| dbo:abstract
|
- Lambert Massart (Lieja, Bèlgica, 19 de juliol de 1811 - París, 13 de febrer de 1891) fou músic i professor de violí belga. Fou deixeble de Kreutzer, i des de 1843 professor de violí al Conservatoire de Paris on va tenir alumnes com , , Martin Pierre Marsick, Heinrich Gotllieb Noren, Wienawski, Marsick, Alessandro Luigini, František Ondříček i d'altres. La seva esposa (1827-1887), fou una pianista excel·lent i nomenada professora el 1875 del Conservatori per a substituir a . (ca)
- Lambert-Joseph Massart (* 19. Juli 1811 in Lüttich; † 13. Februar 1892 in Paris) war ein belgischer Violinist. (de)
- Lambert Joseph Massart, né le 19 juillet 1811 à Liège et mort le 13 février 1892 à Paris 9e, est un violoniste français. (fr)
- Joseph Lambert Massart (19 July 1811 – 13 February 1892) was a Belgian violinist who has been credited with the origination of the systematic vibrato. He compiled The Art of Working at Kreutzer's Etudes, a supplement that contains 412 fingerings and bowings taken from his time studying with Rodolphe Kreutzer. He was an excellent String quartet player who gave many delightful chamber concerts, having also played Beethoven's Kreutzer Sonata in A minor with Franz Liszt on 23 May 1843. (en)
- ジョゼフ・ランベール・マサール（Joseph Lambert Massart, 1811年7月19日 - 1892年2月13日）は、ベルギーのヴァイオリニスト。 マサールは体系的ビブラートの創始者として位置づけられており、ロドルフ・クレゼールから受けた教えを基に『クレゼールの練習曲集における機能芸術』と題して412の運指法と運弓法を記した補遺を編纂した。また弦楽四重奏の奏者としても秀でていた彼は多くの優れた室内楽演奏会を催しており、1843年5月23日にはフランツ・リストとベートーヴェンの『クロイツェル・ソナタ』の演奏で共演している。 (ja)
- Lambert-Joseph Massart (Luik, 19 juli 1811 – Parijs, 13 februari 1892) was een Belgisch violist met een lange loopbaan in Parijs. Hij was zoon van musicus Joseph Massart en Marguerite Jacob Schrideur. Zijn muziekopleiding begon bij zijn vader en diens broer Jean-Joseph, die een leerling was van en violist was van het theater van Luik. Na diens dood in 1818 werd zijn opleiding voortgezet onder muzikale en financiële ondersteuning door van Ambroise Delaveux (ambtenaar en amateur-violist), die voor hem regelde dat hij met een beurs van de stad Luik aan het Conservatoire de Paris kon gaan studeren. Echter Luigi Cherubini weigerde toelating tot dat instituut omdat Massart een buitenlander was, een lot dat ook Franz Liszt en César Franck ondergingen. Hij maakte toch wel naam , zoals in Nederland werd bericht. Massart werd daarop leerling van Rodolphe Kreutzer, waarvan ook melding gemaakt werd voor een concert in Diligentia, Den Haag in 1828. Het instituut bleef hem tot 1829 om die reden weigeren, ondanks dat Lambert Massart inmiddels financieel werd ondersteund (pensionnaire) door koning Willem I der Nederlanden. Hij mocht er compositieleer en muziektheorie studeren alsmede contrapunt bij François-Joseph Fétis. Ondanks deze moeilijkheden tijdens het studietraject ontpopte Massart als een ware vioolvirtuoos, hij speelde dikwijls bij de Opéra in Parijs. Daarbij stond hij bekend als zeer goede violist binnen de kamermuziek, waaronder ook diverse strijkkwartetten. Zo is van hem bekend dat hij samen met Franz Liszt een uitvoering gaf van Vioolsonate nr. 9 van Ludwig van Beethoven, ook wel bekend als Kreutzersonate. Hij vormde tevens een duo met zijn echtgenote Louise Aglae Masson (Parijs, 1827- Parijs, 26 juli 1887), opgeleid aan hetzelfde conservatorium, slaagde met een eerste prijs, werd hofpianiste in Orléans en pianodocente aan het conservatorium van Parijs. Het instituut dat hem eerste weigerde stelde hem in 1843 aan als vioolprofessor, een functie die hij tot 1890 aanhield. Hij leidde een hele ris aan violisten op waaronder Fritz Kreisler, Eugène Ysaÿe, , Henryk Wieniawski, , , en . Van zijn hand verscheen L'art de travailler les études de Kreutzer (vinger- en strijkstokzettingen). Het echtpaar werd begraven in het familiegraf van de familie Masson op de begraafplaats op Montmatre. Een neef van hem, Rodolphe Massart (1814-1914), werd ook bekend violist. (nl)
