| dbo:abstract
|
- El manierisme d'Anvers és el nom que es dona a l'estil d'un ampli grup de pintors, majoritàriament anònims, d'Anvers de començaments del segle xvi. L'estil no tenia relació directa amb el Renaixement o el Manierisme italià, però el nom suggereix una peculiaritat que era una reacció a l'estil «clàssic» dels pintors primitius flamencs.Encara que s'han fet intents d'identificar artistes individuals, la major part de les pintures segueixen atribuint-se a . Són característiques del manierisme d'Anvers obres atribuïdes a i , la del (possiblement Jan Mertens o , i algunes pintures primerenques de Jan Gossaert i Adriaen Isenbrandt. Les pintures combinen l'estil primitiu flamenc i el Renaixement flamenc, i incorporen tant tradicions flamenques com italianes a les mateixes composicions. Entre els qui varen practicar l'estil freqüentment pintaven temes com l'Adoració dels Reis Mags i la Nativitat,ambdós generalment representats com escenes nocturnes, poblades de figures i il·luminades de manera dramàtica. Les escenes d'Adoració eren especialment populars entre els manieristes d'Anvers, que es delectaven amb els estampats de les robes elaborades que lluïen els Mags i l'ornamentació de les ruïnes arquitectòniques en les quals s'ambientava l'escena. La següent ona d'influència de la pintura italiana va venir amb el , com es veu a les darreres obres de Gossaert. (ca)
- Με τον όρο Μανιερισμός της Αμβέρσας αναφερόμαστε σε ένα στυλ ζωγραφικής που διαμορφώθηκε κατά κύριο λόγο στην Αμβέρσα στις αρχές του 16ου αιώνα (περίπου 1500-1530), και χαρακτηρίζει το έργο μιας ομάδας καλλιτεχνών, στην πλειονότητά τους άγνωστης ταυτότητας. Διάφορα ζητήματα εγείρονται ως προς την καταλληλότητα του όρου. Ονομάστηκε έτσι από τον ιστορικό τέχνης Μαξ Γιάκομπ Φριντλέντερ, ο οποίος εισήγαγε τον όρο το 1915 και προέκυψε από την ανάγκη να ταξινομηθεί ένας μεγάλος αριθμός ανώνυμων έργων που είχαν καταλήξει να αποδίδονται στον Χέρρι μετ ντε Μπλες. Η εσφαλμένη αυτή σύνδεση οφειλόταν στην ανακάλυψη ενός θρησκευτικού πίνακα, Η Προσκύνηση των Μάγων (Πινακοθήκη Μονάχου) που έφερε την πλαστή υπογραφή «Χενρίκους Μπλέσιους» (Henricus Blesius), με αποτέλεσμα όσα έργα ζωγραφικής διέθεταν κάποια στυλιστική ομοιότητα να αποδίδονται αργότερα επίσης στον Χέρρι μετ ντε Μπλες. Υφολογικά δεν συνδέεται με τον ιταλικό μανιερισμό, ούτε ακόμα με τον ύστερο φλαμανδικό μανιερισμό, αλλά σηματοδοτεί την ύστερη φάση για μια σειρά από λανθάνοντα χαρακτηριστικά της πρώιμης φλαμανδικής τέχνης, αποτελώντας συνολικά έκφραση της ύστερης ολλανδικής γοτθικής τέχνης. Γεωγραφικά δεν περιορίστηκε στην Αμβέρσα. Το στυλ των μανιεριστών της Αμβέρσας, που εστίασαν στη θρησκευτική θεματολογία και τη λατρευτική εικονογραφία, είχε απήχηση στον εμπορικό κόσμο και τους κληρικούς, ασκώντας παράλληλα επιρροή σε διάφορους καλλιτέχνες της εποχής. Στους σημαντικότερους εκπροσώπους του μανιερισμού της Αμβέρσας συγκαταλέγονται ο , ο Δάσκαλος της Προσκύνησης της Αμβέρσας, ο , o , o (που σήμερα ταυτίζεται με τον «Δάσκαλο του 1518») και ο Γιαν ντε Μπέερ. Ο Φριντλέντερ εντάσσει σε αυτούς και τον Άντριεν φαν Όφερμπεκε, το πρώιμο έργο του Γιαν Γκόσσαερτ και τον Γιαν Βέλλενς ντε Κοκ. Η δραματική ομαδοποίηση των μορφών, τα συχνά φανταχτερά ρούχα τους, χρωματικά εφέ που αποδίδονται με κομψότητα και αρχιτεκτονικά στοιχεία που συνδυάζουν γοτθικά και αναγεννησιακά χαρακτηριστικά, αποτελούν ενδεικτικά γνωρίσματα του ύφους των μανιεριστών της Αμβέρσας. Τα θέματά τους, όπως και συγκεκριμένα μοτίβα ή ακόμα και ολόκληρα τμήματα των συνθέσεών τους, συχνά επαναλαμβάνονται ή ενίοτε αντιγράφονται πλήρως, πιθανότατα γιατί τα έργα τους παράγονταν μαζικά είτε για να εξαχθούν σε άλλες χώρες είτε για να διοχετευτούν στην αγορά της Αμβέρσας. (el)
