| dbo:abstract
|
- Οι Βυζαντινές μονάδες μέτρησης είναι συνέχεια των , οι οποίες προέρχονται από τις . Ως τη βασιλεία του Ιουστινιανού Α΄ κάθε περιοχή είχε τις παραδοσιακές της μονάδες μέτρησης. Συνήθεις τέτοιες μονάδες μέτρησης και ζύγισης, με τις οποίες γινόταν χρεώσεις, ήταν το μεστικόν, το μινιάτικον, το ζυγιαστικόν, το καμπανιάτικον, το γομαριάτικον και το σαμαριάτικον. Ο Ιουστινιανός Α΄ ξεκίνησε την τυποποίηση των μονάδων, κυρίως για το σύστημα της οικονομικής διοίκησης. Παρά την επιμονή της κεντρικής διοίκησης για τη χρήση των επίσημων μέτρων, τα παλαιά συστήματα συνέχισαν να χρησιμοποιούνται παράλληλα, είτε λόγω τοπικών παραδόσεων ή ξένων επιρροών, είτε με σκοπό να καλύψουν τις ανάγκες ειδικών εμπορευμάτων ή βιοτεχνιών. Επιπρόσθετα από τον 12ο αι. ξένοι έμποροι, όπως Βενετοί, Γενουάτες ή από την Πίζα, που κινούντο μέσα στην Αυτοκρατορία, έλαβαν το προνόμιο να χρησιμοποιούν το δικό τους μετρικό σύστημα. (el)
- Byzantine units of measurement were a combination and modification of the ancient Greek and Roman units of measurement used in the Byzantine Empire. Until the reign of Justinian I (527–565), no universal system of units of measurement existed in the Byzantine world, and each region used its traditional measures. Justinian began the process of standardization that resulted in a specifically Byzantine system, chiefly due to the need of such a system for the fiscal administration. Official measurement and weighing was performed subject to an array of charges including the mestikon, miniatikon, zygastikon, kambaniatikon, gomariatikon, and samariatikon. Despite the central government's insistence on the use of official measures, other systems continued to be used in parallel, whether due to local traditions or foreign influences, or in order to cover the necessities of specific trades or crafts. In addition, from the 12th century, foreign merchants such as the Venetians, Pisans, and Genovese operating within the Empire received the right to use their own systems. (en)
|
| rdfs:comment
|
- Οι Βυζαντινές μονάδες μέτρησης είναι συνέχεια των , οι οποίες προέρχονται από τις . Ως τη βασιλεία του Ιουστινιανού Α΄ κάθε περιοχή είχε τις παραδοσιακές της μονάδες μέτρησης. Συνήθεις τέτοιες μονάδες μέτρησης και ζύγισης, με τις οποίες γινόταν χρεώσεις, ήταν το μεστικόν, το μινιάτικον, το ζυγιαστικόν, το καμπανιάτικον, το γομαριάτικον και το σαμαριάτικον. Ο Ιουστινιανός Α΄ ξεκίνησε την τυποποίηση των μονάδων, κυρίως για το σύστημα της οικονομικής διοίκησης. Παρά την επιμονή της κεντρικής διοίκησης για τη χρήση των επίσημων μέτρων, τα παλαιά συστήματα συνέχισαν να χρησιμοποιούνται παράλληλα, είτε λόγω τοπικών παραδόσεων ή ξένων επιρροών, είτε με σκοπό να καλύψουν τις ανάγκες ειδικών εμπορευμάτων ή βιοτεχνιών. Επιπρόσθετα από τον 12ο αι. ξένοι έμποροι, όπως Βενετοί, Γενουάτες ή από την Πίζα (el)
- Byzantine units of measurement were a combination and modification of the ancient Greek and Roman units of measurement used in the Byzantine Empire. Until the reign of Justinian I (527–565), no universal system of units of measurement existed in the Byzantine world, and each region used its traditional measures. Justinian began the process of standardization that resulted in a specifically Byzantine system, chiefly due to the need of such a system for the fiscal administration. Official measurement and weighing was performed subject to an array of charges including the mestikon, miniatikon, zygastikon, kambaniatikon, gomariatikon, and samariatikon. Despite the central government's insistence on the use of official measures, other systems continued to be used in parallel, whether due to loc (en)
|
