rdfs:comment
| - Khanda en hindi, de khadga en sànscrit, és una espasa recta de doble fil. És sovint presentada en iconografia religiosa, al teatre i l'art que descriuen la història antiga de l'India. És una arma comuna en les arts marcials subcontinent. La khanda sovint apareix a les escriptures i l'art hindú, budista i sikh. (ca)
- Der Khanda (von Khadga, Sanskrit für Schwert) ist ein Hiebschwert aus Indien, das gleichzeitig als Waffe, religiöses Symbol und Statussymbol Khanda dient. (de)
- The khanda (Sanskrit: खड्ग) is a double-edge straight sword originating from the Indian subcontinent. The Maratha warrior clans venerated the khanda as a weapon of great prestige. It is often featured in religious iconography, theatre and art depicting the ancient history of India. It is a common weapon in Indian martial arts. Khanda often appears in the Sikh, Jain, Buddhist and Hindu scriptures and art. (en)
- La Khanda (Sanscrito खड्ग, IPA/khaḍga/) è un'arma bianca manesca del tipo spada tipica del Subcontinente indiano. Ha lama diritta, affilata su ambo i lati, priva di punta, e una caratteristica impugnatura interamente in acciaio con un lungo pomolo curvo. Creata dalla casta guerriera dei Rajput, venne poi adottata anche dai Sikh, dai Maratti e dai Nair. È oggi una delle armi primarie del Gatka, , e un simbolo del dio Shiva. (it)
- Khanda (Kanda) – indyjski miecz obosieczny, o długości głowni zazwyczaj ok. 80 cm, znany od czasów mogolskich. Charakterystyczną cechą khand była szeroka głownia, dodatkowo rozszerzająca się w kierunku (niemal tępego) sztychu i z reguły z jednej krawędzi wzmacniana metalowym prętem. Rękojeści, co typowe dla broni indyjskiej były wybrzuszone w środku, młodsze miały koszową ochronę. Głowica starszych egzemplarzy w postaci talerzykowej, u młodszych w postaci dość długiego kolca. Jelec uszaty, w późniejszych egzemplarzach przechodzący w osłonę rękojeści. (pl)
- Кханда — индийский меч или палаш. Это оружие с прямым, сравнительно широким клинком, иногда немного расширяющимся к концу. Нередко не имело выраженного острия — оно делалось скруглённым. Однако существовали кханды, клинок которых заканчивался треугольным остриём. Мечи применялись, главным образом, для нанесения рубящих ударов. Это оружие было наиболее распространено в Центральной Индии, а также у раджпутов. В Южной Индии существовала его разновидность, известная как патисса. (ru)
|