- Antwerp Mannerism is the name given to the style of a group of largely anonymous painters active in the Southern Netherlands and principally in Antwerp in roughly the first three decades of the 16th century, a movement marking the tail end of Early Netherlandish painting, and an early phase within Dutch and Flemish Renaissance painting. The style bore no relation to Italian Mannerism, which it mostly predates by a few years, but the name suggests that it was a reaction to the "classic" style of the earlier Flemish painters, just as the Italian Mannerists were reacting to, or trying to go beyond, the classicism of High Renaissance art. The Antwerp Mannerists' style is certainly "mannered", and "characterized by an artificial elegance. Their paintings typically feature elongated figures posed in affected, twisting, postures, colorful ornate costumes, fluttering drapery, Italianate architecture decorated with grotesque ornament, and crowded groups of figures...". Joseph Koerner notes "a diffuse sense of outlandishness in Antwerp art, of an exoticism both of subject and means ... evoking a non-localized elsewhere". The subject of the Adoration of the Magi was a particular favourite, as it allowed the artists to give free rein to their preoccupation with ornament and the simulation and imitation of luxury products. The Biblical Magi were also regarded as the patron saints of travellers and merchants, which was relevant for the painters' clientele in what had become Europe's main centre for international trade, in a "meteoric rise" after 1501, when the first Asian cargos were landed by Portuguese ships. The theme of rich commodities arriving from distant and exotic parts of the world had a natural appeal to Antwerp merchant buyers, a large proportion themselves foreign. Many artists from around the Netherlands and further afield moved to the city to benefit from the boom, which saw large workshops "that grew into assembly lines", and a great increase in the quantity of art produced, but also some fall in quality; this is especially seen among the minor figures grouped under this term. Many smaller works were produced without commissions, for sale from shop windows, at fairs, or to dealers, rather than for an individual commission, an indication of a growing trend in Netherlandish painting. The Antwerp Pand was a trade fair lasting six weeks, where many painters sold works, and the latest ideas were exchanged and diffused. Although sometimes spoken of as the "subterm “Antwerp Mannerism” as part of "Northern Mannerism in the early sixteenth century", the movement is better distinguished from the Northern Mannerism of later in the century, which developed from Italian Mannerism. There was very little continuity between the two, with Northern Mannerism proper developing in the Netherlands only after a gap of about fifty years after Antwerp Mannerism declined in the 1530s, and after the next stylistic wave of Romanism, heavily influenced by Italian painting, as seen in the later works of Gossaert. (en)
- Die Gruppe der Antwerpener Manieristen umfasst eine nicht näher zu definierende Anzahl von Malern der Antwerpener St.-Lukas-Gilde zum Beginn des 16. Jahrhunderts. Sie gehören nicht zur Strömung des von Italien ausgehenden Manierismus, sondern sind noch der Spätgotik zuzuordnen, wenn auch im Übergang zur Renaissance. (de)
- El manierismo de Amberes es el nombre que se da al estilo de un amplio grupo de pintores, en gran medida anónimos, de Amberes a comienzos del siglo XVI. El estilo no tenía relación directa con el Renacimiento o el Manierismo italiano, pero el nombre sugiere una peculiaridad que era una reacción al estilo «clásico» de los pintores flamencos primitivos. Aunque se han hecho intentos de identificar artistas individuales, la mayor parte de las pinturas siguen atribuyéndose a maestros anónimos. Son características del manierismo de Amberes obras atribuidas a Jan de Beer y Jan Wellens de Cock, la del Maestro de 