| dbo:abstract
|
- Die deutsche S-Mine (Abkürzung für Schrapnellmine, Splittermine oder Springmine, auch bekannt als Bouncing Betty) ist die bekannteste Vertreterin aus der Minenklasse der Springminen innerhalb der Gruppe der Antipersonenminen. Sie wurde von der Wehrmacht in den 1930er Jahren entwickelt und im Zweiten Weltkrieg häufig eingesetzt. Die S-Mine war für den Einsatz im offenen Gelände gegen ungepanzerte Infanterieeinheiten vorgesehen. Nach der Auslösung durch Tritt oder Stolperdraht und einer kurzen Verzögerung wird der Minenkörper bis etwa auf Hüft- oder Kopfhöhe in die Luft geschleudert, wo er mit Splitterwirkung explodiert. Der tödliche Wirkungsgrad ist größer als bei einer herkömmlichen Antipersonenmine, denn sie verletzt nicht nur den Auslösenden, sondern auch Personen im Umfeld der Auslösung. Es wurden zwei Versionen hergestellt, die ihre Namen nach dem Jahr der Einführung erhielten, die S.Mi.35 und die S.Mi.44. Bei der S.Mi.44 handelt es sich um eine Vereinfachung des Vorgängermodells (Zünderaufnahme nicht mehr zentral, nur noch ein Detonator, Zündung der Sprengladung über einen Zugdraht). Die ab 1935 produzierte S-Mine stellte ein Schlüsselelement in der Verteidigungsstrategie des Deutschen Reiches dar. Bis zur Produktionseinstellung 1945 wurden 1,93 Millionen S-Minen hergestellt. Diese Minen fügten den gegnerischen Streitkräften schwere Verluste zu und verlangsamten deren Vorstöße in von Deutschen gehaltene Gebiete. In der Anfangsphase des Krieges, dem Sitzkrieg, wurden französische Vorstöße sogar abgewiesen. Das Konzept der Waffe war effektiv und militärisch erfolgreich, so dass es Nachahmer bei verschiedenen Kriegsparteien, sowie später auch in der Nachkriegszeit, fand. (de)
- La mina de fragmentación S-Mine (Schrapnellmine, Springmine o Splittermine en alemán), también llamada Bouncing Betty por las tropas inglesas y estadounidenses durante la Segunda Guerra Mundial, es la más conocida de los modelos de minas antipersona saltarinas. Cuando se activaban, estas minas saltaban en el aire y explotaban a una altura de 90 cm. La explosión proyectaba una lluvia de metralla por todas direcciones. La mina-S era una mina antipersona desarrollada por Alemania en la década de 1930 y ampliamente utilizada por el ejército alemán durante la Segunda Guerra Mundial. Fue diseñada para usarse en áreas abiertas contra infantería sin protección. Se produjeron dos versiones, designadas por el año de inicio de su producción: la SMi-35 y la SMi-44. Solo hay diferencias menores entre las dos versiones. La mina-S entró en producción en 1935 y sirvió como una parte clave de la estrategia de defensa del Tercer Reich. Hasta que la producción cesó por la derrota de Alemania en 1945, Alemania produjo más de 1,93 millones de minas-S. Estas minas causaron numerosas bajas y retrasaron, o incluso rechazaron los avances en territorio alemán durante la guerra. El diseño fue letal, exitoso y muy imitado. La mina-S sigue siendo una de las armas definitivas de la Segunda Guerra Mundial. (es)
- La Mine-S (Schrapnellmine) est le nom donné à la version la plus connue et la plus utilisée d'une série de mines antipersonnel développées et fabriquées en Allemagne dans les années 1930. Il s'agissait de l'une des premières mines bondissantes : une fois déclenché, l'engin était propulsé dans les airs à la hauteur de la ceinture et envoyait horizontalement à haute vitesse une nuée de projectiles incandescents (shrapnel). Elle fut fortement utilisée par les forces allemandes durant la Seconde Guerre mondiale. Conçue pour des zones dégagées, la mine-S visait principalement les troupes d'infanterie à découvert et sans protection particulière. Elle fut surnommée Bouncing Betty (la Betty bondissante ou Betty la sauteuse) par les troupes américaines. Deux versions furent produites avec un nom de code qui correspond à l'année de la première production : SMi-35 et SMi-44. Il y a peu de différences entre les deux modèles. La production de la mine débuta en 1935 et elle fit rapidement partie de la stratégie défensive de l'armée allemande. Jusqu'à la fin de la production en 1945, l'Allemagne produisit 1,93 million de mines-S. On lui impute un grand nombre de blessés et de morts. Les champs de mines empêchèrent pendant un certain temps des avancées efficaces des troupes alliées dans le territoire allemand. Après la guerre, la technologie de la mine bondissante fut reprise dans d'autres modèles de mines par différents pays. (fr)
