| dbo:abstract
|
- Ο Αδαλβέρτος Άττο ή Άτσο, ιταλ.: Adalbert Atto ή Adalberto Azzo (απεβίωσε στις 13 Φεβρουαρίου 988) από τον Οίκο της Κανόσα ήταν ο πρώτος κόμης της Κανόσα και ιδρυτής αυτού του ευγενούς Οίκου, που τελικά έπαιξε καθοριστικό ρόλο στην πολιτική διευθέτηση του Λομβαρδικού βασιλείου και της Έριδας της Περιβολής στον 11ο και 12ο αι. (el)
- Adalbert Atto (or Adalberto Azzo) (died 13 February 988) was the first Count of Canossa and founder of that noble house which eventually was to play a determinant role in the political settling of Regnum Italicum and the Investiture Controversy in the eleventh and twelfth centuries. (en)
- Adalbert Atto von Canossa († 13. Februar 988) auch Adalberto Azzo genannt, war der erste Graf von Canossa. Er war auch Graf von Reggio nell’Emilia, Mantua und Modena und spielte in den Auseinandersetzungen zwischen Kaiser Otto I. dem Großen und Berengar II. König von Italien (950 – 961) eine Rolle. (de)
- Adalberto Atto (o Adalberto Azzo) (m. 13 de febrero de 988) fue el primer conde de Canossa y fundador de la dinastía que jugaría un papel crucial en la política Italiana y en la querella de las investiduras en los siglos XI y XII. Adalberto aparece por vez primera en las fuentes como hijo de . Originalmente era vasallo de Lotario II y miles de Adelardo, Obispo de Reggio. Se hizo conocido por acoger a la Reina Adelaida en su castillo en Canossa después de su huida del castillo de Garda (951), donde había sido encarcelada por Berengario II. En 958, Adelaida le nombró conde sine re, esto es, sin jurisdicción exclusiva de derecho de herencia. No vuelve a aparecer como conde en documentos hasta diciembre de 961, durante el ascenso de Berengario. El 20 de abril de 962, figura como conde de Reggio y Modena (comes Regensis sive Mutinensis). Estos nombramientos fueron probablemente resultado de su apoyo a Adelaida y su nuevo esposo, Otón I. Con la reina, negoció una división de poder con el obispo de Reggio por la que el obispo fue confirmado como comes civitatis, conde de la ciudad, y Adalberto como comes comitatus, conde del condado, considerando que el condado comenzaba a tres o cuatro millas de las murallas de la ciudad. Figura con un título similar, comes comitatus Mantuanensis, en Mantua en una carta de la abadesa de Santa Giulia fechada el 10 de junio de 977. En 984, Adalberto aparece como margrave. Cuando Enrique II, duque de Baviera fue aclamado como rey ese año, unió Parma, Piacenza, Bergamo, Cremona, y Brescia a los territorios de Adalberto. Sin embargo, el reinado de Enrique fue breve. Adalberto Atto construyó un monasterio en Canossa en 961, dedicado a San Apollonio en 971. También construyó un monasterio en Brescello. Él y su familia fueron enterrados en San Apollonio. Adalberts se casó con la Supónida Hildegard (Ildegarda) y tuvo tres hijos: Geoffrey; Tedald, que serían respectivamente obispo (970) y conde (1001) de Brescia; y Rudolph, que falleció antes que él. Tuvo también una hija Prangarda, casada con Manfredo I de Susa. (es)
