| dbo:abstract
|
- Prince Dymitr Jerzy Wiśniowiecki (1631–1682) was a Polish magnate and szlachcic. Great Guard of the Crown from 1658, Field Hetman of the Crown from 1668, Great Crown Hetman from 1676, voivode of Belz 1660–1678 and Kraków 1678–1681, and castellan of Kraków from 1681. He was starost of Biala Cerkiew, Krzemieniec, Solec, Kamionka Strumilowa, and Luboml. After several years of study at the Academy of Kraków, he took part in the war against the insurgents of Bohdan Khmelnytsky and participated in the battles of Zbarazh in 1649, Beresteczko in 1651, in 1653 and Ochmatów in 1655. In the first period of the Swedish "Deluge" he was commander of Husarian and Pancerni squadrons in the Battle of Wojnicz on 2 October 1655, but soon change the sides and served under Charles X Gustav. In February 1656 he returned to the Army of the Crown and fought in the rank of a pułkownik of the cavalry in the Battle of Warsaw. In 1657 he participated in the battles against George Rakoczy II and the Siege of Toruń in 1658. In 1660 during the Ukrainian campaign, he participated in the battles of Cudnów and Lubar. In the Polish–Cossack–Tatar War of 1666–71 he participated in the battles of , Bar and . In the Battle of Chocim on 11 November 1673, he commanded a regiment of cavalry. During the Royal election of 1674, he supported the candidacy of Prince Charles of Lorraine for the Polish throne. In 1676 he was promoted to Grand Hetman of the Crown. (en)
- Dymitr Jerzy Wiśniowiecki (9 décembre 1631-28 juillet 1682), magnat polonais, grand garde de la Couronne (1658), hetman de la Couronne (1668), grand hetman (1676), voïvode de Belz (1660-1678) et Cracovie (1678-1681), castellan de Cracovie (1681), staroste de Bila Tserkva, Krzemieniec, Solec, Kamianka-Bouzka, Braha et Luboml. (fr)
- Dymitr Jerzy Wiśniowiecki herbu Korybut (ur. 19 grudnia 1631 w Wiśniowcu, zm. 28 lipca 1682 w Lublinie) – książę, kasztelan krakowski od 1680, wojewoda krakowski od 1678, hetman wielki koronny od 1676, hetman polny koronny od 1668, wojewoda bełski od 1660, strażnik polny koronny od 1658, starosta białocerkiewski, kamionecki, solecki, brahiński, starosta lubomelski w 1667 roku, starosta drahimski w 1667 roku. Aktywnie działający polityk doby panowania Michała Korybuta Wiśniowieckiego i Jana Sobieskiego. Pochodził z tzw. linii książęcej rodu. Syn Janusza Wiśniowieckiego i Katarzyny Eugenii z Tyszkiewiczów. Po śmierci ojca opiekę nad nieletnim Dymitrem przejął Jeremi Wiśniowiecki. Wraz z nim Dymitr brał prawdopodobnie udział w obronie Zbaraża (1649) i w bitwie pod Beresteczkiem w trakcie powstania Chmielnickiego (1648–1651). W czasie „potopu szwedzkiego” stanął, początkowo, po stronie Karola X Gustawa. Postawa ta jednak nie była wyjątkowa, podobnie postąpili ówcześni hetmani i późniejszy król Jan Sobieski. Już wiosną 1656 wrócił jednak pod rozkazy Jana Kazimierza. W 1658 został strażnikiem polnym koronnym. W 1660 r. Wiśniowiecki wszedł do senatu jako wojewoda bełski. Związał się z profrancuską partią skupioną wokół monarchy i królowej Marii Ludwiki, licząc na uzyskanie tą drogą kolejnych godności. Podczas rokoszu Lubomirskiego stanął po stronie dworu, a wiosną 1668 został mianowany hetmanem polnym koronnym. Po abdykacji Jana Kazimierza związał się ze stronnictwem austriackim, jednak w czasie elekcji w 1669 roku poparł kandydaturę swego