| dbo:abstract
|
- Broteás (latinsky Broteas) byl v řecké mytologii syn lýdského krále Tantala. Jeho sourozenci byli Pelops a Niobé. Z celé té smutně proslulé rodiny ví se toho o něm nejméně. Byl prý vášnivý lovec a byl ohyzdný. Protože odmítal prokazovat úctu bohyni Artemidě, potrestala ho za to šílenstvím. V něm Broteás křičel, že mu nemůže ublížit žádný plamen. Vrhl se na hranici hořících polen a nechal se spálit. Jiná verze uvádí, že spáchal sebevraždu, protože se všem hnusil pro svou ošklivost. Přesto však měl syna a dědice, kterého po dědečkovi pojmenoval Tantalos. (cs)
- Broteas era el nom d'un caçador i escultor de la mitologia grega. La llegenda li atribueix l'escultura gegant de la deessa Cíbele que hi ha en una muntanya a prop de Magnèsia del Sipilos. (ca)
- Broteas (altgriechisch Βροτέας Brotéas) ist eine Person der griechischen Mythologie. Er ist der Sohn des Tantalos und der Euryanassa und Bruder der Niobe und des Pelops und somit einer der fluchbehafteten Tantaliden. Nach Pausanias ist er der Vater eines ebenfalls genannten Sohnes, des ersten Gatten der Klytaimnestra, der meist als Sohn des Thyestes genannt wird. In der Bibliotheke des Apollodor ist er ein Jäger, verachtet aber die Jagdgöttin Artemis und behauptet, dass ihm Feuer nichts anhaben könne, weshalb er sich im Wahn ins Feuer stürzt und dort verbrennt. Pausanias beschreibt in seinem Werk das Bild einer Muttergöttin, das heute als Felsrelief von Manisa bekannt ist. Er erzählt, die Magnesier haben Broteas als dessen Erbauer angesehen. In Ovids Ibis wird ebenfalls ein Broteas genannt, der seinen Tod im Feuer gefunden hat, als Grund dafür wird seine Todessehnsucht (cupidine mortis) angegeben. Scholien zu dieser Stelle deuten die Wendung cupidine mortis dahingehend, dass er ein Sohn des Zeus gewesen sei, der ihn für seine Schlechtigkeit geblendet habe. Der Mythograph Natale Conti (1520–1582) gibt Minerva und Vulcanus als seine Eltern an, der Grund für die Selbstverbrennung sei seine Hässlichkeit gewesen. (de)
- Στην ελληνική μυθολογία με το όνομα Βροτέας (Βροτεύς) αναφέρονται τα ακόλουθα 4 πρόσωπα: 1.
* Γιος του Ταντάλου και της Ευρυάνασσας, αδελφός του Πέλοπα και της Νιόβης. Ο Παυσανίας αναφέρει μία παλιά παράδοση κατά την οποία ο Βροτέας κατασκεύασε το πρώτο άγαλμα της «μητρός θεών» Κυβέλης. Ο Βροτέας προκάλεσε το μίσος της θεάς Αρτέμιδας, η οποία τον έκανε να αυτοκτονήσει πέφτοντας στη φωτιά. 2.
* Γιος του Δία ή του Ηφαίστου και της Αθηνάς. Ο Οβίδιος γράφει ότι αυτοκτόνησε από μίσος προς τη ζωή, κατ' άλλους γιατί η δυσμορφία του προκαλούσε τον χλευασμό, ή επειδή τον τιμώρησαν οι θεοί για την πονηρία του. 3.
* Σύντροφος του ήρωα Περσέα, που σκοτώθηκε σε αγώνα με τον Φινέα. 4.
