John of Küküllő (c. 1320 – 1393) was a Hungarian clergyman, royal official and historian.
Attributes | Values |
---|
rdf:type
| |
rdfs:label
| - John of Küküllő (en)
- János Küküllei (pl)
|
rdfs:comment
| - John of Küküllő (c. 1320 – 1393) was a Hungarian clergyman, royal official and historian. (en)
- János Küküllei – węgierski duchowny katolicki i kronikarz. Na początku kariery był notariuszem w różnych sekcjach królewskiej kancelarii. Od początku lat 50. XIV wieku sprawował urząd kościelny i uzyskał szereg beneficjów: w 1352 roku kanonik lektor w Aradzie i Egerze, w 1353 roku właściciel kanonii w Zagrzebiu i Székesfehérvárze, a do śmierci kanonik siedmiogrodzki i archiprezbiter komitatu Kis-Küküllő (od tej ostatniej godności pochodzi jego przydomek), od 1358 roku kanonik ostrzyhomski, potem dwukrotnie był wikariuszem biskupa ostrzyhomskiego. Król Ludwik I udzielił mu szczególnego wyróżnienia i w 1358 roku uczynił specjalny kapelanem oraz naczelnym notariuszem swojej kancelarii. W latach 60. XIV wieku, po przeprowadzce do Wyszehradu, w 25 rozdziałach opisał neapolitańskie wyprawy swoje (pl)
|
dcterms:subject
| |
Wikipage page ID
| |
Wikipage revision ID
| |
Link from a Wikipage to another Wikipage
| |
sameAs
| |
dbp:wikiPageUsesTemplate
| |
has abstract
| - John of Küküllő (c. 1320 – 1393) was a Hungarian clergyman, royal official and historian. (en)
- János Küküllei – węgierski duchowny katolicki i kronikarz. Na początku kariery był notariuszem w różnych sekcjach królewskiej kancelarii. Od początku lat 50. XIV wieku sprawował urząd kościelny i uzyskał szereg beneficjów: w 1352 roku kanonik lektor w Aradzie i Egerze, w 1353 roku właściciel kanonii w Zagrzebiu i Székesfehérvárze, a do śmierci kanonik siedmiogrodzki i archiprezbiter komitatu Kis-Küküllő (od tej ostatniej godności pochodzi jego przydomek), od 1358 roku kanonik ostrzyhomski, potem dwukrotnie był wikariuszem biskupa ostrzyhomskiego. Król Ludwik I udzielił mu szczególnego wyróżnienia i w 1358 roku uczynił specjalny kapelanem oraz naczelnym notariuszem swojej kancelarii. W latach 60. XIV wieku, po przeprowadzce do Wyszehradu, w 25 rozdziałach opisał neapolitańskie wyprawy swojego władcy, a po śmierci Ludwika napisał 30 rozdziałów na temat jego cnót. Biografią króla Ludwika I uzupełnił dzieło zewidencjonowane pod tytułem Chronicon de Ludovico rege, które było pierwszą świecką biografią w średniowiecznej literaturze węgierskiej. Według László Hollera on opracował i częściowo również napisał tekst Kroniki Ilustrowanej. (pl)
|
gold:hypernym
| |
prov:wasDerivedFrom
| |
page length (characters) of wiki page
| |
foaf:isPrimaryTopicOf
| |
is Link from a Wikipage to another Wikipage
of | |
is Wikipage redirect
of | |
is foaf:primaryTopic
of | |