| dbo:abstract
|
- Antonio de La Gándara (16 December 1861 – 30 June 1917) was a French painter, pastellist and draughtsman. La Gándara was born in Paris, France, but his father was of Spanish ancestry, born in San Luis Potosí, Mexico, and his mother was from England. La Gándara's talent was strongly influenced by both cultures. At only 15 years of age, La Gándara was admitted as a student of Jean-Léon Gérôme and Cabanel at the École des Beaux-Arts. Soon, he was recognized by the jury of the 1883 Salon des Champs-Élysées, who singled out the first work he ever exhibited: a portrait of Saint Sebastian. Less than ten years later, young La Gándara had become one of the favourite artists of the Paris elite. His models included Countess Greffulhe, the Grand Duchess of Mecklenburg, the Princess of Chimay, the Prince de Polignac, the Prince de Sagan, Charles Leconte de Lisle, Paul Verlaine, Leonor Uriburu de Anchorena, Sarah Bernhardt, Romaine Brooks, Jean Moreas, Winnaretta Singer, and Virginie Amélie Avegno Gautreau (seen below, and more famously portrayed by John Singer Sargent in his painting Madame X). Influenced by Chardin, his skill is demonstrated in his portraits, in a simplicity with the finest detail, or in the serenity of his scenes of the bridges, parks, and streets of Paris. Gandara illustrated a small number of publications, including Les Danaïdes by Camille Mauclair. With James McNeill Whistler, Jean-Louis Forain, and Yamamoto, La Gándara illustrated Les Chauves-Souris ("The Bats") by the French poet Robert de Montesquiou. The book, published in 1893, has become a rare collector's item. The first exhibition of La Gándara's work organised in New York by Durand-Ruel in 1898 was a major success and confirmed the painter as one of the masters of his time. Major newspapers and magazines routinely reproduced his portraits, several of which made the front page of publications like the fashionable Le Figaro magazine. Gandara participated in the most important exhibitions in Paris, Brussels, Berlin, Dresden, Barcelona and Saragossa. La Gándara died on 30 June 1917, and was interred in Père Lachaise Cemetery, Paris. Although his fame faded rapidly after his death, growing interest in the 20th century saw him regain popularity as a key witness to the art of his time, not only through his canvases, but also as the model chosen by the novelists Jean Lorrain and Marcel Proust, and through the anecdotes of his own life narrated by Edmond de Goncourt, Georges-Michel, and Montesquiou. On 3 November 2018, a major retrospective opened for four months at the Musée Lambinet in Versailles, bringing together more than one hundred works by the painter as well as many documents. The exhibition curator was Xavier Mathieu. A novel was published by the Editions L'Harmattan in 2016 that treats La Gándara's life: Antonio de La Gandara – The Gentleman painter of the Belle Epoque. ---Antonio, my brother, was talented, compassionate when confronted with misery and sorrow, understanding and generous. The protagonist of this story fought to succeed, fought to be admired by his daughters, and kept his integrity intact as the world in which he grew up commonly demonstrated pitilessness towards those who deviated from the path imposed by the good morals of people of good morals, by the tastes of people of good taste and by the arrogance of the vain. (...) Until, now, I had lacked the audacity to divulge what I longed to say. Having, at last, mustered the courage to defend my brother, I decided to break my silence and share our story with the accuracy to which I aspire despite the years which have passed. (en)
