| dbo:abstract
|
- Anorexia mirabilis (griech./lat.: etwa „wundersame Appetitlosigkeit“) oder Inedia prodigiosa ist die Bezeichnung für ein Fasten aus spirituellen Gründen. Der Begriff wurde von mittelalterlichen Ärzten verwendet, die es als wunderlich ansahen, wenn Frauen langes Fasten überlebten. Während bei der Anorexia nervosa meist eine Veränderung des Körpers im Vordergrund steht, zielt das Fasten auf eine geistige Annäherung an Gott hin. Meist handelt es sich bei Heiligen, von denen Anorexia mirabilis berichtet wird, um Mystikerinnen, die ein Leben der Askese führten, das von Armut, Kasteiungen, Ehelosigkeit und nächtlichem Gebet geprägt war. Die hll. , Maria von Oignies (1167–1213), Katharina von Siena (1347–1380), (1467–1501) und Rosa von Lima (1586–1617) sollen sich nur von Hostien und ein wenig Nahrung wie etwa Granatapfelkernen oder Kräutern ernährt haben. Als Folge der Reformation kam es zu einer neuen Beurteilung anhaltenden Fastens: Es galt nun eher als ein Werk des Teufels denn eine gottgefällige Verrichtung. Betroffene Frauen galten nicht mehr als gottesfürchtig oder heilig, sondern als vom Bösen besessen. (de)
- Anorexia mirabilis, also known as holy anorexia or inedia prodigiosa or colloquially as fasting girls, is an eating disorder, similar to that of anorexia nervosa, that was common in, but not restricted to, the Middle Ages in Europe, largely affecting Catholic nuns and religious women. Self-starvation was common among religious women, as a way to imitate the suffering of Jesus in his torments during the Passion, as women were largely restricted to causing themselves voluntary pain by fasting, whereas holy men experienced suffering through physical punishment, voluntary poverty, and celibacy. (en)
- Anorexia mirabilis dosłownie oznacza “cudowny brak apetytu”, to zaburzenie odżywiania znane również jako święta anoreksja, które było powszechne w czasach średniowiecza w Europie, choć nie tylko. W dużej mierze dotykało głównie zakonnic. Sama praktyka samogłodzenia była powszechna wśród religijnych, głównie młodych kobiet, jako sposób naśladowania cierpienia Jezusa Chrystusa w jego męce podczas Pasji. Zastanawiający jest fakt, że większość ze świętych poszczących stanowiły kobiety. Część z nich została wyniesiona do wyższego stanu społecznego a nawet zyskało dużą sławę z powodu niecodziennej praktyki żywieniowej, co byłoby niemożliwe, gdyby wiodły normalny żywot żon i matek. Trwa dyskusja czy anorexia mirabilis stanowi pewną historyczną kontynuację jadłowstrętu psychicznego i takie stanowisko utrzymuje część badaczy, choć pojawiają się również głosy, że anoreksję mirabilis należy rozumieć jako odrębną, średniowieczną formę religijnej pobożności kobiet w konkretnej sytuacji społeczno-historycznej. (pl)
- Anorexia mirabilis, så kallad mirakulös , är ett fenomen som på 1500-talet gjordes till en diagnos. Det som kännetecknar detta sjukdomstillstånd är att självsvälten har en religiös innebörd. Fenomenet självsvält fanns dock redan innan diagnosens namn uppkom, utan redan på 400-talet hade en flicka boende i Karthago svält sig själv. Under de efterföljande århundradena finns flera fall av självsvält dokumenterade. Det finns många historiska exempel på fenomenet, och Katarina av Siena (1347–1380) blev känd för sin självsvält. Det finns även exempel på svenskar som genom historien har ägnat sig åt det fenomen som kallas mirakulös självsvält. Ester Jönsdotter började svälta sig själv i januari 1703, efter att ha hävdat att en ängel sagt åt henne att härda ut. Lisbetta Isacsdotter var en annan ung svensk kvinna som insjuknade i en sjukdom år 1750 och året därpå slutade äta och dricka efter att ha hört en ängel tala till henne. Ytterligare exempel på uppmärksammade fall är Sigrid Nilsdotter från Skelycke 1759 och Karin Persdotter från Hardemo 1770. (sv)
- Anorexia mirabilis literalmente significa "ausência milagrosa de apetite". Refere-se quase exclusivamente a mulheres da Idade Média que se reduziam à inanição, às vezes até o limite da morte, em nome de Deus. O fenômeno também é conhecido pelo termo inédia prodigiosa. (pt)
|
| rdfs:comment
|
- Anorexia mirabilis, also known as holy anorexia or inedia prodigiosa or colloquially as fasting girls, is an eating disorder, similar to that of anorexia nervosa, that was common in, but not restricted to, the Middle Ages in Europe, largely affecting Catholic nuns and religious women. Self-starvation was common among religious women, as a way to imitate the suffering of Jesus in his torments during the Passion, as women were largely restricted to causing themselves voluntary pain by fasting, whereas holy men experienced suffering through physical punishment, voluntary poverty, and celibacy. (en)
- Anorexia mirabilis literalmente significa "ausência milagrosa de apetite". Refere-se quase exclusivamente a mulheres da Idade Média que se reduziam à inanição, às vezes até o limite da morte, em nome de Deus. O fenômeno também é conhecido pelo termo inédia prodigiosa. (pt)
- Anorexia mirabilis (griech./lat.: etwa „wundersame Appetitlosigkeit“) oder Inedia prodigiosa ist die Bezeichnung für ein Fasten aus spirituellen Gründen. Der Begriff wurde von mittelalterlichen Ärzten verwendet, die es als wunderlich ansahen, wenn Frauen langes Fasten überlebten. (de)
- Anorexia mirabilis dosłownie oznacza “cudowny brak apetytu”, to zaburzenie odżywiania znane również jako święta anoreksja, które było powszechne w czasach średniowiecza w Europie, choć nie tylko. W dużej mierze dotykało głównie zakonnic. Sama praktyka samogłodzenia była powszechna wśród religijnych, głównie młodych kobiet, jako sposób naśladowania cierpienia Jezusa Chrystusa w jego męce podczas Pasji. (pl)
- Anorexia mirabilis, så kallad mirakulös , är ett fenomen som på 1500-talet gjordes till en diagnos. Det som kännetecknar detta sjukdomstillstånd är att självsvälten har en religiös innebörd. Fenomenet självsvält fanns dock redan innan diagnosens namn uppkom, utan redan på 400-talet hade en flicka boende i Karthago svält sig själv. Under de efterföljande århundradena finns flera fall av självsvält dokumenterade. (sv)
|
