This HTML5 document contains 111 embedded RDF statements represented using HTML+Microdata notation.

The embedded RDF content will be recognized by any processor of HTML5 Microdata.

Namespace Prefixes

PrefixIRI
dctermshttp://purl.org/dc/terms/
dbpedia-lmohttp://lmo.dbpedia.org/resource/
yago-reshttp://yago-knowledge.org/resource/
dbpedia-pmshttp://pms.dbpedia.org/resource/
dbohttp://dbpedia.org/ontology/
foafhttp://xmlns.com/foaf/0.1/
n19http://dbpedia.org/resource/File:
dbpedia-cahttp://ca.dbpedia.org/resource/
dbpedia-eshttp://es.dbpedia.org/resource/
n16https://global.dbpedia.org/id/
dbpedia-trhttp://tr.dbpedia.org/resource/
dbpedia-hehttp://he.dbpedia.org/resource/
yagohttp://dbpedia.org/class/yago/
dbthttp://dbpedia.org/resource/Template:
dbpedia-ukhttp://uk.dbpedia.org/resource/
rdfshttp://www.w3.org/2000/01/rdf-schema#
freebasehttp://rdf.freebase.com/ns/
n13http://www.artefascista.it/
dbpedia-fahttp://fa.dbpedia.org/resource/
n23http://commons.wikimedia.org/wiki/Special:FilePath/
rdfhttp://www.w3.org/1999/02/22-rdf-syntax-ns#
dbpedia-arhttp://ar.dbpedia.org/resource/
owlhttp://www.w3.org/2002/07/owl#
dbpedia-ithttp://it.dbpedia.org/resource/
wikipedia-enhttp://en.wikipedia.org/wiki/
dbpedia-zhhttp://zh.dbpedia.org/resource/
dbpedia-frhttp://fr.dbpedia.org/resource/
dbchttp://dbpedia.org/resource/Category:
dbphttp://dbpedia.org/property/
provhttp://www.w3.org/ns/prov#
xsdhhttp://www.w3.org/2001/XMLSchema#
wikidatahttp://www.wikidata.org/entity/
goldhttp://purl.org/linguistics/gold/
dbrhttp://dbpedia.org/resource/

Statements

Subject Item
dbr:Fascist_architecture
rdf:type
yago:Concept105835747 yago:Kind105839024 yago:Cognition100023271 yago:Category105838765 yago:PsychologicalFeature100023100 yago:ArtForm105841151 yago:ArchitecturalStyle105841351 yago:Idea105833840 yago:Content105809192 yago:WikicatArchitecturalStyles yago:Abstraction100002137
rdfs:label
Architecture fasciste عمارة فاشية Фашистська архітектура Arquitectura fascista 法西斯建築 Fascist architecture Architettura del periodo fascista Arquitectura feixista
rdfs:comment
العمارة الفاشية (بالإنجليزية: Fascist architecture)‏ هي أسلوب معماري طوره معماريو المجتمعات الفاشية في أوائل القرن العشرين. اكتسب الأسلوب شعبية في أواخر عشرينيات القرن العشرين مع صعود الحداثة جنبًا إلى جنب مع القومية المرتبطة بالحكومات الفاشية في أوروبا الغربية. يشبه هذا النمط نمط عمارة روما القديمة. مع ذلك، تفتقر مباني الحقبة الفاشية إلى التصميم المتفاخر، وبنيت على أسس التناظر والبساطة. اليوم، العمارة الفاشية الجديدة نادرة بسبب هزيمة دول المحور في الحرب العالمية الثانية، إذ قمعت الأيديولوجية السياسية الفاشية. Arquitectura feixista o arquitectura feixista-racionalista és l'estil arquitectònic desenvolupat a la Itàlia feixista des de finals dels anys vint; promogut i practicat inicialment pel Gruppo 7, que incloïa arquitectes com ara , , , , , Giuseppe Terragni, i Adalberto Libera. S'hi distingien dues branques, una partidària de les innovacions de l'arquitectura moderna (Giuseppe Terragni) i una altra més conservadora (Marcello Piacentini i el grup La Burbera). La arquitectura fascista o arquitectura fascista-racionalista es la arquitectura desarrollada durante la Italia fascista desde finales los años 1920. No es un Estilo arquitectónico uniforme, dado que convivían varios estilos contemporáneamente. En él se distinguían dos ramas, una partidaria de las innovaciones de la arquitectura moderna (Giuseppe Terragni) y otra más conservadora (Marcello Piacentini y el grupo ). Fue promovido y practicado inicialmente por el , que incluía a arquitectos como Luigi Figini, Gino Pollini, , , , Giuseppe Terragni, y Adalberto Libera. Фашистська архітектура — стиль архітектури, розроблений архітекторами фашистських товариств на початку 20-го століття. Стиль набув популярності в кінці 1920-х