| dbo:abstract
|
- Der accusativus cum infinitivo (lateinisch = Akkusativ mit Infinitiv), auch abgekürzt mit AcI, ist eine vor allem aus dem Lateinischen und Altgriechischen bekannte, aber auch in anderen Sprachen geläufige Satzkonstruktion. (de)
- In grammar, accusative and infinitive is the name for a syntactic construction of Latin and Greek, also found in various forms in other languages such as English and Spanish. In this construction, the subject of a subordinate clause is put in the accusative case (objective case in English) and the verb appears in the infinitive form. Among other uses, information may be given in this form to indicate indirect speech, also called indirect discourse. The construction is often referred to by the Latin term Accusativus cum infinitivo, frequently abbreviated ACI. (en)
- EdE-A > Akuzativo kun infinitivo Akuzativo kun infinitivo. En ĉi tiu frazkonstruo apud la rekta komplemento staras infinitivo, kiu signas la agon de l' rekta komplemento. En Esperanto la AKI estas uzata nur post la verboj de perceptado (vidi, aŭdi, senti); ekz. mi vidis lin fali; mi aŭdis lin paroli, ktp. Ĉi tiu formo propre ne estas "klasika", tamen, mem Zamenhof rekte konsilas ĝin anstataŭ la peza predikata adjektivo: mi vidis lin falanta; mi aŭdis lin parolanta. Ĉe aliaj verboj AKI ŝajnas kontraŭa al la Esperanta lingvospirito. Do frazoj, kiel ekz: mi esperas lin veni; mi kredas lin sukcesi; ŝajnas evitindaj. KALOCSAY. (eo)
- De accusativus cum infinitivo (aci), een lijdend voorwerp met een infinitief of infinitiefzin, is een grammaticale constructie. Het is een zinsconstructie met een gezegde dat alleen maar uit een infinitief bestaat. Strikt genomen is er in het Latijn alleen sprake van een aci als het zinsdeel in de accusativus als subject van de infinitief fungeert, maar de term wordt ook gebruikt voor constructies waarin dat niet het geval is Vooral in het Latijn en het Grieks was deze constructie gangbaar, maar ook in het Engels en het Nederlands komt ze geregeld voor (nl)
- Accusativus cum infinitivo (acc.c.inf., A.C.I., ACI) – charakterystyczny dla niektórych języków, zwłaszcza łaciny i greki klasycznej, równoważnik zdania dopełnieniowego lub podmiotowego; składa się on z wyrażenia rzeczownikowego w bierniku (łac. accusativus) oraz bezokolicznika (łac. infinitivus). W łacinie i grece konstrukcja ta powstała ze składni podwójnego biernika osoby i rzeczy, np. gr. Διδάσκω τὴν παρθένον φιλοσοφίαν – „uczę dziewczynę filozofii” – rozwinęło się do Διδάσκω τὴν παρθένον φιλοσοφεῖν – „uczę dziewczynę filozofować”. (pl)
|
| dbo:wikiPageID
| |
| dbo:wikiPageLength
|
- 4962 (xsd:nonNegativeInteger)
|
| dbo:wikiPageRevisionID
| |
| dbo:wikiPageWikiLink
| |
| dbp:wikiPageUsesTemplate
| |
| dcterms:subject
| |
| gold:hypernym
| |
| rdfs:comment
|
- Der accusativus cum infinitivo (lateinisch = Akkusativ mit Infinitiv), auch abgekürzt mit AcI, ist eine vor allem aus dem Lateinischen und Altgriechischen bekannte, aber auch in anderen Sprachen geläufige Satzkonstruktion. (de)
- In grammar, accusative and infinitive is the name for a syntactic construction of Latin and Greek, also found in various forms in other languages such as English and Spanish. In this construction, the subject of a subordinate clause is put in the accusative case (objective case in English) and the verb appears in the infinitive form. Among other uses, information may be given in this form to indicate indirect speech, also called indirect discourse. The construction is often referred to by the Latin term Accusativus cum infinitivo, frequently abbreviated ACI. (en)
- De accusativus cum infinitivo (aci), een lijdend voorwerp met een infinitief of infinitiefzin, is een grammaticale constructie. Het is een zinsconstructie met een gezegde dat alleen maar uit een infinitief bestaat. Strikt genomen is er in het Latijn alleen sprake van een aci als het zinsdeel in de accusativus als subject van de infinitief fungeert, maar de term wordt ook gebruikt voor constructies waarin dat niet het geval is Vooral in het Latijn en het Grieks was deze constructie gangbaar, maar ook in het Engels en het Nederlands komt ze geregeld voor (nl)
- Accusativus cum infinitivo (acc.c.inf., A.C.I., ACI) – charakterystyczny dla niektórych języków, zwłaszcza łaciny i greki klasycznej, równoważnik zdania dopełnieniowego lub podmiotowego; składa się on z wyrażenia rzeczownikowego w bierniku (łac. accusativus) oraz bezokolicznika (łac. infinitivus). W łacinie i grece konstrukcja ta powstała ze składni podwójnego biernika osoby i rzeczy, np. gr. Διδάσκω τὴν παρθένον φιλοσοφίαν – „uczę dziewczynę filozofii” – rozwinęło się do Διδάσκω τὴν παρθένον φιλοσοφεῖν – „uczę dziewczynę filozofować”. (pl)
- EdE-A > Akuzativo kun infinitivo Akuzativo kun infinitivo. En ĉi tiu frazkonstruo apud la rekta komplemento staras infinitivo, kiu signas la agon de l' rekta komplemento. En Esperanto la AKI estas uzata nur post la verboj de perceptado (vidi, aŭdi, senti); ekz. mi vidis lin fali; mi aŭdis lin paroli, ktp. Ĉi tiu formo propre ne estas "klasika", tamen, mem Zamenhof rekte konsilas ĝin anstataŭ la peza predikata adjektivo: mi vidis lin falanta; mi aŭdis lin parolanta. KALOCSAY. (eo)
|
| rdfs:label
|
- Accusativus cum infinitivo (de)
- Akuzativo kun infinitivo (eo)
- Accusative and infinitive (en)
- Accusativus cum infinitivo (nl)
- Accusativus cum infinitivo (pl)
|
| owl:sameAs
| |
| prov:wasDerivedFrom
| |
| foaf:isPrimaryTopicOf
| |
| is dbo:wikiPageRedirects
of | |
| is dbo:wikiPageWikiLink
of | |
| is foaf:primaryTopic
of | |
