| dbo:abstract
|
- Adalbero († 23. leden 989) byl remešský arcibiskup úřadující v letech 969 až 988. (cs)
- Adalberó de Reims (c. 925 – Reims, 23 de gener de 989), va ser el trenta-novè arquebisbe de Reims des de l'any 969 al 989. Hi restaurà la catedral i en reformà el capítol. Tingué com a secretari i favorit Gerbert, futur papa Silvestre II. A la mort de Lluís V, darrer rei carolingi, Adalberó, amb l'ajut de Gerbert i d'altres membres de la cort, consagrà el duc Hug Capet (987) com a rei de França en comptes de Carles, duc de la Baixa Lorena, a conseqüència de la pèrdua d'autoritat per part dels carolingis. Home de lletres i ciències, Adalberó va ser nomenat arquebisbe de Reims pel rei Lotari amb la intenció d'imposar una sèrie de reformes religioses en tota la província eclesiàstica. Va començar per posar al capdavant de la seva escola episcopal a un dels grans savis del seu temps, Gerbert d'Aurillac. Pertanyia a una família lotaríngia, Adalberó va somiar tota la seva vida amb la reinstauració d'un vast imperi a Occident que fos dirigit per la dinastia Otoniana. Després dels repetits atacs del rei Lotari contra Otó II per recuperar la Lotaríngia, Adalberó va abandonar al rei dels francs per unir-se a l'emperador germànic. Acusat de traïció per Lotari i més tard pel seu fill Lluís V, va ser cridat a Compiègne per a ser jutjat (986-987). Salvat per les morts successives dels dos sobirans, el prelat va rebre el suport del duc dels francs Hug Capet, a qui va consagrar com a rei probablement a Noyon el juliol del 987. Pensant equivocadament que el nou rei, Hug I de França, es convertiria en un servidor de l'Imperi, Adalberó va ser el principal artífex de l'ascensió al tron de la família dels Capets. A la seva mort, el 989, enmig d'una crisi a Laon per Carles de Lorena, el tron ja buit s'adjudicà a Arnoul, fill il·legítim de Lotari abans que a Gerbert d'Aurillac, el futur papa Silvestre II. (ca)
- Ο Αντάλμπερο (γερμ.: Adalbero, γαλλ.: Adalberon, πέθανε το 989) ήταν αρχιεπίσκοπος της Ρενς από το 969 μέχρι το 989· επίσης καγκελάριος των Καρολιδών Λοθαρίου και του γιου του Λουδοβίκου Ε΄ της Δυτικής Φραγκίας. Προερχόταν από τον Οίκο του Αρντέν. (el)
- Adalbero von Reims († 23. Januar 989) aus der Familie der Wigeriche war von 969 bis zu seinem Tod Erzbischof von Reims. Er war ein Sohn des Grafen Gozelo im Bidgau und Methingau, und der Uda von Metz, folglich ein Bruder des Grafen Gottfried, gen. der Gefangene, von Verdun, väterlicherseits ein Neffe des Bischofs Adalbero I. von Metz, mütterlicherseits ein Neffe des Erzbischofs Wichfrid von Köln. Als loyaler Gefolgsmann Kaiser Ottos I. wurde er 969 Erzbischof von Reims und Erzkanzler. Er machte aus seiner Residenz ein intellektuelles und künstlerisches Zentrum, und schmückte seine Kathedrale mit Bronzen und Fenstern. Zu seinem Scholastiker machte er Gerbert von Aurillac. Im Konflikt zwischen den Karolingern Lothar († 986) und Ludwig V. († 987), dem Herzog Karl von Niederlothringen, dem deutschen Kaiser Otto II. und Hugo Capet, in den er tief verwickelt war, entkam er nur knapp einem Hochverratsprozess in Compiègne, zuerst 985, dann 987 ein weiteres Mal. Er salbte 979 Ludwig V., den letzten Karolinger, zum König von Frankreich ebenso wie am 3. Juli 987 seinen Verbündeten Hugo Capet, nach dessen Wahl, der er vorsaß, und schließlich dessen Sohn, den späteren Robert II. (de)
- Adalbero (French Adalbéron; died 23 January 989) was the archbishop of Reims, chancellor of Kings Lothair and Louis V of France. (en)