- Joseph Lambert Massart (Liegi, 19 luglio 1811 – Parigi, 13 febbraio 1892) è stato un violinista belga. Venne avviato alla carriera musicale dal padre e dal fratello Jean-Joseph, quindi studiò con Ambroise Delaveux. Debuttò in pubblico presso il Théâtre Royal di Liegi il 26 marzo 1822. Nonostante l'appoggio del re, non venne ammesso al Conservatorio di Parigi (allora diretto da Cherubini), in quanto straniero. Studiò violino in privato presso Rodolphe Kreutzer, entrando in conservatorio solo nel 1829, come studente di composizione (allievo di P.J. Zimmerman). Iniziò a riscuotere successo pubblico come violinista negli anni '30, dopo aver suonato in alcuni Concert Spirituel. Nel 1837 ebbe in breve tempo (due settimane) una serie di importanti concerti con Franz Liszt, Sigismund Thalberg e che accrebbero notevolmente la sua reputazione. La sua collaborazione con Listz durò diversi anni. Nel 1843 è divenuto insegnante presso lo stesso Conservatorio di Parigi, dove rimase in carica per 47 anni. Fu un grande didatta, fra i suoi allievi spiccano Fritz Kreisler, Eugène Ysaÿe, Henryk Wieniawski, e Charles Martin Loeffler. Nonostante ciò, non si interessò alla composizione e non scrisse alcun lavoro didattico proprio. Ha pubblicato L'arte di studiare i capricci di Kreutzer, un supplemento di 412 variazioni da studio dei capricci con diteggiature e arcate, desunte dallo studio con il suo maestro. Dal suo ingresso in cattedra presso il conservatorio, concentrò la sua attività concertistica nell'ambito cameristico abbandonando le esibizioni solistiche. Infatti, Massart aveva una brillante tecnica, ma era molto modesto e non aveva il carattere forte di un solista virtuoso. Egli fu anche un valido quartettista e suonò spesso con sua moglie, la pianista Louise Agiaé Masson (1827–87). Suonava spesso con i suoi migliori allievi e teneva serate musicali con artisti prestigiosi presso la sua abitazione. Dopo il 1850 le sue apparizioni pubbliche divennero sempre più rare, ma la sua grande fama continuava ad attirare allievi da tutta Europa, grazie anche al fatto che il Conservatorio di Parigi non impediva più l'ammissione agli stranieri, diversamente da quando egli era studente. Morì a Parigi il 13 febbraio 1892. (it)
- Lambert Joseph Massart (ur. 19 lipca 1811 w Liège, zm. 13 lutego 1892 w Paryżu) – belgijski skrzypek i pedagog. (pl)
- Lambert Joseph Massart, född den 19 juli 1811 i Liège, död den 13 februari 1892 i Paris, var en belgisk-fransk violinist. Massart, som var elev till Rodolphe Kreutzer, blev 1843 violinprofessor vid konservatoriet i Paris och vann mycket anseende som lärare åt Wieniawski, Marsick, Sarasate, Teresina Tua med flera. (sv)
- Ламбер Жозеф Массар (фр. Lambert Joseph Massart; 19 июля 1811, Льеж — 13 февраля 1892, Париж) — французский скрипач и музыкальный педагог бельгийского происхождения. (ru)
|
| rdfs:comment
|