- Antonio de la Gandara (* 16. Dezember 1861 in Paris; † 30. Juni 1917 ebenda) war ein französischer Maler und Zeichner. Mit seinen Porträts und seinen Bildern von Paris' Brücken, Parks und Straßen gilt er als einer der größten Maler der Belle Époque. Schon früh wurde Gandara einer der Lieblingsmaler der Pariser Elite, was die Abbildung seiner Gemälde auf dem Cover des modischen Le Figaro-Magazins zeigt. (de)
- Antonio de la Gándara (París, 16 de diciembre de 1861 – ibídem, 30 de junio de 1917) fue un pintor, pastelista y dibujante francés. (es)
- Antonio de La Gandara, né Antoine Henri Pierre de La Gandara le 16 décembre 1861 à Paris et mort dans la même ville le 30 juin 1917 est un peintre, graveur, lithographe, dessinateur et pastelliste français. (fr)
- Antonio de La Gándara, lahir dengan nama Antoine Henri Pierre de La Gándara pada 16 Desember 1861 di dan meninggal pada 30 Juni 1917 di arondisemen ke-6 Paris, merupakan seorang pelukis, gravir, litografi, perancang dan pastel Prancis. Ayahanda Gandara berasal dari Spanyol, San Luis Potosí di Meksiko dan ibundanya adalah orang Prancis yang belajar di Inggris, dipengaruhi oleh ketiga budaya tersebut. Pada Maret 1878, ia diterima di Beaux-Arts de Paris pada usia 17 tahun, di mana ia menjadi murid Alexandre Cabanel, ketekunan karyanya menarik minat Jean-Léon Gérôme. (in)
- Antonio de la Gandara (Parigi, 16 dicembre 1861 – Parigi, 30 giugno 1917) è stato un pittore e disegnatore francese.Fu soprannominato il pittore gentiluomo. (it)
- Antonio de La Gandara (Parijs, 16 december 1861 – aldaar, 3 juni 1917) was een kunstschilder en tekenaar. La Gandara, wiens vader een Spanjaard was afkomstig uit San Luis Potosí in Mexico en wiens Franse moeder werd opgevoed in Engeland, werd door drie culturen beïnvloed. Vanaf zijn vijftiende jaar door Gérome en Cabanel opgemerkt, werd hij tot de Nationale School voor Schone Kunsten in Parijs toegelaten. Voor de eerste maal stelde hij in 1883 in het Salon van de Champs-Elysées tentoon. In het jaar 1884 kende de jury van het Salon hem een eervolle vermelding toe voor zijn Portrait de Saint Sébastien. Hij werkte mee aan de Chat Noir van Rodolphe Salis en verleende zijn medewerking aan het Salon des Inconhérents. Minder dan 10 jaren later dwong hij het respect van de Parijse elite af. Tot zijn modellen en vrienden behoorden de groothertogin de Mecklemburg, de prins de Polignac, Leconte de Lisle, prins de Sagan, Paul Verlaine, Jean Moréas, Anna de Noailles, Jean Lorrain, , Marie d'Annunzio, Liane de Pougy, Sarah Bernhardt, Ida Rubinstein, Colette, Romaine Brooks en vele andere beroemde en minder bekende figuren van deze periode rijk aan artistieke creaties. Nauw verwant met James McNeill Whistler, vergeleek men hem om beurten met Chardin of Velasquez. Hij gas les aan onder anderen Théodore van Lelyveld en Federico Brandt. Van deze buitengewone kunstenaar onthoudt men zijn portretten, de fascinerende afbeeldingen van Parijs en zijn stillevens. Enkele ongewone werken zoals drie Don Quichottes en La Belle et la Bête. Maar ook heel verfijnde lithografieën die hij rond 1895 en 1896 produceerde en die de aandacht van het publiek trokken tijdens de tentoonstellingen Art Nouveau bij Bing. Antonio de La Gandara illustreerde enkele literaire werken waarvan Les Danaïdes van Camille Mauclair en een zeldzame editie van Chauves-Souris van de dichter Robert de Montesquiou. Hij stelde tentoon in Brussel, New York, Boston, Saragossa, Barcelona, München, Berlijn en Dresden, steden waar critici de kwaliteiten van een kunstschilder onderstreepten die weigerde zich aan de artistieke tendens van toen te plooien. Maar van zijn tijd was hij een uitzonderlijke getuige. Voor Edmond de Goncourt, Jean Lorrain, Marcel Proust, André