| dbo:abstract
|
- El cavall hidruntí (Equus hydruntinus) és un èquid extint del Plistocè mitjà i superior d'Euràsia. Aparegué per primer cop en el registre fòssil fa 300.000 anys i no desaparegué fins a temps de l'Holocè. A finals del Plistocè estava distribuït per gran part d'Euràsia occidental, des de l'Orient Pròxim fins a Europa, especialment al Mediterrani, amb troballes fòssils de Sicília, Turquia, Espanya, França i Portugal. A l'est, sembla que el seu àmbit de distribució s'estenia com a mínim fins al Volga i l'Iran i al nord gairebé arribava a la mar del Nord a Alemanya. Morfològicament, es pot distingir el cavall hidruntí de l'ase salvatge africà i l'hemió, especialment gràcies a les seves dents molars i els narius relativament curts. La seva posició sistemàtica exacta encara és incerta, però les anàlisis genètiques i morfològiques suggereixen que és molt proper a l'hemió. (ca)
- Equus hydruntinus, auch als Europäischer Wildesel bezeichnet, ist eine ausgestorbene Pferdeart, die vom mittleren Pleistozän bis ins frühe Holozän im westlichen Eurasien vorkam. Sie erscheint erstmals vor 350.000 Jahren im Fossilbericht und verschwindet erst im Verlauf des Holozäns. Während des späten Pleistozäns war die Art in Europa von Spanien bis fast zur deutschen Nordseeküste und in Westasien ostwärts bis in den heutigen Iran verbreitet. Morphologisch unterschied sie sich vor allem durch den Bau der Backenzähne und die recht kurzen Nasenhöhlen von den heutigen Wildeseln und Halbeseln, ähnelte aber den letzteren insgesamt stärker. Auch genetische Untersuchungen deuten auf eine nahe Verwandtschaft mit den Asiatischen Halbeseln (Equus hemionus) hin. (de)
- The European wild ass (Equus hemionus hydruntinus) or hydruntine is an extinct equine from the Middle Pleistocene to Late Holocene of Western Eurasia. It appeared first in the fossil record around 350–300,000 years before present. In the late Pleistocene it was widespread throughout much of western Eurasia from the Middle East to Europe, especially along the Mediterranean, with fossil reports from Sicily, Turkey, Spain, France and Portugal. In the east the range apparently stretched at least to the Volga and to Iran. In the north it reached almost to the North Sea in Germany and the British Isles. Its range fragmented after the Last Glacial Maximum, surviving into the Holocene, its range gradually contracted further, persisting in small regions of southern Europe into the Bronze Age, and in Iran and the Caucasus into the Iron Age, around 500 BC. It has been suggested that the Iberian Zebro, extinct in the wild from the 16th century, could correspond to the Equus hydruntinus, although the word "zebro" or "cebro" comes from Latin equiferus meaning 'wild horse'. Later research judged that it was unlikely that hydruntines persisted in the Iberian Peninsula beyond the Chalcolithic. Morphologically the European ass can be distinguished from asses and hemiones particularly by its molars and the relatively short nares. The exact systematic position was formerly unclear but genetic and morphological analysis suggested that it is closely related to the Asiatic wild ass. A 2017 genetic study found that it was a subspecies of Asiatic wild ass, closer to the Khur than the Persian onager. (en)
- Equus hydruntinus edo Europar basastoa, gaur egun desagertutako ekido bat izan zen, onagroen oso antzekoa eta Europan zein Ekialde Ertainan, Euskal Herria barne, bizi izan zena 300.000 urtetan zehar baino gehiago. Esan bezala Europar basastoa da bere beste izenetariko bat, nahiz eta espezie honek astoekin baino beste ekidoekin zer ikusirik gehiago izan.. Equus hydruntinus espeziearen aztarnarik zaharrena Okzitaniako Lunèl Vièlh herrian aurkitu zuten, eta 350.000 urteko adina zuela ondorioztatu zuten. Pleistozenoaren amaieran espeziea Mendebaldeko Eurasiako ia gune gehienetara hedaturik zegoen, Ekialde Hurbiletik Europaraino, bereziki Mediterraneoaren inguruan. Garai hartako fosilak aurkitu dira Sizilian, Turkian, Iberiar Penintsulan zein Frantzian. Espeziea aureneko aldiz Italiako Otranton deskribatu zuten, 1904. urtean. ikerlariaren arabera, XXI. mende arte ez da agertzen Equus hydruntinusen hezurdura oso bat. Ordura arte hanka puzka eta hagin batzuk besterik ez ziren aurkitu. Baina beste aldetik hainbat paleontologok tamainaz zaldia izan ezin zitekeen edozein aztarna sistematikoki Equus hydruntinustzat hartzen zuten, espeziearen inguruko nahasmendua areagotuz. Espeziea burdin aroan iraungi zen, nahiz eta hainbat teoriek, gaur egun indarra galdu duten arren, Equus hydruntininus Iberiar Penintsulan XVI. mendera arte iraun zuen enzebro izeneko ekido basatiarekin lotzen dute. (eu)
