| dbo:abstract
|
- Henri-Benjamin Rabaud (francès: Henri Rabaud) (8è districte de París i París, 10 de novembre de 1873 - París, 11 de setembre de 1949) fou un compositor i director d'orquestra francès, fill del violoncel·lista Hippolyte Francois Rabaud. Foren els seus mestres , Massenet i Tandon; el 1894 aconseguí el primer premi de Roma i l'any següent envià des d'allà el seu primer treball de pensionat, una simfonia a gran orquestra, en la que ja s'hi podia apreciar la sorgint personalitat del seu autor. Tornat a París, feu executar un quartet per a instruments de corda (1898) i el (1899) la seva Segona simfonia, una suite o rapsòdia sobre cançons populars russes i poema simfònic La professó nocturna. En aquests anys a París tingué alguns alumnes del seu instrument, entre ells el rus . Cada vegada més en domini del seu art, continua produint obres, de les que cadascuna evidenciava un progrés sobre l'anterior i una maduresa i ponderació impròpies d'un artista que no havia complert encara trenta anys. Tals són el poema Ègloga, l'oratori Job, el Psalm IV i l'òpera (1904), feliç iniciació en el gènere dramàtic que encara no havia cultivat i que li valgué un triomf ple i rotund. Malgrat tot, a partir de llavors i sense que s'hagi pogut esbrinar els motius, el mestre emmudí per complet i ja estava quasi oblidat de públic i critica. Quan el 1914, poc temps abans d'esclatar la , sorprengué al món musical amb la seva nova òpera còmica , que assolí un èxit definitiu i que consagrà al seu autor com una de les primeres figures de la música francesa. Marouf, que per culpa dels tràgics esdeveniments que transformaren la faç del món, hagués popularitzat el nom del seu autor, fou representat, això no obstant, durant la guerra, amb gran èxit en diversos teatres i ja cap a l'octubre de 1919 a Barcelona públic i critica confirmaren la reputació de què Marouf venia precedida. Pel seu estil i pels seus procediments, dista tant de l'escola wagneriana com de la moderníssima francesa representada principalment per Debussy i Ravel. I això no vol dir que la seva música sigui de tall antiquat, en canvi, en aquesta hi ha tots els factors modernistes de la tècnica i, a més, un viu sentiment del ritme i un instint teatral de primer orde. Qualitats que el podien situar més bé entre els russos. Rabaud va ser director de la Gran Òpera de París i fou membre de l'Institut des del 1918; a més de les obres ja mencionades, se li deu la música pel drama de , representat en les Arenes de Besiers el 1908. (ca)
- Henri Benjamin RABAUD (10a de Novembro 1873 – 11a de Septembro 1949) estis franca dirigento, komponisto kaj pedagogo, kiu plenumis gravajn postenojn en la franca muzika medio kaj subtenis ĉefajn konservativajn tendencojn en la franca muziko en la unua duono de la 20-a jarcento. (eo)
- Henri Rabaud (París, 10 de noviembre de 1873 - París, 11 de septiembre de 1949) fue un compositor y director de orquesta francés. Hijo de un chelista y una cantante, Rabaud estudió con Jules Massenet en el Conservatorio de París, donde sucedió a Gabriel Fauré como director en 1920. Conservador como compositor, se hizo conocido por su lema "el modernismo es el enemigo". También fue un activo director. Dirigió la orquesta de la Ópera por diez años y llegó a ser director titular de la Orquesta Sinfónica de Boston. (es)
- Henri Rabaud (* 10. November 1873 in Paris; † 11. September 1949 ebenda) war ein französischer Komponist und Dirigent. (de)
- Henri Benjamin Rabaud (10 November 1873 – 11 September 1949) was a French conductor, composer and pedagogue, who held important posts in the French musical establishment and upheld mainly conservative trends in French music in the first half of the twentieth century. (en)