- Adalberón de Reims (Reims, hacia 925 - ibídem, 23 de enero de 989) fue el trigésimo noveno arzobispo de Reims de 969 a 989. Hombre de letras y ciencias, Adalberón fue nombrado arzobispo de Reims por el rey Lotario para imponer una serie de reformas religiosas en esa provincia eclesiástica. Comenzó por poner a la cabeza de su escuela episcopal a uno de los mayores sabios de su tiempo, Gerbert d'Aurillac. Originario de una familia lotaria, Adalberón soñó toda su vida con la reinstauración de un vasto imperio en Occidente que fuera dirigido por los Otones. Tras los repetidos ataques del rey Lotario contra Otón II para recuperar la Lotaringia, Adalberón abandonó al rey de los francos para unirse al emperador germánico. Acusado de traición por Lotario y más tarde por su hijo Luis V, fue llamado a Compiègne para ser juzgado (986-987). Salvado por las muertes sucesivas de los dos soberanos, el prelado recibió el apoyo del duque de los francos Hugo Capeto, al que consagró rey probablemente en Noyon en julio de 987. Pensando equivocadamente que Hugo Capeto se convertiría en un servidor del Imperio, Adalberón fue así el principal artífice de la ascensión al trono de la familia de los Capetos. A su muerte en 989 en medio de una crisis en Laon por , el trono vacante se adjudicó a Arnoul, hijo ilegítimo de Lotario antes que a Gerbert d'Aurillac, el futuro papa Silvestre II. (es)
- Adalbéron de Reims, né vers 925 et mort à Reims le 13 janvier 989, est le trente-neuvième archevêque de Reims de 969 à 989. Homme de lettres et de sciences, Adalbéron est nommé archevêque de Reims par le roi Lothaire pour imposer une série de réformes religieuses dans cette province ecclésiastique. Il commence par appeler à la tête de son école épiscopale Gerbert d'Aurillac, l'un des plus grands savants de son temps. Natif d'une famille lotharingienne, Adalbéron aspire au retour en Occident d'un vaste empire, qui serait dirigé par les Ottoniens. Après les attaques répétées du roi Lothaire contre Otton II pour récupérer la Lotharingie, Adalbéron se détourne du roi des Francs et se rapproche de l'empereur germanique. Accusé de trahison par Lothaire puis par son fils Louis V, il est convoqué à Compiègne pour y être jugé (986-987). Sauvé par les morts successives des deux souverains, le prélat reçoit le soutien du duc des Francs Hugues Capet, qu'il sacre roi probablement à Noyon en juillet 987. Pensant à tort qu'Hugues Capet deviendrait un serviteur de l'Empire, Adalbéron est ainsi le principal artisan de l'accession au trône de la famille capétienne. À sa mort en 989, dans un contexte de crise (prise de Laon par Charles de Lorraine), le siège rémois échoit à Arnoul, un fils illégitime de Lothaire, plutôt qu'à Gerbert d'Aurillac, le futur pape Sylvestre II. (fr)
- ランスのアダルベロン（仏：Adalbéron de Reims, ? - 989年1月23日）は、ランス大司教（在位：969年 - 988年）。アダルベロー（Adalbero）とも。ロタリンギアの地方貴族アルデンヌ家出身。西フランク王シャルル3世の従兄弟の孫にあたる。メス司教アダルベロンの甥。 (ja)
- Adalberone (925 circa – Reims, 23 gennaio 989) è stato un arcivescovo e cardinale francese. (it)
- Adalbero van Reims (onbekend - 23 januari 989) van de familie Wigerik was aartsbisschop van Reims van 969 tot zijn dood. Hij was een zoon van graaf Gozelo van de Bidgouw en Methingouw, en Uda van Metz. Zijn broer was graaf Godfried, bijgenaamd de gevangene, van . Bisschop Adalbero van Bar, bisschop van Metz, was een neef langs vaderszijde. Aartsbisschop Wigfried van Keulen was een neef langs moederszijde. Als loyale volgeling van keizer Otto I werd hij in 969 aangesteld als aartsbisschop van Reims en aartskanselier. Hij maakte van zijn residentie een intellectueel en cultureel centrum. Hij stelde Gerbert d'Aurillac aan als zijn geleerde. In het conflict tussen de Karolingers Lotharius van Frankrijk († 986) en Lodewijk V († 987), hertog Karel van Neder-Lotharingen, keizer Otto II en Hugo Capet, waarin hij diep verwikkeld was, ontkwam hij ternauwernood aan processen van hoogverraad in Compiègne, eerst in 985, daarna in 987. Hij zalfde in 979 de laatste Karolinger, Lodewijk V, tot koning van Frankrijk en op 3 juli 987 na diens verkiezing, die hij voorzat, zijn bondgenoot Hugo Capet tot koning en diens zoon, Robert II tot troonopvolger. Van hem is het citaat: Het koningschap krijgt men niet op grond van erfrecht; men moet slechts hem op de troon verheffen, die zich zowel door zijn lichamelijke welgeschapenheid als door zijn geestelijke wijsheid onderscheidt, die door het geloof gesterkt en door grootmoedigheid gesteund wordt. Hiermee maakte hij de weg vrij voor de verkiezing van Hugo Capet. Adalbero werd opgevolgd door Arnulf van Reims. (nl)