Rouveyre, Apollinaire of voor Graaf de Montesquiou eveneens een acteur die hem in hun werken vermelden. Bijgenaamd Peintre Gentilhomme, bewonderd door de vrouwen voor zijn schoonheid en voor zijn fijne manieren, rust Antonio de La Gandara in het Père-Lachaise kerkhof in Parijs. Zijn werken zijn bij de verzamelaars zeer in trek. 3 november 2018 werd vier maanden lang geopend in het Musée Lambinet in Versailles, een grote retrospectieve met meer dan honderd werken van de schilder en vele documenten. Curator van de tentoonstelling: Xavier Mathieu. (nl)
- Antonio de La Gandara (Paris, 16 de dezembro de 1861 – Paris, 30 de junho de 1917) foi um pintor, pastelista e desenhista francês. La Gándara nasceu em Paris, França, mas seu pai era de ascendência espanhola, nascido em San Luis Potosí, México, e sua mãe era da Inglaterra. O talento de La Gándara foi fortemente influenciado por ambas as culturas. Com apenas 15 anos de idade, La Gándara foi admitido como aluno de Jean-Léon Gérôme e Cabanel na École des Beaux-Arts. Logo, ele foi reconhecido pelo júri do Salon des Champs-Élysées de 1883, que destacou a primeira obra que exibiu: um retrato de São Sebastião. Menos de dez anos depois o jovem La Gándara tornou-se um dos artistas favoritos da elite parisiense. Seus modelos incluíam a condessa Greffulhe, a grã-duquesa de Mecklenburg, a princesa de Chimay, o príncipe de Polignac, o príncipe de Sagan, Charles Leconte de Lisle, Paul Verlaine, Leonor Uriburu de Anchorena, Sarah Bernhardt, Romaine Brooks, Jean Moreas, Winnaretta Singer e Virginie Amélie Avegno Gautreau (vista abaixo, e mais famosa retratada por John Singer Sargent em sua pintura Madame X). Influenciado por Chardin, sua habilidade é demonstrada em seus retratos, na simplicidade com o mais fino detalhe, ou na serenidade de suas cenas de pontes, parques e ruas de Paris. Gandara ilustrou um pequeno número de publicações, incluindo Les Danaïdes de Camille Mauclair. Com James McNeill Whistler, Jean-Louis Forain e Yamamoto, La Gándara ilustrou Les Chauves-Souris ("Os Morcegos") do poeta francês Robert de Montesquiou. O livro, publicado em 1893, tornou-se um raro item de colecionador. A primeira exposição da obra de La Gándara organizada em Nova York por Durand-Ruel em 1898 foi um grande sucesso e confirmou o pintor como um dos mestres de seu tempo. Os principais jornais e revistas reproduziam rotineiramente seus retratos, vários dos quais chegaram à primeira página de publicações da Revista Le Figaro. Gandara participou nas exposições mais importantes em Paris, Bruxelas, Berlim, Dresden, Barcelona e Saragoça. La Gándara morreu em 30 de junho de 1917 e foi enterrado no Cemitério Père Lachaise, em Paris. Embora sua fama tenha desaparecido rapidamente após sua morte, o crescente interesse no século XX fez com que ele recuperasse a popularidade como uma testemunha chave da arte de seu tempo, não apenas através de suas telas, mas também como o modelo escolhido pelos romancistas Jean Lorrain e Marcel Proust, e através das anedotas de sua própria vida narradas por Edmond de Goncourt, Georges-Michel e Montesquiou. Em 3 de novembro de 2018, uma grande retrospectiva foi aberta durante quatro meses no Musée Lambinet em Versalhes, reunindo mais de cem obras do pintor, bem como muitos documentos. O curador da exposição foi Xavier Mathieu. Foi publicado um romance pelas Edições L'Harmattan em 2016 que trata da vida de La Gándara: Antonio de La Gandara - O Cavalheiro pintor da Belle Époque. (pt)
- Антóнио де ла Гáндара (фр. Antonio de la Gándara; 16 декабря 1861, Париж — 30 июня 1917, там же) — испано-французский художник. (ru)