- Henri Benjamin Rabaud (Paris, 1873ko azaroaren 10a - Neuilly-sur-Seine, 1949ko irailaren 11) frantses musikagilea izan zen. eta Jules Masseneten ikaslea izan zen. 1849an, Erromako Saria irabazi zuen Daphne kantatarekin. 1920tik 1941era, Parisko Kontserbatorioko zuzendaria izan zen, Gabriel Fauréren ondoren. Operak idatzi zituen, batez ere; aipagarriena, Mârouf (1914) opera komikoa da. Operez gainera, bi sinfonia eta orkestrarako lanak, ganbera-musika, pianorako lanak, kantuak eta zinema eta antzerkirako musika idatzi zituen. (eu)
- Henri Rabaud, né à Paris (8e arrondissement) le 10 novembre 1873 et mort à Neuilly-sur-Seine le 11 septembre 1949, est un compositeur et chef d'orchestre français. (fr)
- アンリ・ラボー（Henri Rabaud, 1873年11月10日 パリ - 1949年9月11日 ヌイイ）は、フランスの作曲家・音楽教育者。 (ja)
- Henri Rabaud (Parigi, 10 novembre 1873 – Parigi, 11 settembre 1949) è stato un direttore d'orchestra e compositore francese. (it)
- Henri (Benjamin) Rabaud, (Parijs, 10 november 1873 – Neuilly-sur-Seine, 11 september 1949) was een Frans componist, muziekpedagoog en dirigent. (nl)
- Henri Benjamin Rabaud (ur. 10 listopada 1873 w Paryżu, zm. 11 września 1949 tamże) – francuski dyrygent i kompozytor. (pl)
- Анри́ Рабо́ (фр. Henri Rabaud; 10 ноября 1873, Париж — 11 сентября 1949) — французский композитор и дирижёр. Происходил из рода потомственных музыкантов: отец Ипполит Рабо (фр. Hippolyte Rabaud; 1839—1900) был профессором виолончели в Парижской консерватории, мать была певицей (для неё первоначально предназначалась партия Маргариты в опере Гуно «Фауст») и, в свою очередь, приходилась дочерью выдающемуся флейтисту Луи Дорюсу. Учился в Парижской консерватории у Жюля Массне (композиция) и Андре Жедальжа (контрапункт), в 1894 г. был удостоен Большой Римской премии за кантату «Дафна». В 1908—1918 гг. Рабо был дирижёром Парижской Оперы, в 1918–1919 гг. работал в США, где возглавлял Бостонский симфонический оркестр. В 1920 г. с выходом на пенсию Габриэля Форе Рабо занял пост директора Парижской консерватории и оставался в этой должности до 1941 г. Рабо прославился консервативными взглядами, любил повторять: «Модернизм — это зло». С началом Второй мировой войны вошёл в руководство Комитета по делам искусств при вишистском правительстве Петена. Композиторское наследие Рабо включает пять опер. Наибольший успех имела опера «Маруф, сапожник из Каира» (фр. Mârouf, savetier du Caire; 1914), написанная по мотивам «Тысяча и одной ночи». Среди симфонических сочинений Рабо выделяются Дивертисмент на темы русских песен, симфоническая поэма «Ночное шествие» (1896), «Эклога» по мотивам Вергилия; среди хоровых — оратория «Иов» (1900), среди камерных — виртуозное «Конкурсное соло» для кларнета (1901), написанное для выпускного конкурса в консерватории. Рабо также писал музыку к кинофильмам. (ru)
- Henri Rabaud (Paris, 10 de novembro de 1873 - 11 de setembro de 1949) foi um compositor e maestro francês. Seu pai era um cellista e sua mãe cantora profissional. Estudou com e Jules Massenet no Conservatório de Paris. Em 1908 tornou-se maestro no Ópera de Paris no Opéra-Comique e de 1914 até 1918 dirigiu a Opéra. Foi diretor musical da Orquestra Sinfônica de Boston por apenas uma temporada, voltando para Paris. Seguindo a vontade de Gabriel Fauré em 1922, tornou-se seu sucessor como diretor do Conservatório de Paris onde ficou até 1941. Foi maestro e diretor da Ópera de Paris por dez anos. (pt)
- Анрі Рабо (фр. Henri Rabaud; 10 листопада 1873, Париж — 11 вересня 1949, Париж) — був французьким диригентом, композитором і педагогом, який обіймав важливі посади у французькому музичному істеблішменті та підтримував переважно консервативні напрямки у французькій музиці в першій половині ХХ століття. (uk)
|
| rdfs:comment
|
- Henri Benjamin RABAUD (10a de Novembro 1873 – 11a de Septembro 1949) estis franca dirigento, komponisto kaj pedagogo, kiu plenumis gravajn postenojn en la franca muzika medio kaj subtenis ĉefajn konservativajn tendencojn en la franca muziko en la unua duono de la 20-a jarcento. (eo)