* Λαπίθης που σκοτώθηκε κατά τον γάμο του Πειρίθου. (el)
- In Greek mythology, Broteas (Ancient Greek: Βροτέας), a hunter, was the son of Tantalus (by Dione, Euryanassa or Eurythemista), whose other offspring were Niobe and Pelops. Broteas was also one of the Lapiths, killed at the battle of the Lapiths and the centaurs. (en)
- Broteo - (helene Βροτέας, latine Broteas) estis en la helena mitologio filo de la frigia reĝo Tantalo. Liaj gefratoj estis Pelopso kaj Niobo. El tiu malbonfama familio oni scias plej malmulte pri li. Onidire li estis abomene malbela, fanatika ĉasisto. Ĉar li rifuzadis pruvi honoron al la diino Artemiso, ŝi punis lin per frenezeco. Frenezita Broteo kriis, ke neniu flamo povas difekti lin. Li ĵetis sin sur stakon de brulantaj ŝtipoj kaj brulmortigis sin. Alia versio sciigas, ke li memmortigis sin pro sia malbeleco, ĉar li abomenis al ĉiuj. Tamen li havis filon kaj heredonton, kiun li laŭ la avo nomis Tantalo. Transprenita kaj malstrikte tradukita de cs:Broteás (eo)
- En la mitología griega, Broteas (Βροτέας / Brotéas) era un cazador, hijo de Tántalo y Dione (o según otros autores, de o ) y, por tanto, hermano de Níobe y Pélope. Se le supone autor de la estatua más antigua de la Gran Madre de los Dioses (Cibeles), una imagen a la que los magnesios seguían adorando en la época de Pausanias (siglo II). La escultura fue esculpida en la roca frente a la peña Coddino, al norte del monte Sípilo. La talla excavada en la roca mencionada por Pausanias fue redescubierta en 1881 por W. M. Ramsay y todavía puede verse en lo alto desde la carretera, a unos 6 o 7 km al este de Manisa (la ciudad ubicada en el lugar de la antigua Magnesia del Sípilo), aunque la cabeza se encuentra a cierta distancia del cuerpo por haberse desprendido por causas naturales. La figura, entre 8-10 metros de altura, está esculpida en un hueco en la cara de una rocosidad de cien metros sobre la llanura pantanosa, cerca del pueblo de Akpinar, ha llegado a ser confundido con una formación rocosa natural cercana asociada a Níobe, la "Níobe de Sípilo" (la "roca que llora", en turco Ağlayan Kaya), también mencionada por Pausanias. Aparte de la cabeza, muy deteriorada, la figura sedente es suficientemente clara. La diosa con el tocado de la corona sostiene los pechos con sus manos. Existe un vago rastro de cuatro jeroglíficos hititas que se pueden apreciar en una sección cuadrada a la derecha de su cabeza. El sitio es hitita, del segundo milenio antes de Cristo. Cerca de allí, otros sitios arqueológicos asociados tradicionalmente con la Casa de Tántalo desde la Antigüedad son, de hecho, también hititas. Unos 2 km al este de Akpinar hay otros dos monumentos en el monte Sípilo, que también son mencionados por Pausanias: la tumba de Tántalo (cristianizado como "la tumba de San Charalambos") y el "trono de Pélope", de hecho, un altar rocoso. Broteas fue quemado en una pira funeraria como sacrificio propiciatorio. El fundamento mítico se basa en que era un famoso cazador, que se negó a honrar a Artemisa. Artemisa le hizo volverse loco, lo que provocó que se hiciese una auto-inmolación. Combina tres familiares mitemas. Compara el cazador Acteón, cuyo sacrificio se justifica también como retribución. Al heredero de Broteas se le llamó también Tántalo, como su abuelo. Un fragmento hesiódico de los papiros de Oxirrinco conecta a Dárdano, Broteas y Pandión, aunque esta tradición no se halla en ninguna otra fuente. (es)
- Dans la mythologie grecque, Brotéas est l'un des fils de Tantale et Dioné, le plus mal-aimé de la famille, frère de Pélops, de Niobé. Il sculpte la première statue de Rhéa ou de Cybèle. Il aime la chasse et déclare que le feu ne peut lui porter atteinte. Il oublie toutefois d’honorer Artémis qui lui en tient rigueur et pour le punir, elle lui fait perdre la raison jusqu’à ce qu’il se jette dans les flammes d’un bûcher où il périt. Brotéas a un fils, qui va régner sur la ville de au royaume de Lydie. Il sera le premier mari de Clytemnestre et sera tué, ainsi que son fils tout juste né, par Agamemnon, roi de Mycènes, qui épousera Clytemnestre. Après sa mort, la dynastie Tantalide s’éteint et Agron prendra le trône.
