| dbo:abstract
|
- "Childe Roland to the Dark Tower Came" is a narrative poem by English author Robert Browning, written on January 2, 1852, and first published in 1855 in the collection titled Men and Women. The poem is often noted for its dark and atmospheric imagery, inversion of classical tropes, and use of unreliable narration. Childe Roland, the only speaker in the poem, describes his journey towards "the Dark Tower," and his horror at what he sees on his quest. The poem ends when Roland finally reaches the tower, leaving his ultimate fate ambiguous. (en)
- Childe Roland to the Dark Tower Came (En español "Childe Roland a la Torre Oscura llegó") es un poema escrito en 1855 por el inglés Robert Browning y publicado por primera vez en su libro recopilatorio de poemas Men and Women. El título del poema proviene de la tragedia El rey Lear escrita por William Shakespeare: " Child Roland to the Dark Tower came,His word was still 'Fie, foh, and fum I smell the blood of a British man." William Shakespeare, "El rey Lear" Acto 3, Escena 4 (es)
- L'écuyer Roland à la Tour noire s'en est venu Childe Roland to the Dark Tower Came (L'écuyer Roland à la Tour noire s'en est venu, ou encore, Le Chevalier Roland s'en vint à la Tour noire) est un poème écrit par Robert Browning en 1855. Il fait partie de l'ensemble intitulé Hommes et Femmes (Men and Women). Son titre, repris à la fin du poème, est tiré d'un vers du Le Roi Lear de Shakespeare, qui s'était lui-même inspiré du conte de fée Childe Rowland, popularisé plus tard par Joseph Jacobs, et fondé sur une vieille ballade écossaise. Le poème est considéré comme le monologue de Browning à la fois le plus ambigu et le plus suggestif. Il comporte un narrateur à la première personne qui entraîne le lecteur dans sa quête en évoquant une réponse de caractère gothique à une question préalablement posée. Le poème a inspiré à l'écrivain américain Stephen King l'une de ses œuvres majeures, La Tour sombre. (fr)
- Childe Roland alla Torre Nera giunse (Childe Roland to the Dark Tower Came) è un poema dello scrittore inglese Robert Browning, scritto nel 1855 e pubblicato per la prima volta nella raccolta . (it)
- „Childe Roland to the Dark Tower Came” (pol. „Sir Roland pod Mroczną Wieżą stanął”) – poemat narracyjny Roberta Browninga powstały w 1855 i opublikowany po raz pierwszy w tym samym roku w zbiorze zatytułowanym Men and Women. Tytuł, który jednocześnie stanowi ostatnie słowa utworu, zaczerpnięty został z jednego z wersów sztuki Williama Shakespeare’a Król Lear.W sztuce Edgar, syn Gloucestera, próbuje uwiarygodnić swoje przebranie za szalonego Tomka, mówiąc w sposób nonsensowny, z jego to wypowiedzi pochodzi wspomniany wers. Inspirację Shakespeare’a stanowiła angielska baśń „”, chociaż wiersz nie łączy się bezpośrednio z tą opowieścią. Browning twierdził, że poemat przyszedł mu do głowy, w kompletnej formie, podczas snu i powiedział o nim kiedyś: „When I wrote this, God and Browning knew what it meant. Now God only knows”. [Kiedy to pisałem, Bóg i Browning wiedzieli, co oznacza. Teraz jedynie Bóg wie]. Na język polski poemat przełożył Juliusz Żuławski pt. „Sir Roland pod Mroczną Wieżą stanął”, zamieszczony on został w wyborze tegoż tłumacza zatytułowanym Robert Browning – poezje wybrane wydanym w 1969. Browning opowiada o podróży Rolanda do Mrocznej Wieży w 34 sześciowersowych strofach pisanych jambicznym pentametrem, z rymami w układzie A-B-B-A-A-B. Poemat przepełniają obrazy rodem z koszmaru sennego, lecz opisywanej scenerii nadał poeta niezwykłą realność poprzez zastosowanie szczegółowych opisów krajobrazu, co w jego twórczości z innych okresów jest dość rzadkie. Poemat uważany jest za jeden z trudniejszych w odbiorze utworów Browninga, co może być po części spowodowane faktem, iż historia bohatera rozwija się w sposób pośredni, „w przebłyskach”, i jest niejako poboczna w stosunku do kreacji ogólnego obrazu stanu psychicznego bohatera. Imię Roland, odwołania do jego rogu (w wersji angielskiej slughorn – pseudo-średniowieczny instrument muzyczny, który wymieniają jedynie Thomas Chatterton i sam Browning), średniowieczna sceneria oraz tytułowe childe (średniowieczne angielskie określenie rycerza, który nie został jeszcze poddany próbie) sugerują, że