| dbo:abstract
|
- In theater and music history, a burletta (Italian, meaning "little joke", sometimes burla or burlettina) is a brief comic opera. In eighteenth-century Italy, a burletta was the comic intermezzo between the acts of an opera seria. The extended work Pergolesi's La serva padrona was also designated a "burletta" at its London premiere in 1758. In England, the term began to be used, in contrast to burlesque, for works that satirized opera but did not employ musical parody. Burlettas in English began to appear in the 1760s, the earliest identified as such being Midas by Kane O'Hara, first performed privately in 1760 near Belfast, and produced at Covent Garden in 1764. The form became debased when the term burletta began to be used for English comic or ballad operas, as a way of evading the monopoly on "legitimate drama" in London belonging to Covent Garden and Drury Lane. After the passage of the Theatres Act of 1843, which repealed crucial regulations of the Licensing Act of 1737, use of the term declined. (en)
- Burletta (« petite plaisanterie » en italien, parfois aussi burla ou burlettina), est un terme musical pour qualifier un bref opéra comique italien (ou, plus tard anglais). Le terme est utilisé au XVIIIe siècle pour désigner les intermezzos comiques entre les actes d'un opéra seria mais est parfois donné à des œuvres de plus grande envergure. La serva padrona de Pergolese est appelée burletta lors de sa création à Londres en 1750. En Angleterre, le terme commence à être utilisé, par opposition au burlesque, pour des œuvres qui se moquent de l'opéra mais sans utiliser la parodie musicale. Les burlettas en anglais commencent à apparaître dans les années 1760, le premier identifié comme tel étant Midas de Kane O'Hara, créé en privé en 1760 près de Belfast et produit au Royal Opera House de Covent Garden en 1764. La forme se dégrade lorsque le terme «burletta» commence à être utilisé pour les opéra ballades comiques anglais, comme un moyen de se soustraire au monopole sur le « drame légitime » à Londres associé à Covent Garden et au théâtre de Drury Lane. Après l'abrogation de la loi de censure de 1737 en 1843, l'usage du terme tombe en désuétude. Le mot « burletta » a également été utilisé pour de la musique instrumentale comparable à des scherzos de compositeurs dont Max Reger et Bartók. En Amérique, le mot a parfois été utilisé comme alternative pour burlesque. (fr)
- Een burletta (kleine grap, uit het Italiaans), soms ook burla of burlettina genoemd, is een Italiaanse muziekterm die een korte, komische Italiaanse of later ook Engelse opera betreft. De term werd in de achttiende eeuw gebruikt om komische intermezzo's tussen de bedrijven van een opera seria te duiden, maar werd ook toegepast bij uitgebreidere werken; Pergolesi's werd bij de première in Londen in 1750 een burletta genoemd. In Engeland begon men de term te gebruiken, in tegenstelling tot de term burleske, voor werken die een satire op opera waren, zonder dat de muziek daadwerkelijk geparodieerd werd. Engelstalige burletta's verschenen voor het eerst in de jaren 1760. De eerste burletta die is geïdentificeerd is Midas van , die voor het eerst werd opgevoerd in 1760 nabij Belfast. De vorm werd abstracter nadat de term ook werd gebruikt voor Engelse komische of balletopera's, om het monopolie van de Londense opera dat toebehoorde aan Covent Garden en het Koninklijk Theater in Drury Lane, te omzeilen. Nadat deze wet in 1843 was afgeschaft, nam ook gebruik van de term af. Het woord 'burletta' is ook gebruikt voor scherzo-achtige instrumentale stukken door componisten waaronder Max Reger en Béla Bartók. In de Verenigde Staten is het woord af en toe gebruikt als alternatief voor burleske. (nl)
- Burletta – rodzaj krótkiej opery z elementami burleski. Gatunek narodził się w XVIII wieku w Anglii jako próba obejścia prawa przez małe teatry. Formy, które składały się z trzech aktów i w którym śpiewano przynajmniej pięć piosenek, uznawane były za burlettę, dzięki czemu mogły być wystawiane poza teatrami mającymi monopol na sztuki teatralne. Dlatego też w formie burletty wystawiano nawet przeróbki sztuk Williama Szekspira. (pl)
|
| rdfs:comment
|
- Burletta – rodzaj krótkiej opery z elementami burleski. Gatunek narodził się w XVIII wieku w Anglii jako próba obejścia prawa przez małe teatry. Formy, które składały się z trzech aktów i w którym śpiewano przynajmniej pięć piosenek, uznawane były za burlettę, dzięki czemu mogły być wystawiane poza teatrami mającymi monopol na sztuki teatralne. Dlatego też w formie burletty wystawiano nawet przeróbki sztuk Williama Szekspira. (pl)
- In theater and music history, a burletta (Italian, meaning "little joke", sometimes burla or burlettina) is a brief comic opera. In eighteenth-century Italy, a burletta was the comic intermezzo between the acts of an opera seria. The extended work Pergolesi's La serva padrona was also designated a "burletta" at its London premiere in 1758. (en)
- Burletta (« petite plaisanterie » en italien, parfois aussi burla ou burlettina), est un terme musical pour qualifier un bref opéra comique italien (ou, plus tard anglais). Le terme est utilisé au XVIIIe siècle pour désigner les intermezzos comiques entre les actes d'un opéra seria mais est parfois donné à des œuvres de plus grande envergure. La serva padrona de Pergolese est appelée burletta lors de sa création à Londres en 1750. (fr)
- Een burletta (kleine grap, uit het Italiaans), soms ook burla of burlettina genoemd, is een Italiaanse muziekterm die een korte, komische Italiaanse of later ook Engelse opera betreft. De term werd in de achttiende eeuw gebruikt om komische intermezzo's tussen de bedrijven van een opera seria te duiden, maar werd ook toegepast bij uitgebreidere werken; Pergolesi's werd bij de première in Londen in 1750 een burletta genoemd. (nl)
|