- The German S-mine (Schrapnellmine, Springmine or Splittermine in German), also known as the "Bouncing Betty" on the Western Front and "frog-mine" on the Eastern Front, is the best-known version of a class of mines known as bounding mines. When triggered, these mines are launched into the air and then detonated at about 1 meter (3 ft) from the ground. The explosion projects a lethal spray of shrapnel in all directions. The S-mine was an anti-personnel mine developed by Germany in the 1930s and used extensively by German forces during World War II. It was designed to be used in open areas against unshielded infantry. Two versions were produced, designated by the year of their first production: the SMi-35 and SMi-44. There are only minor differences between the two models. The S-mine entered production in 1935 and served as a key part of the defensive strategy of the Third Reich. Until production ceased in 1945, Germany produced over 1.93 million S-mines. These mines inflicted heavy casualties and slowed, or even repelled, drives into German-held territory throughout the war. The design was lethal, successful, and often imitated. (en)
- La Schrapnellmine (abbreviata in S-mine) della Germania, anche chiamata "Bouncing Betty" (Betty saltellante, dal cartone animato americano del 1930 "Betty Boop"), è la più conosciuta di una serie di mine dette "". Letale, ben riuscita e molto imitata, rimane nel suo campo una delle armi migliori di tutta la seconda guerra mondiale. La S-mine è una mina terrestre antiuomo sviluppata dalla Germania negli anni trenta e usata largamente dalle forze tedesche durante la seconda guerra mondiale. Una volta attivate dal piede di un ignaro soldato, queste mine saltano in aria esplodendo più o meno all'altezza della vita, proiettando un nugolo mortale di shrapnel e frammenti d'acciaio in tutte le direzioni. Era stata progettata per essere usata in aree aperte contro la fanteria e ne furono prodotte due versioni, indicate con l'anno dell'inizio della loro produzione: la SMi-35 (prodotta quindi dal 1935) e SMi-44, differenti l'una dall'altra solo per alcuni piccoli particolari. L'S-mine entrò in produzione nel 1935 e funzionò da punto-chiave nella strategia difensiva del Terzo Reich. Fino al termine della produzione, con la sconfitta tedesca nel 1945, la Germania produsse più di 1,93 milioni di questo tipo di mina, responsabili peraltro di numerose morti Alleate e notevoli rallentamenti, o interruzioni, nelle puntate in territorio nazista attraverso tutta la durata della guerra. (it)
- S-mijn (Schrapnellmine in Duits), door de Amerikanen genoemd "Bouncing Betty", is de bekendste antipersoonsmijn gebruikt in de Tweede Wereldoorlog. Wanneer geactiveerd, springen deze mijnen in de lucht en ontploffen ter hoogte van de heup. Bij die explosie schieten allerlei scherpe stukken staal in alle richtingen. De S-mijnen zijn ontwikkeld door Duitsland in 1930 en veel gebruikt door het Duitse leger in de Tweede Wereldoorlog. De mijn was ontworpen om gebruikt te worden in open plaatsen om onbeschermde infanterie te doden. Er zijn twee types ontwikkeld: SMi-35 en SMi-44. Ook de Finnen gebruikten de mijnen gedurende de Winteroorlog. De S-mijn is in productie gegaan in 1935 en was een belangrijk onderdeel in de verdedigingsstrategie van Duitsland. Toen de productie bij de capitulatie van Duitsland beëindigd werd, had Duitsland meer dan 1,93 miljoen S-mijnen geproduceerd. Deze mijnen waren verantwoordelijk voor veel zwaargewonden en vertraagden de oprukkende geallieerde troepen. Het ontwerp was eenvoudig en succesvol en werd daarom na de Tweede Wereldoorlog veelvuldig geïmiteerd. (nl)