protagonistą utworu jest Roland, paladyn Karola Wielkiego, bohater Pieśni o Rolandzie, XI-wiecznego francuskiego anonimowego utworu z gatunku chanson de geste. Jednak w Pieśni o Rolandzie nie ma mowy ani o Mrocznej Wieży ani o jakiejkolwiek samotnej wyprawie Rolanda, i oprócz wyżej wymienionych dość luźnych skojarzeń nie widać w wierszu innych wyraźnych do niej nawiązań. Poemat rozpoczyna się rozważaniami Rolanda na temat prawdomówności człowieka, który skierował go do Mrocznej Wieży. Historia opowiadana przez Browninga nie jest literacką transpozycją Pieśni o Rolandzie, a punktem wyjścia jest raczej Szekspir. Przepełniony pesymizmem, chwilami cyniczny Roland w trakcie poszukiwań Mrocznej Wieży doświadcza rozmaitych trudności i przeszkód, chociaż większość ich powstaje raczej w jego wyobraźni. Poemat urywa się nagle w momencie przybycia Rolanda do wieży, więc nie wiadomo, co go tam oczekuje i nie znamy wyniku jego wyprawy czy ewentualnego spotkania w wieży. W tym przypadku ważniejsza od celu jest sama droga do niego. zasugerowała, że Browning mógł mieć na celu pokazanie w jaki sposób rycerski kodeks gloryfikujący honor i sławę „destroys the inner life of the would-be hero, by making us see a world hellishly distorted through Roland's eyes” [niszczy życie wewnętrzne niedoszłego bohatera, poprzez pokazanie czytelnikowi świata potwornie zniekształconego w oczach Rolanda]. proponuje trzy inne interpretacje utworu. Według dwu pierwszych Mroczna Wieża jest symbolem rycerskiej wyprawy. Sukces można osiągnąć jedynie poprzez porażkę albo też cel jest realizacją daremności. Według trzeciej interpretacji, Wieża oznacza potępienie. (pl)
- «Чайльд-Роланд дошел до Темной Башни» — поэма Роберта Браунинга, написанная в 1855 году и впервые вышедшая в свет в том же году в сборнике под названием «Мужчины и женщины». Заголовок поэмы и, по совместительству, последние слова последней строфы, принадлежат перу Уильяма Шекспира. В пьесе «Король Лир» сын графа Глостера Эдгар придает доверия своей личине «бедного Тома из Бедлама» произнося бессмысленные речи, часть которых звучит так: Вот к башне наш Роланд идет,Опять тот молвил: «фу-фу-фу!Британской кровью как несет!».(Король Лир, Акт 3, Сцена 4. Пер. М.Кузмин) Шекспир черпал вдохновение в волшебной сказке , хотя прямого отношения к пьесе сказка не имеет. Браунинг же утверждал, что поэма пришла к нему во сне уже полностью написанной.Браунинг описал путешествие Роланда в тридцати четырёх шестистрочных строфах с рифмой A-B-B-A-A-B написанных пятистопным ямбом. Стихи проникнуты кошмаром ночных ужасов, но обстановка неожиданно реальна: никогда за свою творческую жизнь Браунинг не давал столь подробных описаний окружающего пейзажа. Несмотря на выразительность, данное произведение одно из самых непонятных в творчестве поэта, и это следствие того, что история главного героя показана только намеками, она второстепенна при создании образа душевного состояния героя. Предположительно, прообразом главного героя был паладин из «Песни о Роланде», поэме XI века неизвестного французского автора. На эту мысль наталкивают имя героя — «Роланд», его духовой рог, названный в поэме «слагхорном» (псевдосредневековый инструмент, который упоминают Томас Чаттертон и Браунинг в своих произведениях), сугубо средневековая обстановка поэмы и титулу «чайльд» (средневековый термин, обозначающий отнюдь не ребенка, а рыцаря, не бывавшего в схватке, то есть «не проверенного»).Стихотворение начинается с размышлений Роланда о том, правдив ли человек, рассказавший ему, как пройти к Темной Башне. Браунинг не пересказывает «Песнь о Роланде» дословно, отправной точкой для его повествования служит Шекспир. Угрюмый и циничный Роланд ищет путь к Башне, попадая в разные неприятности в пути, хотя большинство преград надуманы и существуют лишь в его воображении. Поэма обрывается внезапно, когда он достигает своей цели, автор умалчивает о том, что он обнаружил там. Это тот самый случай, когда процесс (поиски Башни), важнее результата.Джудит Вейсман предположила, что цель автора была в том, чтобы показать как воинское понятие о чести и славе «разрушает внутренний мир потенциального героя, заставляя нас увидеть мир, злобно искаженный в сознании Роланда». предлагает три различные интерпретации поэмы: в первых двух — Башня это символ рыцарского поиска. Успех приходит только через поражение и осознания тщетности исполнения мечты. В третьей интерпретации Башня это просто синоним проклятия. (ru)
