| dbo:abstract
|
- La memòria normal , a informàtica, són els primers 640 kilobytes de memòria a ordinadors IBM PC i compatibles. Anteriorment a especificacions com Expanded Memory Specification (EMS), Extended Memory Specification (XMS), i High Memory Area (HMA), les aplicacions de mode real només podien utilitzar aquesta part de la memòria. Fins i tot quan la memòria estesa és present, les aplicacions de manera real han de ser especialment programades per a usar-la, implementant un sistema complex de relacions ( overlays ) utilitzant memòria paginada, per tant, moltes aplicacions continuar utilitzant només memòria normal. (ca)
- Konvenční čili základní paměť (anglicky base memory, conventional memory) je v informatice označení pro operační paměť RAM počítačů IBM PC kompatibilních, která měla velikosti 640 KiB. (cs)
- Als Konventioneller Speicher werden die ersten 640 KiB (1 KiB = 1024 Byte) Arbeitsspeicher eines IBM-PC-kompatiblen Rechners bezeichnet. (de)
- In DOS memory management, conventional memory, also called base memory, is the first 640 kilobytes of the memory on IBM PC or compatible systems. It is the read-write memory directly addressable by the processor for use by the operating system and application programs. As memory prices rapidly declined, this design decision became a limitation in the use of large memory capacities until the introduction of operating systems and processors that made it irrelevant. (en)
- La mémoire conventionnelle correspond aux premiers 640 Kio de mémoire vive adressables par un processeur x86. MS-DOS avant sa version 5.0 ne savait gérer que cet espace mémoire. À l'origine le processeur 8086 ne savait accéder qu'à 1 Mio d'adresses, et cette limite était levée dans le processeur 80286 qui permettait un accès à 16 Mio avec son mode protégé, puis le 80386 apporta une version améliorée du mode protégé et l'adressage 32 bit, ce qui rendit l'utilisation de la mémoire beaucoup plus simple et permit l'accès à 4 Gio. (fr)
- En informática, la memoria convencional son los primeros 640 kibibytes de memoria, en computadoras IBM PC y compatibles. Anteriormente, a especificaciones como Expanded Memory Specification (EMS), Extended Memory Specification (XMS) e High Memory Area (HMA), las aplicaciones de modo real solo podían usar esta parte de la memoria. Incluso cuando la memoria extendida está presente, las aplicaciones de modo real tienen que ser especialmente programadas para usarla, implementando un sistema complejo de relaciones (overlays) usando memoria paginada, por lo tanto, muchas aplicaciones continuaron usando solamente memoria convencional. (es)
- 기본 메모리(Conventional memory)는 IBM 개인용 컴퓨터 메모리의 첫 640 키비바이트를 말한다. (ko)
- Pamięć konwencjonalna (ang. conventional memory, base memory) – obszar pierwszych 640 KB pamięci operacyjnej w komputerach klasy IBM PC. Jest to główny rodzaj pamięci, który może zostać wykorzystany do uruchamiania programów w trybie rzeczywistym procesorów rodziny x86. Procesory Intel 8086 i 8088 używane w komputerach IBM PC posiadały magistralę adresową o szerokości 20 bitów, co pozwalało im na bezpośrednie zaadresowanie 1 MB (220) pamięci. W rzeczywistości jednak ograniczenie było niższe – pierwotnie planowano, że jedynie pierwsze 640 kB będzie mogła zajmować pamięć RAM, a pozostałe 384 kB były zarezerwowane dla innych urządzeń (w tym obszarze był na przykład ulokowany frame buffer karty graficznej i ROM BIOS). W praktyce początkowo większość tego obszaru była niewykorzystana, ale zarezerwowana na potrzeby użycia w przyszłych urządzeniach. Szybko okazało się jednak, że zapotrzebowanie na RAM rośnie znacznie szybciej, niż potrzeba użycia zarezerwowanych adresów, co spowodowało, że część pamięci została zmapowana pod nieużywanymi „wyższymi” adresami, nazywanymi pamięcią UMB (ang. Upper Memory Blocks), aby maksymalnie wykorzystać całą przestrzeń adresową. Pomimo że kolejne procesory Intela posiadały coraz to szersze magistrale i mogły z łatwością zaadresować wyższe adresy pamięci UMB, podział ten został zachowany ze względu na wsteczną kompatybilność. Z czasem pojawiły się odpowiednie techniki na podłączenie większej ilości pamięci tak, aby różne jej bloki były „widoczne” w obszarze UMB – były to tzw. pamięci rozszerzone EMS i XMS (odpowiednio Expanded Memory Specification i Extended Memory Specification). Podłączano w ten sposób nawet kilkanaście megabajtów pamięci, jednak dostęp do nich był utrudniony i dosyć skomplikowany, przez co nie wszystkie programy potrafiły z nich korzystać. W późniejszym czasie, gdy pojawiły się procesory Intel 80386, stworzono również sterownik .EXE, który pozwalał na emulację pamięci EMS w pamięci XMS, czyli w pamięci dostępnej tylko w trybie chronionym procesora – procesor 80286 mimo posiadania trybu chronionego nie pozwalał na taką emulację, gdyż po przejściu do trybu chronionego nie mógł już programowo wrócić do trybu rzeczywistego; musiał być zastosowany twardy restart. Podział na pamięć konwencjonalną i rozszerzoną mógł zostać zniesiony dopiero z czasem pojawienia się procesorów 80386, które obsługiwały tzw. tryb wirtualny 8086. Faktycznie jednak zostało to wykorzystane dopiero wiele lat później w 1993 r., gdy pojawił się 32-bitowy system operacyjny Windows NT 3.1 wraz z NT Virtual DOS Machine, ale nawet wtedy część starszych aplikacji działających w trybie rzeczywistym wymagała do działania odpowiednio dużej ilości wolnej pamięci konwencjonalnej. (pl)