- Equus hydruntinus es una especie extinta de mamífero perisodáctilo de la familia de los équidos, similar al asno salvaje asiático, que fue descrita en yacimientos pleistocenos de toda Europa, Oriente Medio de Asia, y posiblemente norte de África. Se extinguió durante la Edad del Hierro. (es)
- Equus hydruntinus Cet article est une ébauche concernant un mammifère. Vous pouvez partager vos connaissances en l’améliorant (comment ?) selon les recommandations du projet zoologie. Consultez la liste des tâches à accomplir en page de discussion. Equus hydruntinus Une jambe fossilisée d'un hydrontin (Equus hydruntinus) au musée d'histoire naturelle de l'Université de Florence, en Italie. Espèce Equus hydruntinus, 1907 L'hydrontin (Equus hydruntinus) ou âne européen est un équidé éteint qui a récemment été rattaché aux hémiones grâce à l'analyse de l'ADN ancien. Il a été identifié pour la première fois en 1906 dans des assemblages fossiles d'Italie méridionale. Il a été répertorié depuis dans des sites de la fin du Pléistocène de diverses régions européennes. Présent depuis sans doute 300 000 ans, il a survécu à la transition entre le Tardiglaciaire et l'Holocène en Europe (France, Italie, Espagne, Portugal, Allemagne et Russie) comme au Moyen-Orient, où sa présence a été récemment attestée. En France, aucun témoignage n'atteste de sa présence postérieurement aux débuts de la palynozone Atlantique (environ 6500 av. J.-C.). (fr)
- L'asino europeo (Equus hydruntinus) è un equide oggi estinto diffuso nel continente euroasiatico durante il medio e tardo Pleistocene. Appare nel record fossile a partire da 300.000 anni BP ed è ancora presente nell'Olocene.Nel tardo Pleistocene era diffuso in gran parte dell'Eurasia occidentale dal Medio Oriente fino all'Europa, specialmente nelle regioni mediterranee, con fossili ritrovati in Puglia, Sicilia, Turchia, Spagna, Francia e Portogallo. L'areale verso est era esteso almeno fino al Volga e all'Iran. Verso settentrione invece il confine sembra essere stato il Mare del Nord. Morfologicamente l'asino europeo può essere distinto dall'asino selvatico africano e da quello asiatico in particolar modo per i suoi molari e le relativamente piccole narici. La sua esatta posizione sistematica non è del tutto chiara, ma analisi genetiche e morfologiche suggeriscono la sua maggiore vicinanza all'asino selvatico asiatico. (it)
- Европейский плейстоценовый осёл (лат. Equus hydruntinus) — вид вымерших ослов. Осёл жил в среднем и в позднем плейстоцене Евразии. В позднем плейстоцене европейский осёл был распространён в большинстве стран Западной Евразии с Ближнего Востока в Европу, особенно вдоль Средиземного моря. Останки осла найдены в Сицилии, Турции, Испании, Франции, Португалии. На востоке ареал растягивался до Волги и Ирана. Точное систематическое положение до сих пор не ясно, но генетический и морфологический анализ позволяют предположить, что европейский осёл тесно связан с куланом. (ru)
|
| rdfs:comment
|
- Equus hydruntinus es una especie extinta de mamífero perisodáctilo de la familia de los équidos, similar al asno salvaje asiático, que fue descrita en yacimientos pleistocenos de toda Europa, Oriente Medio de Asia, y posiblemente norte de África. Se extinguió durante la Edad del Hierro. (es)
- Европейский плейстоценовый осёл (лат. Equus hydruntinus) — вид вымерших ослов. Осёл жил в среднем и в позднем плейстоцене Евразии. В позднем плейстоцене европейский осёл был распространён в большинстве стран Западной Евразии с Ближнего Востока в Европу, особенно вдоль Средиземного моря. Останки осла найдены в Сицилии, Турции, Испании, Франции, Португалии. На востоке ареал растягивался до Волги и Ирана. Точное систематическое положение до сих пор не ясно, но генетический и морфологический анализ позволяют предположить, что европейский осёл тесно связан с куланом. (ru)
