| dbo:abstract
|
- Charles-Simon Favart (* 13. November 1710 in Paris; † 12. Mai 1792 in Belleville) war ein französischer Opern- und Komödiendichter. (de)
- Charles Simon FAVART (naskiĝinta la 13-an de novembro 1710 en Parizo, mortinta samloke la 12-an de marto 1792) estis franca opera kaj komedia verkisto. (eo)
- Charles Simon Favart (13 November 1710 – 12 May 1792) was a French playwright and theatre director. The Salle Favart in Paris is named after him. (en)
- Charles-Simon Favart (París, 13 de noviembre de 1710 — París, 12 de mayo de 1792) fue un dramaturgo francés muy conocido por sus «opéras-comiques». (es)
- Charles-Simon Favart, né le 13 novembre 1710 à Paris et mort le 12 mai 1792 à Belleville, est un auteur de pièces de théâtre et d'opéras-comiques français. Il a contribué à épurer le genre comique de la Foire, créant aussi bien dans le genre de la comédie à vaudevilles que dans celui de la comédie à ariettes. « Avec lui ce genre évolua de la franche gaieté héritée de la Régence vers un art sensible et moralisateur ». (fr)
- Charles Simon Favart (Parijs, 13 november 1710 – aldaar, 12 mei 1792) was een Frans toneelschrijver. Favart werd geboren te Parijs en was de zoon van een banketbakker. Hij genoot zijn studies aan het Lycée Louis-le-Grand. Na de dood van zijn vader nam hij de bakkerij enige tijd over. Zijn eerste literaire succes was La France delivrée par la Pucelle d'Orléans, een gedicht over Jeanne d'Arc waarmee hij een prijs won van de Académie des Jeux Floraux. Na de uitvoering van zijn eerste vaudeville Les Deux Jumelles (1734) kreeg hij de kans om zich volledig op het theater te focussen en de bakkerij van zijn vader links te laten liggen. Zijn loopbaan begon met het schrijven van anonieme werken voor minder bekende theaterzalen. Het eerste werk dat daadwerkelijk zijn naam droeg, was La Chercheuse d’esprit uit 1741. Een paar van Favarts meest succesvolle werken waren Annette et Lubin, Le Coq du milage (1743), Ninette à la cour (1753), Les Trois Sultanes (1761) en L'Anglais de Bordeaux (1763). Hij werd aangesteld als directeur van de Opéra-Comique en in 1745 huwde hij met , een jonge danseres, zangeres en actrice die het jaar ervoor haar succesvol debuut had gemaakt als Mlle Chantily. Dankzij hun gezamenlijke talenten werd de Opéra-Comique zo succesvol dat hun rivaal, de Comédie-Française, hun besloot tegen te werken. Door deze concurrentie kwam Favart in geldnood en accepteerde hij het voorstel van de maarschalk Maurits van Saksen om als directeur van een reizende toneelgroep Maurits’ leger te vergezellen naar Vlaanderen, waar een korte Franse bezetting (1745-1749) aan de gang was. Als deel van zijn taak in deze positie moest Favart regelmatig verzen schrijven over de veldslagen die gevoerd werden om zo het moraal van de soldaten hoog te houden. Favart en zijn bende werden zo populair dat zelfs de vijanden zijn verhalen wilde horen. Rond deze periode (1746-1748) werd Favart aanstelde tot directeur van de koninklijke Muntschouwburg door Maurits van Saksen. Lang heeft deze aanstelling niet geduurd: Maurits van Saksen had namelijk zijn oog op Favarts vrouw laten vallen. Om aan deze ongewenste avances te ontsnappen, vluchtte zij naar Parijs. Als wraak zette de maarschalk Favart af als directeur van de Muntschouwburg, waarop Favart naar Straatsburg vluchtte. Na de dood van Maurits van Saksen in 1750 keerde Favart terug naar Parijs, waar hij terug verenigd werd met zijn vrouw en waar zij hun artistieke activiteiten samen verderzetten. Rond deze periode werd Favart ook bevriend met de , die hem hielp om werk te vinden. Tijdens de laatste jaren van Favarts leven werd hij zo goed als blind. Hij stierf in 1792 te Parijs. Favarts toneelstukken zijn verscheidene keren opnieuw uitgegeven geweest (1763-1772, 12 volumes; 1810, 3 volumes; 1813; 1853). Zijn briefwisseling (1759-1763) met , de directeur van de Weense theaters, werd in 1808 gepubliceerd onder de titel Mémoires et correspondance littéraire, dramatique et anecdotique de CS Favart. Deze brieven geven een waardevol beeld van de literaire wereld van de 18de eeuw. (nl)
- Charles Simon Favart (Parigi, 13 novembre 1710 – Parigi, 12 maggio 1792) è stato un compositore e poeta francese. (it)
