| dbo:MeanOfTransportation/length
| |
| dbo:abstract
|
- Třída Balilla byla třída křižníkových ponorek italského královského námořnictva. Celkem bylo postaveno pět jednotek této třídy, z toho jedna pro Brazílii. Ve službě v italském námořnictvu byly v letech 1928–1943. Jedna byla zničena za druhé světové války. Brazílie svou ponorku vyřadila roku 1950. Byly to první italské křižníkové ponorky postavené od konce první světové války. (cs)
- Die vier Unterseeboote der Balilla-Klasse wurden in den 1920er Jahren für die italienische Marine gebaut. (de)
- The Balilla class were the first submarines to be built for the Italian navy following the end of World War I. They were large ocean-going cruiser submarines designed to operate in the Indian Ocean based in Italy's East African colonies. The design was double-hulled and based on the German Type UE 2 U-boats, one of which, U-120 was supplied to the Italians as a war reparation. A 425 horsepower (317 kW) auxiliary diesel engine was installed as an extra generator. During the war, the boats were stationed in the Mediterranean in 1940 but proved too large to be effective patrol submarines. Their only success was the sinking of the British submarine HMS Triad by Enrico Toti on 15 October 1940. After 1941 they were used as transport submarines to supply Italian forces in North Africa. The surviving boats were scrapped after the war. One submarine, Humaytá, was built for the Brazilian Navy to a modified design. (en)
- Los Clase Balilla fueron los primeros submarinos construidos por la Regia Marina italiana, a finales de la década de los años veinte, tras el final de la Primera Guerra Mundial. Eran grandes submarinos oceánicos diseñados para operar en el Océano Índico y el Mar Rojo desde las bases coloniales italianas del África Oriental Italiana . (es)
- La classe Balilla a été la première classe à être construite pour la Marine royale italienne (en italien : Regia Marina) après la fin de la Première Guerre mondiale. Il s'agissait de grands sous-marins de croisière océanique conçus pour opérer dans l'océan Indien et basés dans les colonies italiennes d'Afrique de l'Est. La conception était à double coque et basée sur les U-boote allemands de type UE II, dont l'un, l', a été fourni aux Italiens comme réparation de guerre. Un moteur diesel auxiliaire de 425 chevaux (317 kW) a été installé comme générateur supplémentaire. Pendant la guerre, les sous-marins ont été basés en Méditerranée en 1940, mais se sont avérés trop grands pour être des sous-marins de patrouille efficaces. Leur seul succès est le naufrage du sous-marin britannique HMS Triad (N53) par le Enrico Toti le 15 octobre 1940. Après 1941, ils ont été utilisés comme sous-marins de transport pour approvisionner les forces italiennes en Afrique du Nord. Les sous-marins survivants ont été mis à la ferraille après la guerre. Un sous-marin, le Humaytá, a été construit pour la marine brésilienne selon une conception modifiée. (fr)
- 발릴라급 잠수함(이탈리아어: Balilla)은 제1차 세계 대전이 끝난 뒤 이탈리아 해군을 위해 건조된 첫 잠수함이다. 이탈리아 해군 수뇌부는 동아프리카 식민지에 근거지를 둔 인도양에서 작전을 하려면 기존의 잠수함 보다 항속거리가 더 길어야만 한다는 점에 주목하고 원양 항해 능력을 갖춘 순양 잠수함의 필요성에 관해 역설하게 된다. 이에 따라 전간기에 유행한 1,000톤급 내외의 잠수함보다 선체가 더 커졌다. 이탈리아의 조선 기술자들은 발릴라급을 설계하는 과정에서 1차 대전의 전쟁 배상금으로 독일 제국 해군에게 넘겨 받았던 UE 2 U보트인 U-120을 참고했는데, 여기에 선체 일부를 복각식으로 재설계하는 한편, 발전 능력을 끌어올리기 위해 425마력 디젤 엔진 1대를 추가로 설치했다. 1940년부터 2차 대전 동안 이 잠수함들은 지중해에 주둔했지만, 효과적인 초계용 잠수함이 되기에는 너무 크다는 것이 증명되었다. 이 함급의 유일한 대함선 전과는 1940년 10월 15일에 4번함 엔리코 토티가 영국 해군의 T급 잠수함 HMS 트라이어드를 격침시킨 것이 전부였다. 1941년 이후 발릴라급들은 북아프리카에서 보급이 자주 끊겨 고생하는 이탈리아군에게 각종 보급품을 공급하기 위해 수송함으로 사용되었고, 종전 후에는 모두 폐기되었다. 그렇지만 1번함 발릴라가 취역할 때 이 함급을 눈여겨 봐두었던 브라질 해군을 위해 우마이타(Humayta)라는 잠수함이 1척 더 건조되었는데, 거의 동일한 구조를 가져 발릴라급으로 분류된다. (ko)
