Photometric stereo is a technique in computer vision for estimating the surface normals of objects by observing that object under different lighting conditions. It is based on the fact that the amount of light reflected by a surface is dependent on the orientation of the surface in relation to the light source and the observer. By measuring the amount of light reflected into a camera, the space of possible surface orientations is limited. Given enough light sources from different angles, the surface orientation may be constrained to a single orientation or even overconstrained.
| Attributes | Values |
|---|
| rdf:type
| |
| rdfs:label
| - Photometric stereo (en)
- Fotostereoskopia (pl)
- Фотометричне стерео (uk)
|
| rdfs:comment
| - Photometric stereo is a technique in computer vision for estimating the surface normals of objects by observing that object under different lighting conditions. It is based on the fact that the amount of light reflected by a surface is dependent on the orientation of the surface in relation to the light source and the observer. By measuring the amount of light reflected into a camera, the space of possible surface orientations is limited. Given enough light sources from different angles, the surface orientation may be constrained to a single orientation or even overconstrained. (en)
- Fotostereoskopia (ang. photometric stereo – w rozwinięciu określana również jako stereoskopia fotometryczna) – metoda wykorzystywana w w zdalnym, bezstykowym, nieinwazyjnym badaniu powierzchni obiektów rzeczywistych. Stosowana jest w celu oceny pola wektorów normalnych do powierzchni przedmiotu pozostającego w obserwacji, przy zmiennych (z kroku na krok akwizycji szeregu obrazów 2D intensywności luminancji) warunkach kontrolowanego oświetlenia. W rezultacie, zawartość pola wektorów normalnych do powierzchni badanej, poddana całkowaniu, umożliwia w teorii uzyskanie informacji o wysokościach punktów na rekonstruowanej powierzchni. (pl)
- Фотометричне стерео - це техніка комп’ютерного зору для визначення нормалей поверхні об’єктів шляхом порівняння зображень цих об’єктів отриманих за різних умов освітлення. Він заснований на тому, що кількість світла, відбитого поверхнею, залежить від орієнтації поверхні щодо джерела світла та спостерігача. Співставляючи яскравість одних і тих самих точок об’єктів за різних положень джерела світла простір можливих орієнтацій поверхні в цих точках обмежується. При достатній кількості зображень напрямок вектору нормалі може буди визначений досить точно. (uk)
|
| foaf:depiction
| |
| dcterms:subject
| |
| Wikipage page ID
| |
| Wikipage revision ID
| |
| Link from a Wikipage to another Wikipage
| |
| sameAs
| |
| dbp:wikiPageUsesTemplate
| |
| thumbnail
| |
| has abstract
| - Photometric stereo is a technique in computer vision for estimating the surface normals of objects by observing that object under different lighting conditions. It is based on the fact that the amount of light reflected by a surface is dependent on the orientation of the surface in relation to the light source and the observer. By measuring the amount of light reflected into a camera, the space of possible surface orientations is limited. Given enough light sources from different angles, the surface orientation may be constrained to a single orientation or even overconstrained. The technique was originally introduced by Woodham in 1980. The special case where the data is a single image is known as shape from shading, and was analyzed by B. K. P. Horn in 1989. Photometric stereo has since been generalized to many other situations, including extended light sources and non-Lambertian surface finishes. Current research aims to make the method work in the presence of projected shadows, highlights, and non-uniform lighting. (en)
- Fotostereoskopia (ang. photometric stereo – w rozwinięciu określana również jako stereoskopia fotometryczna) – metoda wykorzystywana w w zdalnym, bezstykowym, nieinwazyjnym badaniu powierzchni obiektów rzeczywistych. Stosowana jest w celu oceny pola wektorów normalnych do powierzchni przedmiotu pozostającego w obserwacji, przy zmiennych (z kroku na krok akwizycji szeregu obrazów 2D intensywności luminancji) warunkach kontrolowanego oświetlenia. W rezultacie, zawartość pola wektorów normalnych do powierzchni badanej, poddana całkowaniu, umożliwia w teorii uzyskanie informacji o wysokościach punktów na rekonstruowanej powierzchni. Pod względem całości zabiegów i czynności metoda stereoskopii fotometrycznej wymaga trzech zasadniczych etapów:
* etap akwizycji danych szeregu obrazów 2D intensywności luminancji, realizowany z krok na krok tego etapu akwizycji – poprzez akwizycję, w danym kroku, pojedynczego obrazu 2D z jednoczesną uprzednią aktywacją jednego naraz określonego źródła światła, spośród zbioru co najmniej trzech źródeł światła a zamontowanych fizycznie zazwyczaj w pewnym układzie oświetleniowym, wykorzystywanym w fotostereoskopii,
* etap wyznaczania współczynnika odbić matowych światła oraz zawartości wektorowego pola gradientu
* etap całkowania zawartości wektorowego pola gradientu skutkującego finalnym otrzymaniem zrekonstruowanej powierzchni 3D. Metoda stereoskopii fotometrycznej, pomimo istnienia podstaw teoretycznych odnośnie do podstawowego równania luminancji (w modelowaniu odbić matowych światła od badanej powierzchni 3D) już od nieco ponad dwóch i pół wieku, w praktyce, jako prężnie rozwijająca się dziedzina postrzegania komputerowego, w tym metod rekonstrukcji 3D powierzchni badań w ich obserwacjach, znana jest zaledwie od niecałych czterech dekad lat. (pl)
- Фотометричне стерео - це техніка комп’ютерного зору для визначення нормалей поверхні об’єктів шляхом порівняння зображень цих об’єктів отриманих за різних умов освітлення. Він заснований на тому, що кількість світла, відбитого поверхнею, залежить від орієнтації поверхні щодо джерела світла та спостерігача. Співставляючи яскравість одних і тих самих точок об’єктів за різних положень джерела світла простір можливих орієнтацій поверхні в цих точках обмежується. При достатній кількості зображень напрямок вектору нормалі може буди визначений досить точно. Вперше цю техніку було запропонована Вудхемом у 1980 р. Частинний випадок, коли наявне лише одне зображення, називається формою із затінення. (uk)
|
| gold:hypernym
| |
| prov:wasDerivedFrom
| |
| page length (characters) of wiki page
| |
| foaf:isPrimaryTopicOf
| |
| is Link from a Wikipage to another Wikipage
of | |
| is Wikipage redirect
of | |
| is foaf:primaryTopic
of | |
![[RDF Data]](/fct/images/sw-rdf-blue.png)
![[cxml]](/fct/images/cxml_doc.png)
![[csv]](/fct/images/csv_doc.png)
![[text]](/fct/images/ntriples_doc.png)
![[turtle]](/fct/images/n3turtle_doc.png)
![[ld+json]](/fct/images/jsonld_doc.png)
![[rdf+json]](/fct/images/json_doc.png)
![[rdf+xml]](/fct/images/xml_doc.png)
![[atom+xml]](/fct/images/atom_doc.png)
![[html]](/fct/images/html_doc.png)
