| dbo:abstract
|
- Conrad Theodor "Coen" van Deventer (29 September 1857, in Dordrecht – 27 September 1915, in The Hague) was a Dutch lawyer, an author about the Dutch East Indies and a member of parliament of the Netherlands. He became known as the spokesman of the Dutch Ethical Policy Movement. He lived at Surinamestraat 20, The Hague (1903–1915), former residence of John Ricus Couperus, his son writer Louis Couperus and the rest of his family (1884–1902). (en)
- | name = Conrad Theodor van Deventer| image = Deventer, C. Th van.jpg| image_size = 200px| caption = Conrad Theodor van Deventer dalam studinya (1915)| birth_name = | birth_date = 29 September 1857| birth_place = Dordrecht, Belanda| death_date = 27 September 1915 (umur 57)| death_place = Den Haag, Belanda| nationality = Belanda| occupation = Politikus, pengacara, dan penulis| years_active = 1877–1915| alma_mater = Universitas Leiden| spouse = Elisabeth Maria Louise Maas}}Conrad Theodor "Coen" van Deventer (29 September 1857 – 27 September 1915) adalah seorang pengacara Belanda, penulis tentang Hindia Belanda dan anggota Dewan Negara Belanda. Ia dikenal sebagai juru bicara Gerakan Politik Etis Belanda. Dia tinggal di Surinamestraat 20, Den Haag (1903–1915), bekas kediaman , putranya penulis Louis Couperus dan anggota keluarganya yang lain (1884–1902). Van Deventer dikenal sebagai seorang ahli hukum Belanda dan juga tokoh Politik Etis. Dia pada usia muda bertolak ke Hindia Belanda. Dalam waktu sepuluh tahun, Deventer telah menjadi kaya, karena perkebunan perkebunan swasta serta maskapai minyak BPM yang bermunculan saat itu banyak membutuhkan jasa penasihat hukum. Pada sebuah surat tertanggal 30 April 1886 yang ditujukan untuk orang tuanya, Deventer mengemukakan perlunya sebuah tindakan yang lebih manusiawi bagi pribumi karena mengkhawatirkan akan kebangkrutan yang dialami Spanyol akibat salah pengelolaan tanah jajahan. Lalu pada 1899 Deventer menulis dalam majalah De Gids (Panduan), berjudul Een Eereschuld (Hutang kehormatan). Pengertian Eereschuld secara substansial adalah "Hutang yang demi kehormatan harus dibayar, walaupun tidak dapat dituntut di muka hakim". Tulisan itu berisi angka-angka konkret yang menjelaskan pada publik Belanda bagaimana mereka menjadi negara yang makmur dan aman (adanya kereta api, bendungan-bendungan, dst) adalah hasil kolonialisasi yang datang dari daerah jajahan di Hindia Belanda ("Indonesia"), sementara Hindia Belanda saat itu miskin dan terbelakang. Jadi sudah sepantasnya jika kekayaan tersebut dikembalikan. Ketika Deventer menjadi anggota Parlemen Belanda, ia menerima tugas dari menteri daerah jajahan Idenburg untuk menyusun sebuah laporan mengenai keadaan ekonomi rakyat pribumi di Jawa dan Madura. Dalam waktu satu tahun, Deventer berhasil menyelesaikan tugasnya (1904). Dengan terbuka Deventer mengungkapkan keadaan yang menyedihkan, kemudian dengan tegas mempersalahkan kebijakan pemerintah. Tulisan itu sangat terkenal, dan tentu saja mengundang banyak reaksi pro-kontra. Sebuah tulisan lain yang tak kalah terkenalnya adalah yang dimuat oleh De Gids juga (1908) ialah sebuah uraian tentang Hari Depan Insulinde, yang menjabarkan prinsip-prinsip etis bagi beleid pemerintah terhadap tanah jajahannya. T..jpg|thumb|left|150px|Van Deventer saat masih muda]]Van Deventer adalah putra dari Christiaan Julius van Deventer dan Anne Marie Busken Huet. Pamannya adalah penulis . Ia menikah dengan Elisabeth Maria Louise