- Okręty podwodne typu Balilla – typ pięciu okrętów podwodnych konstrukcji włoskiej wybudowanych w stoczni Muggiano w latach 1927–1928 dla Regia Marina oraz brazylijskiej marynarki wojennej. Zbudowane w układzie dwukadłubowym krążowniki podwodne dalekiego zasięgu, zostały skonstruowane celem przeprowadzania operacji na Morzu Czerwonym, Oceanie Indyjskim oraz do służby w koloniach. Ich projekt czerpał w znacznym stopniu z konstrukcji niemieckich podwodnych stawiaczy min typu , którego przedstawiciel znalazł się po I wojnie światowej we włoskich rękach. Niezwykłą cechą tych okrętów był pomocniczy silnik Diesla o małej mocy służący do utrzymywania prędkości rejsowej. Jednostki te były łatwe w obsłudze, doświadczały jednak problemów ze stabilnością. Podczas II wojny światowej okręty podjęły początkowo patrole ofensywne, jednak przy swojej konstrukcji okazały się zbyt duże na warunki służby na Morzu Śródziemnym, w związku z czym przeniesiono je do zadań zaopatrzeniowych obszaru Afryki Północnej. 12 listopada 1942 roku samolot z amerykańskiego lotniskowca zatopił w pobliżu Tobruku „Antonio Sciesa”. „Balilla” i „Domenico Millelire” zakończyły służbę w kwietniu 1941 roku, zaś „Enrico Toti”, który według najnowszych badań 15 października 1940 roku zatopił brytyjski okręt podwodny HMS „Triad”, dwa lata później. Brazylijska „Humaita” została skreślona z listy floty w 1951 roku. (pl)
- バリッラ級潜水艦 (Sommergibili Classe Archimede) はイタリア海軍が第一次世界大戦後に建造した初の大型潜水艦で、第二次世界大戦で用いられた。本級は航洋型潜水艦3クラスの第一グループで計4隻が建造された。船体構造は複殻式で司令塔と12cm砲の砲架を一体型としていた。航続距離が長く、世界中を航海できる能力があったが大戦時には老朽化して戦中に1隻が除籍された。 (ja)
- La classe Balilla era una classe di sommergibili della Regia Marina costruiti in 4 esemplari ed entrati tutti in servizio a partire dal 1928. Erano della tipologia di sommergibile «a doppio scafo totale» e di dimensioni notevoli per l'epoca; avevano buone caratteristiche di tenuta del mare e una discreta manovrabilità in immersione, anche se avevano alcuni difetti inevitabili in quella che fu la prima classe di sommergibili oceanici della Regia Marina. Oltre alle quattro unità per l'Italia ne fu costruita una quinta, l'Humaytà, per la Marina del Brasile. (it)
- Подводные лодки типа «Балилла» (итал. Balilla) — серия итальянских подводных лодок времён Второй мировой войны, головная лодка серии была названа в честь итальянского национального героя Балилла. Проект разработан фирмой «Одеро-Терни-Орландо» (ОТО М), Муджиано, Специя. Прототипом стала германская подводная лодка , полученная Италией после Первой мировой войны. Вступили в строй в 1928—1929 годах. Конструкция двухкорпусная, силовая установка дополнена вспомогательным дизелем для зарядки аккумуляторов и движения экономическим ходом. Лодки этого класса оказались неспособны развить проектную скорость (17,5/8,9 узл.), имели плохую остойчивость при погружении и всплытии. К началу Второй мировой войны считались устаревшими, «Balilla» и «Domenico Millelire» были разоружены и использовались как цистерны для хранения топлива. Лодки «Antonio Sciesa» и «Enrico Toti» использовались как транспортные для снабжения войск в северной Африке. Фирмой OTO M по несколько модифицированному проекту для ВМС Бразилии была в 1929 году построена ещё одна ПЛ — «Humaytá». (ru)