* Portail de la mythologie grecque (fr)
- Brotea (in greco antico: Βροτέας, Brotéas) o Broteo è un personaggio della Mitologia greca. Fu un cacciatore. (it)
- Broteas is in de Griekse mythologie de zoon van Tantalos en Dione en de broer van Pelops en Niobe. In het vijfde boek van de Metamorfosen van Ovidius is te lezen dat het boksende tweelingpaar Broteas en Ammon vielen door het zwaard van Phineus, de oom en verloofde van Andromeda. (nl)
- Broteas – zasłynął jako rzeźbiarz najstarszego wizerunku Matki Bogów. Dzieło to dotąd stoi na skale kodynijskiej, usytuowane na północ od góry Sipylos. Co do tego, kto był jego matką, istnieje kilka równorzędnych hipotez. Była nią Euryanassa, córka boga rzecznego Paktolosa, bądź Eurytemista, córka boga rzecznego Ksanrosa, bądź Klytia, córka Amfidamasa. Przyjęło się za nią również uważać Plejadę Dione. Ojcem jego był Tantal. Broteas nie odznaczał się ujmującym wyglądem, przedstawiany był pod postacią brzydkiego myśliwego. Za swój niegodny czyn, nie chciał oddać należnej czci bogini Artemidzie m.in. uznawanej za opiekunkę dzikich zwierząt i jako taka zwanej: Despojna lub Potnia Theron (władczyni zwierząt), został ukarany obłędem. „Wołając, że żaden płomień nie może go spalić, rzucił się na płonący stos pogrzebowy i zginął w płomieniach”. Mitu o jego śmierci istnieje inna wersja. Według niej, Broteas popełnił samobójstwo nie mogąc ścierpieć powszechnej nienawiści skierowanej przeciwko niemu, przyczyną której była jego szpetota. Pozostawił po sobie spadkobiercę syna, który po swym dziadku otrzymał imię Tantala.(Pauzaniasz,III.22.4; Apollodoros, Epitome, II.2;Owidiusz,Ibis,517 i Scholia. (pl)
- Бротей (др.-греч. Βροτέας «смертный») — персонаж древнегреческой мифологии. Упоминается уже у Гесиода. Сын Тантала, тесть Дардана (?), отец Тантала младшего. Согласно Павсанию, сын Тантала Бротей воздвиг изображение Ниобы у магнетов, живущих по северному склону Сипила. Согласно мифу, Бротей был охотником. Он не воздавал почестей Артемиде. Впав в безумие, он бросился в огонь (Овидий упоминает, что он поверг своё тело на огонь). Рассказ о другом охотнике, погубленном Артемидой, приводит Диодор. (ru)
- Бротей (дав.-гр. Βροτέας,) — персонаж давньогрецької міфології, син Тантала і німфи Евріанасси, брат Ніоби і Пелопа, тесть Дардана, батько Тантала-молодшого, який був першим чоловіком Клітемнестри. За Страбоном був царем Лідії, можливо є аналогом царя Ліда в Геродота. Бротей був скульптором і шанувальником Кібели Реї, чиє зображення він створив у камені на горі Сіпіл. Він був також знаменитим мисливцем, але відмовився вшанувати Артеміду, і та позбавила його розуму. Закричавши, що йому не страшно ніяке полум'я, він кинувся у палаюче похоронне багаття і загинув. (uk)
|
| rdfs:comment
|
- Broteás (latinsky Broteas) byl v řecké mytologii syn lýdského krále Tantala. Jeho sourozenci byli Pelops a Niobé. Z celé té smutně proslulé rodiny ví se toho o něm nejméně. Byl prý vášnivý lovec a byl ohyzdný. Protože odmítal prokazovat úctu bohyni Artemidě, potrestala ho za to šílenstvím. V něm Broteás křičel, že mu nemůže ublížit žádný plamen. Vrhl se na hranici hořících polen a nechal se spálit. Jiná verze uvádí, že spáchal sebevraždu, protože se všem hnusil pro svou ošklivost. Přesto však měl syna a dědice, kterého po dědečkovi pojmenoval Tantalos. (cs)
- Broteas era el nom d'un caçador i escultor de la mitologia grega. La llegenda li atribueix l'escultura gegant de la deessa Cíbele que hi ha en una muntanya a prop de Magnèsia del Sipilos. (ca)
- Στην ελληνική μυθολογία με το όνομα Βροτέας (Βροτεύς) αναφέρονται τα ακόλουθα 4 πρόσωπα: 1.
* Γιος του Ταντάλου και της Ευρυάνασσας, αδελφός του Πέλοπα και της Νιόβης. Ο Παυσανίας αναφέρει μία παλιά παράδοση κατά την οποία ο Βροτέας κατασκεύασε το πρώτο άγαλμα της «μητρός θεών» Κυβέλης. Ο Βροτέας προκάλεσε το μίσος της θεάς Αρτέμιδας, η οποία τον έκανε να αυτοκτονήσει πέφτοντας στη φωτιά. 2.
* Γιος του Δία ή του Ηφαίστου και της Αθηνάς. Ο Οβίδιος γράφει ότι αυτοκτόνησε από μίσος προς τη ζωή, κατ' άλλους γιατί η δυσμορφία του προκαλούσε τον χλευασμό, ή επειδή τον τιμώρησαν οι θεοί για την πονηρία του. 3.
* Σύντροφος του ήρωα Περσέα, που σκοτώθηκε σε αγώνα με τον Φινέα. 4.
