| rdfs:comment
| - Das Walachische Recht (lateinisch Jus Valachorum, Jus Valachicum oder Lex Valachorum) ist eine Form des Niederlassungsrechts von Gesellschaften im Hoheitsgebiet mittelalterlicher Gemeinschaften in Südosteuropa, das seinen Ursprung im archaischen nordgriechischen Gewohnheitsrecht hat und noch heute in einigen Regionen Anwendung findet. Das Recht entwickelte sich seit der Zeit der Völkerwanderung und fand als ein Komplex von ethnischen Normen, christlichen Lehren, Aberglaube, heidnischen und agrarpastoralen Bräuchen von Nordgriechenland bis Südpolen Verbreitung. (de)
- Le Jus valachicum (en ancien roumain λеџѩ стръмошѩскѣ -legea strămoșească soit « droit ancestral », en français « droit valaque ») désigne les droits, devoirs, privilèges et spécificités juridiques des communautés valaques initialement pastorales de l'Europe centrale et orientale médiévale, dirigées par des joupans et des boyards, qui y rendaient la justice, levaient la troupe, collectaient l'impôt et veillaient au partage des droits de pâturage, de meunerie, de pêche, chasse, cueillette et bûcheronnage. (fr)
- Prawo wołoskie – prawo osadnicze; zbiór norm regulujący stosunki pomiędzy właścicielem a osadnikami (najczęściej byli to Wołosi, Rusini, Bojkowie, Huculi). (pl)
- Валашское право (лат. jus valachicum, венг. vlach jog) — историческая система обычного права средневековых (XIV—XVII веков) валашских общин (изначально пастушеских групп, практиковавших кочевое и отгонное животноводство), в Центральной и Восточной Европе. Валашское право регулировало права, обязанности членов общины, а также подати, привилегии, освобождения и взаимоотношения со местной знатью. (ru)
- Valašské právo je souhrn právních norem a zvyklostí, kterými se původní – nejdříve od vrcholného středověku – řídilo rumunské obyvatelstvo (tedy Valaši v užším, původním významu), později – do 18./19. století – téměř všechno to obyvatelstvo Střední Evropy a Balkánu (tedy hlavně Valaši v širším, přeneseném smyslu), u nichž byl způsob života a ekonomika založen na transhumanci (pastevectví nekočovného obyvatelstva se střídáním pastvin mezi vrchy v létě a nížinami v zimě). (cs)
- Valaĥia juro, malĝuste Valaĥia koloniigo, estas kolekto de juraj normoj kaj kutimoj, per kiuj devene - plej malfrue ekde kulmina mezepoko - gvidis sin rumana loĝantaro (do en pli malvasta, devena signifo), pli malfrue - ĝis la 18-a/19-a jarcentoj - preskaŭ ĉiu ĉi loĝantaro de Mez-Eŭropo kaj Balkano (do precipe valaĥoj en pli vasta, metafora senco), kies maniero de la vivo kaj ekonomiko estis fondita laŭ (paŝtiste nemigranta loĝantaro kun alterno de paŝtejoj inter montoj somere kaj ebenaĵoj vintre). (eo)
- The Vlach law (Latin: ius valachicum, Romanian: legea românească, "Romanian law", or obiceiul pământului, "customs of the land", Hungarian: vlach jog) refers to the traditional Romanian common law as well as to various special laws and privileges enjoyed or enforced upon particularly pastoralist communities (cf. obști) of Romanian stock or origin in European states of the Late Middle Ages and Early modern period, including in the two Romanian polities of Moldavia and Wallachia, as well as in the Kingdom of Hungary, the Kingdom of Poland, Kingdom of Serbia, the Polish–Lithuanian Commonwealth, etc. (en)
- Il diritto valacco, più precisamente Ius Valachicum o Lex Antiqua Valachorum, in romeno storico: Ʌеџѩ Стръмошѩскѣ, legea strămoșească ovvero diritto ancestrale, designa un complesso di norme di diritto e di consuetudini, che si sviluppa a partire dall'alto medioevo molto prima dell'affermazione di un'entità statale e ha continuato a perpetuarsi tramite forme di organizzazione sociale e giuridica della popolazione romenofona (valacchi) fino al XVIII - XIX secolo. (it)
- Волоське право — звичаєве право, що містило низку норм, які регламентували правовідносини сільського населення в галузі місцевого самоврядування, цивільного та кримінального права, судочинства, оподаткування та виконання повинностей застосовувалися упродовж XIII–XVIII ст. переважно у гірських селах з домінуючим скотарським господарством. Поширилося в XIV-XV столітті на західно-українських землях. Першими носіями волоського права були Драго-Саси - волоські переселенці (українці і волохи з Угорського королівства), які колонізували Карпатський регіон. Драго-Саси, знані і описані у Костянтина Багрянородного як угро-влахи і русо-влахи розвинули волоське право від звичаєвого до повноцінної і передової для свого часу слов’янської (проукраїнської) правової системи на якій успішно розвивались серед (uk)
|
![[RDF Data]](/fct/images/sw-rdf-blue.png)
![[cxml]](/fct/images/cxml_doc.png)
![[csv]](/fct/images/csv_doc.png)
![[text]](/fct/images/ntriples_doc.png)
![[turtle]](/fct/images/n3turtle_doc.png)
![[ld+json]](/fct/images/jsonld_doc.png)
![[rdf+json]](/fct/images/json_doc.png)
![[rdf+xml]](/fct/images/xml_doc.png)
![[atom+xml]](/fct/images/atom_doc.png)
![[html]](/fct/images/html_doc.png)