dbo:abstract
|
- A l'entorn de la música medieval, els modes rítmics van ser els patrons de durada (o ritmes) llargs i curts impostos en l'escriptura musical, que, d'altra banda, serien idèntiques. (ca)
- Modalrhythmik bezeichnet diejenigen Rhythmen, die sich bei der Verwendung von Modalnotation ergeben, sowie deren Verwendung in anders notierten Musikstücken der entsprechenden Zeit (vor allem 13. Jahrhundert). (de)
- En mezepoka muziko, la ritmaj modaloj estis ŝablonoj de longaj kaj mallongaj daŭroj trudataj al skribitaj notoj,kiuj alie aspektis egalaj. Ĉar moderna notacio de daŭro ankoraŭ ne evoluis ĝis la frua 13-a jarcento, komponistoj kaj kantistoj uzis anstataŭe metodon de ritma muzikado bazita sur kunteksto; kantistoj sciis kiun ŝablonon de longaj kaj mallongaj notoj apliki al ĉeno da notoj pro la pozicio de tiuj notoj ene de frazo, kaj pro enkonduka notacio je la komenco de la frazoindikanta modalnumeron. La uzo de la ritmaj modaloj estas la plej difina trajto de la muziko de la skolo de Notre Dame, kiu prosperis de la malfrua 12-a ĝis frua 13-a jarcentoj, aparte la komponaĵoj de Léonin kaj Pérotin, sed ili estas oftaj ankaŭ en multo de cetera muziko de la ars antiqua ĝis ĉirkaŭ la fino de la 13-a jarcento. Specoj de komponaĵoj priverŝitaj de la modala ritmoinkludas organumon de Notre Dame (plej fame, la kaj de Pérotin), konduktuso, kaj . Pli malfrue en la jarcento, la motetoj de kaj la multaj anonimaj komponistoj, kiuj devenis de diskantaj klaŭzoj, ankaŭ uzis modalan ritmon, ofte kun multe pli da komplekseco ol oni trovis pli frue en la jarcento: ekzemple ĉiuj voĉoj iafoje kantis en malsamaj modaloj, kaj ankaŭ en malsamaj lingvoj. Estis ses ritmaj modaloj, kiel klarigite en la anonima traktato de ĉirkaŭ 1240, De mensurabili musica (antaŭe atribuita al , kiu laŭ niaj nunaj scioj vaste redaktis ĝin en la malfrua 13-a jarcento). Ĉiu modalo konsistis el mallonga grupo de longaj kaj mallongaj notdaŭroj, respondanta al , jene: 1.
* Longa-mallonga (trokeo) 2.
* Mallonga-longa (jambo) 3.
* Longa-mallonga-mallonga (daktilo) 4.
* Mallonga-mallonga-longa (anapesto) 5.
* Longa-longa (spondeo) 6.
* Mallonga-mallonga (piriko) Modernaj transskriboj de la ses modaloj kutime estas jenaj: 1.
* Kvarono, okono (tial ĝenerale en takto 3/8) 2.
* Okono, kvarono (en takto 3/8) 3.
* Punktita kvarono, okono, kvarono (en takto 6/8) 4.
* Okono, kvarono, punktita kvarono (en takto 6/8) 5.
* Punktitaj kvaronoj (aŭ en takto 3/8 aŭ en 6/8) 6.