* Λαπίθης που σκοτώθηκε κατά τον γάμο του Πειρίθου. (el)
- In Greek mythology, Broteas (Ancient Greek: Βροτέας), a hunter, was the son of Tantalus (by Dione, Euryanassa or Eurythemista), whose other offspring were Niobe and Pelops. Broteas was also one of the Lapiths, killed at the battle of the Lapiths and the centaurs. (en)
- Brotea (in greco antico: Βροτέας, Brotéas) o Broteo è un personaggio della Mitologia greca. Fu un cacciatore. (it)
- Broteas is in de Griekse mythologie de zoon van Tantalos en Dione en de broer van Pelops en Niobe. In het vijfde boek van de Metamorfosen van Ovidius is te lezen dat het boksende tweelingpaar Broteas en Ammon vielen door het zwaard van Phineus, de oom en verloofde van Andromeda. (nl)
- Бротей (др.-греч. Βροτέας «смертный») — персонаж древнегреческой мифологии. Упоминается уже у Гесиода. Сын Тантала, тесть Дардана (?), отец Тантала младшего. Согласно Павсанию, сын Тантала Бротей воздвиг изображение Ниобы у магнетов, живущих по северному склону Сипила. Согласно мифу, Бротей был охотником. Он не воздавал почестей Артемиде. Впав в безумие, он бросился в огонь (Овидий упоминает, что он поверг своё тело на огонь). Рассказ о другом охотнике, погубленном Артемидой, приводит Диодор. (ru)
- Бротей (дав.-гр. Βροτέας,) — персонаж давньогрецької міфології, син Тантала і німфи Евріанасси, брат Ніоби і Пелопа, тесть Дардана, батько Тантала-молодшого, який був першим чоловіком Клітемнестри. За Страбоном був царем Лідії, можливо є аналогом царя Ліда в Геродота. Бротей був скульптором і шанувальником Кібели Реї, чиє зображення він створив у камені на горі Сіпіл. Він був також знаменитим мисливцем, але відмовився вшанувати Артеміду, і та позбавила його розуму. Закричавши, що йому не страшно ніяке полум'я, він кинувся у палаюче похоронне багаття і загинув. (uk)
- Broteo - (helene Βροτέας, latine Broteas) estis en la helena mitologio filo de la frigia reĝo Tantalo. Liaj gefratoj estis Pelopso kaj Niobo. El tiu malbonfama familio oni scias plej malmulte pri li. Onidire li estis abomene malbela, fanatika ĉasisto. Ĉar li rifuzadis pruvi honoron al la diino Artemiso, ŝi punis lin per frenezeco. Frenezita Broteo kriis, ke neniu flamo povas difekti lin. Li ĵetis sin sur stakon de brulantaj ŝtipoj kaj brulmortigis sin. Alia versio sciigas, ke li memmortigis sin pro sia malbeleco, ĉar li abomenis al ĉiuj. Transprenita kaj malstrikte tradukita de cs:Broteás (eo)
- Broteas (altgriechisch Βροτέας Brotéas) ist eine Person der griechischen Mythologie. Er ist der Sohn des Tantalos und der Euryanassa und Bruder der Niobe und des Pelops und somit einer der fluchbehafteten Tantaliden. Nach Pausanias ist er der Vater eines ebenfalls genannten Sohnes, des ersten Gatten der Klytaimnestra, der meist als Sohn des Thyestes genannt wird. In der Bibliotheke des Apollodor ist er ein Jäger, verachtet aber die Jagdgöttin Artemis und behauptet, dass ihm Feuer nichts anhaben könne, weshalb er sich im Wahn ins Feuer stürzt und dort verbrennt. (de)
- En la mitología griega, Broteas (Βροτέας / Brotéas) era un cazador, hijo de Tántalo y Dione (o según otros autores, de o ) y, por tanto, hermano de Níobe y Pélope. Se le supone autor de la estatua más antigua de la Gran Madre de los Dioses (Cibeles), una imagen a la que los magnesios seguían adorando en la época de Pausanias (siglo II). La escultura fue esculpida en la roca frente a la peña Coddino, al norte del monte Sípilo. Un fragmento hesiódico de los papiros de Oxirrinco conecta a Dárdano, Broteas y Pandión, aunque esta tradición no se halla en ninguna otra fuente. (es)
- Dans la mythologie grecque, Brotéas est l'un des fils de Tantale et Dioné, le plus mal-aimé de la famille, frère de Pélops, de Niobé. Il sculpte la première statue de Rhéa ou de Cybèle. Il aime la chasse et déclare que le feu ne peut lui porter atteinte. Il oublie toutefois d’honorer Artémis qui lui en tient rigueur et pour le punir, elle lui fait perdre la raison jusqu’à ce qu’il se jette dans les flammes d’un bûcher où il périt.
* Portail de la mythologie grecque (fr)
- Broteas – zasłynął jako rzeźbiarz najstarszego wizerunku Matki Bogów. Dzieło to dotąd stoi na skale kodynijskiej, usytuowane na północ od góry Sipylos. Co do tego, kto był jego matką, istnieje kilka równorzędnych hipotez. Była nią Euryanassa, córka boga rzecznego Paktolosa, bądź Eurytemista, córka boga rzecznego Ksanrosa, bądź Klytia, córka Amfidamasa. Przyjęło się za nią również uważać Plejadę Dione. Ojcem jego był Tantal. (pl)
|