- Адальбе́рон (фр. Adalbéron de Reims; ок. 935/940 — 23 января 989) — французский церковный и государственный деятель. В 969—989 годах — архиепископ Реймса, королевский канцлер при Лотаре Французском и Людовике V. Адальберона называли одним из наиболее выдающихся деятелей своего времени. Он занимался государственной деятельностью в сложной обстановке распада Франкской империи Каролингов и формирования французского государства. Он принимал участие в многочисленных военных столкновениях и дипломатических переговорах между французскими королями и германскими императорами второй половины X века. (ru)
|
| rdfs:comment
|
- Adalbero († 23. leden 989) byl remešský arcibiskup úřadující v letech 969 až 988. (cs)
- Ο Αντάλμπερο (γερμ.: Adalbero, γαλλ.: Adalberon, πέθανε το 989) ήταν αρχιεπίσκοπος της Ρενς από το 969 μέχρι το 989· επίσης καγκελάριος των Καρολιδών Λοθαρίου και του γιου του Λουδοβίκου Ε΄ της Δυτικής Φραγκίας. Προερχόταν από τον Οίκο του Αρντέν. (el)
- Adalbero (French Adalbéron; died 23 January 989) was the archbishop of Reims, chancellor of Kings Lothair and Louis V of France. (en)
- ランスのアダルベロン（仏：Adalbéron de Reims, ? - 989年1月23日）は、ランス大司教（在位：969年 - 988年）。アダルベロー（Adalbero）とも。ロタリンギアの地方貴族アルデンヌ家出身。西フランク王シャルル3世の従兄弟の孫にあたる。メス司教アダルベロンの甥。 (ja)
- Adalberone (925 circa – Reims, 23 gennaio 989) è stato un arcivescovo e cardinale francese. (it)
- Адальбе́рон (фр. Adalbéron de Reims; ок. 935/940 — 23 января 989) — французский церковный и государственный деятель. В 969—989 годах — архиепископ Реймса, королевский канцлер при Лотаре Французском и Людовике V. Адальберона называли одним из наиболее выдающихся деятелей своего времени. Он занимался государственной деятельностью в сложной обстановке распада Франкской империи Каролингов и формирования французского государства. Он принимал участие в многочисленных военных столкновениях и дипломатических переговорах между французскими королями и германскими императорами второй половины X века. (ru)
- Adalberó de Reims (c. 925 – Reims, 23 de gener de 989), va ser el trenta-novè arquebisbe de Reims des de l'any 969 al 989. Hi restaurà la catedral i en reformà el capítol. Tingué com a secretari i favorit Gerbert, futur papa Silvestre II. A la mort de Lluís V, darrer rei carolingi, Adalberó, amb l'ajut de Gerbert i d'altres membres de la cort, consagrà el duc Hug Capet (987) com a rei de França en comptes de Carles, duc de la Baixa Lorena, a conseqüència de la pèrdua d'autoritat per part dels carolingis. (ca)
- Adalbero von Reims († 23. Januar 989) aus der Familie der Wigeriche war von 969 bis zu seinem Tod Erzbischof von Reims. Er war ein Sohn des Grafen Gozelo im Bidgau und Methingau, und der Uda von Metz, folglich ein Bruder des Grafen Gottfried, gen. der Gefangene, von Verdun, väterlicherseits ein Neffe des Bischofs Adalbero I. von Metz, mütterlicherseits ein Neffe des Erzbischofs Wichfrid von Köln. (de)
- Adalberón de Reims (Reims, hacia 925 - ibídem, 23 de enero de 989) fue el trigésimo noveno arzobispo de Reims de 969 a 989. Hombre de letras y ciencias, Adalberón fue nombrado arzobispo de Reims por el rey Lotario para imponer una serie de reformas religiosas en esa provincia eclesiástica. Comenzó por poner a la cabeza de su escuela episcopal a uno de los mayores sabios de su tiempo, Gerbert d'Aurillac. (es)
- Adalbéron de Reims, né vers 925 et mort à Reims le 13 janvier 989, est le trente-neuvième archevêque de Reims de 969 à 989. Homme de lettres et de sciences, Adalbéron est nommé archevêque de Reims par le roi Lothaire pour imposer une série de réformes religieuses dans cette province ecclésiastique. Il commence par appeler à la tête de son école épiscopale Gerbert d'Aurillac, l'un des plus grands savants de son temps. (fr)
- Adalbero van Reims (onbekend - 23 januari 989) van de familie Wigerik was aartsbisschop van Reims van 969 tot zijn dood. Hij was een zoon van graaf Gozelo van de Bidgouw en Methingouw, en Uda van Metz. Zijn broer was graaf Godfried, bijgenaamd de gevangene, van . Bisschop Adalbero van Bar, bisschop van Metz, was een neef langs vaderszijde. Aartsbisschop Wigfried van Keulen was een neef langs moederszijde. Van hem is het citaat: Hiermee maakte hij de weg vrij voor de verkiezing van Hugo Capet. Adalbero werd opgevolgd door Arnulf van Reims. (nl)
|
