)
- Hugo Ernst Mario Schuchardt (4 February 1842, Gotha (Thuringia) – 21 April 1927, Graz (Styria)) was an eminent German linguist, best known for his work in the Romance languages, the Basque language, and in mixed languages, including pidgins, creoles, and the Lingua franca of the Mediterranean. (en)
- Hugo Schuchardt, né le 4 février 1842 à Gotha dans le duché de Saxe-Cobourg et Gotha et mort le 21 avril 1927 à Graz en Autriche, est un linguiste, philologue et spécialiste des langues romanes, du basque et des dialectes, notamment les pidgins, les créoles et la lingua franca. Il fit partie des néogrammairiens. (fr)
- Hugo Ernst Mario Schuchardt (Gotha, 4 febbraio 1842 – Graz, 21 aprile 1927) è stato un linguista tedesco.Maestro indiscusso degli studi di romanistica, si occupò anche di basco e di lingue miste come i pidgin, i creoli e la lingua franca mediterranea. (it)
- フーゴー・エルンスト・マリオ・シューハルト（Hugo Ernst Mario Schuchardt、1842年2月4日 – 1927年4月21日）は、ドイツ出身でオーストリアで活躍した言語学者、文献学者。 ロマンス語が専門だが、ほかにバスク語、ケルト語、クレオール他の混合言語などを広く研究した。また、青年文法学派の印欧比較言語学への批判でも知られる。 (ja)
- Hugo Ernst Mario Schuchardt (Gota, Turíngia, 4 de fevereiro de 1842 – Graz, Estíria, 21 de abril de 1927) foi um importante linguista dos séculos XIX / XX. Ficou conhecido, principalmente, por suas pesquisas sobre as Línguas Crioulas e por sua obra denominada "Über die Lautgesetze. Gegen die Junggrammatiker" (BR: Sobre as leis fonéticas: Contra os neogramáticos) em que o autor apresenta uma crítica aos Neogramáticos. (pt)
- Гуго Эрнст Марио Шухардт (нем. Hugo Ernst Mario Schuchardt; 4 февраля 1842, Гота — 21 апреля 1927, Грац) — немецкий лингвист, специалист по лингвистической компаративистике, креольским, романским и баскскому языкам. Основатель и главный представитель Школы слов и вещей. (ru)
- Hugo Ernst Mario Schuchardt (Gotha, Alemania, 1842ko otsailaren 4a – Graz, Austria, 1927ko apirilaren 21a) hizkuntzalari handi bat izan zen. Euskara, hizkuntza erromanikoak eta hizkuntza nahasiak —besteak beste, pidginak, kreolerak eta — aztertzen egindako lanagatik da ospetsu. (eu)
- Hugo Ernst Mario Schuchardt (Gotha, 4 februari 1842 – Graz, 21 april 1927) was een veelzijdig en productief taalkundige, actief op vele terreinen waarvan in het bijzonder die van de romanistiek, de baskologie en de Creoolse talen. Schuchardt steunde Duitsland bij het uitbreken van de Eerste Wereldoorlog, en na 1914 heeft hij zich min of meer afgekeerd van de romanistiek, omdat hij teleurgesteld was in de houding van Frankrijk en Italië na afloop van deze oorlog. (nl)
- Hugo Ernst Mario Schuchardt, född den 4 februari 1842 i Gotha, död den 21 april 1927 i Graz, var en tysk romanist. Schuchardt studerade i Jena och Bonn, vistades därpå i franska Schweiz och Italien, blev professor 1873 i Halle och 1876 i Graz samt tog 1900 avsked. Han utvecklade ett mycket omfångsrikt och betydande vetenskapligt författarskap, av vars frukter kan nämnas Der Vokalismus des Vulgärlateins (3 band, 1866-68), Ritornell und Terzine (1874), Über Hasdens altrumänische Texte (1880), Kreolische Studien (9 delar, 1882-90), Slawo-deutsches und slawo-italienisches (1885), Über die Laut-gesetze (samma år), Romanisches und keltisches (1886), Baskische Studien (I, 1873), Weltsprache und Weltsprachen (1894), Über den passiven Charakter des Transitivs in den kaukasischen Sprachen (1895), Ro (sv)
- Гуго Ернст Маріо Шухардт (Hugo Ernst Mario Schuchardt; 4 лютого 1842, Гота — 21 квітня 1927, Грац) — німецький лінгвіст, фахівець з лінгвістичної компаративістики, креольських, романських і баскської мов. Засновник і головний представник «Школи слів і речей». Шухардт досліджував не тільки романські, а й інші мови, особливо баскську та креольські мови (в тому числі такі жаргони Європи XIX століття, як «слов'яно-німецький», «слов'яно-італійський», вплив румунської мови на албанську і романських - на кельтські). Його дослідження на ці теми зберігаються в бібліотеці Грацького університету. (uk)
|