- S-マイン（ドイツ語: S-mine, Schrapnellmine：榴散弾地雷、の意）は、第二次世界大戦でドイツ軍が使用していた対人地雷の1つである。 「エス=マイン」は英語読みで、ドイツ語読みでは「エス=ミーネ」ないし「エス=ミイネ」となる。 (ja)
- A Mina-S (em alemão: S-Mine, Schrapnellmine, Schrapnellmine, Splittermine ou Springmine) foi uma arma antipessoal desenvolvida na Alemanha durante a década de 1930, usada extensivamente pelas forças alemãs durante a Segunda Guerra Mundial contra tropas de infantaria. Também conhecida como Bouncing Betty (Betty saltitona, em português) pelas tropas norte-americanas, Debollockers (literalmente, removedores de testículos) pelas tropas britânicas, Jumping Jack (Jack saltador, em português) pelas tropas australianas e neozelandesas, e мина-лягушка (mina-sapo, em português), é a mais famosa de um tipo de minas antipessoais conhecidas como minas saltadoras. Quando ativadas, estas minas são lançadas no ar por uma pequena carga propulsora antes de explodir à altura da cintura ou do tronco, projetando estilhaços horizontalmente em todas as direções a velocidades letais. A mina-S demonstrou ser extremamente eficaz e fiável, ganhando uma reputação temível no decorrer do conflito. Uma única mina-S frequentemente causava múltiplas baixas e o seu alcance efetivo era muito superior ao de qualquer outra mina antipessoal da época. (pt)
- Mina typu S, S-Mine (od niem. Schrapnellmine – „mina odłamkowa”, lub Springmine – „mina wyskakująca”) – niemiecka mina przeciwpiechotna należąca do grupy min wyskakujących. Przez wojska lądowe większości aliantów zachodnich nazywana „Podskakująca Betty” (ang. Bouncing Betty), a przez Australijczyków i Nowozelandczyków jako „Skaczący Jack” (ang. Jumping Jack). Zasada działania tej miny polegała na wyrzuceniu jej za pomocą ładunku miotającego na wysokość pasa (około jednego metra), a następnie eksplozji rozrzucającej horyzontalnie metalowe odłamki. Mina typu S została opracowana w III Rzeszy w latach 30. i wykorzystywana była intensywnie przez wojska niemieckie podczas II wojny światowej. Jej przeznaczeniem było rażenie nieosłoniętych żołnierzy piechoty w otwartym terenie. Produkowano dwie wersje min, które oznaczono rokiem rozpoczęcia produkcji danego modelu: SMi-35 i SMi-44. Obie konstrukcje były dość podobne, z tym że późniejsza SMi-44 została znacznie uproszczona w porównaniu do pierwowzoru. Pierwsza mina typu S została wprowadzona do produkcji w 1935 roku i dołączyła do kluczowych elementów strategii defensywnej Trzeciej Rzeszy. Do momentu zaprzestania produkcji po kapitulacji Niemiec w 1945 roku wyprodukowano ponad 1,93 miliona min tego typu. Spowodowały wiele ciężkich ran bądź śmierci, spowalniając lub zatrzymując postęp wojsk aliantów na pozostające pod kontrolą Niemców terytoria. Ze względu na dużą skuteczność miny typu S była ona wielokrotnie kopiowana i pozostała jedną z najbardziej charakterystycznych i skutecznych broni II wojny światowej. (pl)
- S-mine или «Springmine» (прыгающая мина) — Германская противопехотная выпрыгивающая осколочная мина кругового поражения времен Второй мировой войны. Была разработана в Германии в 1930-х годах. Предназначена для применения на открытой местности против пехотных подразделений и неукрытой (небронированной) живой силы. Первый представитель класса выпрыгивающих мин. (ru)
