| dbo:abstract
|
- Antonio del Giudica, Herzog von Giovinazzo, Fürst von Cellamare (* 1657 in Neapel; † 16. Mai 1733 in Sevilla) war Spross eines süditalienischen Adelsgeschlechts und Militär und Diplomat im Dienste spanischer Könige. (de)
- Antonio del Giudice (1657–1733), duke of Giovinazzo, prince of Cellamare, was a Spanish nobleman and diplomat. (en)
- Antonio del Giudice, (Nápoles, 1657 - Sevilla, 1733), duque de Giovinazzo, príncipe de Cellamare.Desde muy joven entró al servicio del rey Carlos II de España, de cuyo favor gozó, así como el de su sucesor Felipe V. Estuvo prisionero en Italia en 1707 y no fue canjeado hasta 1712, en cuya época fue nombrado embajador de España en la corte de Francia. Instrumento de los proyectos hostiles de Giulio Alberoni, llegó a ser el alma de una conspiración formada en París en 1718 contra Felipe II de Orleans, regente del reino, que pretendía transferir la regencia de Francia al Rey de España . Pero esos proyectos fueron descubiertos por la locuacidad de una cortesana y el príncipe de Cellamare hubo de huir precipidtamente de Francia, siendo embargados todos sus papeles y sin tener en cuenta los privilegios del cargo. A pesar de las protestas y negativas que sobre el asunto se hizo desde el gobierno español, parece claro que todo se había hecho con el beneplácito del Rey de España, puesto que Cellamare siguió gozando del favor de Felipe V hasta su muerte en Sevilla en 1733. (es)
- Antonio del Giudice, né à Naples en 1657 et mort à Séville en 1733, fut duc de Giovinazzo et prince de Cellamare. (fr)
- Antonio del Giudice, principe di Cellamare (Napoli, 1657 – Siviglia, 1733), è stato un nobile e ambasciatore italiano naturalizzato spagnolo, al servizio del Regno di Spagna. (it)
- Antonio del Giudica, książę Cellamare (ur. 1657 w Neapolu, zm. 16 maja 1733 w Sweilli) – hiszpański dyplomata pochodzenia włoskiego. Po śmierci Karola II Habsburga, króla Hiszpanii, w 1701 roku, towarzyszył nowemu władcy Filipowi V do Neapolu. W czasie hiszpańskiej wojny sukcesyjnej (1701-1714) walczył po stronie Filipa we Włoszech. W 1715 roku został wysłannikiem nadzwyczajnym do Paryża, gdzie zgodnie z poleceniami Filipa V – wnuka Ludwika XIV i jego ministra Giulio Alberoniego, planował obalić regenta Francji Filipa Orleańskiego i przygotować tron Francji dla Filipa. Hiszpańskiemu posłowi pomagali nienawidzący regenta Ludwik August Burbon, książę du Maine i Leonard-Helie Pompadour. Spisek jednak wykrył (1718) minister i przyjaciel regenta Guillaume Dubois. Giudica został aresztowany i wydalony z Francji. W 1733 zmarł w Sewilli otoczony szacunkiem monarchy. (pl)
- Анто́нио дель Джу́диче (итал. Antonio del Giudice, duca di Giovinazzo, principe di Cellamare; 1657, Неаполь — 1733, Севилья) — испанский политический деятель и дипломат, герцог Джовинаццо, князь Челламаре. Родом неаполитанец, во время войны за испанское наследство перешел на испанскую службу. С 1715 года был испанским послом в Париже и здесь стал во главе заговора, который имел целью свергнуть герцога Орлеанского и поставить во главе регентства во Франции Филиппа V Испанского. Заговорщикам помогала герцогиня Мэн, но кардинал Дюбуа узнал о нём и приказал выслать Челламаре за границу в 1718 году. Челламаре умер в 1733 году в Севилье в должности генерал-капитана Старой Кастилии. (ru)
|
| dbo:wikiPageID
| |
| dbo:wikiPageLength
|
- 1186 (xsd:nonNegativeInteger)
|
| dbo:wikiPageRevisionID
| |
| dbo:wikiPageWikiLink
| |
| dbp:wikiPageUsesTemplate
| |
| dcterms:subject
| |
| gold:hypernym
| |
| schema:sameAs
| |
| rdf:type
| |
| rdfs:comment
|
- Antonio del Giudica, Herzog von Giovinazzo, Fürst von Cellamare (* 1657 in Neapel; † 16. Mai 1733 in Sevilla) war Spross eines süditalienischen Adelsgeschlechts und Militär und Diplomat im Dienste spanischer Könige. (de)
- Antonio del Giudice (1657–1733), duke of Giovinazzo, prince of Cellamare, was a Spanish nobleman and diplomat. (en)
- Antonio del Giudice, né à Naples en 1657 et mort à Séville en 1733, fut duc de Giovinazzo et prince de Cellamare. (fr)
- Antonio del Giudice, principe di Cellamare (Napoli, 1657 – Siviglia, 1733), è stato un nobile e ambasciatore italiano naturalizzato spagnolo, al servizio del Regno di Spagna. (it)
- Antonio del Giudice, (Nápoles, 1657 - Sevilla, 1733), duque de Giovinazzo, príncipe de Cellamare.Desde muy joven entró al servicio del rey Carlos II de España, de cuyo favor gozó, así como el de su sucesor Felipe V. Estuvo prisionero en Italia en 1707 y no fue canjeado hasta 1712, en cuya época fue nombrado embajador de España en la corte de Francia. (es)
- Antonio del Giudica, książę Cellamare (ur. 1657 w Neapolu, zm. 16 maja 1733 w Sweilli) – hiszpański dyplomata pochodzenia włoskiego. Po śmierci Karola II Habsburga, króla Hiszpanii, w 1701 roku, towarzyszył nowemu władcy Filipowi V do Neapolu. W czasie hiszpańskiej wojny sukcesyjnej (1701-1714) walczył po stronie Filipa we Włoszech. W 1733 zmarł w Sewilli otoczony szacunkiem monarchy. (pl)
- Анто́нио дель Джу́диче (итал. Antonio del Giudice, duca di Giovinazzo, principe di Cellamare; 1657, Неаполь — 1733, Севилья) — испанский политический деятель и дипломат, герцог Джовинаццо, князь Челламаре. Родом неаполитанец, во время войны за испанское наследство перешел на испанскую службу. Челламаре умер в 1733 году в Севилье в должности генерал-капитана Старой Кастилии. (ru)
|
| rdfs:label
|
- Antonio del Giudica (de)
- Antonio del Giudice (en)
- Antonio del Giudice (es)
- Antonio del Giudice (fr)
- Antonio del Giudice (it)
- Antonio del Giudica (pl)
- Джудиче, Антонио дель (ru)
|
| owl:sameAs
| |
| prov:wasDerivedFrom
| |
| foaf:isPrimaryTopicOf
| |
| is dbo:wikiPageWikiLink
of | |
| is foaf:primaryTopic
of | |