- Adalbertus Atto (atau Adalberto Azzo) (wafat 13 Februari 988) merupakan Comte Canossa pertama dan pendiri dari wangsa tersebut yang akhirnya berperan penting dalam kancah politik di Regnum Italicum dan Kontroversi Penobatan abad ke-11 dan ke-12. Pada tahun 984 Adalbertus muncul dalam catatan-catatan sebagai seorang markgraf. Ketika Heinrich II dari Bayern, dinyatakan sebagai raja di tahun itu, ia menyatukan Parma, , Bergamo, Cremona, dan Brescia ke wilayah-wilayah Adalbertus. Akan tetapi perampasan takhta Heinrich berlangsung singkat. (in)
- Adalberto Atto di Canossa (939 circa – 13 febbraio 988) fu il primo conte di Mantova. (it)
- Adalbert-Atto van Canossa (ca. 920 - 13 februari 988) was een lage Italiaans edelman die bescherming bood aan de vluchtende koningin Adelheid, zelfs toen zijn kasteel werd belegerd. Hierdoor kwam hij blijvend in de gunst van Adelheid en haar tweede man Otto I de Grote. Hij werd zo een van de machtigste Italiaanse edelen en zijn nakomelingen hebben tot in de twaalfde eeuw een belangrijke rol gespeeld in de politiek van Italië en het Heilige Roomse Rijk. Adalbert-Atto was een vazal van de bisschop van Reggio toen hij in 951 toevlucht bood aan koningin Adelheid. Koning Otto en Arduin van Auriate, markgraaf van Turijn, dwongen Berengarius II van Italië om het beleg op te heffen. Dit was het begin van Adalbart-Atto's opkomst, en van zijn verbondenheid met Arduin - zijn dochter zou later met Arduins zoon trouwen. In 958 werd Adalbert-Atto benoemd tot graaf van Canossa en in 961 stichtte hij daar het Sint Appoloniusklooster. In 962 is hij ook graaf van Modena en Reggio, en in 977 ook van Mantua. Dit waren allemaal graafschappen die daarvoor onder het gezag van de bisschoppen van die steden vielen. Voor Adalbert-Atto werd voor deze drie graafschappen een regeling getroffen waarbij de bisschoppen de grafelijke rechten over de steden behielden, en Adalbert-Atto de grafelijke rechten over de omliggende gebieden kreeg. Hij koos uiteindelijk Mantua als residentie en zou zich op grote schaal kerkelijke bezittingen hebben toegeëigend. Adalbert-Atto verbond zich met Hendrik II van Beieren (hertog) toen die in 984 probeerde om keizer te worden. Hendrik gaf hem de titel markgraaf, waardoor Adalbert-Atto ook macht kreeg over Parma, Piacenza, Bergamo, Cremona en Brescia. Hoewel het Hendrik uiteindelijk niet lukte om koning te worden lijkt het erop dat Adalbert-Atto ten minste een deel van zijn nieuwe bezittingen heeft kunnen behouden omdat ook zijn zoons daar later functies bekleedden. Adalbert-Atto is begraven in het Sint Appoloniusklooster te Canossa. Adalbert-Atto was een zoon van Siegfried, een edelman uit Lucca die het kasteel van Canossa stichtte. Adalbert-Atto trouwde met Hildegard (ca. 930 - 11 januari 982), begraven in het Sint Appoloniusklooster te Canossa, vermoedelijk uit de familie van de hertogen van Spoleto. Zij kregen de volgende kinderen:
* Rudolf, overleden voor zijn vader en begraven in Canossa
* Teodald, (ovl. ca. 1012), markgraaf en graaf van Reggio, steunt keizer Hendrik II de Heilige tegen Italiaanse opstandelingen en verwerft daardoor Ferrara (stad).