Maas; mereka tidak memiliki anak. Van Deventer menghadiri HBS di Deventer dan belajar hukum di Universitas Leiden. Ia meraih gelar doktor pada bulan September 1879 dengan tesis: "Zijn naar de grondwet onze koloniën delen van het rijk" ("menurut konstitusi, daerah jajahan kita bagian dari kerajaan Belanda"). Pada tanggal 20 Agustus 1880 ia dipekerjakan untuk Gubernur Jenderal Hindia Belanda oleh Kementerian Koloni untuk diangkat sebagai pejabat layanan sipil. Bersama istrinya Van Deventer melakukan perjalanan pada bulan September 1880 ke Batavia dengan kapal uap Prins Hendrik; ia diangkat sebagai panitera di (Dewan Kehakiman) di Amboina pada bulan Desember 1880. Sejak tahun 1881 Van Deventer sudah dilihat oleh publik sebagai otoritas dalam kasus masalah posisi ekonomi Hindia Belanda dalam kaitannya dengan tanah air Belanda. Dalam ceramah yang diadakan pada pertemuan "Indisch Genootschap" ("Institut Hindia") pendapatnya tentang masalah ini disajikan sebagai sangat penting. Pada bulan Juni 1882 Van Deventer ditunjuk sebagai panitera di "Landraden" (dewan tanah) di Amboina, Saparua, dan Wahoo; ia juga ditunjuk sebagai oditur militer (sebuah jabatan hukum) di pengadilan militer di Amboina. Pada Maret 1883 ia diangkat menjadi anggota Dewan Kehakiman di Semarang dan pada tahun yang sama ia menulis serangkaian artikel di Soerabaijasch Handelsblad, dengan judul Gedichten van F.L. Hemkes (puisi oleh F.L. Hemkes; Frederik Leonardus Hemkes adalah seorang penyair Belanda, yang tinggal di Afrika Selatan (1854-1887)). Van Deventer menulis pada Februari 1884 sebuah artikel dalam "Het Indisch Weekblad voor het Recht" (Jurnal Hukum Hindia Belanda), berjudul De Indische Militairen en het Koninklijke Besluit van 13 Oktober 1882 nummer 26 (Militer di Hindia Belanda dan perintah kerajaan tanggal 13 Oktober 1882), di mana ia membahas persidangan seorang tentara Bugis di depan pengadilan sipil (polisi) dan bukan pengadilan militer. Pada bulan April 1885 Van Deventer berhenti dari pekerjaannya sebagai anggota Dewan Kehakiman di Semarang dan diangkat menjadi pengacara dan jaksa pada Majelis Kehakiman tersebut. Dalam periode hidupnya Van Deventer juga aktif sebagai letnan dua di . Pada tahun yang sama, 1885, dia berhenti dari pekerjaannya di Dewan Kehakiman dan bergabung dengan praktik hukum LLM B.R.W.A. baron Sloet van Hagensdorp dan LLM M.H.C. van Oosterzee; dia menggantikan Mr. Van Oosterzee, yang akan kembali ke Belanda. (in)
- Conrad Theodor (Coen) van Deventer (Dordrecht 29 september 1857 - 's-Gravenhage 27 september 1915) was een Nederlands jurist, publicist over Nederlands-Indië en parlementslid. Hij werd vooral bekend als dé woordvoerder van de zogenaamde ethische richting in de koloniale politiek, waarbij de baten van Nederlands-Indië in dat land moesten blijven en dat land uiteindelijk tot zelfstandigheid moest kunnen komen. Hij publiceerde daartoe onder andere "Een Eereschuld". Nadat hij eerder Indische talen had gestudeerd te Leiden, brak hij deze studie of om rechten te gaan studeren. Hij promoveerde na de afronding van de studie rechten aan deze universiteit te Leiden op het onderwerp "Zijn naar de grondwet onze koloniën deelen des Rijks ?", waarna hij op 11 september 1879 naar Nederlands-Indië vertrok. Daar werd hij griffier van de Raad van Justitie te Ambon; kort daarop in 1883 werd hij bevorderd tot lid van de Raad van Justitie te Semarang. Hij leerde daar de koloniale samenleving kennen en ook de