- S mine — протипіхотна виплигуюча осколкова міна кругового ураження. Була розроблена Німеччиною в 1930-х роках. Своє походження веде від німецької виплигуючої міни Schrapnell-Mine часів Першої Світової війни, яка була керованою і приводилася в дію електроімпульсом з пульта управління. При спрацьовуванні детонатора вогонь полум'я запалює пороховий сповільнювач, який по центральній запальній трубці підпалює вишибний заряд, що складається з шашки і чорного пороху. Останній, викидає на висоту близько 0,5-1,5 метра бойовий заряд міни. У цей час відбувається горіння порохових стовпчиків-сповільнювачів у трьох дистанційних запалом. Як тільки в одному з них полум'я сягає капсуля-детонатора, останній вибухає, викликаючи вибух основного заряду міни. Вражаючий ефект обумовлюється наявністю в корпусі міни близько 350 металевих кульок. Міна, вибухаючи на рівні 0,5-1,5 метра, вражала осколками навіть бійців, що лежать на землі. Широко застосовувалася в роки Другої світової війни. Призначена для використання проти піхоти, що атакує. Були розроблені 2 моделі SMI-35 і SMI-44. Є лише незначні відмінності між цими двома моделями. Під час наступу союзників у Європі S-міна отримала своє цинічне прізвисько від американських піхотинців — «стрибуча Бетті» (англ. «Bouncing Betty»). S-міна мала великий психологічний вплив на сили союзників. На Східному фронті її зазвичай називали або «міна-жаба», або на німецький манер «шпрінгміна». (uk)
- S型地雷（德語：Schrapnellmine, 英語：S-mine），又稱為“弹跳贝蒂（Bouncing Betty ）”，为德国陆军於第二次世界大战期間所使用之地雷。 S型地雷的变体有SMi-35型地雷和SMi-44型地雷，两者主要差别在于，SMi-35 的引信位于雷体的中央，而SMi-44型地雷的引信则是中央偏向一侧的位置。 S型地雷被触发后，发射药会将其上推至0.9米和1.5米高的空中，然后在半秒之内，主装药引爆，钢珠四溅，极大地杀伤位于周围的士兵。 S型地雷于1935年投入生产，是第三帝国防御战略的关键部分。在1945年停止生产之前，德国生产了超过193万枚S型地雷。在整个战争期间，这些地雷造成了重大伤亡，并减缓甚至击退了进入德国控制的领土。 (zh)
|
| rdfs:comment
|
- S-マイン（ドイツ語: S-mine, Schrapnellmine：榴散弾地雷、の意）は、第二次世界大戦でドイツ軍が使用していた対人地雷の1つである。 「エス=マイン」は英語読みで、ドイツ語読みでは「エス=ミーネ」ないし「エス=ミイネ」となる。 (ja)
- S-mine или «Springmine» (прыгающая мина) — Германская противопехотная выпрыгивающая осколочная мина кругового поражения времен Второй мировой войны. Была разработана в Германии в 1930-х годах. Предназначена для применения на открытой местности против пехотных подразделений и неукрытой (небронированной) живой силы. Первый представитель класса выпрыгивающих мин. (ru)
- S型地雷（德語：Schrapnellmine, 英語：S-mine），又稱為“弹跳贝蒂（Bouncing Betty ）”，为德国陆军於第二次世界大战期間所使用之地雷。 S型地雷的变体有SMi-35型地雷和SMi-44型地雷，两者主要差别在于，SMi-35 的引信位于雷体的中央，而SMi-44型地雷的引信则是中央偏向一侧的位置。 S型地雷被触发后，发射药会将其上推至0.9米和1.5米高的空中，然后在半秒之内，主装药引爆，钢珠四溅，极大地杀伤位于周围的士兵。 S型地雷于1935年投入生产，是第三帝国防御战略的关键部分。在1945年停止生产之前，德国生产了超过193万枚S型地雷。在整个战争期间，这些地雷造成了重大伤亡，并减缓甚至击退了进入德国控制的领土。 (zh)
- Die deutsche S-Mine (Abkürzung für Schrapnellmine, Splittermine oder Springmine, auch bekannt als Bouncing Betty) ist die bekannteste Vertreterin aus der Minenklasse der Springminen innerhalb der Gruppe der Antipersonenminen. Sie wurde von der Wehrmacht in den 1930er Jahren entwickelt und im Zweiten Weltkrieg häufig eingesetzt. Das Konzept der Waffe war effektiv und militärisch erfolgreich, so dass es Nachahmer bei verschiedenen Kriegsparteien, sowie später auch in der Nachkriegszeit, fand. (de)
- La mina de fragmentación S-Mine (Schrapnellmine, Springmine o Splittermine en alemán), también llamada Bouncing Betty por las tropas inglesas y estadounidenses durante la Segunda Guerra Mundial, es la más conocida de los modelos de minas antipersona saltarinas. Cuando se activaban, estas minas saltaban en el aire y explotaban a una altura de 90 cm. La explosión proyectaba una lluvia de metralla por todas direcciones. La mina-S era una mina antipersona desarrollada por Alemania en la década de 1930 y ampliamente utilizada por el ejército alemán durante la Segunda Guerra Mundial. Fue diseñada para usarse en áreas abiertas contra infantería sin protección. Se produjeron dos versiones, designadas por el año de inicio de su producción: la SMi-35 y la SMi-44. Solo hay diferencias menores entre l (es)
- The German S-mine (Schrapnellmine, Springmine or Splittermine in German), also known as the "Bouncing Betty" on the Western Front and "frog-mine" on the Eastern Front, is the best-known version of a class of mines known as bounding mines. When triggered, these mines are launched into the air and then detonated at about 1 meter (3 ft) from the ground. The explosion projects a lethal spray of shrapnel in all directions. The S-mine was an anti-personnel mine developed by Germany in the 1930s and used extensively by German forces during World War II. It was designed to be used in open areas against unshielded infantry. Two versions were produced, designated by the year of their first production: the SMi-35 and SMi-44. There are only minor differences between the two models. (en)
