| dbo:abstract
|
- Ο Έννιο Κουιρίνο Βισκόντι (ιτ. Ennio Quirino Visconti, 1751-1818) υπήρξε Ιταλός κλασικός αρχαιολόγος και ο πιο φημισμένος της εποχής του. (el)
- Ennio Quirino Visconti (* 1. November 1751 in Rom; † 7. Februar 1818 in Paris) war ein italienischer Klassischer Archäologe und gilt als „berühmtester Archäologe seiner Zeit“. (de)
- Ennio Quirino Visconti (November 1, 1751 – February 7, 1818) was an Italian antiquarian and art historian, papal Prefect of Antiquities, and the leading expert of his day in the field of ancient Roman sculpture. His son, Pietro Ercole Visconti, edited Versi di Ennio Quirino Visconti, raccolti per cura di Pietro Visconti while Louis Visconti became a noted architect in France. His brother, Filippo Aurelio Visconti (died 1830) was also a classical scholar, who published the Museo Chiaramonti, a successor to the Museo Pio-Clementino. (en)
- Ennio Quirino, dit Ennius-Quirinus Visconti (30 octobre 1751, à Rome, 7 février 1818, à Paris), est un archéologue d'origine italienne sous le Premier Empire. (fr)
- エンニオ・キリノ・ヴィスコンティ（Ennio Quirino Visconti、1751年11月1日 - 1818年2月7日）はイタリアの考古学者。 (ja)
- Ennio Quirino Visconti (Roma, 1º novembre 1751 – Parigi, 7 febbraio 1818) è stato un archeologo, politico e museologo italiano. (it)
- Ennio Quirino ViscontiEnnio Quirino Visconti (ur. 30 października 1751 w Rzymie, zm. 7 lutego 1818 w Paryżu)– włosko-francuski historyk sztuki, muzealnik i bibliotekarz. Od 1783 był drugim kustoszem Biblioteki Watykańskiej, przejściowo sekretarzem i bibliotekarzem rodziny , a od 1788 pełnił funkcje dyrektorskie w Muzeum Kapitolińskim. Emigrował w 1799 do Francji (naturalizacja 1814) – w Paryżu sprawował kuratelę nad zbiorami starożytnymi w Luwrze. Autor m.in. Iconographie grecque, Iconographie romaine. (pl)
- Эннио Квирино Висконти (итал. Ennio Quirino Visconti; 30 октября 1751, Рим — 7 февраля 1818, Париж) — итальянский и французский археолог, библиотекарь, переводчик, антиквар, реставратор, историк искусства. «Папский префект древностей» и ведущий эксперт конца XVIII — начала XIX веков в области древнеримской скульптуры. Государственный деятель, министр внутренних дел Римской республики (1798—1799). (ru)
|
| rdfs:comment
|
- Ο Έννιο Κουιρίνο Βισκόντι (ιτ. Ennio Quirino Visconti, 1751-1818) υπήρξε Ιταλός κλασικός αρχαιολόγος και ο πιο φημισμένος της εποχής του. (el)
- Ennio Quirino Visconti (* 1. November 1751 in Rom; † 7. Februar 1818 in Paris) war ein italienischer Klassischer Archäologe und gilt als „berühmtester Archäologe seiner Zeit“. (de)
- Ennio Quirino Visconti (November 1, 1751 – February 7, 1818) was an Italian antiquarian and art historian, papal Prefect of Antiquities, and the leading expert of his day in the field of ancient Roman sculpture. His son, Pietro Ercole Visconti, edited Versi di Ennio Quirino Visconti, raccolti per cura di Pietro Visconti while Louis Visconti became a noted architect in France. His brother, Filippo Aurelio Visconti (died 1830) was also a classical scholar, who published the Museo Chiaramonti, a successor to the Museo Pio-Clementino. (en)
- Ennio Quirino, dit Ennius-Quirinus Visconti (30 octobre 1751, à Rome, 7 février 1818, à Paris), est un archéologue d'origine italienne sous le Premier Empire. (fr)
- エンニオ・キリノ・ヴィスコンティ（Ennio Quirino Visconti、1751年11月1日 - 1818年2月7日）はイタリアの考古学者。 (ja)
- Ennio Quirino Visconti (Roma, 1º novembre 1751 – Parigi, 7 febbraio 1818) è stato un archeologo, politico e museologo italiano. (it)
- Ennio Quirino ViscontiEnnio Quirino Visconti (ur. 30 października 1751 w Rzymie, zm. 7 lutego 1818 w Paryżu)– włosko-francuski historyk sztuki, muzealnik i bibliotekarz. Od 1783 był drugim kustoszem Biblioteki Watykańskiej, przejściowo sekretarzem i bibliotekarzem rodziny , a od 1788 pełnił funkcje dyrektorskie w Muzeum Kapitolińskim. Emigrował w 1799 do Francji (naturalizacja 1814) – w Paryżu sprawował kuratelę nad zbiorami starożytnymi w Luwrze. Autor m.in. Iconographie grecque, Iconographie romaine. (pl)
- Эннио Квирино Висконти (итал. Ennio Quirino Visconti; 30 октября 1751, Рим — 7 февраля 1818, Париж) — итальянский и французский археолог, библиотекарь, переводчик, антиквар, реставратор, историк искусства. «Папский префект древностей» и ведущий эксперт конца XVIII — начала XIX веков в области древнеримской скульптуры. Государственный деятель, министр внутренних дел Римской республики (1798—1799). (ru)
|