ambtelijke structuur beviel hem niet, waarna hij zich in 1885 als advocaat in Semarang vestigde bij de praktijk van mr. B.R.W.A. baron Sloet van Hagensdorp en mr. M.H.C. van Oosterzee; hij verving mr. Van Oosterzee, die naar Nederland repatrieerde. Mede door goede beleggingen in landbouwondernemingen en olie- en mijnbouwmaatschappijen verzamelde hij een aardig vermogen. In 1888 ging Van Deventer met verlof naar Nederland waarbij hij zijn gemis aan het culturele leven in Nederlands-Indië goedmaakte met kunstreizen naar Parijs, Londen en Bayreuth. Hij deed hiervan verslag in de Indische krant de Locomotief. In 1889 keerde hij weer terug naar Indië. De koloniale levensstijl begon hem steeds meer tegen te staan, maar de prachtige Javaanse natuur en cultuur imponeerden hem. Nadat hij voor de tweede keer met verlof naar Nederland was gegaan in 1894, besloot hij in 1897 terug te gaan naar Nederland en vestigde zich uiteindelijk in 1903 in Den Haag in het huis dat de vader van Louis Couperus had gebouwd en waar deze ook zijn eerste grote roman Eline Vere schreef. Hij liet het huis aan de achterkant vergroten en in deze staat bevindt het zich nog. In deze stad ontmoette hij een groep mensen die zich bezighield met het vraagstuk van de verhouding tussen de Nederlandse en koloniale financiën, mede in het licht van de toenmalige Indische begrotingstekorten. Dit vormde voor hem de aanleiding om in augustus 1899 in het gezaghebbende literaire tijdschrift De Gids het artikel "Een Eereschuld" te publiceren. Hierin bepleitte hij dat de gemaakte winsten uit Indië (door hem geschat op 7 miljoen) weer teruggegeven zouden worden om tegemoet te komen aan de dringende behoefte aan meer onderwijs daar en om de Indonesische bevolking economisch weerbaarder te maken. In 1901 werd hij redacteur van De Gids en bleef pleiten voor een ethische benadering. Om naast het schrijven daadwerkelijk politieke invloed uit te kunnen oefenen werd hij in 1901 lid van de Vrijzinnig-Democratische Bond, mede waardoor hij in opdracht van minister van Koloniën mr. A.W.F. Idenburg een rapport "Overzicht van den economischen toestand der Inlandsche bevolking van Java en Madoera" uitbracht. Dit rapport gaf veel kritiek op het gevoerde koloniale beleid. Nadat hij in 1905 gekozen werd tot lid van de Tweede Kamer kon hij ook daar zijn mening kwijt voor meer onderwijs als middel om de Indonesische bevolking tot grotere zelfstandigheid te brengen en een betere aanpak aldaar van de irrigatie, landbouw, wegenaanleg en tegen het opiumgebruik dat door de regering was bevorderd. Nadat hij in 1909 niet herkozen was, bleef hij onvermoeibaar doorgaan en richtte onder andere een studiebeurzenfonds voor Indische jongeren in Nederland op en ondernam in 1912 een reis naar Indië, waarin hij de juistheid van zijn opvattingen terug zag, nu als in 1911 gekozen lid van de Eerste Kamer. In 1913 werd door hem Kartini-Fonds ten behoeve van meisjesscholen op Java opgericht, dit naar aanleiding van een boek over deze vroeggestorven adellijke Javaanse, waarin ze pleitte voor de vrijmaking van de vrouw via onderwijs. Vooral zijn vrouw Elisabeth Maria Louise Maas heeft veel werk verzet voor de Kartini-scholen tot aan haar overlijden in 1942. In 1913 werd Van Deventer voor de tweede keer in de Tweede Kamer gekozen als koloniaal specialist van de Vrijzinnig-Democratische Bond. In 1915 werd hij gepolst in verband met een eventuele benoeming tot gouverneur-generaal. Zijn plotselinge dood verhinderde dit echter. De door hem in 1913 opgerichte Tjandi-stichting (voor scholing in Indië) alsmede de door zijn echtgenote in 1917 opgerichte Van Deventer-stichting, zijn in 1947 samengebracht in de tegenwoordige Van Deventer-Maas stichting. (nl)