kuzyna Michała Korybuta Wiśniowieckiego, podpisał jego pacta conventa. Elektor Jana III Sobieskiego z województwa bełskiego w 1674 roku, podpisał jego pacta conventa. Jako hetman polny odznaczył się w walkach z Turkami i Tatarami. Brał udział w bitwie pod Chocimiem, gdzie dowodził centrum szyku polskiego. Po śmierci króla popierał kandydata austriackiego Karola Lotaryńskiego, pogodził się jednak z elekcją Sobieskiego. W 1676 r. uzyskał buławę wielką koronną stając się formalnie głównodowodzącym wojsk koronnych, nie był jednak wybitnym wodzem i niknął w cieniu nowego króla. Od początku kariery był silnie skonfliktowany z Sobieskim, w grę wchodziły różnice polityczne oraz ambicjonalne dzielące obu magnatów. Dymitr Wiśniowiecki był jedną z głównych postaci opozycji przeciw Janowi Sobieskiemu w Koronie; jako stronnik Habsburgów sprzeciwiał się królewskim planom zbliżenia z Francją. Mimo to w 1679 uzyskał nominację na wojewodę, a następnie kasztelana krakowskiego, zostając tym samym pierwszym senatorem Rzeczypospolitej. Pierwsza z tych nominacji miała wynagrodzić Dymitrowi utratę Ordynacji Ostrogskiej, o którą toczył spór z Hieronimem Lubomirskim, kawalerem maltańskim. Wiśniowiecki nominację przyjął, z dóbr nie ustąpił jednak aż do śmierci. Zgromadził pokaźny majątek wyrastając na jednego z najbogatszych magnatów Rzeczypospolitej. Poza odziedziczonymi dobrami w województwie ruskim (m.in. Załoźce, Wiśniowiec i Zbaraż) przejął kontrolę nad Ordynacją Ostrogską. Dzięki pokrewieństwu z Gryzeldą Wiśniowiecką, starał się też o Ordynację Zamojską. Pierwszą żoną Dymitra Wiśniowieckiego była Marianna Zamoyska, która zmarła w 1668 roku. Jego drugą żoną od 1671 roku była Teofila Ludwika Zasławska, siostrzenica króla Jana III Sobieskiego. (pl)
- Дми́трий Ежи Вишневе́цкий (Дымитр Ежи польск. Dymitr Jerzy Wiśniowiecki) (19 декабря 1631 — 28 июля 1682) — князь, воевода белзский (с 1660 года), краковский каштелян (с 1680 года), воевода краковский (с 1678 года), польный коронный гетман (с 1668 года), великий коронный гетман (с 1676 года), (с 1658 года), староста белоцерковский, каменецкий, солецкий, струмиловский, брагинский, любомльский. Активный политический деятель времени правления Михаила Корибута Вишневецкого и Яна Собеского. После смерти отца князя Януша Вишневецкого опеку над Дмитрием взял его близкий родственник князь Иеремия Вишневецкий. Вместе с ним Дмитрий принимал участие в обороне Збаража и в битве под Берестечком во время восстания Б.Хмельницкого. Во время шведского потопа сначала был на стороне шведского короля Карла X Густава. Уже весной 1656 года он вернулся к польскому королю Яну II Казимиру. В 1658 году стал стражником польным коронным. В 1660 году он стал членом сената как воевода Белзкий. Связался с профранцузской партией, группировавшейся около польского короля и королевы Марии Людвики. Во время рокоша Любомирского был на стороне двора, а весной уже 1668 года был назначен гетманом польным коронным. После отречения от трона Яна II Казимира стал сторонником австрийской партии, однако во время элекции (выборов короля) в 1669 году поддержал кандидатуру своего кузена князя Михаила Корибута Вишневецкого, сына Иеремии Вишневецкого. Как польный гетман участвовал в битвах с турками и татарами. Был участником Хотинской битвы, где командовал центром польского войска. Первым браком был женат на Марианне Замойской (†1668). Имел от неё сына и троих дочерей. 