| rdfs:comment
| - يُعد التلميح شيئًا يقترحه المتحدث أو يتضمنه الكلام. (ar)
- Implikatur ist ein Begriff aus der Sprachphilosophie und der Pragmatik, einer Teildisziplin der Linguistik. (de)
- L'implicature conversationnelle est un terme de la linguistique pragmatique forgé par le philosophe Paul Grice, qui explique ce concept à l'aide de ses maximes . Elle se réfère à ce qui est suggéré ou signifié par un locuteur, de façon implicite. L'implicature n'est pas une propriété sémantique de l'énoncé lui-même, contrairement à une présupposition implicite de celui-ci. Par exemple, en énonçant la phrase « Marie a eu un bébé et s'est mariée », le locuteur suggère que Marie a d'abord eu un bébé, puis s'est mariée. Mais cet énoncé demeure vrai, au sens strict, sémantique, si elle s'était d'abord mariée, avant d'avoir un bébé. Si on ajoute la proposition « pas forcément dans cet ordre » à cette phrase, alors son sens n'est pas altéré, mais l'implicature disparaît. (fr)
- 함축(含蓄, implicature)은 논리학 등에서 문장 p와 q가 명제일 때, p가 참이고 q가 거짓일 때만 거짓이 되고, 그렇지 않은 경우에는 모두 참이 되는 명제를 가리킨다. 이것은 "p가 참이면 q도 반드시 참이다"라는 정의로도 표현된다. 언어학에서는 함축(implicature)은 문자 그대로의 해석으로는 드러나지 않고 화용론(Pragmatics)적 추론 과정을 거쳐 드러나는 발화의 속 의미를 가리킨다. 발화가 협력의 원칙(cooperative principle) 따위를 위반할 때 발생한다고 본다. (ko)
- Implicatuur is een onderdeel van de pragmatiek en van de zinssemantiek dat zich specifiek bezighoudt met de meest voor de hand liggende betekenis van taaluitingen, los van datgene wat letterlijk wordt verwoord. Het woord is overgenomen uit het Engels ('implicature') en is geïntroduceerd door de taalkundige (1913-1988). (nl)
- Імплікату́ра — це небуквальні аспекти значення і сенсу, які не визначаються безпосередньо конвенціональною структурою мовних виразів, наприклад те, що мається на увазі, на що натякається. (uk)
- Импликатура (от лат. implicatio «связь; сплетение, переплетение») — небуквальная часть значения текста, когда информация присутствует в тексте в скрытом виде, но при этом явно не выражается (адресат делает вывод сам), то, что «имелось в виду» (в противоположность тому, что было сказано, или «экспликатуре»). Понятие импликатуры было введено Г. П. Грайсом в 1980-х годах. (ru)
- In pragmatics, a subdiscipline of linguistics, an implicature is something the speaker suggests or implies with an utterance, even though it is not literally expressed. Implicatures can aid in communicating more efficiently than by explicitly saying everything we want to communicate. The philosopher H. P. Grice coined the term in 1975. Grice distinguished conversational implicatures, which arise because speakers are expected to respect general rules of conversation, and conventional ones, which are tied to certain words such as "but" or "therefore". Take for example the following exchange: (en)
- Dalam pragmatika, implikatur percakapan adalah maksud yang terkandung di dalam suatu ujaran, tetapi kurang atau tidak dinyatakan secara langsung. Istilah ini dicetuskan oleh Grice (1975) yang mengemukakan empat maksim atau prinsip kerja sama (cooperative principles) yang harus ditaati oleh peserta pertuturan dalam upaya melancarkan jalannya proses komunikasi. Keempat tersebut adalah kuantitas, kualitas, relevansi, dan cara (manner). (in)
- Implikatura konwersacyjna („znaczenie implikowane”) – termin Paula Grice'a oznaczający sens niedosłowny i niekonwencjonalny pewnych wypowiedzi. Implikatury różnią się zarówno od takich znaczeń wypowiedzi, które są generowane i rozumiane w ramach kodu językowego, jak i takich, które są jedynie presuponowane. Sygnałem pojawienia się implikatury jest m.in. ostentacyjne naruszenie przez jednego z uczestników komunikacji reguły konwersacyjnej. Wypowiedź wyłamująca się z reguł konwersacji, jeśli jest taka intencjonalnie (a nie jest wynikiem pomyłki bądź nieporozumienia), niesie ze sobą szczególne, aluzyjne znaczenie (właśnie implikaturę), które odbiorca powinien potrafić rozszyfrować. Na przykład w wymianie zdań: – Chciałbym wyjechać na Teneryfę. – A ja chciałbym dostać Nagrodę Nobla. drugie zda (pl)
- Termen implikatur lanserades av språkfilosofen Paul Grice under en föreläsningsserie vid Harvard år 1967, och betecknar den språkliga information som inte uttrycks explicit av talaren, utan istället uppstår exempelvis genom den kontext i vilket yttrandet förekommer. Ett exempel är följande korta samtal: A: Var är Pelle?B: Det står en gul folkvagn utanför Lisas hus. Grice föreslog att man kan särskilja flera typer av implikaturer, men det är den så kallade konversationella implikaturen som har fått störst genomslag i senare forskning. (sv)
|
![[RDF Data]](/fct/images/sw-rdf-blue.png)
![[cxml]](/fct/images/cxml_doc.png)
![[csv]](/fct/images/csv_doc.png)
![[text]](/fct/images/ntriples_doc.png)
![[turtle]](/fct/images/n3turtle_doc.png)
![[ld+json]](/fct/images/jsonld_doc.png)
![[rdf+json]](/fct/images/json_doc.png)
![[rdf+xml]](/fct/images/xml_doc.png)
![[atom+xml]](/fct/images/atom_doc.png)
![[html]](/fct/images/html_doc.png)