- A Classe Balilla era uma classe de submarinos da Regia Marina construída em quatro unidades e entraram todos em serviço desde 1928. A Força de Submarinos da Marinha do Brasil comprou uma unidade italiana e a rebatizou de S Humaytá, que foi desativada em 1957. (pt)
|
| dbo:length
| |
| dbo:shipBeam
| |
| dbo:shipDraft
| |
| dbo:thumbnail
| |
| dbo:topSpeed
| |
| dbo:type
| |
| dbo:wikiPageExternalLink
| |
| dbo:wikiPageID
| |
| dbo:wikiPageLength
|
- 9242 (xsd:nonNegativeInteger)
|
| dbo:wikiPageRevisionID
| |
| dbo:wikiPageWikiLink
| |
| dbp:builders
| |
| dbp:headerCaption
| |
| dbp:inCommissionRange
| |
| dbp:name
| |
| dbp:operators
| |
| dbp:shipArmament
|
- *1 × single deck gun
*2 × single machine guns
*6 × torpedo tubes (en)
|
| dbp:shipComplement
| |
| dbp:shipDisplacement
| |
| dbp:shipPower
| |
| dbp:shipPropulsion
|
- *2 shafts; diesel-electric
*2 × diesel engines
*2 × electric motors (en)
|
| dbp:shipRange
| |
| dbp:shipSpeed
| |
| dbp:shipType
| |
| dbp:totalShipsCompleted
| |
| dbp:totalShipsLost
| |
| dbp:totalShipsScrapped
| |
| dbp:wikiPageUsesTemplate
| |
| dcterms:subject
| |
| gold:hypernym
| |
| rdf:type
| |
| rdfs:comment
|
- Třída Balilla byla třída křižníkových ponorek italského královského námořnictva. Celkem bylo postaveno pět jednotek této třídy, z toho jedna pro Brazílii. Ve službě v italském námořnictvu byly v letech 1928–1943. Jedna byla zničena za druhé světové války. Brazílie svou ponorku vyřadila roku 1950. Byly to první italské křižníkové ponorky postavené od konce první světové války. (cs)
- Die vier Unterseeboote der Balilla-Klasse wurden in den 1920er Jahren für die italienische Marine gebaut. (de)
- Los Clase Balilla fueron los primeros submarinos construidos por la Regia Marina italiana, a finales de la década de los años veinte, tras el final de la Primera Guerra Mundial. Eran grandes submarinos oceánicos diseñados para operar en el Océano Índico y el Mar Rojo desde las bases coloniales italianas del África Oriental Italiana . (es)
- バリッラ級潜水艦 (Sommergibili Classe Archimede) はイタリア海軍が第一次世界大戦後に建造した初の大型潜水艦で、第二次世界大戦で用いられた。本級は航洋型潜水艦3クラスの第一グループで計4隻が建造された。船体構造は複殻式で司令塔と12cm砲の砲架を一体型としていた。航続距離が長く、世界中を航海できる能力があったが大戦時には老朽化して戦中に1隻が除籍された。 (ja)
- La classe Balilla era una classe di sommergibili della Regia Marina costruiti in 4 esemplari ed entrati tutti in servizio a partire dal 1928. Erano della tipologia di sommergibile «a doppio scafo totale» e di dimensioni notevoli per l'epoca; avevano buone caratteristiche di tenuta del mare e una discreta manovrabilità in immersione, anche se avevano alcuni difetti inevitabili in quella che fu la prima classe di sommergibili oceanici della Regia Marina. Oltre alle quattro unità per l'Italia ne fu costruita una quinta, l'Humaytà, per la Marina del Brasile. (it)
- A Classe Balilla era uma classe de submarinos da Regia Marina construída em quatro unidades e entraram todos em serviço desde 1928. A Força de Submarinos da Marinha do Brasil comprou uma unidade italiana e a rebatizou de S Humaytá, que foi desativada em 1957. (pt)