років з ростом модернізму поряд з націоналізмом, пов'язаним з фашистськими урядами в Західній Європі. Fascist architecture encompasses various stylistic trends in architecture developed by architects of fascist states, primarily in the early 20th century. Fascist architectural styles gained popularity in the late 1920s with the rise of modernism along with the ultranationalism associated with fascist governments in western Europe. Fascist styles often resemble that of ancient Rome, but can extend to modern aesthetics as well. Fascist-era buildings are frequently constructed with particular concern given to symmetry and simplicity. L'architecture fasciste est un style architectural italien rationaliste de la fin des années 1920 promu et pratiqué au début par le Gruppo 7. Il existait deux branches identifiables, l'une, moderniste, dont Giuseppe Terragni était la figure la plus emblématique, et une autre plus conservatrice dans laquelle Marcello Piacentini et le groupe « » étaient les plus actifs. 法西斯建築是20世紀初義大利建築師發展起來的一種建築風格,為義大利理性主義建築的一個分支。隨著現代主義的興起以及法西斯主義的興起,這種風格在1920年代末期得到普及。法西斯建築的風格類似於古羅馬建築風格,但缺乏華麗的裝潢且重視對稱和簡單的外觀。為新古典主義建築和功能主義建築風格的糅合。墨索里尼和希特勒都利用新的建築風格作為整合國民的多種方式之一,試圖標誌民族主義文化的新時代和展示國家的絕對權威。然而由於二戰軸心國的失敗,法西斯建築迅速消退,二戰之後已經幾乎沒有新的法西斯建築。未建成的法西斯主義建築也改建為新的風格,如羅馬忒米尼車站。 L'architettura italiana nel periodo fascista comprende una serie di stili e correnti, spesso confuse in una vaga nozione di "architettura fascista". Esaurito lo slancio teorico dell'architettura futurista con la scomparsa di Antonio Sant'Elia, negli anni venti e trenta in Italia si svilupparono varie correnti architettoniche:
foaf:depiction
n23:Olympische_Spelen_te_Rome,_sintelbaan_in_het_Stadio_dei_Marmi,_Bestanddeelnr_911-5253.jpg n23:CSIC_1939.jpg n23:Bundesarchiv_Bild_146-1988-092-32,_Berlin,_Neue_Reichskanzlei.jpg n23:Arnaldo_Dell'Ira_(1903-1943)_Casa_della_Parola,_1940.jpg
dcterms:subject
dbc:Fascist_architecture
dbo:wikiPageID
6585032
dbo:wikiPageRevisionID
1086986766
dbo:wikiPageWikiLink
dbr:Albert_Speer dbr:Stripped_Classicism dbr:Il_Duce dbr:Nazi_party_rally_grounds dbr:Monumentalism dbc:Fascist_architecture dbr:Benito_Mussolini dbr:Third_Reich dbr:Totalitarian dbr:Idealism dbr:Marcello_Piacentini dbr:Nazi_Germany n19:Bundesarchiv_Bild_146-1988-092-32,_Berlin,_Neue_Reichskanzlei.jpg dbr:Nazi_architecture dbr:Adolf_Hitler dbr:Milan dbr:Palazzo_di_Giustizia dbr:Prime_minister dbr:EUR,_Rome dbr:Novecento_Italiano dbr:Rationalism_(architecture) n19:CSIC_1939.jpg dbr:World_War_I dbr:Volkshalle dbr:Dictatorship dbr:Deutsches_Stadion dbr:Corporatism dbr:Palermo dbr:Ancient_Rome dbr:Simplicity dbr:Fascist dbr:Ultranationalism n19:Olympische_Spelen_te_Rome,_sintelbaan_in_het_Stadio_dei_Marmi,_Bestanddeelnr_911-5253.jpg dbr:Modernism dbr:Symmetry dbr:Casa_del_Fascio_(Como) dbr:Fascism dbr:Palazzo_delle_Poste,_Palermo dbr:Palazzo_della_Civiltà_Italiana dbr:Giuseppe_Terragni dbr:Arnaldo_dell'Ira dbr:Welthauptstadt_Germania
dbo:wikiPageExternalLink
n13:portolago__fascismo__arch.htm
owl:sameAs
dbpedia-lmo:Architettura_fassista dbpedia-pms:Architetura_fassista wikidata:Q600320 dbpedia-ca:Arquitectura_feixista yago-res:Fascist_architecture n16:4n9WV dbpedia-fr:Architecture_fasciste dbpedia-it:Architettura_del_periodo_fascista dbpedia-fa:معماری_فاشیستی dbpedia-he:אדריכלות_פשיסטית dbpedia-es:Arquitectura_fascista freebase:m.0gcpgs dbpedia-ar:عمارة_فاشية dbpedia-tr:Faşist_mimari dbpedia-uk:Фашистська_архітектура dbpedia-zh:法西斯建築
dbp:wikiPageUsesTemplate
dbt:Reflist dbt:Fascism_sidebar dbt:Commons_category dbt:Short_description dbt:History_of_architecture
dbo:thumbnail
n23:Bundesarchiv_Bild_146-1988-092-32,_Berlin,_Neue_Reichskanzlei.jpg?width=300
dbo:abstract