- A expressão memória convencional refere-se aos primeiros 640 kibibytes da memória de um computador IBM PC. A cunhagem do termo deveu-se à forma como o MS-DOS (um dos sistemas operativos mais proeminentes do início da era do computador pessoal) fazia o endereçamento da memória para correr as aplicações. Na verdade, esta limitação foi imposta pelos CPUs Intel 8088, o processador original do IBM PC. O 8086 (e sua versão mais barata o 8088) permitiam o endereçamento de, apenas, 1024 KiB de memória (220), já que o processador disponibilizava apenas 20 linhas de endereçamento. Destes 1024 KiB, a IBM reservava 394 KiB para o sistema — o bloco , traduzido para Upper Memory Area), o que deixava disponíveis apenas 640 KiB para programas e dados do utilizador. Em 1981, quando saiu o primeiro PC, os 640 KiB pareciam mais do que suficientes para o utilizador típico e, com efeito, seriam necessários mais alguns anos até esta premissa deixar de ser verdadeira. Até lá, muitos computadores não chegavam sequer a ter essa capacidade (como o Amstrad PC1512, por exemplo). (pt)
- Основная область памяти (Основная память, англ. Conventional memory) занимает первые 640 Кбайт оперативной памяти в IBM PC-совместимых компьютерах. В эту область загружается таблица векторов прерываний (занимает 1 Кбайт), некоторые данные из BIOS (например, буфер клавиатуры), различные 16-битные программы DOS. Для них 640 Кбайт являются барьером. (ru)
|
| rdfs:comment
|
- La memòria normal , a informàtica, són els primers 640 kilobytes de memòria a ordinadors IBM PC i compatibles. Anteriorment a especificacions com Expanded Memory Specification (EMS), Extended Memory Specification (XMS), i High Memory Area (HMA), les aplicacions de mode real només podien utilitzar aquesta part de la memòria. Fins i tot quan la memòria estesa és present, les aplicacions de manera real han de ser especialment programades per a usar-la, implementant un sistema complex de relacions ( overlays ) utilitzant memòria paginada, per tant, moltes aplicacions continuar utilitzant només memòria normal. (ca)
- Konvenční čili základní paměť (anglicky base memory, conventional memory) je v informatice označení pro operační paměť RAM počítačů IBM PC kompatibilních, která měla velikosti 640 KiB. (cs)
- Als Konventioneller Speicher werden die ersten 640 KiB (1 KiB = 1024 Byte) Arbeitsspeicher eines IBM-PC-kompatiblen Rechners bezeichnet. (de)
- In DOS memory management, conventional memory, also called base memory, is the first 640 kilobytes of the memory on IBM PC or compatible systems. It is the read-write memory directly addressable by the processor for use by the operating system and application programs. As memory prices rapidly declined, this design decision became a limitation in the use of large memory capacities until the introduction of operating systems and processors that made it irrelevant. (en)
- La mémoire conventionnelle correspond aux premiers 640 Kio de mémoire vive adressables par un processeur x86. MS-DOS avant sa version 5.0 ne savait gérer que cet espace mémoire. À l'origine le processeur 8086 ne savait accéder qu'à 1 Mio d'adresses, et cette limite était levée dans le processeur 80286 qui permettait un accès à 16 Mio avec son mode protégé, puis le 80386 apporta une version améliorée du mode protégé et l'adressage 32 bit, ce qui rendit l'utilisation de la mémoire beaucoup plus simple et permit l'accès à 4 Gio. (fr)
- En informática, la memoria convencional son los primeros 640 kibibytes de memoria, en computadoras IBM PC y compatibles. Anteriormente, a especificaciones como Expanded Memory Specification (EMS), Extended Memory Specification (XMS) e High Memory Area (HMA), las aplicaciones de modo real solo podían usar esta parte de la memoria. Incluso cuando la memoria extendida está presente, las aplicaciones de modo real tienen que ser especialmente programadas para usarla, implementando un sistema complejo de relaciones (overlays) usando memoria paginada, por lo tanto, muchas aplicaciones continuaron usando solamente memoria convencional. (es)
- 기본 메모리(Conventional memory)는 IBM 개인용 컴퓨터 메모리의 첫 640 키비바이트를 말한다. (ko)
- Основная область памяти (Основная память, англ. Conventional memory) занимает первые 640 Кбайт оперативной памяти в IBM PC-совместимых компьютерах. В эту область загружается таблица векторов прерываний (занимает 1 Кбайт), некоторые данные из BIOS (например, буфер клавиатуры), различные 16-битные программы DOS. Для них 640 Кбайт являются барьером. (ru)
- Pamięć konwencjonalna (ang. conventional memory, base memory) – obszar pierwszych 640 KB pamięci operacyjnej w komputerach klasy IBM PC. Jest to główny rodzaj pamięci, który może zostać wykorzystany do uruchamiania programów w trybie rzeczywistym procesorów rodziny x86. (pl)
- A expressão memória convencional refere-se aos primeiros 640 kibibytes da memória de um computador IBM PC. A cunhagem do termo deveu-se à forma como o MS-DOS (um dos sistemas operativos mais proeminentes do início da era do computador pessoal) fazia o endereçamento da memória para correr as aplicações. (pt)
|
