| dbo:abstract
|
- Das Groninger Protokoll wurde September 2004 von der Groninger Universitätsklinik „Universitair Medisch Centrum Groningen“ in den Niederlanden formuliert, um Ärzte, die Euthanasie an neugeborenen und jungen Kinder praktizieren, vor der strafrechtlichen Verfolgung zu schützen. Das Protokoll erwähnt Richtlinien und Kriterien, nach denen Ärzte „Lebensbeendigung Neugeborener“ und „Lebensbeendigung von Kindern bis 12 Jahren“ praktizieren dürfen, ohne strafrechtlich belangt werden zu können. Das Euthanasieren Neugeborener ist unter den Bedingungen des Groninger Protokolls erlaubt und strafrechtlich geschützt, sodass ausführende Ärzte nicht wegen Mordes an Unmündigen (die nicht ausdrücklich um Euthanasie ersucht haben) belangt werden können. Die niederländische Staatsanwaltschaft in Groningen hat das Groninger Protokoll akzeptiert und stellt die Verfolgung von Euthanasievorfällen ein, falls diese unter Einhaltung des Protokolls geschehen sind. Der niederländische Verein für Kindermedizin („Nederlandse Vereniging voor Kindergeneeskunde“) hat Anfang Juli 2005 das Groninger Protokoll als verbindlich für die Praxis im Bereich der Kindermedizin in den gesamten Niederlanden übernommen. (de)
- The Groningen Protocol is a medical protocol created in September 2004 by Eduard Verhagen, the medical director of the department of pediatrics at the University Medical Center Groningen (UMCG) in Groningen, the Netherlands. It contains directives with criteria under which physicians can perform "active ending of life on infants" (child euthanasia) without fear of legal prosecution. (en)
- Het Groningen-protocol is een tekst die in september 2004 werd opgesteld door artsen van de afdeling neonatologie van het Academisch Ziekenhuis Groningen (tegenwoordig UMCG genoemd), onder leiding van Eduard Verhagen. Het geeft richtlijnen en criteria waarmee artsen "levensbeëindiging van pasgeborenen" kunnen uitvoeren in geval van ondraaglijk en uitzichtloos lijden, zonder gevaar van strafvervolging. Het woord euthanasie wordt vermeden, omdat de Nederlandse euthanasiewetgeving alleen van toepassing is als iemand zelf om euthanasie vraagt. Het protocol wil artsen procedures aanreiken voor een juiste besluitvorming en eventuele uitvoering. Door deze kwaliteitsbewaking hoopt het tegelijk grotere openheid te bereiken: in 2004 werd slechts een minderheid van het geschatte jaarlijkse aantal van 15 à 20 gevallen van levensbeëindiging van pasgeborenen in Nederland als zodanig gemeld door de arts – een teken van onzekerheid over de gevolgde procedures en angst voor strafvervolging.Het voorstel van Verhagen werd door het Openbaar Ministerie in Groningen goedgekeurd en in juli 2005 door de Nederlandse Vereniging voor Kindergeneeskunde overgenomen. Buiten Nederland werd het protocol voornamelijk negatief ontvangen en de indruk gewekt dat artsen, in plaats van de ouders van de pasgeborene, de "end-of-life"-beslissing nemen. Tevens zagen sommige internationale media (onder andere in de Verenigde Staten) in het protocol het bewijs dat het Nederlandse euthanasiebeleid steeds grimmiger vormen aannam nu ook wilsonbekwamen geëuthanaseerd werden. Los hiervan stelden twee patiëntenorganisaties in 2006 dat levensbeëindiging vanwege een verwachte slechte kwaliteit van leven in strijd zou zijn met het 'recht op leven' in de dat jaar aangenomen VN-conventie inzake rechten van personen met een handicap. De melding van medisch ingrijpen krachtens het Groningen-protocol