10 мая 1671 года князь Дмитрий Ежи Вишневецкий женился вторично на богатейшей невесте Речи Посполитой княжне Теофиле Людвике Заславской (ок.1650-†1709), наследнице огромного состояния князей Заславских и Острожских. Брак оказался не счастливым. Князь игнорировал супругу, завёл в Люблине любовницу по имени Конкордия. Детей от второго брака у князя не было. После смерти мужа молодая вдова снова вышла замуж в январе 1683 года за князя Юзефа Кароля Любомирского, родив ему четверых детей. После смерти короля поддержал австрийского кандидата принца Карла Лотарингского, однако после выбора Яна Собеского принял её. В 1676 году Дмитрий получил булаву гетмана великого коронного, однако не имел полководческих талантов, поэтому находился в тени короля Яна III Собеского. С самого начала карьеры находился в противостоянии с Собеским, был одним из главных оппозиционеров короля Яна III Собесского. Будучи сторонником Габсбургов противостоял намерениям польского короля на сближение с Францией. (ru)
- Дмитро Юрій Вишневецький (полонізоване Димітр Єжи пол. Dymitr Jerzy; (19 грудня 1631 — 28 липня 1682) — руський аристократ гербу Корибут, князь, державний діяч Речі Посполитої. (uk)
|
| rdfs:comment
|
- Dymitr Jerzy Wiśniowiecki (9 décembre 1631-28 juillet 1682), magnat polonais, grand garde de la Couronne (1658), hetman de la Couronne (1668), grand hetman (1676), voïvode de Belz (1660-1678) et Cracovie (1678-1681), castellan de Cracovie (1681), staroste de Bila Tserkva, Krzemieniec, Solec, Kamianka-Bouzka, Braha et Luboml. (fr)
- Дмитро Юрій Вишневецький (полонізоване Димітр Єжи пол. Dymitr Jerzy; (19 грудня 1631 — 28 липня 1682) — руський аристократ гербу Корибут, князь, державний діяч Речі Посполитої. (uk)
- Prince Dymitr Jerzy Wiśniowiecki (1631–1682) was a Polish magnate and szlachcic. Great Guard of the Crown from 1658, Field Hetman of the Crown from 1668, Great Crown Hetman from 1676, voivode of Belz 1660–1678 and Kraków 1678–1681, and castellan of Kraków from 1681. He was starost of Biala Cerkiew, Krzemieniec, Solec, Kamionka Strumilowa, and Luboml. After several years of study at the Academy of Kraków, he took part in the war against the insurgents of Bohdan Khmelnytsky and participated in the battles of Zbarazh in 1649, Beresteczko in 1651, in 1653 and Ochmatów in 1655. (en)
- Dymitr Jerzy Wiśniowiecki herbu Korybut (ur. 19 grudnia 1631 w Wiśniowcu, zm. 28 lipca 1682 w Lublinie) – książę, kasztelan krakowski od 1680, wojewoda krakowski od 1678, hetman wielki koronny od 1676, hetman polny koronny od 1668, wojewoda bełski od 1660, strażnik polny koronny od 1658, starosta białocerkiewski, kamionecki, solecki, brahiński, starosta lubomelski w 1667 roku, starosta drahimski w 1667 roku. Aktywnie działający polityk doby panowania Michała Korybuta Wiśniowieckiego i Jana Sobieskiego. (pl)
- Дми́трий Ежи Вишневе́цкий (Дымитр Ежи польск. Dymitr Jerzy Wiśniowiecki) (19 декабря 1631 — 28 июля 1682) — князь, воевода белзский (с 1660 года), краковский каштелян (с 1680 года), воевода краковский (с 1678 года), польный коронный гетман (с 1668 года), великий коронный гетман (с 1676 года), (с 1658 года), староста белоцерковский, каменецкий, солецкий, струмиловский, брагинский, любомльский. Активный политический деятель времени правления Михаила Корибута Вишневецкого и Яна Собеского. (ru)
|