* Okonoj (aŭ en takto 3/8 aŭ 6/8) Individua okazo de ĉiu el tiuj ĉi modaloj estas nomata ordo. Rekoninte kiu el la ses modaloj aplikiĝas al pasaĵo de neŭmoj, kantisto ĝenerale daŭrigis en tiu sama modalo ĝis la fino de frazo,aŭ kadenco. Aliaj verkistoj, kiuj tuŝis la temon de ritmaj modaloj, inkludas Anonymous IV, kiu estas la ĉefa fonto pri la muziko de Léonin kaj Pérotin,kaj Franco de Kolonjo, kiu rekonis la limojn de la sistemo kaj iniciatis notacian metodon, en kiu la daŭron de ĉia noto signus ĝia formo. (eo)
- En musique médiévale, les modes rythmiques sont des modèles de longues et/ou courtes durées (ou rythmes). La valeur de chaque note n'est pas déterminée par la forme de la note écrite (comme c'est le cas pour la notation musicale européenne plus récente), mais plutôt par sa position au sein d'un groupe de notes , et par sa position par rapport aux autres ligatures. (fr)
- Modos rítmicos es el nombre actual para un concepto rítmico medieval, en que el valor y la duración relativa de cada nota están determinados por su posición dentro de una serie o modo rítmico más amplio que consiste en una sucesión de patrones de valores largos y breves. En la notación el valor de la nota individual se expresa no por su forma, sino por su posición dentro de una figura de notación mayor (llamada ligadura, un grupo de sonidos "enlazados") así como por la posición de esa figura entre el resto. Se trata del primer sistema coherente que se conoce sobre el ritmo y la notación rítmica en la música occidental desde la Antigüedad. Se asoció principalmente a la polifonía de la Escuela de Notre Dame de finales del siglo XII y principios del XIII, pero algunos estudiosos modernos también lo han aplicado a la monofonía profana medieval, si bien con resultados discutibles. (es)
- In medieval music, the rhythmic modes were set patterns of long and short durations (or rhythms). The value of each note is not determined by the form of the written note (as is the case with more recent European musical notation), but rather by its position within a group of notes written as a single figure called a "ligature", and by the position of the ligature relative to other ligatures. Modal notation was developed by the composers of the Notre Dame school from 1170 to 1250, replacing the even and unmeasured rhythm of early polyphony and plainchant with patterns based on the metric feet of classical poetry, and was the first step towards the development of modern mensural notation. The rhythmic modes of Notre Dame Polyphony were the first coherent system of rhythmic notation developed in Western music since antiquity. (en)
- Modo rítmico é um termo da musicologia para definir um esquema rítmico baseado na métrica da poesia. Foi usado na Idade Média e desenvolvido pelos compositores da Escola de Notre-Dame. A primeira exposição do sistema apareceu no tratado De mensurabili musica, atribuído a Johannes de Garlândia, em torno de 1240. A maior parte das fontes aponta a existência de seis modos rítmicos, embora na prática somente os três primeiros fossem mais usados. Eram eles:
* Troqueu - semilonga/curta Semínima-colcheia - compasso 3/8
* Iambo - curta/semilonga Colcheia-semínima - compasso 3/8
* Dáctilo - longa/curta/semilonga Semínima pontuada-colcheia-semínima - compasso 6/8
* Anapesto - curta/semilonga/longa Colcheia-semínima-semínima pontuada - compasso 6/8
* Espondeu - longa/longa Semínima pontuada-semínima pontuada - compasso 3/8 ou 6/8
* - curta/curta/curta Colcheia-colcheia-colcheia - compasso 3/8 ou 6/8 A partir de cada modo se podiam construir células rítmicas maiores, chamadas ordens perfeitas ou imperfeitas, definidas pelo número de repetições e pela posição da pausa final. As limitações impostas por esse modelo foram substituídas no século XIV com as inovações da Ars nova. (pt)
|
dbo:thumbnail
| |
dbo:wikiPageID
| |
dbo:wikiPageLength
|
- 16321 (xsd:nonNegativeInteger)
|
dbo:wikiPageRevisionID
| |
dbo:wikiPageWikiLink
| |
dbp:reference
|
- 1300.0
- Grout, Donald Jay, J. Peter Burkholder, and Claude V. Palisca. 2006. A History of Western Music, seventh edition. New York: W. W. Norton. . (en)
- Reese, Gustave. 1940. Music in the Middle Ages. New York City: W. W. Norton & Company. . (en)
- Articles. 1980. "Rhythmic Mode", "Johannes de Garlandia", "Franco of Cologne". The New Grove Dictionary of Music and Musicians, edited by Stanley Sadie. 20 vols. London, Macmillan Publishers Ltd. . (en)
- Randel, Don Michael, and Willi Apel . 1986. The New Harvard Dictionary of Music. Cambridge, Massachusetts: Belknap Press of Harvard University Press. . (en)
- Smith, Norman E. 1988. "The Notation of Fractio Modi". Current Musicology, nos. 45–47 : 283–304. (en)