- Антоніо де ла Гандара (фр. Antonio de la Gandara; 16 грудня 1861, Париж — 30 червня 1917, Париж) — французький художник. Найбільш відомий портретами видатних постатей прекрасної епохи. (uk)
|
| rdfs:comment
|
- Antonio de la Gandara (* 16. Dezember 1861 in Paris; † 30. Juni 1917 ebenda) war ein französischer Maler und Zeichner. Mit seinen Porträts und seinen Bildern von Paris' Brücken, Parks und Straßen gilt er als einer der größten Maler der Belle Époque. Schon früh wurde Gandara einer der Lieblingsmaler der Pariser Elite, was die Abbildung seiner Gemälde auf dem Cover des modischen Le Figaro-Magazins zeigt. (de)
- Antonio de la Gándara (París, 16 de diciembre de 1861 – ibídem, 30 de junio de 1917) fue un pintor, pastelista y dibujante francés. (es)
- Antonio de La Gandara, né Antoine Henri Pierre de La Gandara le 16 décembre 1861 à Paris et mort dans la même ville le 30 juin 1917 est un peintre, graveur, lithographe, dessinateur et pastelliste français. (fr)
- Antonio de La Gándara, lahir dengan nama Antoine Henri Pierre de La Gándara pada 16 Desember 1861 di dan meninggal pada 30 Juni 1917 di arondisemen ke-6 Paris, merupakan seorang pelukis, gravir, litografi, perancang dan pastel Prancis. Ayahanda Gandara berasal dari Spanyol, San Luis Potosí di Meksiko dan ibundanya adalah orang Prancis yang belajar di Inggris, dipengaruhi oleh ketiga budaya tersebut. Pada Maret 1878, ia diterima di Beaux-Arts de Paris pada usia 17 tahun, di mana ia menjadi murid Alexandre Cabanel, ketekunan karyanya menarik minat Jean-Léon Gérôme. (in)
- Antonio de la Gandara (Parigi, 16 dicembre 1861 – Parigi, 30 giugno 1917) è stato un pittore e disegnatore francese.Fu soprannominato il pittore gentiluomo. (it)
- Антóнио де ла Гáндара (фр. Antonio de la Gándara; 16 декабря 1861, Париж — 30 июня 1917, там же) — испано-французский художник. (ru)
- Антоніо де ла Гандара (фр. Antonio de la Gandara; 16 грудня 1861, Париж — 30 червня 1917, Париж) — французький художник. Найбільш відомий портретами видатних постатей прекрасної епохи. (uk)
- Antonio de La Gándara (16 December 1861 – 30 June 1917) was a French painter, pastellist and draughtsman. La Gándara was born in Paris, France, but his father was of Spanish ancestry, born in San Luis Potosí, Mexico, and his mother was from England. La Gándara's talent was strongly influenced by both cultures. At only 15 years of age, La Gándara was admitted as a student of Jean-Léon Gérôme and Cabanel at the École des Beaux-Arts. Soon, he was recognized by the jury of the 1883 Salon des Champs-Élysées, who singled out the first work he ever exhibited: a portrait of Saint Sebastian. (en)
- Antonio de La Gandara (Parijs, 16 december 1861 – aldaar, 3 juni 1917) was een kunstschilder en tekenaar. La Gandara, wiens vader een Spanjaard was afkomstig uit San Luis Potosí in Mexico en wiens Franse moeder werd opgevoed in Engeland, werd door drie culturen beïnvloed. Bijgenaamd Peintre Gentilhomme, bewonderd door de vrouwen voor zijn schoonheid en voor zijn fijne manieren, rust Antonio de La Gandara in het Père-Lachaise kerkhof in Parijs. Zijn werken zijn bij de verzamelaars zeer in trek. (nl)
- Antonio de La Gandara (Paris, 16 de dezembro de 1861 – Paris, 30 de junho de 1917) foi um pintor, pastelista e desenhista francês. La Gándara nasceu em Paris, França, mas seu pai era de ascendência espanhola, nascido em San Luis Potosí, México, e sua mãe era da Inglaterra. O talento de La Gándara foi fortemente influenciado por ambas as culturas. Com apenas 15 anos de idade, La Gándara foi admitido como aluno de Jean-Léon Gérôme e Cabanel na École des Beaux-Arts. Logo, ele foi reconhecido pelo júri do Salon des Champs-Élysées de 1883, que destacou a primeira obra que exibiu: um retrato de São Sebastião. (pt)
|
