| dbo:abstract
|
- Delmati nebo Dalmati (latinsky Dalmatae) byli jeden z ilyrských kmenů, kteří ve starověku obývali oblasti mezi řekami Krka a Cetina, na území dnešní střední Dalmácie. Jejich hlavním centrem bylo město (chorvatsky: Delminij), které se nacházelo na . Byli pastevci a farmáři, kteří si půdu každých osm let znovu rozdělovali. Ve svých zvycích a víře byli konzervativní. Podle kmene Delmatů přejmenovali Římané svou bývalou provincii Illyricum na Dalmatia. (cs)
- The Delmatae, alternatively Dalmatæ, during the Roman period, were a group of Illyrian tribes in Dalmatia, contemporary southern Croatia and western Bosnia and Herzegovina. The region of Dalmatia takes its name from the tribe. The Delmatae appear in historical record for the first time in 181 BC, when upon the death of their ruler Pleuratus III of the Illyrian kingdom, they refused to accept the rule of his son, Gentius and seceded. They expanded and came to include coastal Illyrian tribes like the Tariotes, the Hylli and the Nesti and increased their territory to the north against the Liburni. Conflict with Roman expansionism and its local allies in the eastern Adriatic began in 156-55 BC. The Roman–Dalmatae Wars lasted until 33 BC when Octavian (the later Emperor Augustus) installed Roman hegemony in Dalmatia. Local instability and minor rebellions continued in the province of Dalmatia and culminated in the Great Illyrian Revolt in Dalmatia and closely linked Pannonia in 6 AD. The revolt, which lasted for three years, involved more than half a million combatants, auxiliaries and civilians on both side. In the aftermath, some Delmataean communities were relocated in the northern Sandzak region and others were resettled in parts of Carinthia to provide labor for the Roman mines. The defeat of the revolt began the integration of Dalmatia which in turn led to the romanization of the region by the early Middle Ages. (en)
- Les Dalmates sont un peuple antique appartenant à la famille des peuples illyriens , qui occupait la région méridionale de l'actuelle Croatie, soit une longue et étroite bande de terre le long de la mer Adriatique. Prolongeant le littoral croate, elle est bordée à l'est par la Bosnie-Herzégovine et, au sud par le Monténégro. Dans le passé, on a aussi pu donner le nom de Dalmatie à toute la bande littorale le long de l'Adriatique entre l'Istrie et l'Albanie. (fr)
- De Dalmatae of Delmatae (Grieks: Δαλμάται) waren een volk uit de oudheid die het centrum van Dalmatia, de naam die de Romeinen aan de provincie gaven toen ze hem innamen, bewoonden. Het omvatte het oosten van de Adriatische kust in Kroatië, tussen de rivieren de Krka en de Neretva. Klassieke bronnen beschrijven de Dalmatae als een Illyrische stam, maar waarschijnlijk waren ze onafhankelijk van het Illyrische koninkrijk dat ten zuidoosten aan hen grensde. (nl)
- I Dalmati (in greco antico: Δαλμᾶται, anche noti come Delmatae in lingua latina), furono un antico popolo indoeuropeo di stirpe illirica che abitava la costa adriatica nell'entroterra di Salona, a sud del territorio dei Liburni, tra i fiumi Titius (Cherca) e Nestus/Hippius (Cetina). Essi furono più tardi celtizzati. Essi rappresentarono, secondo quanto ci racconta Appiano di Alessandria e l'interpretazione moderna del Wilkes, tra le popolazioni più difficili da sottomettere nel corso delle campagne militari di Ottaviano in Illirico (35-33 a.C.), cosa che avvenne nel 33 a.C.. I Delmatae furono distribuiti in 342 decuriae secondo quanto ci narra Plinio il Vecchio. (it)