- Wellesz, Egon . 1957. New Oxford History of Music, vol. 1: "Ancient and Oriental Music". London & New York: Oxford University Press. (en)
- Apel, Willi. 1961. The Notation of Polyphonic Music, 900–1600, fifth edition, revised and with commentary. Publications of the Mediaeval Academy of America, no. 38. Cambridge, Mass.: Mediaeval Academy of America. (en)
- Parrish, Carl. 1957. The Notation of Medieval Music. London: Faber & Faber. (en)
- Hiley, David. 1984. "The Plica and Liquescence". In Gordon Athol Anderson in memoriam: Von seinen Studenten, Freunden und Kollegen, 2 vols., 2:379–91. Wissenschaftliche Abhandlungen, no. 39. Henryville, PA: Institute of Mediæval Music. (en)
- Seay, Albert. 1975. Music in the Medieval World, second edition. Englewood Cliffs, NJ: Prentice-Hall, Inc. ; . (en)
|
dbp:wikiPageUsesTemplate
| |
dcterms:subject
| |
gold:hypernym
| |
rdf:type
| |
rdfs:comment
|
- A l'entorn de la música medieval, els modes rítmics van ser els patrons de durada (o ritmes) llargs i curts impostos en l'escriptura musical, que, d'altra banda, serien idèntiques. (ca)
- Modalrhythmik bezeichnet diejenigen Rhythmen, die sich bei der Verwendung von Modalnotation ergeben, sowie deren Verwendung in anders notierten Musikstücken der entsprechenden Zeit (vor allem 13. Jahrhundert). (de)
- En musique médiévale, les modes rythmiques sont des modèles de longues et/ou courtes durées (ou rythmes). La valeur de chaque note n'est pas déterminée par la forme de la note écrite (comme c'est le cas pour la notation musicale européenne plus récente), mais plutôt par sa position au sein d'un groupe de notes , et par sa position par rapport aux autres ligatures. (fr)
- En mezepoka muziko, la ritmaj modaloj estis ŝablonoj de longaj kaj mallongaj daŭroj trudataj al skribitaj notoj,kiuj alie aspektis egalaj. Ĉar moderna notacio de daŭro ankoraŭ ne evoluis ĝis la frua 13-a jarcento, komponistoj kaj kantistoj uzis anstataŭe metodon de ritma muzikado bazita sur kunteksto; kantistoj sciis kiun ŝablonon de longaj kaj mallongaj notoj apliki al ĉeno da notoj pro la pozicio de tiuj notoj ene de frazo, kaj pro enkonduka notacio je la komenco de la frazoindikanta modalnumeron. Modernaj transskriboj de la ses modaloj kutime estas jenaj: (eo)
- Modos rítmicos es el nombre actual para un concepto rítmico medieval, en que el valor y la duración relativa de cada nota están determinados por su posición dentro de una serie o modo rítmico más amplio que consiste en una sucesión de patrones de valores largos y breves. En la notación el valor de la nota individual se expresa no por su forma, sino por su posición dentro de una figura de notación mayor (llamada ligadura, un grupo de sonidos "enlazados") así como por la posición de esa figura entre el resto. Se trata del primer sistema coherente que se conoce sobre el ritmo y la notación rítmica en la música occidental desde la Antigüedad. Se asoció principalmente a la polifonía de la Escuela de Notre Dame de finales del siglo XII y principios del XIII, pero algunos estudiosos modernos tamb (es)
- In medieval music, the rhythmic modes were set patterns of long and short durations (or rhythms). The value of each note is not determined by the form of the written note (as is the case with more recent European musical notation), but rather by its position within a group of notes written as a single figure called a "ligature", and by the position of the ligature relative to other ligatures. Modal notation was developed by the composers of the Notre Dame school from 1170 to 1250, replacing the even and unmeasured rhythm of early polyphony and plainchant with patterns based on the metric feet of classical poetry, and was the first step towards the development of modern mensural notation. The rhythmic modes of Notre Dame Polyphony were the first coherent system of rhythmic notation develope (en)
- Modo rítmico é um termo da musicologia para definir um esquema rítmico baseado na métrica da poesia. Foi usado na Idade Média e desenvolvido pelos compositores da Escola de Notre-Dame. A primeira exposição do sistema apareceu no tratado De mensurabili musica, atribuído a Johannes de Garlândia, em torno de 1240. A maior parte das fontes aponta a existência de seis modos rítmicos, embora na prática somente os três primeiros fossem mais usados. Eram eles:
* Troqueu - semilonga/curta Semínima-colcheia - compasso 3/8
* Iambo - curta/semilonga Colcheia-semínima - compasso 3/8
* Espondeu - longa/longa (pt)
|
rdfs:label
|
- Modes rítmics (ca)
- Modalrhythmik (de)
- Ritma modalo (eo)
- Modos rítmicos (es)
- Modes rythmiques (fr)
- Rhythmic mode (en)
- Modo rítmico (pt)
|
owl:sameAs
| |
prov:wasDerivedFrom
| |
foaf:depiction
| |
foaf:isPrimaryTopicOf
| |
is dbo:wikiPageRedirects
of | |
is dbo:wikiPageWikiLink
of | |
is foaf:primaryTopic
of | |