1518 (posiblemente Jan Mertens van Dornicke o Jan van Dornicke), así como las del Pseudo-Blesius y algunas pinturas tempranas de Jan Gossaert y Adriaen Isenbrandt. Las pinturas combinan estilos neerlandés primitivo y del Renacimiento nórdico, e incorporan tanto tradiciones flamencas como italianas en las mismas composiciones. Entre quienes practican el estilo frecuentemente pintaban temas como la Adoración de los Magos y la Natividad, ambos generalmente representados como escenas nocturnas, pobladas de figuras e iluminadas de manera dramática. Las escenas de Adoración eran especialmente populares entre los manieristas de Amberes, quienes se deleitaban en los estampados de las elaboradas ropas que lucen los Magos y la ornamentación de las ruinas arquitectónicas en las que se ambienta la escena. La siguiente ola de influencia de la pintura italiana vino con el romanismo, como se ve en las obras posteriores de Gossaert. (es)
- Le maniérisme anversois se rapporte au style d'un groupe de peintres travaillant à Anvers au début du XVIe siècle. Le style n'est pas en relation directe avec l'art de la Renaissance italienne, mais suggère une réaction au style classique[Information douteuse] de la peinture flamande du XVe siècle. Ce style se caractérise plutôt par des inspirations de l'art gothique tardif. Cela se traduit par des éléments d'architecture gothique et de la Renaissance. Une palette chromatique vive et flamboyante, ce qui est aussi visible par les costumes des protagonistes.Bien que certaines tentatives d'identification de personnalités artistiques indépendantes aient été avancées, ces peintures restent pour la plupart attribuées à des maîtres à nom de convention. (fr)
- Het Antwerps maniërisme is een kunststijl die werd gedefinieerd als de schilderstijl van een groep van schilders die actief waren in Antwerpen in het begin van de zestiende eeuw (1500-1530). Onder de meesters die men tot de Antwerpse maniëristen rekent is een grote groep anonymi. De stijl waarin deze meesters werkten is niet gerelateerd aan wat over het algemeen onder maniërisme wordt verstaan namelijk: 'de stijl die volgde op de hoogrenaissance' met meesters als Parmigianino, Pontormo, Bronzino en Bartholomeus Spranger. Het Antwerpse maniërisme is daarentegen de stijl die gebruikt werd door de schilders in Antwerpen tussen de gotiek en de renaissance. De werken van deze meesters hebben dus kenmerken van de Vlaamse Primitieven en van de vroege renaissance. Dit Antwerps maniërisme zal later overgaan in het romanisme en de renaissance. (nl)
|
| rdfs:comment
|
- Die Gruppe der Antwerpener Manieristen umfasst eine nicht näher zu definierende Anzahl von Malern der Antwerpener St.-Lukas-Gilde zum Beginn des 16. Jahrhunderts. Sie gehören nicht zur Strömung des von Italien ausgehenden Manierismus, sondern sind noch der Spätgotik zuzuordnen, wenn auch im Übergang zur Renaissance. (de)
- Le maniérisme anversois se rapporte au style d'un groupe de peintres travaillant à Anvers au début du XVIe siècle. Le style n'est pas en relation directe avec l'art de la Renaissance italienne, mais suggère une réaction au style classique[Information douteuse] de la peinture flamande du XVe siècle. Ce style se caractérise plutôt par des inspirations de l'art gothique tardif. Cela se traduit par des éléments d'architecture gothique et de la Renaissance. Une palette chromatique vive et flamboyante, ce qui est aussi visible par les costumes des protagonistes.Bien que certaines tentatives d'identification de personnalités artistiques indépendantes aient été avancées, ces peintures restent pour la plupart attribuées à des maîtres à nom de convention. (fr)