法西斯建築是20世紀初義大利建築師發展起來的一種建築風格,為義大利理性主義建築的一個分支。隨著現代主義的興起以及法西斯主義的興起,這種風格在1920年代末期得到普及。法西斯建築的風格類似於古羅馬建築風格,但缺乏華麗的裝潢且重視對稱和簡單的外觀。為新古典主義建築和功能主義建築風格的糅合。墨索里尼和希特勒都利用新的建築風格作為整合國民的多種方式之一,試圖標誌民族主義文化的新時代和展示國家的絕對權威。然而由於二戰軸心國的失敗,法西斯建築迅速消退,二戰之後已經幾乎沒有新的法西斯建築。未建成的法西斯主義建築也改建為新的風格,如羅馬忒米尼車站。 L'architecture fasciste est un style architectural italien rationaliste de la fin des années 1920 promu et pratiqué au début par le Gruppo 7. Il existait deux branches identifiables, l'une, moderniste, dont Giuseppe Terragni était la figure la plus emblématique, et une autre plus conservatrice dans laquelle Marcello Piacentini et le groupe « » étaient les plus actifs. Arquitectura feixista o arquitectura feixista-racionalista és l'estil arquitectònic desenvolupat a la Itàlia feixista des de finals dels anys vint; promogut i practicat inicialment pel Gruppo 7, que incloïa arquitectes com ara , , , , , Giuseppe Terragni, i Adalberto Libera. S'hi distingien dues branques, una partidària de les innovacions de l'arquitectura moderna (Giuseppe Terragni) i una altra més conservadora (Marcello Piacentini i el grup La Burbera). Aquesta doble naturalesa de l'arquitectura feixista va permetre que d'una banda desenvolupés una estreta relació amb el racionalisme arquitectònic propi de la denominada arquitectura moderna -moviment modern o estil internacional-, com el de l'Escola de la Bauhaus alemanya i el taller de Le Corbusier a França; mentre que d'altra banda, fos clarament equiparable a la denominada arquitectura dels totalitarismes o arquitectura dels dictadors -art nazi, arquitectura nazi, arquitectura estalinista-, més vinculada al neoclassicisme i l'historicisme. El projecte de construcció de l'Esposizione Universale Roma (EUR), prevista pel 1942 i que no va arribar a celebrar-se, va permetre des de 1938 el desenvolupament planificat d'un zona urbana completa amb pretensions monumentals, en què es van conjugar estètiques no sempre coincidents dels arquitectes més afins al règim de Mussolini -Marcello Piacentini, de criteris més neoclàssics i més avantguardista-. La arquitectura fascista o arquitectura fascista-racionalista es la arquitectura desarrollada durante la Italia fascista desde finales los años 1920. No es un Estilo arquitectónico uniforme, dado que convivían varios estilos contemporáneamente. En él se distinguían dos ramas, una partidaria de las innovaciones de la arquitectura moderna (Giuseppe Terragni) y otra más conservadora (Marcello Piacentini y el grupo ). Fue promovido y practicado inicialmente por el , que incluía a arquitectos como Luigi Figini, Gino Pollini, , , , Giuseppe Terragni, y Adalberto Libera. Esa doble naturaleza de la arquitectura fascista permitió que por un lado desarrollara una estrecha relación con el racionalismo arquitectónico propio de la denominada arquitectura moderna (movimiento moderno o estilo internacional), como el de la Escuela de la Bauhaus alemana y el taller de Le Corbusier en Francia; mientras que por otro lado, fuera claramente equiparable a la denominada o (arte nazi, arquitectura nazi, arquitectura estalinista, ), más vinculada al neoclasicismo y el historicismo. El proyecto de construcción de la Esposizione Universale Roma (EUR), prevista para 1942 y que no llegó a celebrarse, permitió desde 1938 el desarrollo planificado de una zona urbana completa con pretensiones monumentales, en la que se conjugaron estéticas no siempre coincidentes de los arquitectos más afines al régimen de Mussolini (Marcello Piacentini, de criterios más neoclásicos y más vanguardista). Фашистська архітектура — стиль архітектури, розроблений архітекторами фашистських товариств на початку 20-го століття. Стиль набув популярності в кінці 1920-х років з ростом модернізму поряд з націоналізмом, пов'язаним з фашистськими урядами в Західній Європі. Fascist architecture encompasses various stylistic trends in architecture developed by