|
| dbo:activeYearsEndYear
| |
| dbo:activeYearsStartYear
| |
| dbo:almaMater
| |
| dbo:birthDate
| |
| dbo:birthPlace
| |
| dbo:birthYear
| |
| dbo:deathDate
| |
| dbo:deathPlace
| |
| dbo:deathYear
| |
| dbo:occupation
| |
| dbo:thumbnail
| |
| dbo:wikiPageExternalLink
| |
| dbo:wikiPageID
| |
| dbo:wikiPageLength
|
- 27417 (xsd:nonNegativeInteger)
|
| dbo:wikiPageRevisionID
| |
| dbo:wikiPageWikiLink
| |
| dbp:almaMater
| |
| dbp:birthDate
| |
| dbp:birthPlace
|
- Dordrecht, Netherlands (en)
|
| dbp:caption
|
- Conrad Theodor van Deventer in his study (en)
|
| dbp:deathDate
| |
| dbp:deathPlace
|
- The Hague, Netherlands (en)
|
| dbp:imageSize
| |
| dbp:name
|
- Conrad Theodor van Deventer (en)
|
| dbp:occupation
|
- Politician, lawyer and writer (en)
|
| dbp:spouse
|
- Elisabeth Maria Louise Maas (en)
|
| dbp:title
|
- Member for Amsterdam IX (en)
- Member for Assen (en)
|
| dbp:wikiPageUsesTemplate
| |
| dbp:years
|
- 1905 (xsd:integer)
- 1913 (xsd:integer)
|
| dbp:yearsActive
| |
| dcterms:subject
| |
| gold:hypernym
| |
| schema:sameAs
| |
| rdf:type
| |
| rdfs:comment
|
- Conrad Theodor "Coen" van Deventer (29 September 1857, in Dordrecht – 27 September 1915, in The Hague) was a Dutch lawyer, an author about the Dutch East Indies and a member of parliament of the Netherlands. He became known as the spokesman of the Dutch Ethical Policy Movement. He lived at Surinamestraat 20, The Hague (1903–1915), former residence of John Ricus Couperus, his son writer Louis Couperus and the rest of his family (1884–1902). (en)
- | name = Conrad Theodor van Deventer| image = Deventer, C. Th van.jpg| image_size = 200px| caption = Conrad Theodor van Deventer dalam studinya (1915)| birth_name = | birth_date = 29 September 1857| birth_place = Dordrecht, Belanda| death_date = 27 September 1915 (umur 57)| death_place = Den Haag, Belanda| nationality = Belanda| occupation = Politikus, pengacara, dan penulis| years_active = 1877–1915| alma_mater = Universitas Leiden| spouse = Elisabeth Maria Louise Maas}}Conrad Theodor "Coen" van Deventer (29 September 1857 – 27 September 1915) adalah seorang pengacara Belanda, penulis tentang Hindia Belanda dan anggota Dewan Negara Belanda. Ia dikenal sebagai juru bicara Gerakan Politik Etis Belanda. Dia tinggal di Surinamestraat 20, Den Haag (1903–1915), bekas kediaman , putranya penuli (in)
- Conrad Theodor (Coen) van Deventer (Dordrecht 29 september 1857 - 's-Gravenhage 27 september 1915) was een Nederlands jurist, publicist over Nederlands-Indië en parlementslid. Hij werd vooral bekend als dé woordvoerder van de zogenaamde ethische richting in de koloniale politiek, waarbij de baten van Nederlands-Indië in dat land moesten blijven en dat land uiteindelijk tot zelfstandigheid moest kunnen komen. Hij publiceerde daartoe onder andere "Een Eereschuld". (nl)
|
| rdfs:label
|
- Conrad Theodor van Deventer (en)
- Conrad Theodore van Deventer (in)
- Conrad Theodor van Deventer (nl)
|
| owl:sameAs
| |
| prov:wasDerivedFrom
| |
| foaf:depiction
| |
| foaf:isPrimaryTopicOf
| |
| foaf:name
|
- Conrad Theodor van Deventer (en)
|
| is dbo:wikiPageDisambiguates
of | |
| is dbo:wikiPageWikiLink
of | |
| is foaf:primaryTopic
of | |