- The Balilla class were the first submarines to be built for the Italian navy following the end of World War I. They were large ocean-going cruiser submarines designed to operate in the Indian Ocean based in Italy's East African colonies. The design was double-hulled and based on the German Type UE 2 U-boats, one of which, U-120 was supplied to the Italians as a war reparation. A 425 horsepower (317 kW) auxiliary diesel engine was installed as an extra generator. One submarine, Humaytá, was built for the Brazilian Navy to a modified design. (en)
- La classe Balilla a été la première classe à être construite pour la Marine royale italienne (en italien : Regia Marina) après la fin de la Première Guerre mondiale. Il s'agissait de grands sous-marins de croisière océanique conçus pour opérer dans l'océan Indien et basés dans les colonies italiennes d'Afrique de l'Est. La conception était à double coque et basée sur les U-boote allemands de type UE II, dont l'un, l', a été fourni aux Italiens comme réparation de guerre. Un moteur diesel auxiliaire de 425 chevaux (317 kW) a été installé comme générateur supplémentaire. (fr)
- 발릴라급 잠수함(이탈리아어: Balilla)은 제1차 세계 대전이 끝난 뒤 이탈리아 해군을 위해 건조된 첫 잠수함이다. 이탈리아 해군 수뇌부는 동아프리카 식민지에 근거지를 둔 인도양에서 작전을 하려면 기존의 잠수함 보다 항속거리가 더 길어야만 한다는 점에 주목하고 원양 항해 능력을 갖춘 순양 잠수함의 필요성에 관해 역설하게 된다. 이에 따라 전간기에 유행한 1,000톤급 내외의 잠수함보다 선체가 더 커졌다. 이탈리아의 조선 기술자들은 발릴라급을 설계하는 과정에서 1차 대전의 전쟁 배상금으로 독일 제국 해군에게 넘겨 받았던 UE 2 U보트인 U-120을 참고했는데, 여기에 선체 일부를 복각식으로 재설계하는 한편, 발전 능력을 끌어올리기 위해 425마력 디젤 엔진 1대를 추가로 설치했다. (ko)
- Okręty podwodne typu Balilla – typ pięciu okrętów podwodnych konstrukcji włoskiej wybudowanych w stoczni Muggiano w latach 1927–1928 dla Regia Marina oraz brazylijskiej marynarki wojennej. Zbudowane w układzie dwukadłubowym krążowniki podwodne dalekiego zasięgu, zostały skonstruowane celem przeprowadzania operacji na Morzu Czerwonym, Oceanie Indyjskim oraz do służby w koloniach. Ich projekt czerpał w znacznym stopniu z konstrukcji niemieckich podwodnych stawiaczy min typu , którego przedstawiciel znalazł się po I wojnie światowej we włoskich rękach. Niezwykłą cechą tych okrętów był pomocniczy silnik Diesla o małej mocy służący do utrzymywania prędkości rejsowej. Jednostki te były łatwe w obsłudze, doświadczały jednak problemów ze stabilnością. (pl)
- Подводные лодки типа «Балилла» (итал. Balilla) — серия итальянских подводных лодок времён Второй мировой войны, головная лодка серии была названа в честь итальянского национального героя Балилла. Проект разработан фирмой «Одеро-Терни-Орландо» (ОТО М), Муджиано, Специя. Прототипом стала германская подводная лодка , полученная Италией после Первой мировой войны. Вступили в строй в 1928—1929 годах. Конструкция двухкорпусная, силовая установка дополнена вспомогательным дизелем для зарядки аккумуляторов и движения экономическим ходом. Лодки этого класса оказались неспособны развить проектную скорость (17,5/8,9 узл.), имели плохую остойчивость при погружении и всплытии. К началу Второй мировой войны считались устаревшими, «Balilla» и «Domenico Millelire» были разоружены и использовались как цист (ru)
|
| rdfs:label
|
- Třída Balilla (cs)
- Balilla-Klasse (de)
- Clase Balilla (es)
- Balilla-class submarine (en)
- Classe Balilla (fr)
- Classe Balilla (it)
- 발릴라급 잠수함 (ko)
- バリッラ級潜水艦 (ja)
- Okręty podwodne typu Balilla (pl)
- Classe Balilla (pt)
- Подводные лодки типа «Балилла» (ru)
|
| owl:sameAs
| |
| prov:wasDerivedFrom
| |
| foaf:depiction
| |
| foaf:isPrimaryTopicOf
| |
| is dbo:wikiPageDisambiguates
of | |
| is dbo:wikiPageRedirects
of | |
| is dbo:wikiPageWikiLink
of | |
| is foaf:primaryTopic
of | |
