| rdfs:comment
| - Państwowy Urząd Repatriacyjny (abbreviated PUR, translated into English as State Repatriation Office, State Office of Repatriation, National Repatriation Office or National Office of Repatriation) was a Polish communist governmental body created by Polish Committee of National Liberation on 7 October 1944 to oversee the repatriations in Poland. At first, PUR oversaw repatriations of Poles from Kresy, and from 1945, expulsion of Germans from Regained Territories. Also, in 1945, PUR powers were limited, as some it its competences were transferred to the newly created post of the General Representative of the Government for Repatriation (Generalny Pełnomocnik Rządu do spraw Repatriacji). (en)
- Państwowy Urząd Repatriacyjny (PUR) – został powołany na mocy dekretu PKWN z 7 października 1944. Jego zadaniem była początkowo organizacja "repatriacji" (jak ówcześnie nazywano depatriację, czyli przymusowe wysiedlenie ludności z rodzinnych stron) ludności na pojałtańskim (zob. konferencja jałtańska) terytorium Polski (następnie zakres zadań został poszerzony). Podstawową rolę w realizacji przesiedleń ludności odgrywały punkty etapowe PUR. Istniały cztery rodzaje takich punktów: Uchwałą Rady Ministrów z 22 marca 1951 Państwowy Urząd Repatriacyjny został zniesiony. (pl)
|
| has abstract
| - Państwowy Urząd Repatriacyjny (abbreviated PUR, translated into English as State Repatriation Office, State Office of Repatriation, National Repatriation Office or National Office of Repatriation) was a Polish communist governmental body created by Polish Committee of National Liberation on 7 October 1944 to oversee the repatriations in Poland. At first, PUR oversaw repatriations of Poles from Kresy, and from 1945, expulsion of Germans from Regained Territories. Also, in 1945, PUR powers were limited, as some it its competences were transferred to the newly created post of the General Representative of the Government for Repatriation (Generalny Pełnomocnik Rządu do spraw Repatriacji). Managers: , , . In the post-World War Two territory of Poland, the PUR had branches in each voivodeship. Furthermore, in the so-called Recovered Territories, it ran regional offices, which covered several powiats. In the first postwar months, these offices were under direct supervision of three voivodeship branches, Poznań, Katowice and Białystok. Most important tasks in postwar transfers of population were carried out by stage offices (punkty etapowe) of the PUR. The biggest one was Special Western Stage Office (Specjalny Punkt Etapowy Zachodni), located in Czechowice-Dziedzice. It serviced some 500,000 people. There were four kinds of such offices:
* offices located along new eastern border of Poland (see Curzon Line). They provided financial and material help for Polish inhabitants of Kresy Wschodnie, forced to leave their homeland,
* offices located along main rail lines, which provided food and directed transports to their destinations,
* special offices, which handled those rail transports that had to switch from wide gauge into regular gauge track,
* destination offices, in which transports were unloaded, and directed to the designated places of resettlement. As for August 31, 1945, the PUR had 259 offices of all kinds, scattered across Poland. (en)