- El cavall hidruntí (Equus hydruntinus) és un èquid extint del Plistocè mitjà i superior d'Euràsia. Aparegué per primer cop en el registre fòssil fa 300.000 anys i no desaparegué fins a temps de l'Holocè. A finals del Plistocè estava distribuït per gran part d'Euràsia occidental, des de l'Orient Pròxim fins a Europa, especialment al Mediterrani, amb troballes fòssils de Sicília, Turquia, Espanya, França i Portugal. A l'est, sembla que el seu àmbit de distribució s'estenia com a mínim fins al Volga i l'Iran i al nord gairebé arribava a la mar del Nord a Alemanya. Morfològicament, es pot distingir el cavall hidruntí de l'ase salvatge africà i l'hemió, especialment gràcies a les seves dents molars i els narius relativament curts. La seva posició sistemàtica exacta encara és incerta, però les a (ca)
- Equus hydruntinus, auch als Europäischer Wildesel bezeichnet, ist eine ausgestorbene Pferdeart, die vom mittleren Pleistozän bis ins frühe Holozän im westlichen Eurasien vorkam. Sie erscheint erstmals vor 350.000 Jahren im Fossilbericht und verschwindet erst im Verlauf des Holozäns. (de)
- The European wild ass (Equus hemionus hydruntinus) or hydruntine is an extinct equine from the Middle Pleistocene to Late Holocene of Western Eurasia. It appeared first in the fossil record around 350–300,000 years before present. In the late Pleistocene it was widespread throughout much of western Eurasia from the Middle East to Europe, especially along the Mediterranean, with fossil reports from Sicily, Turkey, Spain, France and Portugal. In the east the range apparently stretched at least to the Volga and to Iran. In the north it reached almost to the North Sea in Germany and the British Isles. Its range fragmented after the Last Glacial Maximum, surviving into the Holocene, its range gradually contracted further, persisting in small regions of southern Europe into the Bronze Age, and i (en)
- Equus hydruntinus edo Europar basastoa, gaur egun desagertutako ekido bat izan zen, onagroen oso antzekoa eta Europan zein Ekialde Ertainan, Euskal Herria barne, bizi izan zena 300.000 urtetan zehar baino gehiago. Esan bezala Europar basastoa da bere beste izenetariko bat, nahiz eta espezie honek astoekin baino beste ekidoekin zer ikusirik gehiago izan.. Espeziea burdin aroan iraungi zen, nahiz eta hainbat teoriek, gaur egun indarra galdu duten arren, Equus hydruntininus Iberiar Penintsulan XVI. mendera arte iraun zuen enzebro izeneko ekido basatiarekin lotzen dute. (eu)
- Equus hydruntinus Cet article est une ébauche concernant un mammifère. Vous pouvez partager vos connaissances en l’améliorant (comment ?) selon les recommandations du projet zoologie. Consultez la liste des tâches à accomplir en page de discussion. Equus hydruntinus Une jambe fossilisée d'un hydrontin (Equus hydruntinus) au musée d'histoire naturelle de l'Université de Florence, en Italie. Espèce Equus hydruntinus, 1907 L'hydrontin (Equus hydruntinus) ou âne européen est un équidé éteint qui a récemment été rattaché aux hémiones grâce à l'analyse de l'ADN ancien. (fr)
- L'asino europeo (Equus hydruntinus) è un equide oggi estinto diffuso nel continente euroasiatico durante il medio e tardo Pleistocene. Appare nel record fossile a partire da 300.000 anni BP ed è ancora presente nell'Olocene.Nel tardo Pleistocene era diffuso in gran parte dell'Eurasia occidentale dal Medio Oriente fino all'Europa, specialmente nelle regioni mediterranee, con fossili ritrovati in Puglia, Sicilia, Turchia, Spagna, Francia e Portogallo. L'areale verso est era esteso almeno fino al Volga e all'Iran. Verso settentrione invece il confine sembra essere stato il Mare del Nord. Morfologicamente l'asino europeo può essere distinto dall'asino selvatico africano e da quello asiatico in particolar modo per i suoi molari e le relativamente piccole narici. La sua esatta posizione sistemat (it)
|