- Lambert Massart (Lieja, Bèlgica, 19 de juliol de 1811 - París, 13 de febrer de 1891) fou músic i professor de violí belga. Fou deixeble de Kreutzer, i des de 1843 professor de violí al Conservatoire de Paris on va tenir alumnes com , , Martin Pierre Marsick, Heinrich Gotllieb Noren, Wienawski, Marsick, Alessandro Luigini, František Ondříček i d'altres. La seva esposa (1827-1887), fou una pianista excel·lent i nomenada professora el 1875 del Conservatori per a substituir a . (ca)
- Lambert-Joseph Massart (* 19. Juli 1811 in Lüttich; † 13. Februar 1892 in Paris) war ein belgischer Violinist. (de)
- Lambert Joseph Massart, né le 19 juillet 1811 à Liège et mort le 13 février 1892 à Paris 9e, est un violoniste français. (fr)
- Joseph Lambert Massart (19 July 1811 – 13 February 1892) was a Belgian violinist who has been credited with the origination of the systematic vibrato. He compiled The Art of Working at Kreutzer's Etudes, a supplement that contains 412 fingerings and bowings taken from his time studying with Rodolphe Kreutzer. He was an excellent String quartet player who gave many delightful chamber concerts, having also played Beethoven's Kreutzer Sonata in A minor with Franz Liszt on 23 May 1843. (en)
- ジョゼフ・ランベール・マサール（Joseph Lambert Massart, 1811年7月19日 - 1892年2月13日）は、ベルギーのヴァイオリニスト。 マサールは体系的ビブラートの創始者として位置づけられており、ロドルフ・クレゼールから受けた教えを基に『クレゼールの練習曲集における機能芸術』と題して412の運指法と運弓法を記した補遺を編纂した。また弦楽四重奏の奏者としても秀でていた彼は多くの優れた室内楽演奏会を催しており、1843年5月23日にはフランツ・リストとベートーヴェンの『クロイツェル・ソナタ』の演奏で共演している。 (ja)
- Lambert Joseph Massart (ur. 19 lipca 1811 w Liège, zm. 13 lutego 1892 w Paryżu) – belgijski skrzypek i pedagog. (pl)
- Lambert Joseph Massart, född den 19 juli 1811 i Liège, död den 13 februari 1892 i Paris, var en belgisk-fransk violinist. Massart, som var elev till Rodolphe Kreutzer, blev 1843 violinprofessor vid konservatoriet i Paris och vann mycket anseende som lärare åt Wieniawski, Marsick, Sarasate, Teresina Tua med flera. (sv)
- Ламбер Жозеф Массар (фр. Lambert Joseph Massart; 19 июля 1811, Льеж — 13 февраля 1892, Париж) — французский скрипач и музыкальный педагог бельгийского происхождения. (ru)
- Joseph Lambert Massart (Liegi, 19 luglio 1811 – Parigi, 13 febbraio 1892) è stato un violinista belga. Venne avviato alla carriera musicale dal padre e dal fratello Jean-Joseph, quindi studiò con Ambroise Delaveux. Debuttò in pubblico presso il Théâtre Royal di Liegi il 26 marzo 1822. Nonostante l'appoggio del re, non venne ammesso al Conservatorio di Parigi (allora diretto da Cherubini), in quanto straniero. Studiò violino in privato presso Rodolphe Kreutzer, entrando in conservatorio solo nel 1829, come studente di composizione (allievo di P.J. Zimmerman). Iniziò a riscuotere successo pubblico come violinista negli anni '30, dopo aver suonato in alcuni Concert Spirituel. Nel 1837 ebbe in breve tempo (due settimane) una serie di importanti concerti con Franz Liszt, Sigismund Thalberg e c (it)
- Lambert-Joseph Massart (Luik, 19 juli 1811 – Parijs, 13 februari 1892) was een Belgisch violist met een lange loopbaan in Parijs. Hij was zoon van musicus Joseph Massart en Marguerite Jacob Schrideur. Zijn muziekopleiding begon bij zijn vader en diens broer Jean-Joseph, die een leerling was van en violist was van het theater van Luik. Na diens dood in 1818 werd zijn opleiding voortgezet onder muzikale en financiële ondersteuning door van Ambroise Delaveux (ambtenaar en amateur-violist), die voor hem regelde dat hij met een beurs van de stad Luik aan het Conservatoire de Paris kon gaan studeren. Echter Luigi Cherubini weigerde toelating tot dat instituut omdat Massart een buitenlander was, een lot dat ook Franz Liszt en César Franck ondergingen. Hij maakte toch wel naam , zoals in Nederlan (nl)
|
