| rdfs:comment
| - 同伴者（どうはんしゃ、ロシア語: Попутчик、 英語: Fellow traveler）は、ある思想や運動に共鳴して、積極的に参加はしないが協力をする人を指すことばである 。おもに1920年代から1930年代にかけて、革命文学・プロレタリア文学・プロレタリア作家に対する同伴者文学・同伴者作家のように用いられた。 (ja)
- Compagno di strada (o, sia pure meno comunemente, compagno di viaggio), è un'espressione con cui si identificava il simpatizzante di una ideologia politica e della sua corrispondente organizzazione, cooperando nelle sue attività politiche, senza far parte in modo formale di tale struttura. (it)
- Poputczik (rus. попутчик; pol. towarzysz podróży, ang. fellow traveller) – pojęcie stworzone przez Anatolija Łunaczarskiego i rozpowszechnione w znaczeniu pejoratywnym przez Lwa Trockiego, służące do określenia rosyjskich pisarzy inteligenckich z lat 20., którzy poparli rewolucję październikową. Do poputczików, szczególnie krytykowanych przez Rosyjskie Stowarzyszenie Pisarzy Proletariackich, którego krytycy zarzucali im obcość klasową, zaliczano głównie , imażynistów oraz twórców z ugrupowań artystycznych takich jak Pieriewał, i LEF. (pl)
- 同路人 (英語：fellow traveler)是指在心智上同情一个政治组织的意识形态，或与该组织在政治上合作，但不是该组织的正式成员。 (zh)
- The term fellow traveller (also fellow traveler) identifies a person who is intellectually sympathetic to the ideology of a political organization, and who co-operates in the organization's politics, without being a formal member of that organization. In the early history of the Soviet Union, the Bolshevik revolutionary and Soviet statesman Anatoly Lunacharsky coined the term poputchik ('one who travels the same path') and later it was popularized by Leon Trotsky to identify the vacillating intellectual supporters of the Bolshevik government. It was the political characterisation of the Russian intelligentsiya (writers, academics, and artists) who were philosophically sympathetic to the political, social, and economic goals of the Russian Revolution of 1917, but who did not join the Commun (en)
- En algunos contextos políticos, el término «compañero de ruta» (del ruso попутчик, popútchik) o simpatizante se refiere a la persona que simpatiza con las creencias de una organización, pero sin llegar a pertenecer a esta. La frase debe ser entendida como describiendo a gente que «camina parte del camino junto a una organización», aunque sin asumir un compromiso ideológico consciente. (es)
- Als Weggenossen (попутчики, poputschiki, „Reisegefährten“) wurden in den Jahren nach der Oktoberrevolution russische Schriftsteller bezeichnet, die nicht als Kommunisten galten und meist auch keine Mitglieder der Kommunistischen Partei waren, sich aber dennoch grundsätzlich positiv zur Revolution und zum Sozialismus stellten. Der Begriff wurde von Leo Trotzki in seinem Buch Literatur und Revolution von 1922 geprägt, dessen zweites Kapitel die „literarischen Weggenossen“ behandelt. (de)
- Kawan seperjalanan adalah istilah, sering kali bernada peyoratif, untuk menyebut orang yang bersimpati terhadap kepercayaan atau ikut serta pada kegiatan organisasi tertentu tanpa terdaftar secara resmi sebagai anggota organisasi tersebut. Istilah ini mulanya dipakai pada masa-masa awal Uni Soviet untuk menggolongkan penulis dan seniman yang bersimpati terhadap tujuan Revolusi Rusia, tetapi tidak mau bergabung dengan Partai Komunis. Istilah bahasa Inggrisnya, fellow traveller, banyak dipakai di Amerika Serikat pada tahun 1940-an dan 1950-an sebagai istilah peyoratif untuk menyebut simpatisan komunisme yang bukan pejabat atau "pemegang kartu anggota" Partai Komunis. Para "kawan seperjalanan" sering kali dituduh menggadaikan harkat dan martabatnya untuk menaikkan popularitas organisasi komun (in)
- Le syntagme compagnon de route désigne une personne qui est intellectuellement proche de l'idéologie d'une organisation politique et qui peut prendre part à certaines de ses activités politiques ou culturelles, ou soutenir certaines de ses revendications, mais sans en être un membre officiel. Il s'agit historiquement et généralement de personnes proches du parti communiste. En Europe, des termes équivalents à popoutchik et fellow traveller deviennent usuels: compagnon de route ou sympathisant, en France ; Weggenosse ou Sympathisant en Allemagne ; ou encore compagno di viaggio en Italie. (fr)
- De benaming fellow-traveller (van het Russische попутчик; popoettsjik; "medereiziger" of "meeloper") werd gebruikt voor personen die weliswaar geen lid waren van een communistische partij, maar het communisme wel onderschreven. De term betekent letterlijk "medereiziger" (in het communisme). De Fransen gebruikten de term compagnon de route. Tot deze groep behoorden veel intellectuelen die in het communisme een weg zagen naar een betere samenleving en de communistische zaak in woord en geschrift ondersteunden. De term werd met name gebruikt onder Stalin tussen begin jaren dertig en begin jaren vijftig. Het begrip verkreeg bekendheid door Leon Trotski's boek Literatuur en Revolutie uit 1924, waar in hoofdstuk 2 van de Engelse versie "The Literary 'Fellow-Travellers' of the Revolution" wordt g (nl)
- «Попу́тчик» — слово из советского политического жаргона, относится к человеку, который сочувствует убеждениям организации или партии, иногда даже сотрудничает с ними, однако не имеет в них формального членства. ПОПУТЧИКИ — отряд советских писателей, сотрудничавших с пролетариатом в годы восстановительного и в начале реконструктивного периода. Термин «литературное попутничество» возник как термин литературно-политический. {…} (ru)
- En medlöpare är en benämning för en person som sympatiserar med en viss typ av rörelse eller organisation utan att själv vara en del av denna, alternativt en som aningslöst låter sig utnyttjas av någon rörelse – vanligen menar man då att individen borde veta bättre. [källa behövs] Benämningen används ofta för personer som stödjer eller låter sig utnyttjas av totalitära regimer, utan att vara delar av maktstrukturen. (sv)
- «Попутники» — радянський політичний жаргонізм; відноситься до людини, яка співчуває переконанням організації або партії, іноді навіть співпрацює з ними, однак не має в них формального членства. На ранніх етапах після Жовтневого перевороту 1917 року в радянській пресі слово не мало негативного забарвлення — попутниками називали письменників і художників, які симпатизували більшовикам, однак формально не були членами ВКП (б). Винахід терміна зазвичай приписується Луначарському, а з 1923 його широко застосовував Троцький. Українські «попутники» склали основу «розстріляного відродження». (uk)
|
![[cxml]](/fct/images/cxml_doc.png)
![[csv]](/fct/images/csv_doc.png)
![[text]](/fct/images/ntriples_doc.png)
![[turtle]](/fct/images/n3turtle_doc.png)
![[ld+json]](/fct/images/jsonld_doc.png)
![[rdf+json]](/fct/images/json_doc.png)
![[rdf+xml]](/fct/images/xml_doc.png)
![[atom+xml]](/fct/images/atom_doc.png)
![[html]](/fct/images/html_doc.png)
![[RDF Data]](/fct/images/sw-rdf-blue.png)