- Henri Rabaud (París, 10 de noviembre de 1873 - París, 11 de septiembre de 1949) fue un compositor y director de orquesta francés. Hijo de un chelista y una cantante, Rabaud estudió con Jules Massenet en el Conservatorio de París, donde sucedió a Gabriel Fauré como director en 1920. Conservador como compositor, se hizo conocido por su lema "el modernismo es el enemigo". También fue un activo director. Dirigió la orquesta de la Ópera por diez años y llegó a ser director titular de la Orquesta Sinfónica de Boston. (es)
- Henri Rabaud (* 10. November 1873 in Paris; † 11. September 1949 ebenda) war ein französischer Komponist und Dirigent. (de)
- Henri Benjamin Rabaud (10 November 1873 – 11 September 1949) was a French conductor, composer and pedagogue, who held important posts in the French musical establishment and upheld mainly conservative trends in French music in the first half of the twentieth century. (en)
- Henri Benjamin Rabaud (Paris, 1873ko azaroaren 10a - Neuilly-sur-Seine, 1949ko irailaren 11) frantses musikagilea izan zen. eta Jules Masseneten ikaslea izan zen. 1849an, Erromako Saria irabazi zuen Daphne kantatarekin. 1920tik 1941era, Parisko Kontserbatorioko zuzendaria izan zen, Gabriel Fauréren ondoren. Operak idatzi zituen, batez ere; aipagarriena, Mârouf (1914) opera komikoa da. Operez gainera, bi sinfonia eta orkestrarako lanak, ganbera-musika, pianorako lanak, kantuak eta zinema eta antzerkirako musika idatzi zituen. (eu)
- Henri Rabaud, né à Paris (8e arrondissement) le 10 novembre 1873 et mort à Neuilly-sur-Seine le 11 septembre 1949, est un compositeur et chef d'orchestre français. (fr)
- アンリ・ラボー（Henri Rabaud, 1873年11月10日 パリ - 1949年9月11日 ヌイイ）は、フランスの作曲家・音楽教育者。 (ja)
- Henri Rabaud (Parigi, 10 novembre 1873 – Parigi, 11 settembre 1949) è stato un direttore d'orchestra e compositore francese. (it)
- Henri (Benjamin) Rabaud, (Parijs, 10 november 1873 – Neuilly-sur-Seine, 11 september 1949) was een Frans componist, muziekpedagoog en dirigent. (nl)
- Henri Benjamin Rabaud (ur. 10 listopada 1873 w Paryżu, zm. 11 września 1949 tamże) – francuski dyrygent i kompozytor. (pl)
- Henri Rabaud (Paris, 10 de novembro de 1873 - 11 de setembro de 1949) foi um compositor e maestro francês. Seu pai era um cellista e sua mãe cantora profissional. Estudou com e Jules Massenet no Conservatório de Paris. Em 1908 tornou-se maestro no Ópera de Paris no Opéra-Comique e de 1914 até 1918 dirigiu a Opéra. Foi diretor musical da Orquestra Sinfônica de Boston por apenas uma temporada, voltando para Paris. Seguindo a vontade de Gabriel Fauré em 1922, tornou-se seu sucessor como diretor do Conservatório de Paris onde ficou até 1941. Foi maestro e diretor da Ópera de Paris por dez anos. (pt)
- Анрі Рабо (фр. Henri Rabaud; 10 листопада 1873, Париж — 11 вересня 1949, Париж) — був французьким диригентом, композитором і педагогом, який обіймав важливі посади у французькому музичному істеблішменті та підтримував переважно консервативні напрямки у французькій музиці в першій половині ХХ століття. (uk)
- Henri-Benjamin Rabaud (francès: Henri Rabaud) (8è districte de París i París, 10 de novembre de 1873 - París, 11 de setembre de 1949) fou un compositor i director d'orquestra francès, fill del violoncel·lista Hippolyte Francois Rabaud. (ca)
- Анри́ Рабо́ (фр. Henri Rabaud; 10 ноября 1873, Париж — 11 сентября 1949) — французский композитор и дирижёр. Происходил из рода потомственных музыкантов: отец Ипполит Рабо (фр. Hippolyte Rabaud; 1839—1900) был профессором виолончели в Парижской консерватории, мать была певицей (для неё первоначально предназначалась партия Маргариты в опере Гуно «Фауст») и, в свою очередь, приходилась дочерью выдающемуся флейтисту Луи Дорюсу. (ru)
|