* Prangarda, gehuwd met Manfred I van Turijn
* Godfried, bisschop van Brescia (nl)
- Adalbert Atto II Azzo Adalberto di Canossa (ur. ok. 928, zm. 13 lutego 988) – syn Zygfryda I z Canossy, był pierwszym comesem z Canossy, rodu, który miał odgrywać ważką rolę w politycznych uwarunkowaniach regionu italskiego oraz w sporze o inwestyturę w XI i XII stuleciu. (pl)
- Адальберт Атто (Адальберто Аццо; итал. Adalbert Atto, Adalberto Azzo; умер13 февраля 988) — первый , основатель , игравшей важную роль в истории Италии XI века. (ru)
|
| rdfs:comment
|
- Ο Αδαλβέρτος Άττο ή Άτσο, ιταλ.: Adalbert Atto ή Adalberto Azzo (απεβίωσε στις 13 Φεβρουαρίου 988) από τον Οίκο της Κανόσα ήταν ο πρώτος κόμης της Κανόσα και ιδρυτής αυτού του ευγενούς Οίκου, που τελικά έπαιξε καθοριστικό ρόλο στην πολιτική διευθέτηση του Λομβαρδικού βασιλείου και της Έριδας της Περιβολής στον 11ο και 12ο αι. (el)
- Adalbert Atto (or Adalberto Azzo) (died 13 February 988) was the first Count of Canossa and founder of that noble house which eventually was to play a determinant role in the political settling of Regnum Italicum and the Investiture Controversy in the eleventh and twelfth centuries. (en)
- Adalbert Atto von Canossa († 13. Februar 988) auch Adalberto Azzo genannt, war der erste Graf von Canossa. Er war auch Graf von Reggio nell’Emilia, Mantua und Modena und spielte in den Auseinandersetzungen zwischen Kaiser Otto I. dem Großen und Berengar II. König von Italien (950 – 961) eine Rolle. (de)
- Adalbertus Atto (atau Adalberto Azzo) (wafat 13 Februari 988) merupakan Comte Canossa pertama dan pendiri dari wangsa tersebut yang akhirnya berperan penting dalam kancah politik di Regnum Italicum dan Kontroversi Penobatan abad ke-11 dan ke-12. Pada tahun 984 Adalbertus muncul dalam catatan-catatan sebagai seorang markgraf. Ketika Heinrich II dari Bayern, dinyatakan sebagai raja di tahun itu, ia menyatukan Parma, , Bergamo, Cremona, dan Brescia ke wilayah-wilayah Adalbertus. Akan tetapi perampasan takhta Heinrich berlangsung singkat. (in)
- Adalberto Atto di Canossa (939 circa – 13 febbraio 988) fu il primo conte di Mantova. (it)
- Adalbert Atto II Azzo Adalberto di Canossa (ur. ok. 928, zm. 13 lutego 988) – syn Zygfryda I z Canossy, był pierwszym comesem z Canossy, rodu, który miał odgrywać ważką rolę w politycznych uwarunkowaniach regionu italskiego oraz w sporze o inwestyturę w XI i XII stuleciu. (pl)
- Адальберт Атто (Адальберто Аццо; итал. Adalbert Atto, Adalberto Azzo; умер13 февраля 988) — первый , основатель , игравшей важную роль в истории Италии XI века. (ru)
- Adalberto Atto (o Adalberto Azzo) (m. 13 de febrero de 988) fue el primer conde de Canossa y fundador de la dinastía que jugaría un papel crucial en la política Italiana y en la querella de las investiduras en los siglos XI y XII. Adalberto aparece por vez primera en las fuentes como hijo de . Originalmente era vasallo de Lotario II y miles de Adelardo, Obispo de Reggio. Se hizo conocido por acoger a la Reina Adelaida en su castillo en Canossa después de su huida del castillo de Garda (951), donde había sido encarcelada por Berengario II. (es)
- Adalbert-Atto van Canossa (ca. 920 - 13 februari 988) was een lage Italiaans edelman die bescherming bood aan de vluchtende koningin Adelheid, zelfs toen zijn kasteel werd belegerd. Hierdoor kwam hij blijvend in de gunst van Adelheid en haar tweede man Otto I de Grote. Hij werd zo een van de machtigste Italiaanse edelen en zijn nakomelingen hebben tot in de twaalfde eeuw een belangrijke rol gespeeld in de politiek van Italië en het Heilige Roomse Rijk. (nl)
|