- Dalmatowie, Delmatowie (łac. Dalmatae lub Delmatae) – starożytne plemię iliryjskie zamieszkujące północne wybrzeża Adriatyku pomiędzy rzekami Krka i Neretwa. Pierwsze wzmianki o Dalmatach dotyczą III w. p.n.e., kiedy zetknęli się z nimi Rzymianie. Zamieszkiwali wówczas iliryjskie wybrzeże Morza Adriatyckiego. Piracka działalność plemion iliryjskich wywoływała liczne starcia, z czasem jednak zaczęli oni zawierać z Rzymem także sojusze. W 168 r. p.n.e. Rzymianie doprowadzili do upadku królestwo iliryjskie. Dalmatowie pozostali najważniejszym czynnikiem politycznym w tym regionie, który próbował wypełnić pustkę po zniszczonym państwie. W 155 r. Rzymianie zniszczyli główne miasto Dalmatów – Delminium (Delmium), narzucili też im trybut, jednak plemię pozostało istotnym czynnikiem, jaki Rzymianie musieli brać pod uwagę w polityce w tym regionie. W 78 r. p.n.e. Rzymianie musieli przeprowadzić zbrojną interwencję przeciwko nim, prawdopodobnie po tym, jak Dalmatowie zajęli Salonę. W czasie wojny Cezara z Pompejuszem Dalmatowie poparli tego ostatniego. Gdy poniósł klęskę, zawarli pokój z Cezarem, jednak wkrótce potem doszło do wojny, w której Dalmatowie zostali pokonani (45–44 r. p.n.e.). Po śmierci Cezara działania przeciwko Dalmatom kontynuował Oktawian August, który w kampanii z lat 35–33 r. p.n.e. potwierdził rzymskie panowanie nad tym regionem (w 27 r. p.n.e. utworzono tu prowincję rzymską Illyricum). Dalmatowie wraz z sąsiadami wzniecali jednak kolejne powstania przeciwko Rzymianom, w 13–9 r. p.n.e. i ponownie w 6–9 r. n.e. Efektem tego ostatniego powstania była ostateczna klęska Dalmatów i podział Illyricum na dwie odrębne prowincje (jedna z czasem otrzymała nazwę Dalmatia) w celu lepszej kontroli nad tubylczą ludnością. (pl)
- Os dálmatas (em latim: Dalmatae ou Delmatae; em grego medieval: Δαλμᾶται) foram um povo que habitou a região que viria a ser conhecida como Dalmácia após a conquista romana, a costa do mar Adriático da atual Croácia, entre os rios e Neretva. Os dálmatas costumam ser classificados como uma tribo dos ilírios embora por boa parte de sua história tenham sido independentes do reino ilírio que ocupava a sua fronteira meridional. Os Delmatae aparecem no registro histórico pela primeira vez em 181 a.C., quando após a morte de seu governante Pleurato III do reino da Ilíria, eles se recusaram a aceitar o governo de seu filho, Gentius, e se separaram. Eles se expandiram e passaram a incluir tribos costeiras da Ilíria como os Tariotes, os Hylli e os Nesti e aumentaram seu território ao norte contra os Liburni. O conflito com o expansionismo romano e seus aliados locais no leste do Adriático começou em 156-55 a.C. As Guerras Romano-Dalmacianas duraram até 33 a.C., quando Otaviano (o posterior imperador Augusto) instalou a hegemonia romana na Dalmácia. A instabilidade local e pequenas rebeliões continuaram na província da Dalmácia culminou na Grande Revolta da Ilíria na Dalmácia e estreitamente ligada à Panônia em 6 d.C. A revolta, que durou três anos, envolveu mais de meio milhão de combatentes, auxiliares e civis de ambos os lados. Na sequência, algumas comunidades delmataianas foram realocadas na região norte de Sandzak e outras foram reassentadas em partes da Caríntia para fornecer mão de obra para as minas romanas. A derrota da revolta deu início à integração da Dalmácia, que por sua vez levou à romanização da região no início da Idade Média. (pt)
- Далматы (др.-греч. Δαλμάται) — древний народ, живший на восточном побережье Адриатического моря в сегодняшней Хорватии, между реками Крка и Неретва, и который вышел на историческую арену после римского завоевания Далмации. Полукочевые далматы чаще классифицируются как иллирийское племя, хотя большую часть своей истории они были независимы от Иллирийского царства, с которым граничили на юго-востоке. Упоминаются в произведениях Аппиана. (ru)
- Dalmater (latin: Dalmatae eller Delmatae, kroatiska: Dalmati) var en forntida folkgrupp som bebodde det område längs östra adriatiska kusten som efter romarnas erövring skulle komma att kallas Dalmatien och idag är en del av Kroatien. (sv)
- Далмати — стародавній войовничий народ, який вийшов на історичну арену після римського завоювання Далмації - на східному узбережжі Адріатичного моря в сьогоденної Хорватії, між річками Крка і Неретва. Напівкочові далмати найчастіше класифікуються як іллірійське плем'я, хоча більшу частину своєї історії вони були незалежні від Іллірійського царства, яке межували з ними на південному сході. (uk)
|
| rdfs:comment
|