architects of fascist states, primarily in the early 20th century. Fascist architectural styles gained popularity in the late 1920s with the rise of modernism along with the ultranationalism associated with fascist governments in western Europe. Fascist styles often resemble that of ancient Rome, but can extend to modern aesthetics as well. Fascist-era buildings are frequently constructed with particular concern given to symmetry and simplicity. Both Benito Mussolini and Adolf Hitler utilised new styles of architecture (variations of Rationalism, and Stripped Classicism respectively) as one of many attempts to unify the citizens of their states, mark a new era of nationalist culture, and exhibit the absolute rule of the state. L'architettura italiana nel periodo fascista comprende una serie di stili e correnti, spesso confuse in una vaga nozione di "architettura fascista". Esaurito lo slancio teorico dell'architettura futurista con la scomparsa di Antonio Sant'Elia, negli anni venti e trenta in Italia si svilupparono varie correnti architettoniche: * l'architettura razionalista (Movimento Moderno e Razionalismo italiano) che rappresentava il movimento più moderno, in sintonia con le tendenze europee del funzionalismo. Maggiore esponente ne fu Giuseppe Terragni. * il Movimento Novecento, che rappresenta una tendenza di "ritorno all'ordine", con il rifiuto sia delle avanguardie del primo novecento (liberty, futurismo, cubismo) sia della nuova tendenza razionalista, con un riferimento al neoclassicismo lombardo ottocentesco e un linguaggio semplificato ed austero, in assonanza con la pittura metafisica di De Chirico. Principali esponenti ne furono Giovanni Muzio, Giò Ponti, Paolo Mezzanotte. * il monumentalismo o "neoclassicismo semplificato", che media tra le tendenze razionaliste d'avanguardia e il conservatorismo dell'accademia, facendosi linguaggio architettonico di regime, teso a diffondere gli ideali fascisti tra le masse e trasmettere l'idea di grandezza del regime, e che privilegia la realizzazione di edifici monumentali e con forte caratterizzazioni scenografiche. Maggiore esponente ne fu Marcello Piacentini. L'Italia del ventennio sembrerebbe isolata dal mondo culturale europeo più evoluto, che propone in architettura i temi del Movimento Moderno, così questi non sembrerebbero presi in considerazione o venire interpretati diversamente dagli architetti italiani. Il tutto sembra concentrarsi in un dibattito superficiale, che non sembrerebbe cogliere i caratteri originari dell'International Style e si ridurrebbe a una modernizzazione esteriore dello stile, con l'adozione di forme semplificate, murature lisce, balconi pieni, cornici spianate, capitelli alleggeriti, archi elementarizzati, colonne smussate; secondo una visione critica, questo avrebbe abbassato il livello dell'edilizia pubblica. العمارة الفاشية (بالإنجليزية: Fascist architecture)‏ هي أسلوب معماري طوره معماريو المجتمعات الفاشية في أوائل القرن العشرين. اكتسب الأسلوب شعبية في أواخر عشرينيات القرن العشرين مع صعود الحداثة جنبًا إلى جنب مع القومية المرتبطة بالحكومات الفاشية في أوروبا الغربية. يشبه هذا النمط نمط عمارة روما القديمة. مع ذلك، تفتقر مباني الحقبة الفاشية إلى التصميم المتفاخر، وبنيت على أسس التناظر والبساطة. وظّف كل من بينيتو موسوليني وأدولف هتلر أنماطًا جديدة للعمارة (تنوعات من العمارة العقلانية، والكلاسيكية المجردة على التوالي) كمحاولة ضمن محاولات عديدة لتوحيد مواطني دولهم، وتسجيل حقبة جديدة من الثقافة القومية، وإظهار الحكم المطلق للأمة. اليوم، العمارة الفاشية الجديدة نادرة بسبب هزيمة دول المحور في الحرب العالمية الثانية، إذ قمعت الأيديولوجية السياسية الفاشية.
gold:hypernym
dbr:Style
prov:wasDerivedFrom
wikipedia-en:Fascist_architecture?oldid=1086986766&ns=0
dbo:wikiPageLength
9269
foaf:isPrimaryTopicOf
wikipedia-en:Fascist_architecture