- Childe Roland à Torre Negra Chegou (no original: Childe Roland to the Dark Tower Came) é um poema épico escrito por Robert Browning em 1855. O título, que corresponde às últimas palavras do poema, é uma passagem da peça Rei Lear de William Shakespeare. Este poema serviu de inspiração a vários autores de ficção incluindo Stephen King, que se inspirou no poema, juntamente com a obra de J. R. R. Tolkien, para escrever a sua maior e mais ousada obra, A Torre Negra. (pt)
- «Чайльд Роланд до Вежі Темної прийшов» — поема англійського поета Роберта Браунінга, написана та опублікована 1855 року в збірці «Чоловіки та Жінки». (uk)
|
| rdfs:comment
|
- "Childe Roland to the Dark Tower Came" is a narrative poem by English author Robert Browning, written on January 2, 1852, and first published in 1855 in the collection titled Men and Women. The poem is often noted for its dark and atmospheric imagery, inversion of classical tropes, and use of unreliable narration. Childe Roland, the only speaker in the poem, describes his journey towards "the Dark Tower," and his horror at what he sees on his quest. The poem ends when Roland finally reaches the tower, leaving his ultimate fate ambiguous. (en)
- Childe Roland to the Dark Tower Came (En español "Childe Roland a la Torre Oscura llegó") es un poema escrito en 1855 por el inglés Robert Browning y publicado por primera vez en su libro recopilatorio de poemas Men and Women. El título del poema proviene de la tragedia El rey Lear escrita por William Shakespeare: " Child Roland to the Dark Tower came,His word was still 'Fie, foh, and fum I smell the blood of a British man." William Shakespeare, "El rey Lear" Acto 3, Escena 4 (es)
- Childe Roland alla Torre Nera giunse (Childe Roland to the Dark Tower Came) è un poema dello scrittore inglese Robert Browning, scritto nel 1855 e pubblicato per la prima volta nella raccolta . (it)
- Childe Roland à Torre Negra Chegou (no original: Childe Roland to the Dark Tower Came) é um poema épico escrito por Robert Browning em 1855. O título, que corresponde às últimas palavras do poema, é uma passagem da peça Rei Lear de William Shakespeare. Este poema serviu de inspiração a vários autores de ficção incluindo Stephen King, que se inspirou no poema, juntamente com a obra de J. R. R. Tolkien, para escrever a sua maior e mais ousada obra, A Torre Negra. (pt)
- «Чайльд Роланд до Вежі Темної прийшов» — поема англійського поета Роберта Браунінга, написана та опублікована 1855 року в збірці «Чоловіки та Жінки». (uk)
- L'écuyer Roland à la Tour noire s'en est venu Childe Roland to the Dark Tower Came (L'écuyer Roland à la Tour noire s'en est venu, ou encore, Le Chevalier Roland s'en vint à la Tour noire) est un poème écrit par Robert Browning en 1855. Il fait partie de l'ensemble intitulé Hommes et Femmes (Men and Women). Son titre, repris à la fin du poème, est tiré d'un vers du Le Roi Lear de Shakespeare, qui s'était lui-même inspiré du conte de fée Childe Rowland, popularisé plus tard par Joseph Jacobs, et fondé sur une vieille ballade écossaise. (fr)
- „Childe Roland to the Dark Tower Came” (pol. „Sir Roland pod Mroczną Wieżą stanął”) – poemat narracyjny Roberta Browninga powstały w 1855 i opublikowany po raz pierwszy w tym samym roku w zbiorze zatytułowanym Men and Women. Na język polski poemat przełożył Juliusz Żuławski pt. „Sir Roland pod Mroczną Wieżą stanął”, zamieszczony on został w wyborze tegoż tłumacza zatytułowanym Robert Browning – poezje wybrane wydanym w 1969. (pl)
- «Чайльд-Роланд дошел до Темной Башни» — поэма Роберта Браунинга, написанная в 1855 году и впервые вышедшая в свет в том же году в сборнике под названием «Мужчины и женщины». Заголовок поэмы и, по совместительству, последние слова последней строфы, принадлежат перу Уильяма Шекспира. В пьесе «Король Лир» сын графа Глостера Эдгар придает доверия своей личине «бедного Тома из Бедлама» произнося бессмысленные речи, часть которых звучит так: Вот к башне наш Роланд идет,Опять тот молвил: «фу-фу-фу!Британской кровью как несет!».(Король Лир, Акт 3, Сцена 4. Пер. М.Кузмин) (ru)
|