- Delmati nebo Dalmati (latinsky Dalmatae) byli jeden z ilyrských kmenů, kteří ve starověku obývali oblasti mezi řekami Krka a Cetina, na území dnešní střední Dalmácie. Jejich hlavním centrem bylo město (chorvatsky: Delminij), které se nacházelo na . Byli pastevci a farmáři, kteří si půdu každých osm let znovu rozdělovali. Ve svých zvycích a víře byli konzervativní. Podle kmene Delmatů přejmenovali Římané svou bývalou provincii Illyricum na Dalmatia. (cs)
- Les Dalmates sont un peuple antique appartenant à la famille des peuples illyriens , qui occupait la région méridionale de l'actuelle Croatie, soit une longue et étroite bande de terre le long de la mer Adriatique. Prolongeant le littoral croate, elle est bordée à l'est par la Bosnie-Herzégovine et, au sud par le Monténégro. Dans le passé, on a aussi pu donner le nom de Dalmatie à toute la bande littorale le long de l'Adriatique entre l'Istrie et l'Albanie. (fr)
- De Dalmatae of Delmatae (Grieks: Δαλμάται) waren een volk uit de oudheid die het centrum van Dalmatia, de naam die de Romeinen aan de provincie gaven toen ze hem innamen, bewoonden. Het omvatte het oosten van de Adriatische kust in Kroatië, tussen de rivieren de Krka en de Neretva. Klassieke bronnen beschrijven de Dalmatae als een Illyrische stam, maar waarschijnlijk waren ze onafhankelijk van het Illyrische koninkrijk dat ten zuidoosten aan hen grensde. (nl)
- I Dalmati (in greco antico: Δαλμᾶται, anche noti come Delmatae in lingua latina), furono un antico popolo indoeuropeo di stirpe illirica che abitava la costa adriatica nell'entroterra di Salona, a sud del territorio dei Liburni, tra i fiumi Titius (Cherca) e Nestus/Hippius (Cetina). Essi furono più tardi celtizzati. Essi rappresentarono, secondo quanto ci racconta Appiano di Alessandria e l'interpretazione moderna del Wilkes, tra le popolazioni più difficili da sottomettere nel corso delle campagne militari di Ottaviano in Illirico (35-33 a.C.), cosa che avvenne nel 33 a.C.. I Delmatae furono distribuiti in 342 decuriae secondo quanto ci narra Plinio il Vecchio. (it)
- Далматы (др.-греч. Δαλμάται) — древний народ, живший на восточном побережье Адриатического моря в сегодняшней Хорватии, между реками Крка и Неретва, и который вышел на историческую арену после римского завоевания Далмации. Полукочевые далматы чаще классифицируются как иллирийское племя, хотя большую часть своей истории они были независимы от Иллирийского царства, с которым граничили на юго-востоке. Упоминаются в произведениях Аппиана. (ru)
- Dalmater (latin: Dalmatae eller Delmatae, kroatiska: Dalmati) var en forntida folkgrupp som bebodde det område längs östra adriatiska kusten som efter romarnas erövring skulle komma att kallas Dalmatien och idag är en del av Kroatien. (sv)
- Далмати — стародавній войовничий народ, який вийшов на історичну арену після римського завоювання Далмації - на східному узбережжі Адріатичного моря в сьогоденної Хорватії, між річками Крка і Неретва. Напівкочові далмати найчастіше класифікуються як іллірійське плем'я, хоча більшу частину своєї історії вони були незалежні від Іллірійського царства, яке межували з ними на південному сході. (uk)
- The Delmatae, alternatively Dalmatæ, during the Roman period, were a group of Illyrian tribes in Dalmatia, contemporary southern Croatia and western Bosnia and Herzegovina. The region of Dalmatia takes its name from the tribe. (en)
- Dalmatowie, Delmatowie (łac. Dalmatae lub Delmatae) – starożytne plemię iliryjskie zamieszkujące północne wybrzeża Adriatyku pomiędzy rzekami Krka i Neretwa. Pierwsze wzmianki o Dalmatach dotyczą III w. p.n.e., kiedy zetknęli się z nimi Rzymianie. Zamieszkiwali wówczas iliryjskie wybrzeże Morza Adriatyckiego. Piracka działalność plemion iliryjskich wywoływała liczne starcia, z czasem jednak zaczęli oni zawierać z Rzymem także sojusze. (pl)
- Os dálmatas (em latim: Dalmatae ou Delmatae; em grego medieval: Δαλμᾶται) foram um povo que habitou a região que viria a ser conhecida como Dalmácia após a conquista romana, a costa do mar Adriático da atual Croácia, entre os rios e Neretva. Os dálmatas costumam ser classificados como uma tribo dos ilírios embora por boa parte de sua história tenham sido independentes do reino ilírio que ocupava a sua fronteira meridional. (pt)
|