was in 2007 en 2008 miniem. Dit wordt toegeschreven aan de sindsdien standaard uitgevoerde echografie in de 20e week van de zwangerschap. Zware misvormingen zoals open ruggetje worden nu geconstateerd in de fase waarin abortus provocatus wettelijk is toegestaan. Het Groningen-protocol geldt voor kinderen jonger dan 1 jaar. Verhagen en enkele andere artsen en ouders bepleitten in 2014 om ook een regeling te maken voor kinderen tussen de 1 en 12 jaar (volgens de wet is euthanasie alleen toegestaan bij kinderen van 12 jaar en ouder). (nl)
- Гронингенский протокол (англ.The Groningen Protocol) — текст, созданный в сентябре 2004 года Эдвардом Верхагеном, медицинским директором отделения педиатрии Университетского медицинского центра Гронингена (University Medical Center Groningen (UMCG)) в Гронингене, Нидерланды. В нем содержатся директивы с критериями, согласно которым врачи могут выполнять «активное прекращение жизни новорожденных» (детская эвтаназия), не опасаясь судебного преследования. (ru)
|
| dbo:wikiPageID
| |
| dbo:wikiPageLength
|
- 9892 (xsd:nonNegativeInteger)
|
| dbo:wikiPageRevisionID
| |
| dbo:wikiPageWikiLink
| |
| dbp:wikiPageUsesTemplate
| |
| dcterms:subject
| |
| gold:hypernym
| |
| rdf:type
| |
| rdfs:comment
|
- The Groningen Protocol is a medical protocol created in September 2004 by Eduard Verhagen, the medical director of the department of pediatrics at the University Medical Center Groningen (UMCG) in Groningen, the Netherlands. It contains directives with criteria under which physicians can perform "active ending of life on infants" (child euthanasia) without fear of legal prosecution. (en)
- Гронингенский протокол (англ.The Groningen Protocol) — текст, созданный в сентябре 2004 года Эдвардом Верхагеном, медицинским директором отделения педиатрии Университетского медицинского центра Гронингена (University Medical Center Groningen (UMCG)) в Гронингене, Нидерланды. В нем содержатся директивы с критериями, согласно которым врачи могут выполнять «активное прекращение жизни новорожденных» (детская эвтаназия), не опасаясь судебного преследования. (ru)
- Das Groninger Protokoll wurde September 2004 von der Groninger Universitätsklinik „Universitair Medisch Centrum Groningen“ in den Niederlanden formuliert, um Ärzte, die Euthanasie an neugeborenen und jungen Kinder praktizieren, vor der strafrechtlichen Verfolgung zu schützen. Der niederländische Verein für Kindermedizin („Nederlandse Vereniging voor Kindergeneeskunde“) hat Anfang Juli 2005 das Groninger Protokoll als verbindlich für die Praxis im Bereich der Kindermedizin in den gesamten Niederlanden übernommen. (de)
- Het Groningen-protocol is een tekst die in september 2004 werd opgesteld door artsen van de afdeling neonatologie van het Academisch Ziekenhuis Groningen (tegenwoordig UMCG genoemd), onder leiding van Eduard Verhagen. Het geeft richtlijnen en criteria waarmee artsen "levensbeëindiging van pasgeborenen" kunnen uitvoeren in geval van ondraaglijk en uitzichtloos lijden, zonder gevaar van strafvervolging. Het woord euthanasie wordt vermeden, omdat de Nederlandse euthanasiewetgeving alleen van toepassing is als iemand zelf om euthanasie vraagt. (nl)
|
| rdfs:label
|
- Groninger Protokoll (de)
- Groningen Protocol (en)
- Groningen-protocol (nl)
- Гронингенский протокол (ru)
|
| owl:sameAs
| |
| prov:wasDerivedFrom
| |
| foaf:isPrimaryTopicOf
| |
| is dbo:wikiPageRedirects
of | |
| is dbo:wikiPageWikiLink
of | |
| is foaf:primaryTopic
of | |