- Państwowy Urząd Repatriacyjny (PUR) – został powołany na mocy dekretu PKWN z 7 października 1944. Jego zadaniem była początkowo organizacja "repatriacji" (jak ówcześnie nazywano depatriację, czyli przymusowe wysiedlenie ludności z rodzinnych stron) ludności na pojałtańskim (zob. konferencja jałtańska) terytorium Polski (następnie zakres zadań został poszerzony). Podporządkowano go prezydium PKWN. Po powołaniu Władysława Wolskiego na stanowisko wiceministra administracji publicznej dyrektorem PUR mianowany został w kwietniu 1945 Michał Sapieha, a po jego ustąpieniu w 1948 , który już wcześniej zarządzał aparatem organizacyjnym urzędu. W wyniku reorganizacji dokonywanych w ciągu 1945 rola PUR uległa zmianie, gdyż dekret z 7 maja 1945 rozszerzył zakres działania PUR o migracje wewnątrz terytorium państwa, nakazując jego kierownictwu organizowanie "powrotu wysiedlonych przez niemieckiego okupanta do poprzednich miejsc zamieszkania" oraz "przesiedlenia na tereny odzyskane ludności z innych okręgów państwa polskiego" jednocześnie podporządkowując go Ministerstwu Administracji Publicznej. Trudności związane z ogromnymi rozmiarami migracji powojennych, a zwłaszcza niska efektywność mechanizmu transferów ludności skłoniły władze do powołania nowego urzędu, tzw. "Generalnego Pełnomocnika Rządu do spraw Repatriacji".W efekcie utworzenia urzędu "Generalnego Pełnomocnika Rządu do spraw Repatriacji" znaczenie PUR zostało ponownie znacznie pomniejszone - odtąd zajmował się on tylko organizowaniem transportu osób przesiedlonych i roztaczaniem nad nimi opieki na terytorium kraju (w nowych granicach), natomiast wszelkie inne pola aktywnej działalności w sferze przemieszczeń ludności leżały w kompetencji Generalnego Pełnomocnika. Na ziemiach wchodzących w skład pojałtańskiej Polski PUR tworzył oddziały wojewódzkie obejmujące swym zasięgiem działania województwo, na pozyskanych wyrokami konferencji poczdamskiej ziemiach zachodnich i północnych - oddziały okręgowe, obejmujące po kilkanaście powiatów, z tym jednak iż część tych terenów wyłączono spod zarządu oddziałów okręgowych i powierzono bezpośrednio oddziałom wojewódzkim w Białymstoku, Katowicach i Poznaniu. Hierarchiczna struktura urzędu była rozbudowana o kolejny dolny szczebel systemu organizacyjnego PUR: stanowiły go oddziały powiatowe. Podstawową rolę w realizacji przesiedleń ludności odgrywały punkty etapowe PUR. Istniały cztery rodzaje takich punktów:
* punkty wlotowe usytuowane przy nowej granicy wschodniej, których zadaniem było przejęcie przybywających i udzielenie im koniecznego wsparcia materialnego i finansowego oraz niezbędnej pomocy żywnościowej, m.in. Specjalny Punkt Etapowy Zachodni w Dziedzicach, jeden z trzech największych w nowej Polsce tzw. "punktów repatriacyjnych", przez który przewinęło się około 500 tys. ludzi (z ogólnej liczby 1,3 mln przesiedleńców).
* punkty przelotowe, rozstawione wzdłuż magistrali kolejowych, wyspecjalizowane przede wszystkim w dostarczaniu przesiedleńcom transportów żywności i utrzymywaniu sprawnego kierowania transportów do punktów docelowych
* punkty przeładunkowe,wyspecjalizowane w przeładunku transportów z taboru szerokotorowego na system kolei normalnotorowej.
* punkty docelowe, w których transporty migrantów miały być rozładowywane, a przesiedleńcy mieli zostać skierowani do przeznaczonych im czy też obranych przez nich miejsc osiedlenia. Według stanu na 31 sierpnia 1945 PUR dysponował 259 punktami etapowymi wszystkich rodzajów o łącznej pojemności 141 221 osób. Uchwałą Rady Ministrów z 22 marca 1951 Państwowy Urząd Repatriacyjny został zniesiony. (pl)
|
![[RDF Data]](/fct/images/sw-rdf-blue.png)
![[cxml]](/fct/images/cxml_doc.png)
![[csv]](/fct/images/csv_doc.png)
![[text]](/fct/images/ntriples_doc.png)
![[turtle]](/fct/images/n3turtle_doc.png)
![[ld+json]](/fct/images/jsonld_doc.png)
![[rdf+json]](/fct/images/json_doc.png)
![[rdf+xml]](/fct/images/xml_doc.png)
![[atom+xml]](/fct/images/atom_doc.png)
![[html]](/fct/images/html_doc.png)