- La Mine-S (Schrapnellmine) est le nom donné à la version la plus connue et la plus utilisée d'une série de mines antipersonnel développées et fabriquées en Allemagne dans les années 1930. Il s'agissait de l'une des premières mines bondissantes : une fois déclenché, l'engin était propulsé dans les airs à la hauteur de la ceinture et envoyait horizontalement à haute vitesse une nuée de projectiles incandescents (shrapnel). (fr)
- La Schrapnellmine (abbreviata in S-mine) della Germania, anche chiamata "Bouncing Betty" (Betty saltellante, dal cartone animato americano del 1930 "Betty Boop"), è la più conosciuta di una serie di mine dette "". Letale, ben riuscita e molto imitata, rimane nel suo campo una delle armi migliori di tutta la seconda guerra mondiale. (it)
- S-mijn (Schrapnellmine in Duits), door de Amerikanen genoemd "Bouncing Betty", is de bekendste antipersoonsmijn gebruikt in de Tweede Wereldoorlog. Wanneer geactiveerd, springen deze mijnen in de lucht en ontploffen ter hoogte van de heup. Bij die explosie schieten allerlei scherpe stukken staal in alle richtingen. De S-mijnen zijn ontwikkeld door Duitsland in 1930 en veel gebruikt door het Duitse leger in de Tweede Wereldoorlog. De mijn was ontworpen om gebruikt te worden in open plaatsen om onbeschermde infanterie te doden. Er zijn twee types ontwikkeld: SMi-35 en SMi-44. Ook de Finnen gebruikten de mijnen gedurende de Winteroorlog. (nl)
- Mina typu S, S-Mine (od niem. Schrapnellmine – „mina odłamkowa”, lub Springmine – „mina wyskakująca”) – niemiecka mina przeciwpiechotna należąca do grupy min wyskakujących. Przez wojska lądowe większości aliantów zachodnich nazywana „Podskakująca Betty” (ang. Bouncing Betty), a przez Australijczyków i Nowozelandczyków jako „Skaczący Jack” (ang. Jumping Jack). Zasada działania tej miny polegała na wyrzuceniu jej za pomocą ładunku miotającego na wysokość pasa (około jednego metra), a następnie eksplozji rozrzucającej horyzontalnie metalowe odłamki. (pl)
- A Mina-S (em alemão: S-Mine, Schrapnellmine, Schrapnellmine, Splittermine ou Springmine) foi uma arma antipessoal desenvolvida na Alemanha durante a década de 1930, usada extensivamente pelas forças alemãs durante a Segunda Guerra Mundial contra tropas de infantaria. Também conhecida como Bouncing Betty (Betty saltitona, em português) pelas tropas norte-americanas, Debollockers (literalmente, removedores de testículos) pelas tropas britânicas, Jumping Jack (Jack saltador, em português) pelas tropas australianas e neozelandesas, e мина-лягушка (mina-sapo, em português), é a mais famosa de um tipo de minas antipessoais conhecidas como minas saltadoras. Quando ativadas, estas minas são lançadas no ar por uma pequena carga propulsora antes de explodir à altura da cintura ou do tronco, projeta (pt)
- S mine — протипіхотна виплигуюча осколкова міна кругового ураження. Була розроблена Німеччиною в 1930-х роках. Своє походження веде від німецької виплигуючої міни Schrapnell-Mine часів Першої Світової війни, яка була керованою і приводилася в дію електроімпульсом з пульта управління. При спрацьовуванні детонатора вогонь полум'я запалює пороховий сповільнювач, який по центральній запальній трубці підпалює вишибний заряд, що складається з шашки і чорного пороху. Останній, викидає на висоту близько 0,5-1,5 метра бойовий заряд міни. У цей час відбувається горіння порохових стовпчиків-сповільнювачів у трьох дистанційних запалом. Як тільки в одному з них полум'я сягає капсуля-детонатора, останній вибухає, викликаючи вибух основного заряду міни. Вражаючий ефект обумовлюється наявністю в корпусі м (uk)
|