- Charles-Simon Favart (Paris, 13 de novembro de 1710 – , 12 de maio de 1792) foi um autor dramático francês. (pt)
- Шарль-Симо́н Фава́р (фр. Charles-Simon Favart; 13 ноября 1710, Париж — 18 мая 1792, там же) — автор либретто многих комических опер и театральных пьес. (ru)
- Charles-Simon Favart, född den 13 november 1710 i Paris, död där den 12 maj 1792, var en fransk librettist. Han var farfars far (genom adoption) till . Favart skrev utmärkta operatexter, vilka tonsattes av Duni, Monsigny med flera som skapade fransk opéra comique. Åtskilliga av dessa sångspelstexter, än lantliga idyller, än lustiga farser och parodier, har spelats i Sverige. Till exempel de berömda Ninette à la cour (1755; "Bondflickan på hofvet", 1793), Les trois sultanes (1761; "Soliman den andre", 1789) med flera. År 1745 gifte sig Favart med artisten och författaren Marie Justine Benoîte Duronceray (1727-1772). Båda makarnas samlade arbeten utgavs under titeln Théâtre de monsieur et madame Favart (tio band, 1763-1772), mannens memoarer och brev i tre band 1808. (sv)
- Ша́рль Симо́н Фава́р (фр. Charles-Simon Favart; * 13 листопада 1710 — † 12 травня 1792) — французький драматург-комедіограф, лібреттист, композитор і театральний режисер. (uk)
|
| rdfs:comment
|
- Charles-Simon Favart (* 13. November 1710 in Paris; † 12. Mai 1792 in Belleville) war ein französischer Opern- und Komödiendichter. (de)
- Charles Simon FAVART (naskiĝinta la 13-an de novembro 1710 en Parizo, mortinta samloke la 12-an de marto 1792) estis franca opera kaj komedia verkisto. (eo)
- Charles Simon Favart (13 November 1710 – 12 May 1792) was a French playwright and theatre director. The Salle Favart in Paris is named after him. (en)
- Charles-Simon Favart (París, 13 de noviembre de 1710 — París, 12 de mayo de 1792) fue un dramaturgo francés muy conocido por sus «opéras-comiques». (es)
- Charles-Simon Favart, né le 13 novembre 1710 à Paris et mort le 12 mai 1792 à Belleville, est un auteur de pièces de théâtre et d'opéras-comiques français. Il a contribué à épurer le genre comique de la Foire, créant aussi bien dans le genre de la comédie à vaudevilles que dans celui de la comédie à ariettes. « Avec lui ce genre évolua de la franche gaieté héritée de la Régence vers un art sensible et moralisateur ». (fr)
- Charles Simon Favart (Parigi, 13 novembre 1710 – Parigi, 12 maggio 1792) è stato un compositore e poeta francese. (it)
- Charles-Simon Favart (Paris, 13 de novembro de 1710 – , 12 de maio de 1792) foi um autor dramático francês. (pt)
- Шарль-Симо́н Фава́р (фр. Charles-Simon Favart; 13 ноября 1710, Париж — 18 мая 1792, там же) — автор либретто многих комических опер и театральных пьес. (ru)
- Ша́рль Симо́н Фава́р (фр. Charles-Simon Favart; * 13 листопада 1710 — † 12 травня 1792) — французький драматург-комедіограф, лібреттист, композитор і театральний режисер. (uk)
- Charles Simon Favart (Parijs, 13 november 1710 – aldaar, 12 mei 1792) was een Frans toneelschrijver. Favart werd geboren te Parijs en was de zoon van een banketbakker. Hij genoot zijn studies aan het Lycée Louis-le-Grand. Na de dood van zijn vader nam hij de bakkerij enige tijd over. Zijn eerste literaire succes was La France delivrée par la Pucelle d'Orléans, een gedicht over Jeanne d'Arc waarmee hij een prijs won van de Académie des Jeux Floraux. Na de uitvoering van zijn eerste vaudeville Les Deux Jumelles (1734) kreeg hij de kans om zich volledig op het theater te focussen en de bakkerij van zijn vader links te laten liggen. Zijn loopbaan begon met het schrijven van anonieme werken voor minder bekende theaterzalen. Het eerste werk dat daadwerkelijk zijn naam droeg, was La Chercheuse d’ (nl)
- Charles-Simon Favart, född den 13 november 1710 i Paris, död där den 12 maj 1792, var en fransk librettist. Han var farfars far (genom adoption) till . Favart skrev utmärkta operatexter, vilka tonsattes av Duni, Monsigny med flera som skapade fransk opéra comique. Åtskilliga av dessa sångspelstexter, än lantliga idyller, än lustiga farser och parodier, har spelats i Sverige. Till exempel de berömda Ninette à la cour (1755; "Bondflickan på hofvet", 1793), Les trois sultanes (1761; "Soliman den andre", 1789) med flera. (sv)
|