- El manierisme d'Anvers és el nom que es dona a l'estil d'un ampli grup de pintors, majoritàriament anònims, d'Anvers de començaments del segle xvi. L'estil no tenia relació directa amb el Renaixement o el Manierisme italià, però el nom suggereix una peculiaritat que era una reacció a l'estil «clàssic» dels pintors primitius flamencs.Encara que s'han fet intents d'identificar artistes individuals, la major part de les pintures segueixen atribuint-se a . Són característiques del manierisme d'Anvers obres atribuïdes a i , la del (possiblement Jan Mertens o , i algunes pintures primerenques de Jan Gossaert i Adriaen Isenbrandt. Les pintures combinen l'estil primitiu flamenc i el Renaixement flamenc, i incorporen tant tradicions flamenques com italianes a les mateixes composicions. Entre els (ca)
- Antwerp Mannerism is the name given to the style of a group of largely anonymous painters active in the Southern Netherlands and principally in Antwerp in roughly the first three decades of the 16th century, a movement marking the tail end of Early Netherlandish painting, and an early phase within Dutch and Flemish Renaissance painting. The style bore no relation to Italian Mannerism, which it mostly predates by a few years, but the name suggests that it was a reaction to the "classic" style of the earlier Flemish painters, just as the Italian Mannerists were reacting to, or trying to go beyond, the classicism of High Renaissance art. (en)
- Με τον όρο Μανιερισμός της Αμβέρσας αναφερόμαστε σε ένα στυλ ζωγραφικής που διαμορφώθηκε κατά κύριο λόγο στην Αμβέρσα στις αρχές του 16ου αιώνα (περίπου 1500-1530), και χαρακτηρίζει το έργο μιας ομάδας καλλιτεχνών, στην πλειονότητά τους άγνωστης ταυτότητας. Στους σημαντικότερους εκπροσώπους του μανιερισμού της Αμβέρσας συγκαταλέγονται ο , ο Δάσκαλος της Προσκύνησης της Αμβέρσας, ο , o , o (που σήμερα ταυτίζεται με τον «Δάσκαλο του 1518») και ο Γιαν ντε Μπέερ. Ο Φριντλέντερ εντάσσει σε αυτούς και τον Άντριεν φαν Όφερμπεκε, το πρώιμο έργο του Γιαν Γκόσσαερτ και τον Γιαν Βέλλενς ντε Κοκ. (el)
- El manierismo de Amberes es el nombre que se da al estilo de un amplio grupo de pintores, en gran medida anónimos, de Amberes a comienzos del siglo XVI. El estilo no tenía relación directa con el Renacimiento o el Manierismo italiano, pero el nombre sugiere una peculiaridad que era una reacción al estilo «clásico» de los pintores flamencos primitivos. Aunque se han hecho intentos de identificar artistas individuales, la mayor parte de las pinturas siguen atribuyéndose a maestros anónimos. Son características del manierismo de Amberes obras atribuidas a Jan de Beer y Jan Wellens de Cock, la del Maestro de 1518 (posiblemente Jan Mertens van Dornicke o Jan van Dornicke), así como las del Pseudo-Blesius y algunas pinturas tempranas de Jan Gossaert y Adriaen Isenbrandt. Las pinturas combinan e (es)
- Het Antwerps maniërisme is een kunststijl die werd gedefinieerd als de schilderstijl van een groep van schilders die actief waren in Antwerpen in het begin van de zestiende eeuw (1500-1530). Onder de meesters die men tot de Antwerpse maniëristen rekent is een grote groep anonymi. De stijl waarin deze meesters werkten is niet gerelateerd aan wat over het algemeen onder maniërisme wordt verstaan namelijk: 'de stijl die volgde op de hoogrenaissance' met meesters als Parmigianino, Pontormo, Bronzino en Bartholomeus Spranger. Het Antwerpse maniërisme is daarentegen de stijl die gebruikt werd door de schilders in Antwerpen tussen de gotiek en de renaissance. De werken van deze meesters hebben dus kenmerken van de Vlaamse Primitieven en van de vroege renaissance. Dit Antwerps maniërisme zal later (nl)
|
_-_The_Nativity.jpg){kind=link}
_Triptiek_van_de_abdij_van_Dielegem_KMSKB_29-01-2019.JPG){kind=link}
_-_Museum_Boijmans_Van_Beuningen.jpg){kind=link}
_-_The_Nativity.jpg){kind=link}
_-_The_Holy_Family_with_Two_Saints_-_Google_Art_Project.jpg){kind=link}
_Triptiek_van_de_abdij_van_Dielegem_KMSKB_29-01-2019.jpg){kind=link}
_-_Museum_Boijmans_Van_Beuningen.jpg){kind=link}
